25 сол мешавад, ки дар саросари ҷумҳурӣ Рӯзи ваҳдати миллӣ бошукӯҳу шаҳомати хосса ҷашн гирифта мешавад. Ваҳдати миллӣ асоси пойдориву устувории ҳар як давлату миллат маҳсуб меёбад ва мардумоне, ки дар мамлакати худ ваҳдатро эҳсос менамоянд, соҳиби зиндагии осоиштаву арзандае ҳастанд. Бахшида ба ин ҷашн назари якчанд ҷавонро оид ба нақши ваҳдати миллӣ дар пешрафти фаъ-олияти ҷавонон пурсон шудем, ки фишурдаи онро ин ҷо меорем.

Ризои БАҲРОМЗОД, корманди
Институти физикаю техникаи ба номи С. Умарови АМИТ:

- Ваҳдати миллӣ на танҳо барои пешрафти фаъолияти ҷавонон, балки барои рушди тамоми соҳаҳои фаъолият дар кишвари мо таъсири мусбат расонидааст. Зеро маҳз ягонагӣ ва сулҳу суботи миллӣ буд, ки мардум тавонистанд, зиндагии осуда ба пеш баранд ва дар рушди соҳаҳои гуногун саҳми арзандаи худро гузоранд. Ҷавонони ватани мо низ бо истифода аз шароити хуб, тинҷиву амонӣ ва имкониятҳои мавҷуда кӯшиш доранд, ки илму дониш ва лаёқату истеъдоди худро амалӣ карда, дар рушду нумӯи Тоҷикистони азиз нақш дошта бошанд. Махсусан, ходимони ҷавони илмӣ бо таҳқиқоти худ дар илмҳои гуногун, аз қабили риёзӣ, физика, химия, биология, маводшиносӣ, астрономия ва технологияи иттилоотӣ барои беҳтар шудани вазъи техникиву моддии озмоишгоҳҳо, барои васеъ шудани ҷаҳонбинии мардум, тарғиби донишҳои илмӣ ва беҳтар шудани сатҳу сифати зиндагии ҳамватанон саҳми худ-ро гузошта истодаанд. Ваҳдати миллӣ имкон дод, ки олимони ҷавони тоҷик ба кишварҳои дигар сафар карда, бо олимони хориҷӣ ҳамкорӣ кунанд, дар донишгоҳу озмоишгоҳҳои муосири сатҳи ҷаҳонӣ донишу таҷриба андӯзанд ва аз хазинаи илми ҷаҳонӣ баҳра бардоранд. Ин чиз барои ворид шудан ба ҷараёни илми ҷаҳонӣ ва баробар шудан ба сатҳи кишварҳои пешрафта заминаи мусоид фароҳам меоварад, зеро бе илми пешрафта ва муосир, бе иқтисоди замонавӣ ва рақобатпазир ва бе ҷомеаи огоҳу хирадмеҳвару якдил наметавонад пойдор бошад.

Ҳасанҷон ЮНУСОВ, мудири шуъбаи
нашрияи Академияи ВАО:

- Талошҳои пайвастаи ҷавонони имрӯзаи мо ҷиҳати иштироки фаъолона дар рушду нумӯи кишвари азизамон бовар бар он месозад, ки ҷавонони мо бо ҳисси баланди худшиносиву худогоҳии миллӣ ва ифтихор аз давлату давлатдории миллӣ дар оянда низ тамоми неруи худро барои ҳифзи дастовардҳои истиқлолият, таҳкими давлатдорӣ, ваҳдати миллӣ, сулҳу субот, рушди минбаъдаи иқтисодиву иҷтимоии Ватани азизамон ва устувор гардонидани мавқеи он дар қатори кишварҳои мутараққӣ сафарбар менамоянд.
Дар навбати худ тамоми мардуми кишвар, махсусан ҷавонон бояд ҳамеша дар хотир дошта бошанд, ки ваҳдати миллӣ дар баробари истиқлолият арзиши муқаддасу бебаҳои ҷомеаи мо ба ҳисоб меравад ва пешрафти ҳамаҷонибаи тамоми соҳаҳои ҳаёти ҷомеа, беҳтар шудани сатҳу сифати зиндагии мардум, ободии Ватан ва ояндаи давлати соҳибистиқлол ва давлатдории миллиамон бевосита ба ваҳдату ягонагии ҳалқи Тоҷикистон ва сулҳу субот вобаста мебошад.

