СИЁСАТ
Шанбе 20 Апрел 2024 01:59
Парчами давлатӣ барои мардуми Тоҷикистон нишони бақои давлат, ваҳдату ягонагӣ, ҳувияти миллӣ ва беҳтарин василаи тарбияи наврасону ҷавонон дар рӯҳияи ифтихор аз давлатдории миллӣ ва ҳифзи арзишҳои таъриху фарҳангӣ мебошад. Маҳз қабули Парчами давлатӣ ба болоравии ҳисси миллӣ ва сатҳи худшиносии мардуми Тоҷикистон, хусусан ҷавонон мусоидат намуд. Вобаста ба ин хабарнигори АМИТ «Ховар» ба Раиси Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон Аҳтам Абдуллозода суҳбат намуд, ки фишурдаи онро пешкаши шумо мегардонем.
- Нақши арзишҳои миллӣ, аз ҷумла Парчам дар тарбия ва худшиносиву худогоҳии насли ҷавон имрӯз чӣ гуна аст?
- Худшиносӣ ва худогоҳии миллӣ дар замони ҷаҳонишавӣ ва бархурди фарҳангҳо падидаи хеле муҳим ва басо зарурӣ ба ҳисоб меравад. Чолишҳои минтақавию ҷаҳонӣ моро водор месозанд, ки нисбат ба арзишҳои миллӣ боэҳтиёт рафтор кунем ва онҳоро ҷузъи ҷудонашавандаи ҳаёту фаъолияти худ дар зиндагӣ қарор диҳему ҳифз намоем. Бешак, раванди босуръат дар тамоми самтҳо дилхоҳ миллатро вориди сиёсатҳои ҷаҳонӣ мекунад, то мавқеи сиёсии худро дар ҷомеаи байналмилалӣ мустаҳкам намояд ва барои аз даст надодани он мубориза барад. Дар ҳамин росто муқаддасоти давлатӣ, бахусус Парчами давлатӣ чун муҳимтарин ва асоситарин арзиши миллӣ нақши асосӣ дорад.
Арзишҳои миллӣ, аз ҷумла Парчами давлатӣ, ҳамеша барои ҷавонон чун як рамзи муттаҳидоваранда ва роҳбалад хизмат мекунад. Дар шароити имрӯзаи ҷаҳонишавӣ мавҷудияти равандҳои тезутунд, таҳмил кардани андешаҳои мухталиф ва кӯшиши шустани мағзҳо далели он буда метавонад, ки ҳар лаҳза ҷавоне роҳи нодурустро интихобу пеша кунад. Вале, мавҷудият ва пос доштани арзишҳои миллӣ, ба мисли Парчам чун рамзест, ки ҷавонони моро муттаҳиду ифтихорманд месозад. Хусусан донистани моҳияти парчамдориву парчамбардорӣ, таърихи эҳтиром ба Ливо ва муборизаи абармардони шуҷои таърих баҳри ҳифз ва нигаҳдошти он имрӯз ҷавонони моро тарбия менамояд ва заҳматҳои беназири Пешвои муаззами миллатамон ҷиҳати гиромидошти арзишҳои миллӣ ва эҳтироми беандозаашон нисбати муқаддасоти давлатӣ ҷавононро ба таври ҳамешагӣ талқин менамояд.
Аз ин рӯ, нақши Парчами давлатиро дар тарбияи худшиносиву худогоҳии ҷавонон метавон баланду беандоза арзёбӣ кард. Фаъолияти ҷавонони мамлакат дар тамоми самтҳо, ҳифзу нигоҳдошти арзишҳои миллӣ, самимонаву дилгармона кор кардан дар касби хеш, аз худшиносиву худогоҳии баланди онҳо дарак медиҳад. Дар замони соҳибистиқлолии мамлакат ҷавонон кору пайкори Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро сармашқи зиндагӣ ва фаъолияти худ қарор дода, ба ин васила дар рушду ободии Ватани азизамон бо қадамҳои устувор саҳм мегузоранд.
