КИТОБХОНА
Душанбе 11 Ноябр 2024 12:20
ПАЁМИ ПЕШВО
Насли ҷавонро Пешво
Бо ин паёмаш шод кард.
Дар марз-марзи қалбашон
Гулбоғҳо бунёд кард.
Мо бо паёми Пешво
Якҷо ҳама тан додаем.
Аз Ҳақ наметобем рӯ,
Мо миллати озодаем.
Дар дидаҳо бигрифт ҷой
Нав, нав ба сад заҳмат Ватан.
Чун шеъри ноб эҷод гашт,
Бедарду беиллат Ватан.
Мо бо паёми Пешво
Якҷо ҳама тан додаем.
Аз Ҳақ наметобем рӯ,
Мо миллати озодаем.
Мо навҷавонон пайрават,
Эй Пешвои тоҷикон.
Бишнохт аз рафтори ту
Ин Тоҷикистонро ҷаҳон.
Мо бо паёми Пешво
Якҷо ҳама тан додаем.
Аз Ҳақ наметобем рӯ,
Мо миллати озодаем.
САЛОМ
Салом! Эй Пешво, марди Худодод,
Бикардӣ аз сари нав кишвар обод.
Ҳама аҳсан, ҳама хонем таҳсин
Ба он фарзонамодар, ки туро зод.
Пайи ҳифзи Ватан аз хоб мондӣ,
Гаҳе аз дида ҷое ашк рондӣ.
Ба сад азму талошу заҳмати беш
Ватанро бар раҳи Ваҳдат расондӣ.
Худо хандид бар рӯят, амон бош,
Сарафроз одами рӯи ҷаҳон бош.
Магӯ зинҳор рӯзе, пир гаштам,
Ҳамеша Пешвои тоҷикон бош.
Бале, Исмоили Сомон ту ҳастӣ,
Шукӯҳи бахти нурафшон ту ҳастӣ.
Муборак ҷашни Истиқлолу Ваҳдат,
Ба қалби Тоҷикистон ҷон ту ҳастӣ.
ШУКРОНА, ШУКРОНА
Шукри Истиқлолу сарвар мекунем,
Шукри ободии кишвар мекунем.
Шукри он зоте, ки моро ҳаст кард,
Шукри бому хонаву дар мекунем.
Давлати мо давлати сулҳофар аст,
Давлати озод дар баҳру бар аст,
Нест ин ҷо аз хазонӣ ҳеч ёд.
Мисли ҷаннат сабзу ҳам муаттар аст.
Одамон ин ҷо ба кори хеш банд,
Комашон ширин зи обу нону қанд.
Гаштаву баргашта гӯянд аз ҳаёт
Мӯсафедон баҳри тифлон панд, панд.
Кишварам, эй кишвари овозадор,
Шукри беши ҳазрати Парвардгор.
Бо дили саршор з-ишқу орзу
Додааст андар барат моро қарор.
МОДАРИ ТОҶИК
Модари хушбахти тоҷик
Баҳри миллат Пешво зод.
Бо дуои модараш гашт
Пешво фарди Худодод.
Кас ба ин сон модар оре,
Месазад, хушҳол бошад.
Соҳиби тахти забарҷад,
Соҳиби иқбол бошад.
Рӯдакиро ҳам ба гетӣ
Модари тоҷик додаст.
Модари тоҷик Сино,
Лоиқу Бозор зодаст.
Модари ман ҳам маро зод
Бо ҳазор уммеду армон.
То ки бошам фахри миллат,
Болад аз ман Тоҷикистон.
Шукри Ҳақ, дилсӯз модар,
Дар ҳақиқат беназирӣ.
То ҷаҳон боқист, боқӣ,
Орзу дорам намирӣ.
ИФТИХОР
Шукри Ваҳдат, шукри бахти пойдор,
Пешво дорем, дорем ифтихор.
Бемалол аз заҳмати пайвастааш
Гулгулафшон аст Меҳан чун баҳор.
Ҳамраҳаш аз Зулҷалол астем мо
Хуррамиро баҳри ҳар кас интизор.
