Аъзои фирории ташкилоти экстремистӣ-террористии Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон пайваста изҳороту баёнияи беасос омода карда, ҳангома сохтанӣ мешуданд. Ҳамаи ин танҳо ба хотири худро сафед кардан ва ҳақиқатро пинҳон доштан буд.

Ин бор сомонаи тундгарои «Паём.нет»-и ТЭТ Ҳизби наҳзати исло¬мии Тоҷикистон ба зодрӯзи шахсиятҳои сиёсиву фарҳангӣ ва таърихӣ часпидааст. Ҳарчанд ба ҳамагон маълум аст, ки ин сомонаи ифротӣ аз ҷониби давлатҳои маблағгузори наҳзат таъсис дода шудааст, вале он таҳти унвони «Паёми табрикотии «Паём.нет» ба Эмомалӣ Раҳмон» матлаберо интишор дода, диққати ҳамаи касонеро, ки ба қадри озо¬дии ин марзу бум мерасанд ва ободии икшварро мехоҳанд, ба он ра¬вона кардан мехоҳад, ки то гумроҳ созад ва аз давлату миллат дур шуда ба онҳо пайравӣ намоянд. Танҳо давлату ҳукумат қодир аст, ки озодӣ ва эҳтиёҷоти мардумро таъмин намояд. Аммо онҳо берун аз кишвар, берун аз ҳақиқат ва берун аз иродаи мардум мубориза меба¬ранд. Муборизаи номардона ва чоплусона.

Бо айбҳои бофтаю сохта ва бедалел ҳарф мезананд, вале беадо¬латию қонуншиканиҳои аз тарафи худ содиршударо пинҳон медо¬ранд. Дар мавод буҳтон, иғво, худсафедкунӣ, худҳимоякунӣ, худхоҳӣ ҷой дорад. Онҳо дурӯғ мегӯянд ва дурӯғро обу ранг мебахшанд, то ҳақиқат аз мардум пинҳон монад. Аммо намедонанд, ки дурӯғ дер ё зуд ошкор мегардад. Ин ҳизб борҳо миёни халқ шарманда шудааст ва аз он ҳам бадтар шармандатар хоҳад шуд. Наҳзатиҳо худ шарба¬ти муъҷизадори озодиро начашидаанд ва ҳеҷ гоҳ намехоҳанд халқи тоҷик шарбати озодии ба даст омадаро бичашад. Онҳо озодӣ гуфта, мехоҳанд озодии мардуми тоҷикро бо ресмони муҳтоҷӣ, беҳуқуқӣ, зулм ва истисмор бубанданд. Ҳақиқатеро, ки надидаанд, ба он баҳо доданӣ мешаванд, вале баҳои онҳо баҳои дурӯғин аст.

Эътимод ба нафс барои муваффақиятҳову пешравии ҳар инсон заминаи хубест, вале вақте он бо дигар эҳсосоти манфии инсон мах¬лут мешавад, на танҳо аз комёбиҳо дур, балки барои ҷомеа зиёновар хоҳад буд. Бахусус, агар он дар пояҳои баланди ниятҳо, ба монанди ҳокимиятхоҳиву қудратталабӣ истифода гардад. Чунин як эҳсосоти махлутшударо дар рафтору кирдори Ҳизби мамнӯи наҳзати исломӣ мушоҳида намудан мумкин аст. Онҳо то ба имрӯз эътимод ба нафси худро бо ниятҳои ғаразнок пайвастаанд.

Маврид ба зикр аст, ки ҲНИТ худро дар ҷомеа ҳамчун як ҳизби исломӣ, талқингари ғояҳои ислом ва пуштибони аркони он меҳисобад. Лекин мушоҳида мешавад, ки рукни асосии дини мубини ислом - парҳез аз дурӯғ гуфтан ва кибру мансабталошӣ дар фаъолияти ин ҳизб бештар зоҳир мегардад. Чунки ин ҳизб аз оғоз, солҳои навадуми асри гузашта танҳо ба хотири сари қудрат омадани намояндагони як маҳал аз худ дарак дод ва бо зоҳир шудани худ вазъро дар кишвар ноором ва Тоҷикистони воҳидро ба маҳалҳову минтақаҳо қисмат кард. Аз ин нуқтаи назар, мебоист, ки масъулини ТЭТ ҲНИТ дигар ҳарфе ба лаб наоранд. Зеро аз он рӯзе, ки ин ҳизб арзи вуҷуд кард, ба сари давлату миллати тоҷик бадбахтиҳои зиёдеро овард, ки то ҳол ҷиҳатҳои ман-фии он ба ҷомеа таъсиргузор аст. Сарчашмаи тамоми бадбахтиҳои он солҳо, сар карда аз бародаркушӣ, муҳоҷирати пирону кӯдакону занон ба Афғонистон ва гуруснаю ташна ҳалок гардидани ашхоси бегуноҳ, вайрону валангор сохтани кишвар, зери таъсири хориҷиён гузоштани низоми идораи давлат маҳз бо пайдо шудани ҳамин Ҳизби ифротии наҳзати исломии Тоҷикистон оғоз ёфт ва то имрӯз, ҳарчанд ки заъифу нотавон аст, бо истифода аз дини мубини ислом мехоҳад мардумро ба гумроҳӣ бикашад ва манфиатҳои ғаразноки худро пиёда созад.

Аз ин бармеояд, ки ин ҳизб ҳадафи ягонаи худ - ишғоли қудратро бо ҳар роҳ, бахусус дар ниқоби ислом ва кӯмакҳои хоҷагони хориҷӣ ба даст овардан асту бас. Дар ин сурат, ин ҳизб ҳизб нест, балки танҳо гурӯҳи манфиатхоҳест, ки ҷиҳати расидан ба ҳадафҳои худ манфитаҳои ғаразноки гурӯҳҳову созмонҳои алоҳидаро амалӣ менамояд.

Ҳизби мамнӯи наҳзати исломӣ шаъну шарафи дар арсаи байналхалқӣ ба даст овардаи кишварро бо аъмоли хиёнаткорона ва фосиқона паст мезанад, вале боз нашармида худро канор мегираду бегуноҳ меҳисобад ва бори маломатро ба дигарон мезанад.

Рустам РАҲИМОВ