- Тавре Пешвои миллат гуфтаанд: «Ойини парчамдории мо ба сифати пайвандгари наслҳо умри ҷовидонӣ дорад ва бо хусусиятҳои хоси худ яке аз омилҳои муҳимтарини иттиҳоду сарҷамъии халқи тоҷик ва ваҳдату ҳамдигарфаҳмии сокинони мамлакат мебошад». Ба андешаи Шумо, имрӯз бо кадом роҳ метавон муҳаббат ва арҷгузорӣ ба рамзҳои давлатиро дар дили ҷавонон ҷой намуд?
- Ҳамаи зинаҳои баъди ташаккул аз тарбия дар оила сарчашма мегирад. Пеш аз он ки дар бораи арҷгузории ҷавонон ба рамзҳои давлатӣ ва эҳтирому пос доштани дигар рамзҳо суҳбат кунем, бояд аввал дар бораи тарбияи онҳо аз муҳити оила гӯем. Имрӯзҳо тарбия ё худ дарси аввалини ватандориро ҷавонон дар муҳити оила чӣ хел аз худ мекунанд ва онро дар роҳи минбаъда чӣ тавр тавсеа ва рушд медиҳанд, паҳлӯи асосии масъала ба ҳисоб меравад. Зимнан зинаи таълиму тадрис низ ба шуурнокии ҷавонон таъсири муассир дорад. Макотиби миёна қадами дуввум ва ниҳоят муҳим барои рушди зеҳнии наврасону ҷавонон барои ташаккули афкори онҳо дар оянда замина мегузорад. Ва таҳсил дар макотиби олию касбӣ аллакай зинаи интихоб ба ҳисоб меравад. Дар ин давраҳо онҳо бояд аз таърихи пурғановати тоҷикон ба пуррагӣ огоҳ шаванд, ҷоннисориҳову қаҳрамониҳои фарзонафарзандони тоҷикро донанд, ба чӣ машаққату ранҷ ба даст овардани неъмати оромиро омӯзанд ва ҳамин тавр огоҳии пурра ва маълумоти саҳеҳу васеъ метавонад, барои муҳаббат ва арҷгузоштани онҳо ба рамзҳои давлатӣ замина муҳайё созад.
Зимнан мактаби давлатдорӣ ва сиёсати дурандешонаву ҷавонпарваронаи Пешвои муаззами миллат дарбаргиранда ва ҳалкунандаи тамоми масоил дар ҳама самтҳост. Аз ҷумла дар баробари он омилҳое, ки дар боло зикр кардем, имрӯз паҳлӯҳои заифи худро метавонанд, бо истифода аз ин мактаб қавӣ созанд. Устоду роҳкушо дар дилхоҳ самт боиси ба ҳадаф ноил шудани мо мегардад. Ба андешаи ман волотарин ва беҳтарин роҳу василаро ҷавонон барои дӯст доштани арзишҳои миллӣ, муҳаббат доштан ба Ватан, аз Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон метавонанд пайдо намоянд.
Таърих гувоҳ аст, ки тамоми аркони давлатдорӣ ва муқаддасоти миллии давлати муосири тоҷикон маҳз таҳти сарварии Президенти мамлакат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар мушкилтарин ва ҳассостарин лаҳзаҳо бунёд ва такмил дода шуданд. Баъди ҳазорсолаҳо низ Конститутсия, Парчам, Нишони давлатӣ, Суруди миллӣ, артиш ва асъори миллӣ бо номи муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тавъам боқӣ хоҳанд монд.
- Чуноне ба ҳамагон маълум аст, яке аз роҳҳои муаррифии давлат ва Парчами давлатӣ дар арсаи ҷаҳон тавассути ғалабаи варзишгарон сурат мегирад. Шумо дар ин бора чӣ назар доред?
- Воқеан дуруст аст. Давлат ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва эътибори махсус зоҳир намудани Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷиҳати рушди соҳаи варзиш ва тарбияи ҷисмонӣ, имрӯз имкон фароҳам овардааст, ки сафи варзишгарон аз ҳисоби ҷавонон зиёд гардида, бо ғолибияту пирӯзӣ ва музаффарияту дастовардҳояшон борҳо Суруди миллии мо дар арсаи байналмилалӣ баланд садо диҳад ва Парчами давлатии Тоҷикистон ба шарафи ҳар як ғолибияти варзишгарони тоҷик парафшон гардад.