Мо Ватанрову Ватан моро бувад,
Бо туфайлаш ҷовидона дӯстдор.
Субҳи нобат нест бе ӯ хандарез,
Тоҷикистон, мулки мардони баор.
Бо чунин як пешвоят ҳеч гоҳ
Хор дар дунё нагардӣ, эй диёр.
ПЕШВОИ МИЛЛАТ
Нонат ҳалол бодо,
Эй Пешвои миллат.
З-он дам, ки сарварӣ ту,
Миллат надид иллат.
Хоби шабат паронда,
Хидмат ба халқ кардӣ.
Пай бурд ҳар як инсон,
Бас беназир мардӣ.
Аз ҷанг дур гаштем
Бо азму бо талошат.
Шабро шикаст додӣ,
Бо ақли нурпошат.
Чун туст чеҳрахандон,
Имрӯз Тоҷикистон.
Мо фахр бо ту дорем,
Пайгири Оли Сомон.
САД ШУКРИ БАХТ
Мо ҷавонон, қалби бедори Ватан,
Саф ба саф ҳар рӯз дар кори Ватан.
Мо иваз кардан намехоҳем ҳеч
Бо гули мулки дигар хори Ватан.
Ин Ватан моро пари парвоз дод,
Сад дареро баҳри дониш боз дод.
Мо ҷавонони адолатхоҳро
Сӯи фардои наку овоз дод.
Ваҳдат ин ҷо, Сулҳ ин ҷо пойдор,
Дилкаш аст ин кишвари доимбаҳор.
Оре, оре, по ниҳед, ин ҷо ба шавқ
Дӯстон ҳам дӯстонро интизор.
Мо ҷавон, ин меҳани мо ҳам ҷавон,
Меҳани зеби тамошо ҳам ҷавон.
Гаштаанд ин ҷо ба лаб сад шукри Бахт,
Бо ҷавонон ҷумла пирон ҳам ҷавон.
МАКОНАМ ТОҶИКИСТОН
(Дар ду вазн)
Фарқ аз субҳат надорад шоми торат, эй Ватан,
Мо ҳама оринасабҳо дӯстдорат, эй Ватан.
Ҳеч рӯзе, ҳеч моҳе, ҳеч соле, ҳеч вақт
Дур рафтан менахоҳем аз канорат, эй Ватан.
Маконам Тоҷикистон, Тоҷикистон,
Саропоят ҳама боғ асту бустон.
Ба поят саҷда овардан савоб аст,
Диёри гулгунораз, гулгулафшон.
Ба ҳалқам оби покат чун набот аст,
Набот ин ҳеч, балкӣ қандалот аст.
Ватан-модар диёри сабздомон,
Ба тан камзулат аз балху банот аст.
Диёрам, эй диёри Ваҳдатобод,
Манам он кӯҳкан Фарҳод, Фарҳод.
Зи сеҳри килки худ дар барги ҳар санг
Ба васфат менамоям шеър эҷод.
ИСТИҚЛОЛИ КИШВАР
Шукри Истиқлоли кишвар, пораҳо бо
ҳам шуданд,
Пиру барно аз сари нав ҳамдилу
ҳамдам шуданд.
Тоҷикони тоҷбарсар баъди садҳо дарду ранҷ,
Сулҳу Ваҳдат хоста, ҷо зери як парчам шуданд.
Парчами мо парфишон шуд, миллати
мо шод шуд,
Бо талоши Сарвари мо мулки мо обод шуд.
Шукри Истиқлоли кишвар, пораҳо бо
ҳам шуданд,
Пиру барно аз сари нав ҳамдилу
ҳамдам шуданд.
Тоҷикони тоҷбарсар баъди садҳо дарду ранҷ,
Сулҳу Ваҳдат хоста, ҷо зери як парчам шуданд.
Булбулон дар чаҳчаҳа, гулдухтарон
рақсон шуданд,
Тифлакони дӯстрӯ монанди гул
хандон шуданд,
Шукри Истиқлоли кишвар, пораҳо бо
ҳам шуданд,
Пиру барно аз сари нав ҳамдилу
ҳамдам шуданд.