Номвар ҚУРБОН, муовини директор оид ба илм ва таълими Институти масъалаҳои об, гидроэнергетика ва экологияи АМИТ:

- Мусаллам аст, ки буҳрони солҳои аввали соҳибистиқлолӣ дар баробари хисороти ҷуброннопазири молию ҷонӣ, инчунин, рушди тамоми соҳаҳоро боздошт ва меҳанро ба даҳсолаҳо ақиб кашид. Дар баробари тамоми соҳаҳо, илм низ зарбаи сахт дид. Дар соҳаи илм тавъам ба дигар хисороту бозистиҳо халои бузурге ба вуҷуд омад. Албатта, барои пур кардан ин хало, дар баробари маблағгузорӣ ва фосилаи муайяни вақт, инчунин, муҳити солиму соз-гор лозим буд. Зеро бе муҳити солиму фазои ором пеш бурдан ва рушд додани ҳеҷ соҳае ғайриимкон аст. Аз ин рӯ, маҳз ҳамин гуна муҳиту шароитро барои олимон, махсусан олимони ҷавон ваҳдати миллӣ фароҳам овард.

Бо ба имзо расидани Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ сулҳу субот ва ваҳдату якпорчагӣ комилан таъмин гардид. Маҳз бо шарофати ваҳдати миллӣ он фазои холие, ки дар солҳои ҷанги шаҳрвандӣ ба вуҷуд омода буд, мунтазам, аз ҳисоби кадрҳои ҷавон пур карда шуд. Имрӯзҳо олимони ҷавони мо ҳам дар алоҳидагӣ ва ҳам гурӯҳи бевосита ва ё бавосита ба олимону муассисаҳои илмии кишварҳои хориҷи дуру наздик тадқиқоти муштараки илмиро анҷом дода истодаанд. Агар аз як тараф рӯй овардани ҷавонон ба илм ва тадқиқоти илмӣ бошад, аз тарафи дигар, ваҳдати миллӣ аст, мо дар чунин фазои сулҳу субот ва оромию осудагӣ пайи омӯзишу тадқиқот ҳастем. Бинобар ин, нақши ваҳдати миллӣ дар рушду пешрафти ҷавонон, махсусан олимони ҷавон бисёр имконияту шароитҳоро фароҳам овард.

Ҷамшед МУРОДОВ, донишҷӯи АИДНПҶТ:

- Бо шарофати ваҳдати миллӣ дар ҳаёти сиёсиву иқтисодӣ, иҷтимоию фарҳангӣ ва варзишии ҷавонони кишвар навгониҳои зиёде ба миён омаданд, ки ин ҳама дастоварду пешравиҳо маҳз аз натиҷаи пойдории ваҳдат аст. Маҳз ваҳдати миллист, ки олимону донишмандони кишварамон дар ҳама самт аз дастгириҳои Роҳбари давлату Ҳукумати кишвар бархӯрдоранд. Ва ин ваҳдат ба мо-ҷавонон имкон дод, то тамоми истеъдоду тавоноии хешро ба ҷаҳониён пешкаш намоем. Аз ин истеъдоду тавоноӣ истифода бурда, дар рушду нумӯи кишвари азизамон саҳмгузор бошем. Ваҳдати миллӣ ба ҷавонони мо пеш аз ҳама ҳаёти зебои ҷавониро ҳадя намуд. Зеро дар зери сояи ваҳдат умр ба сар бурдану аз ин неъмати бебаҳо баҳравар гардидан, умеди ҳамешагии ҳар як ҷавони сайёра аст.

Ҷамила АҲМАДОВА, донишҷӯи факултети таърихи ДМТ:

- Яке аз дастовардҳои муҳим пас аз ба даст овардани ваҳдати миллӣ ҳамчун самти афзалиятнок эътироф гаштани сиёсати давлатии ҷавонон аст. Пешвои миллат ба вазъи мураккаби авзои ҷомеа нигоҳ накарда, нисбат ба масъалаҳои ҷавонон, аз ҷумла беҳдошти вазъи таълиму тарбия, соҳиби ихтисос, касбу ҳунар, ҷои кор гардидани онҳо ва мавқеи хосса пайдо намудани ҷавонон дар ҷомеа таваҷҷуҳи махсус зоҳир менамоянд.

Зуҳро РИЗОЗОДА, “ҶТ”