Парафшонии Парчами давлатӣ ба хотири пирӯзии варзишгарони тоҷик дар арсаи ҷаҳонӣ нишонаи пойдории иқболу истиқлол, иттиҳоду сарҷамъӣ, нангу номус, ватандӯстиву ватанпарастӣ ва ҳувияти миллии мо мебошад.
Сазовор будан ба ин марому мероси асилзодагӣ, соҳибпарчамӣ, ки ҳамзамон ба вуҷуди давлатдории миллии таърихии мо таъкиди равшан ва ишороти барҷаста мекунад, чун бузургтарин рисолат барои имрӯзу фардои мо мебошад.
Хеле хуб аст, ки ҷавонони мо имрӯз на танҳо тавассути варзиш, балки бо донишу хиради хеш низ Парчами давлатамонро дар сатҳи ҷаҳон боло мебардоранд. Новобаста аз он ки мо дар кадом касбу корем, бояд ҳамеша дар фикри он бошем, ки тавассути фаъолияти назарраси худ давлату миллатро дар миқёси ҷаҳон муаррифӣ намоему парчамамонро баланд бардорем.
- Мегӯянд, ки Парчам қудрати муттаҳидсозӣ дорад. Инро чӣ гуна шарҳ медиҳед?
- Ҳамин Парчами давлатӣ аст, ки мо ҳама сарҷамъему зиндагии осоишта дорем. Ин рамз дар ниҳоди хеш қудратеро дорост, ки ҳеҷ як чизи дигар онро доро буда наметавонад. Боре ҳангоми таҷаллии рамзи мазкур эҳсос кардаед, ки вуҷуди ҳар як ҷавонро як ҳисси хубу нотакроре фаро мегирад? Ин ҳисси худшиносию худогоҳӣ, ватанпарастию ватандӯстдорӣ, ифтихори миллӣ ва муҳаббат ба ин хоку сарзамин – Тоҷикистон мебошад. Дар воқеъ, Парчам қудрати муттаҳиднамоии қавм ва миллатеро дар худ дорост. Агар он чунин тавоноиро намедошт, пас имрӯз тамоми миллатҳои дунё пароканда буданду давлати хешро надоштанд. Мо миллати хушбахтем, ки чунин рамзи сулҳу ваҳдат ва осоиштагиро дороем. Имрӯз рисолати инсонии мову шумо он аст, ки ин рамзи пайвандгари дирӯзу имрӯзи миллатро ҳифз созем ва ба ояндагон мерос гузорем. Тӯли 27 сол Парчами мо танҳо Парчами сулҳу оштӣ, оромию ободӣ, якдилию ҳамзистӣ, дӯст доштани ҳар зарра хоки Ватан, эҳтироми аҷдодон, роҳи рушду муваффақият буду мемонад. Парчами давлатии мо шодиеро ба миллати тоҷик эҳдо намуд. Гузашта аз ин, имрӯзҳо Парчами мо бо парафшонии худ дар берун аз кишвар ҳам сулҳу салоҳи Тоҷикистонро муаррифӣ месозад.
- Бахшида ба Рӯзи Парчами давлатӣ Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон кадом чорабиниҳоро баргузор менамояд?
- Ҳамасола ба хотири ин санаи таърихӣ Кумитаи кор бо ҷавонон шурӯъ аз мусобиқаҳои варзишӣ то ҳамоишу аксияҳоро дар сартосари ҷумҳурӣ мегузаронад. Мавриди зикр аст, ки дар чорабиниҳои мазкур тамоми қишри ҷомеа фаро гирифта мешаванд. Имсол низ чорабиниҳои мо фарогири тамоми қишри ҷомеа аст. Зеро, тибқи нақшаи тасдиқнамуда бахшида ба Рӯзи Парчами давлатӣ зиёда аз 800 чорабинии фарҳангию фароғатӣ, илмию адабӣ, мизи мудаввару конфронсҳо ва чорабиниҳои оммавию варзишӣ бо фарогирии зиёди ҷавонону наврасон ва варзишгарони кишвар бо мақсади талқини ҳисси ифтихор аз арзишҳои миллӣ дар вуҷуди сокинони кишвар, бахусус насли ояндасоз, ки имрӯз шумораи зиёдтари аҳолиро ташкил медиҳанд, роҳандозӣ гардида истодаанд.