Тоҷикони тоҷбарсар баъди садҳо дарду ранҷ,
Сулҳу Ваҳдат хоста, ҷо зери як парчам шуданд.
КИШВАРИ ОВОЗАДОР
Бо хоҳиши раиси Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон Шуҳрат АШӮРОВ, 10. 12. 2016. Ду соат пеш аз марги нобаҳангомаш.
Тоҷикистон, кишвари овозадор,
Кишвари хушманзари доимбаҳор.
Ҳаст аз дил, ҳаст аз ҷон як ҳаёт
Пиру барно Ваҳдататро дӯстдор.
Мурғакон дар боғҳоят нағмагар,
Шамси тобон ҳолпурсат ҳар саҳар.
Зеб дода пойтахтатро Ватан,
Оли Сомон тоҷи тиллояш ба сар.
Шод аз он ҳастем, моро кишварӣ,
Кишвари нурофару бахтоварӣ.
Мо зи минбарҳо Ватан, бар васфи ту
Шеър мехонем бо лафзи дарӣ.
ПАДАР ВА ПИСАР
Гар писар, созӣ хатое, вой бар ҳоли падар,
Чун уқоб аз арш афтад, бишканад боли падар.
Пеш аз оне, ки қадам монӣ ба гирдоби бало,
Як каме андеша кун аз қомати доли падар.
Дар раҳе, ки нест судаш ҷуз зиён, дониста бош,
Меравад аз каф агар гардӣ хазон, моли падар.
Шояд огаҳ нестӣ, хоҳӣ шавӣ огаҳ, бубин,
Чун падар бе ту азият ёбад атфоли падар.
Пас нагардӣ аз раҳат, то вопасин рӯзи ҳаёт
Бо машаққат бигзарад ҳар моҳу ҳар соли падар.
Боз як бори дигар аз ман ба ту ин маслиҳат,
Чун дарича боз бинмо гӯш бар қоли падар.
Насли ҷавонро Пешво
Бо ин паёмаш шод кард.
Дар марз-марзи қалбашон
Гулбоғҳо бунёд кард.
Мо бо паёми Пешво
Якҷо ҳама тан додаем.
Аз Ҳақ наметобем рӯ,
Мо миллати озодаем.
Дар дидаҳо бигрифт ҷой
Нав, нав ба сад заҳмат Ватан.
Чун шеъри ноб эҷод гашт,
Бедарду беиллат Ватан.
Мо бо паёми Пешво
Якҷо ҳама тан додаем.
Аз Ҳақ наметобем рӯ,
Мо миллати озодаем.
Мо навҷавонон пайрават,
Эй Пешвои тоҷикон.
Бишнохт аз рафтори ту
Ин Тоҷикистонро ҷаҳон.
Мо бо паёми Пешво
Якҷо ҳама тан додаем.
Аз Ҳақ наметобем рӯ,
Мо миллати озодаем.
САЛОМ
Салом! Эй Пешво, марди Худодод,
Бикардӣ аз сари нав кишвар обод.
Ҳама аҳсан, ҳама хонем таҳсин
Ба он фарзонамодар, ки туро зод.
Пайи ҳифзи Ватан аз хоб мондӣ,
Гаҳе аз дида ҷое ашк рондӣ.
Ба сад азму талошу заҳмати беш
Ватанро бар раҳи Ваҳдат расондӣ.
Худо хандид бар рӯят, амон бош,
Сарафроз одами рӯи ҷаҳон бош.
Магӯ зинҳор рӯзе, пир гаштам,
Ҳамеша Пешвои тоҷикон бош.
Бале, Исмоили Сомон ту ҳастӣ,
Шукӯҳи бахти нурафшон ту ҳастӣ.
Муборак ҷашни Истиқлолу Ваҳдат,
Ба қалби Тоҷикистон ҷон ту ҳастӣ.
