Расонаҳои гурӯҳи фирориёни ташкилоти террористӣ ва экстремистии Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон, ки дар хориҷ аз кишвар таъсис дода шуда, мабалғгузорӣ мегарданд, ба таҳрифи ҳаводис даст мезананд. Воқеаҳои дохили Тоҷикистонро вобаста ба хоҳишу дархости мамолики маблағгузор ва душманони ин марзу бум шарҳу тасвир мекунанд, кулли гузоришу хабарҳояшон интиқодӣ ва зидди давлату миллати тоҷик мебошад. Яке аз чунин расонаҳо «паём.нет» аст, ки аз ҷониби давлатҳои исломии дуру наздик таъсис дода шуда, муқобили мардум тоҷик равона гардидааст. «Паём.нет» бештар бо таҳрифи факту санадҳо ва хабарҳои сохтаву бофта матолиб омода месозад. Масалан, таҳти унвони «Мардуми тоҷик дар кишвари худ ғарибанд!!!» маводе омода намуда, воқеиятро таҳриф ва бо дурӯғу буҳтони ногуфтанӣ рангубор медиҳад.

Мавод саддарсад хонандаро ба иштибоҳ мекашад, чунки ба ҳақиқат баҳои воқеӣ намедиҳад ва танҳо дурӯғро дарҷ мекунад. Ба гуфти муаллифи ин матлаб “дар ҷомеъаи имрӯзи мо аксари мардум ғарибанд”. Мафҳуми ғарибро бузургони мо шарҳу тафсири дигар додаанд, ки дар китоби «Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ» чунин омадааст: «мусофир, дурафтода аз ва¬тан, аз хонумон ҷудо, бе ёру диёр». Аммо сомонаи мазкур бо ғалату дағалии беҳад ғарибро касе меҳисобад, ки «дар байни хешу табор, ҷомеъаву ватани худ бошад, аммо ӯро набинанд ва ҳаққи ӯро бихӯранд».

Пайравони ТЭТ ҲНИТ дар «паём.нет» ба тарзи дигари фаҳмиши меъёрҳои динӣ, аз ҷумла мазҳабҳо, мактабҳо ва равияҳои дигари исломӣ тамоман эҳтиром намегузоранд, нисбат ба пайравони онҳо бадбинӣ ва нафрат зоҳир намуда, дар муқобили онҳо ҳамеша баҳс мекунанд, носазо мегӯянд ва мубориза мебаранд. Ба ҷомеа ва ҷаҳон нигоҳи фирқаӣ доранд. Дар бораи тарзи фаҳмиш ва тарзи амали мусулмонони дигар ба осонӣ ҳукм бароварда, онҳоро зуд бо унвонҳои дигар маҳкум менамояд. Баҳсу мунозираҳои солими илмию ақидатӣ ва далелҳои ақлию мантиқиро қабул надоранд ва танҳо ҳангоми баҳс фаҳмиши тан¬ги худро тӯтивор такрор мекунанд. Аз ватан дурбуда¬гони ТЭТ ҲНИТ ба арзишҳо ва меъёрҳои амалкунан¬даи ҷомеаи дунявию демократӣ, қонунҳои мавҷуда, тартиботи ҷамъиятӣ, ниҳодҳои қудратӣ, шахсиятҳо ва мақомоти расмӣ ва умуман нисбат ба низоми давлатӣ эҳсоси бадбинӣ ва нафрат дошта, дар муқобили онҳо қарор мегиранд.

Қайд кардан ба маврид аст, ки дар ҷомеа ҳар кас бо роҳу воситаҳои гуногун баҳри ҳимояи манфи-ати давлату миллат кӯшиш ба харҷ медиҳад, вале наҳзатиҳои фирорӣ бо интишори матлаби иғвоангез дар расонаҳои хабарӣ ва сомонаҳо бо мақсади паст задани мавқеи давлату миллати тоҷик дар миқёси байналхалқӣ ва минтақавӣ, махсусан, зери интиқод гирифтани давлату миллати тоҷик амал мекунанд. Ҳарчанд муаллифон зодаи Тоҷикистон ҳастанд, вале дар асл муносибати дурушт бо ватани хеш доранд ва бо пайравӣ ба душманони миллати тоҷик зидди ҳақиқат баромад мекунанд. Ба фарҳангу ҳунар, ахлоқ ва ба расму оинҳои мардум бадбинӣ ва нафрат пайдо карда, рӯҳияи зиддифарҳангӣ ва зиддитамаддунӣ доранд. Чуноне ки имрӯз аъзои “давлати исломӣ” бо ин афкори ғайриинсонӣ давлатҳои ободу зеборо бо та¬маддуну фарҳанги ҳазорсолаашон хароб карда, инсониятро асири хостаҳои нафси ҳайвониашон кардаанд.

Рустам Раҳимов