Бознашр аз
АМИТ "Ховар"
- Нақши арзишҳои миллӣ, аз ҷумла Парчам дар тарбия ва худшиносиву худогоҳии насли ҷавон имрӯз чӣ гуна аст?
- Худшиносӣ ва худогоҳии миллӣ дар замони ҷаҳонишавӣ ва бархурди фарҳангҳо падидаи хеле муҳим ва басо зарурӣ ба ҳисоб меравад. Чолишҳои минтақавию ҷаҳонӣ моро водор месозанд, ки нисбат ба арзишҳои миллӣ боэҳтиёт рафтор кунем ва онҳоро ҷузъи ҷудонашавандаи ҳаёту фаъолияти худ дар зиндагӣ қарор диҳему ҳифз намоем. Бешак, раванди босуръат дар тамоми самтҳо дилхоҳ миллатро вориди сиёсатҳои ҷаҳонӣ мекунад, то мавқеи сиёсии худро дар ҷомеаи байналмилалӣ мустаҳкам намояд ва барои аз даст надодани он мубориза барад. Дар ҳамин росто муқаддасоти давлатӣ, бахусус Парчами давлатӣ чун муҳимтарин ва асоситарин арзиши миллӣ нақши асосӣ дорад.
Арзишҳои миллӣ, аз ҷумла Парчами давлатӣ, ҳамеша барои ҷавонон чун як рамзи муттаҳидоваранда ва роҳбалад хизмат мекунад. Дар шароити имрӯзаи ҷаҳонишавӣ мавҷудияти равандҳои тезутунд, таҳмил кардани андешаҳои мухталиф ва кӯшиши шустани мағзҳо далели он буда метавонад, ки ҳар лаҳза ҷавоне роҳи нодурустро интихобу пеша кунад. Вале, мавҷудият ва пос доштани арзишҳои миллӣ, ба мисли Парчам чун рамзест, ки ҷавонони моро муттаҳиду ифтихорманд месозад. Хусусан донистани моҳияти парчамдориву парчамбардорӣ, таърихи эҳтиром ба Ливо ва муборизаи абармардони шуҷои таърих баҳри ҳифз ва нигаҳдошти он имрӯз ҷавонони моро тарбия менамояд ва заҳматҳои беназири Пешвои муаззами миллатамон ҷиҳати гиромидошти арзишҳои миллӣ ва эҳтироми беандозаашон нисбати муқаддасоти давлатӣ ҷавононро ба таври ҳамешагӣ талқин менамояд.
Аз ин рӯ, нақши Парчами давлатиро дар тарбияи худшиносиву худогоҳии ҷавонон метавон баланду беандоза арзёбӣ кард. Фаъолияти ҷавонони мамлакат дар тамоми самтҳо, ҳифзу нигоҳдошти арзишҳои миллӣ, самимонаву дилгармона кор кардан дар касби хеш, аз худшиносиву худогоҳии баланди онҳо дарак медиҳад. Дар замони соҳибистиқлолии мамлакат ҷавонон кору пайкори Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро сармашқи зиндагӣ ва фаъолияти худ қарор дода, ба ин васила дар рушду ободии Ватани азизамон бо қадамҳои устувор саҳм мегузоранд.
- Тавре Пешвои миллат гуфтаанд: «Ойини парчамдории мо ба сифати пайвандгари наслҳо умри ҷовидонӣ дорад ва бо хусусиятҳои хоси худ яке аз омилҳои муҳимтарини иттиҳоду сарҷамъии халқи тоҷик ва ваҳдату ҳамдигарфаҳмии сокинони мамлакат мебошад». Ба андешаи Шумо, имрӯз бо кадом роҳ метавон муҳаббат ва арҷгузорӣ ба рамзҳои давлатиро дар дили ҷавонон ҷой намуд?