ШУКРОНА, ШУКРОНА
Шукри Истиқлолу сарвар мекунем,
Шукри ободии кишвар мекунем.
Шукри он зоте, ки моро ҳаст кард,
Шукри бому хонаву дар мекунем.
Давлати мо давлати сулҳофар аст,
Давлати озод дар баҳру бар аст,
Нест ин ҷо аз хазонӣ ҳеч ёд.
Мисли ҷаннат сабзу ҳам муаттар аст.
Одамон ин ҷо ба кори хеш банд,
Комашон ширин зи обу нону қанд.
Гаштаву баргашта гӯянд аз ҳаёт
Мӯсафедон баҳри тифлон панд, панд.
Кишварам, эй кишвари овозадор,
Шукри беши ҳазрати Парвардгор.
Бо дили саршор з-ишқу орзу
Додааст андар барат моро қарор.
МОДАРИ ТОҶИК
Модари хушбахти тоҷик
Баҳри миллат Пешво зод.
Бо дуои модараш гашт
Пешво фарди Худодод.
Кас ба ин сон модар оре,
Месазад, хушҳол бошад.
Соҳиби тахти забарҷад,
Соҳиби иқбол бошад.
Рӯдакиро ҳам ба гетӣ
Модари тоҷик додаст.
Модари тоҷик Сино,
Лоиқу Бозор зодаст.
Модари ман ҳам маро зод
Бо ҳазор уммеду армон.
То ки бошам фахри миллат,
Болад аз ман Тоҷикистон.
Шукри Ҳақ, дилсӯз модар,
Дар ҳақиқат беназирӣ.
То ҷаҳон боқист, боқӣ,
Орзу дорам намирӣ.
ИФТИХОР
Шукри Ваҳдат, шукри бахти пойдор,
Пешво дорем, дорем ифтихор.
Бемалол аз заҳмати пайвастааш
Гулгулафшон аст Меҳан чун баҳор.
Ҳамраҳаш аз Зулҷалол астем мо
Хуррамиро баҳри ҳар кас интизор.
Мо Ватанрову Ватан моро бувад,
Бо туфайлаш ҷовидона дӯстдор.
Субҳи нобат нест бе ӯ хандарез,
Тоҷикистон, мулки мардони баор.
Бо чунин як пешвоят ҳеч гоҳ
Хор дар дунё нагардӣ, эй диёр.
ПЕШВОИ МИЛЛАТ
Нонат ҳалол бодо,
Эй Пешвои миллат.
З-он дам, ки сарварӣ ту,
Миллат надид иллат.
Хоби шабат паронда,
Хидмат ба халқ кардӣ.
Пай бурд ҳар як инсон,
Бас беназир мардӣ.
Аз ҷанг дур гаштем
Бо азму бо талошат.
Шабро шикаст додӣ,
Бо ақли нурпошат.
Чун туст чеҳрахандон,
Имрӯз Тоҷикистон.
Мо фахр бо ту дорем,
Пайгири Оли Сомон.
САД ШУКРИ БАХТ
Мо ҷавонон, қалби бедори Ватан,
Саф ба саф ҳар рӯз дар кори Ватан.
Мо иваз кардан намехоҳем ҳеч
Бо гули мулки дигар хори Ватан.
Ин Ватан моро пари парвоз дод,
Сад дареро баҳри дониш боз дод.
Мо ҷавонони адолатхоҳро
Сӯи фардои наку овоз дод.
Ваҳдат ин ҷо, Сулҳ ин ҷо пойдор,
Дилкаш аст ин кишвари доимбаҳор.
Оре, оре, по ниҳед, ин ҷо ба шавқ
Дӯстон ҳам дӯстонро интизор.
Мо ҷавон, ин меҳани мо ҳам ҷавон,
Меҳани зеби тамошо ҳам ҷавон.
Гаштаанд ин ҷо ба лаб сад шукри Бахт,
Бо ҷавонон ҷумла пирон ҳам ҷавон.
МАКОНАМ ТОҶИКИСТОН
(Дар ду вазн)
Фарқ аз субҳат надорад шоми торат, эй Ватан,
Мо ҳама оринасабҳо дӯстдорат, эй Ватан.
