Фаромӯз Ойев, донишҷӯи курси дуюми Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик М. С. Осимӣ. Аз хурдӣ шавқу рағбат нисбат ба сохтани ҳар гуна асбобҳо дошт. Бо дастгирӣ ва тавсияҳои устодон Одиназода Ҳайдар, Амонзода Илҳом ва Сафаров Қутбиддин то имрӯз чанд ихтироот кардааст. Яке аз ихтирооти ӯ “Пойафзоли роҳнамо” мебошад. Нишондиҳандаи техникии он чунин аст:

ндоза – 39-42;
Вазн – 350 гр.;
Масофаи муайянсозии монеа – 0,45 метр;
Ҳарорати кории пойафзол – аз -100С то +400С ;
Маъмулӣ (комплект) – 1 ҷуфт;

Пойафзолро пӯшида ба масофаи 50-100 метр роҳ рафтан лозим. Дар ин масофа пойафзол ба худ 9 волт энергия захира мекунад ва бо ин энергияи захиранамудааш 25-30 дақиқа кор мекунад.

Дар вақти сармо тугмаро ба тарафи чап зер мекунем, то ки гармӣ диҳад. Дар вақти гармӣ тугмаро ба тарафи рост зер мекунем, ки дар ин вақт сардӣ медиҳад. Барои арақ кардани пой ду қубур аз чап ва рост бароварда шудааст. Қубури чап ҳаворо ба дохил мебарад ва қубури аз рост ҳаворо ба берун мебарорад. Дар қисми пеши пойафзол датчик (ҳиссиёт) ҷойгир карда шудааст, ки чун асо  ба нобиноён ёрӣ мерасонад. Яъне дар вақти роҳ гаштан, агар аз пеш ягон баландии аз 15 см боло дар масофаи 50-60 см пайдо шавад, ба воситаи ларзондан (вибиратся) хабар медиҳад.

Сабаби насб намудани ларзиш (вибратся) дар он аст, ки баъзе шахсон ношунавоянд. Ба шахсони шунаво низ ки дар дашту саҳро шабмонда мешаванд ва дар даст ягон таҷҳизоти равшандиҳанда надоранд, ёрӣ расонда метавонад. Дар қисми қафои пойафзол реззистори табдилдиҳанда насб карда шудааст, ки барои паст ва баланд кардани ҳарорати гармӣ хизмат мерасонад”.