- Ҳамаи зинаҳои баъди ташаккул аз тарбия дар оила сарчашма мегирад. Пеш аз он ки дар бораи арҷгузории ҷавонон ба рамзҳои давлатӣ ва эҳтирому пос доштани дигар рамзҳо суҳбат кунем, бояд аввал дар бораи тарбияи онҳо аз муҳити оила гӯем. Имрӯзҳо тарбия ё худ дарси аввалини ватандориро ҷавонон дар муҳити оила чӣ хел аз худ мекунанд ва онро дар роҳи минбаъда чӣ тавр тавсеа ва рушд медиҳанд, паҳлӯи асосии масъала ба ҳисоб меравад. Зимнан зинаи таълиму тадрис низ ба шуурнокии ҷавонон таъсири муассир дорад. Макотиби миёна қадами дуввум ва ниҳоят муҳим барои рушди зеҳнии наврасону ҷавонон барои ташаккули афкори онҳо дар оянда замина мегузорад. Ва таҳсил дар макотиби олию касбӣ аллакай зинаи интихоб ба ҳисоб меравад. Дар ин давраҳо онҳо бояд аз таърихи пурғановати тоҷикон ба пуррагӣ огоҳ шаванд, ҷоннисориҳову қаҳрамониҳои фарзонафарзандони тоҷикро донанд, ба чӣ машаққату ранҷ ба даст овардани неъмати оромиро омӯзанд ва ҳамин тавр огоҳии пурра ва маълумоти саҳеҳу васеъ метавонад, барои муҳаббат ва арҷгузоштани онҳо ба рамзҳои давлатӣ замина муҳайё созад.
Зимнан мактаби давлатдорӣ ва сиёсати дурандешонаву ҷавонпарваронаи Пешвои муаззами миллат дарбаргиранда ва ҳалкунандаи тамоми масоил дар ҳама самтҳост. Аз ҷумла дар баробари он омилҳое, ки дар боло зикр кардем, имрӯз паҳлӯҳои заифи худро метавонанд, бо истифода аз ин мактаб қавӣ созанд. Устоду роҳкушо дар дилхоҳ самт боиси ба ҳадаф ноил шудани мо мегардад. Ба андешаи ман волотарин ва беҳтарин роҳу василаро ҷавонон барои дӯст доштани арзишҳои миллӣ, муҳаббат доштан ба Ватан, аз Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон метавонанд пайдо намоянд.
Таърих гувоҳ аст, ки тамоми аркони давлатдорӣ ва муқаддасоти миллии давлати муосири тоҷикон маҳз таҳти сарварии Президенти мамлакат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар мушкилтарин ва ҳассостарин лаҳзаҳо бунёд ва такмил дода шуданд. Баъди ҳазорсолаҳо низ Конститутсия, Парчам, Нишони давлатӣ, Суруди миллӣ, артиш ва асъори миллӣ бо номи муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тавъам боқӣ хоҳанд монд.
- Чуноне ба ҳамагон маълум аст, яке аз роҳҳои муаррифии давлат ва Парчами давлатӣ дар арсаи ҷаҳон тавассути ғалабаи варзишгарон сурат мегирад. Шумо дар ин бора чӣ назар доред?
- Воқеан дуруст аст. Давлат ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва эътибори махсус зоҳир намудани Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷиҳати рушди соҳаи варзиш ва тарбияи ҷисмонӣ, имрӯз имкон фароҳам овардааст, ки сафи варзишгарон аз ҳисоби ҷавонон зиёд гардида, бо ғолибияту пирӯзӣ ва музаффарияту дастовардҳояшон борҳо Суруди миллии мо дар арсаи байналмилалӣ баланд садо диҳад ва Парчами давлатии Тоҷикистон ба шарафи ҳар як ғолибияти варзишгарони тоҷик парафшон гардад.
Парафшонии Парчами давлатӣ ба хотири пирӯзии варзишгарони тоҷик дар арсаи ҷаҳонӣ нишонаи пойдории иқболу истиқлол, иттиҳоду сарҷамъӣ, нангу номус, ватандӯстиву ватанпарастӣ ва ҳувияти миллии мо мебошад.