Ҳеч рӯзе, ҳеч моҳе, ҳеч соле, ҳеч вақт
Дур рафтан менахоҳем аз канорат, эй Ватан.
Маконам Тоҷикистон, Тоҷикистон,
Саропоят ҳама боғ асту бустон.
Ба поят саҷда овардан савоб аст,
Диёри гулгунораз, гулгулафшон.
Ба ҳалқам оби покат чун набот аст,
Набот ин ҳеч, балкӣ қандалот аст.
Ватан-модар диёри сабздомон,
Ба тан камзулат аз балху банот аст.
Диёрам, эй диёри Ваҳдатобод,
Манам он кӯҳкан Фарҳод, Фарҳод.
Зи сеҳри килки худ дар барги ҳар санг
Ба васфат менамоям шеър эҷод.
ИСТИҚЛОЛИ КИШВАР
Шукри Истиқлоли кишвар, пораҳо бо
ҳам шуданд,
Пиру барно аз сари нав ҳамдилу
ҳамдам шуданд.
Тоҷикони тоҷбарсар баъди садҳо дарду ранҷ,
Сулҳу Ваҳдат хоста, ҷо зери як парчам шуданд.
Парчами мо парфишон шуд, миллати
мо шод шуд,
Бо талоши Сарвари мо мулки мо обод шуд.
Шукри Истиқлоли кишвар, пораҳо бо
ҳам шуданд,
Пиру барно аз сари нав ҳамдилу
ҳамдам шуданд.
Тоҷикони тоҷбарсар баъди садҳо дарду ранҷ,
Сулҳу Ваҳдат хоста, ҷо зери як парчам шуданд.
Булбулон дар чаҳчаҳа, гулдухтарон
рақсон шуданд,
Тифлакони дӯстрӯ монанди гул
хандон шуданд,
Шукри Истиқлоли кишвар, пораҳо бо
ҳам шуданд,
Пиру барно аз сари нав ҳамдилу
ҳамдам шуданд.
Тоҷикони тоҷбарсар баъди садҳо дарду ранҷ,
Сулҳу Ваҳдат хоста, ҷо зери як парчам шуданд.
КИШВАРИ ОВОЗАДОР
Бо хоҳиши раиси Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон Шуҳрат АШӮРОВ, 10. 12. 2016. Ду соат пеш аз марги нобаҳангомаш.
Тоҷикистон, кишвари овозадор,
Кишвари хушманзари доимбаҳор.
Ҳаст аз дил, ҳаст аз ҷон як ҳаёт
Пиру барно Ваҳдататро дӯстдор.
Мурғакон дар боғҳоят нағмагар,
Шамси тобон ҳолпурсат ҳар саҳар.
Зеб дода пойтахтатро Ватан,
Оли Сомон тоҷи тиллояш ба сар.
Шод аз он ҳастем, моро кишварӣ,
Кишвари нурофару бахтоварӣ.
Мо зи минбарҳо Ватан, бар васфи ту
Шеър мехонем бо лафзи дарӣ.
ПАДАР ВА ПИСАР
Гар писар, созӣ хатое, вой бар ҳоли падар,
Чун уқоб аз арш афтад, бишканад боли падар.
Пеш аз оне, ки қадам монӣ ба гирдоби бало,
Як каме андеша кун аз қомати доли падар.
Дар раҳе, ки нест судаш ҷуз зиён, дониста бош,
Меравад аз каф агар гардӣ хазон, моли падар.
Шояд огаҳ нестӣ, хоҳӣ шавӣ огаҳ, бубин,
Чун падар бе ту азият ёбад атфоли падар.
Пас нагардӣ аз раҳат, то вопасин рӯзи ҳаёт
Бо машаққат бигзарад ҳар моҳу ҳар соли падар.
Боз як бори дигар аз ман ба ту ин маслиҳат,
Чун дарича боз бинмо гӯш бар қоли падар.
Эзоҳи худро нависед