Китоб: “Агар ҷавонӣ медонист...”

Муаллиф: Башир Усмон

Нашриёт: Global Print, соли 2019

Теъдоди саҳифа: 186

Забони китоб: тоҷикӣ

“Агар ҷавонӣ медонист...” маҷмӯи мақолаҳои рӯзноманигори ҷавон Башир Усмон аст, ки ба масъалаҳои ҳаёти ҷавонон бахшида шудааст. Материалҳои маҷмӯаи мазкур соли 2017 давоми як сол ҳар ҳафта дар рӯзномаи “Ҷавонони Тоҷикистон” ба нашр расида, идеяи хоси муаллиф барои ҷавонон мебошад. Дар он атрофи мавзӯъҳое чун иффат, исрофкор набудан, ба таассуб роҳ надодан, эҳтироми калонсолу ҳурмати волидон, соҳибирода будан, ба хониш майл доштан ва амсоли он сухан меравад.

Тавре аз номи маҷмӯа ҳам бар меояд, Башир Усмон ҳикмати маъруфи “ҷавонӣ айёми камдонишӣ, вале тавонмандии инсон аст, баръакс пирӣ давронест, ки инсон донишу фаҳмиш дорад, вале нерӯву тавон надорад”-ро бори дигар ба ёди ҷавонон овардан мехоҳад. Муаллиф мехоҳад, ки ҷавонон баробари нерӯманд буданашон соҳибдонишу ҳушманд ва огоҳ ҳам бошанд. Инро аз ҳар як матлаби маҷмӯаи “Агар ҷавонӣ медонист...” пай бурдан мумкин аст.

Ҳар як нигоштаи маҷмӯа ба он талқин мекунад, ки инсон бояд зебобин, накӯандеш, хайрхоҳ бошад, дасти муҳтоҷро бигирад. Ҳамзамон ҷоҳпарасту мансабхоҳ, тамаъҷӯву ҳарис набошад. Зеро инҳо хислатҳоеанд, ки қадри ҳар як нафарро дар ҷамъият паст намуда, обрӯяшро мерезонанд. Хусусан, дар ҷавонӣ, ки айёми шаклгирии хислати инсон аст, бояд ҳар нафар худро бо ахлоқи ҳамида пероста, аз зиштиҳо дурӣ ҷӯяд.

Башир Усмон ба як фармудаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таваҷҷуҳ намуда, балки онро дар сархати маҷмӯа қарор додааст: “Мо бояд барои ҷавонон чунин шароите муҳайё созем ва онҳоро тарзе тарбия кунем, ки фарзандони мо дар зиндагӣ роҳи дурустро интихоб намоянд, илму донишҳои муосирро азхуд кунанд, касбу ҳунарҳои замонавиро омӯзанд ва оянда мақоми арзандаи худро дар ҷомеа соҳиб шаванд”.

Тавре муаллиф нигоштааст, дар шакли маҷмӯа чоп шудани мавзӯъҳои зикршуда ба он хотир аст, ки ба ҳар нафари алоқаманд дастрас бошад. Умед дорем, ки маҷмӯаи “Агар ҷавонӣ медонист...” илҳомбахши ҷавонон ва раҳнамои онҳо гардад.