Сазовор будан ба ин марому мероси асилзодагӣ, соҳибпарчамӣ, ки ҳамзамон ба вуҷуди давлатдории миллии таърихии мо таъкиди равшан ва ишороти барҷаста мекунад, чун бузургтарин рисолат барои имрӯзу фардои мо мебошад.
Хеле хуб аст, ки ҷавонони мо имрӯз на танҳо тавассути варзиш, балки бо донишу хиради хеш низ Парчами давлатамонро дар сатҳи ҷаҳон боло мебардоранд. Новобаста аз он ки мо дар кадом касбу корем, бояд ҳамеша дар фикри он бошем, ки тавассути фаъолияти назарраси худ давлату миллатро дар миқёси ҷаҳон муаррифӣ намоему парчамамонро баланд бардорем.
- Мегӯянд, ки Парчам қудрати муттаҳидсозӣ дорад. Инро чӣ гуна шарҳ медиҳед?
- Ҳамин Парчами давлатӣ аст, ки мо ҳама сарҷамъему зиндагии осоишта дорем. Ин рамз дар ниҳоди хеш қудратеро дорост, ки ҳеҷ як чизи дигар онро доро буда наметавонад. Боре ҳангоми таҷаллии рамзи мазкур эҳсос кардаед, ки вуҷуди ҳар як ҷавонро як ҳисси хубу нотакроре фаро мегирад? Ин ҳисси худшиносию худогоҳӣ, ватанпарастию ватандӯстдорӣ, ифтихори миллӣ ва муҳаббат ба ин хоку сарзамин – Тоҷикистон мебошад. Дар воқеъ, Парчам қудрати муттаҳиднамоии қавм ва миллатеро дар худ дорост. Агар он чунин тавоноиро намедошт, пас имрӯз тамоми миллатҳои дунё пароканда буданду давлати хешро надоштанд. Мо миллати хушбахтем, ки чунин рамзи сулҳу ваҳдат ва осоиштагиро дороем. Имрӯз рисолати инсонии мову шумо он аст, ки ин рамзи пайвандгари дирӯзу имрӯзи миллатро ҳифз созем ва ба ояндагон мерос гузорем. Тӯли 27 сол Парчами мо танҳо Парчами сулҳу оштӣ, оромию ободӣ, якдилию ҳамзистӣ, дӯст доштани ҳар зарра хоки Ватан, эҳтироми аҷдодон, роҳи рушду муваффақият буду мемонад. Парчами давлатии мо шодиеро ба миллати тоҷик эҳдо намуд. Гузашта аз ин, имрӯзҳо Парчами мо бо парафшонии худ дар берун аз кишвар ҳам сулҳу салоҳи Тоҷикистонро муаррифӣ месозад.
- Бахшида ба Рӯзи Парчами давлатӣ Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон кадом чорабиниҳоро баргузор менамояд?
- Ҳамасола ба хотири ин санаи таърихӣ Кумитаи кор бо ҷавонон шурӯъ аз мусобиқаҳои варзишӣ то ҳамоишу аксияҳоро дар сартосари ҷумҳурӣ мегузаронад. Мавриди зикр аст, ки дар чорабиниҳои мазкур тамоми қишри ҷомеа фаро гирифта мешаванд. Имсол низ чорабиниҳои мо фарогири тамоми қишри ҷомеа аст. Зеро, тибқи нақшаи тасдиқнамуда бахшида ба Рӯзи Парчами давлатӣ зиёда аз 800 чорабинии фарҳангию фароғатӣ, илмию адабӣ, мизи мудаввару конфронсҳо ва чорабиниҳои оммавию варзишӣ бо фарогирии зиёди ҷавонону наврасон ва варзишгарони кишвар бо мақсади талқини ҳисси ифтихор аз арзишҳои миллӣ дар вуҷуди сокинони кишвар, бахусус насли ояндасоз, ки имрӯз шумораи зиёдтари аҳолиро ташкил медиҳанд, роҳандозӣ гардида истодаанд.
Бознашр аз
АМИТ "Ховар"
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед