Истиқлолияти давлатӣ дар таърихи миллати тамаддунофару бостонии тоҷик саҳифаи нав боз намуд. Он давлатро аз парокандагӣ, миллатро аз нестӣ наҷот дод, ки бо талошҳо ва корнамоиҳои беназири Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тавъам аст ва дар тӯли 26 сол дастовардҳои беназир, зиндагии шоиста, шароити хубу арзанда, оромиву осудагӣ, Ваҳдати комили миллӣ ва ягонагиву муттаҳидиву сарҷамъиро барои ҳар фарди миллат ҳадя намуд.

Пешвои миллат бо сиёсати хирадмандонаву оқилонаи хеш дар замоне ба сари қудрат омаданд, ки фазои сиёсиву иқтисодӣ ва фарҳангии ин сарзамин фалаҷ гардида, ҳокимияти давлатӣ мутлақо аз байн рафта буд. Ҷавони кордону ботадбир, дурандешу хирадманд дар як муддати кӯтоҳ тавонист ҷангро ба сулҳ ва харобазорро ба гулистон табдил диҳад.

Ривоят аст, ки Худованд дар як аср танҳо барои як қавм ё қабилаи роҳгумзадае дар рӯи замин дӯсти хеш ё сояи худро мефиристодааст, то он миллати роҳгумзадаро роҳнамоӣ кунад. Чуноне ки миллати тоҷик даҳ аср пеш пуштибону сарпаноҳ ва ҳомии худро надошт, то Худованд ба ин миллат Исмоили Сомониро фиристод, ки аз миллати хеш, аз забону фарҳанги ғании ин миллат ҳимоят намояд. Бо гузашти айём аҷнабиён чандин маротиба бар ин сарзамин лашкар кашида, марказҳои илмӣ-фарҳагӣ, шаҳрҳои ободу зебои онро ба харобазор табдил доданд. Мехостанд, забону фарҳанги ин миллатро аз байн баранд, вале ин миллати ҷасуру далер бо тадбирҳои оқилона аз тарафи шахсиятҳои нотакрори таърихӣ тавонист, ки садсолаҳо забону фарҳанги миллии хешро ҳимоя намояд. Ва баъд аз чандин аср Худованд бар сари миллати тоҷик боз сояи хешро фиристон, то ба ин халқи ҷафодидаву роҳгумзада пушту паноҳ, роҳкушову роҳнамо бошад. Замони нангу замони ҷанг буд, замони бераҳмиву қатлу куштор ва замони нобаробариву ноиттифоқӣ буд. Замоне буд, ки шуълаи умед барои зиндагии осоишта дар замири инсоният кайҳо хомӯш гашта буд, то даме ки дар Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, соли 1992, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун Роҳбари давлат интихоб гардиданд.


Ин шахсият дар замири халқ шуълаи умедро дубора барафрӯхт ва миллатро дубора зинда гардонд. Нахустин каломашон “Ман ба Шумо сулҳ меорам” буд ва Ӯ ба ин ваъдаи худ вафо кард. Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо тадбирҳои хирадмандона ва аз худгузаштанҳо борҳо бо мухолифини сиёсии кишвар дар ваъзиятҳои бениҳоят мураккаби сиёсиву ҳарбӣ мулоқот намуда, аз онҳо даъват ба амал оварданд, ки даст ба дасти ҳам диҳему сарзамини аҷодии хешро ободу зебо намоем ва ба ин ҳадафи неку инсондӯстонаашон расиданд. Ҳамин аст, ки муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро Пешвои миллат медонем.

Бузургтарин дастоварди замони соҳибистиқлолии кишвар ин ба даст овардани Ваҳдати миллӣ мебошад, ки Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои ноил шудан ба он дар як давраи сангин ба минтақаҳои хатарнок сафар намуда, бо мухолифин гуфтушунидҳо ва музокироти судманд анҷом доданд. Пешвои муаззами миллати тоҷик барои ба даст овардани ваҳдати комили миллӣ ҷавонии хешро фидо карданд, то ҷавонони миллат саодатманду хушбахт бошанд. Маҳз хидматҳои муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон буд, ки аз як кишвари ба пораҳо тақсимшуда Тоҷикистони ягона бунёд гардида, халқи шарифи он дар партави як сиёсат бо ҳам омаданд ва пуштибонӣ аз сиёсти пешгирифтаи Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон намуданд.
  
Пешвои миллат дар зарфи 26 соли соҳибистиқлолӣ шароити хубу арзандаро барои мардуми шарафманди тоҷик муҳаё сохтанд ва ҳамин аст, ки имрӯз шаҳрвандони кишвар бо шукургузорӣ аз оромиву осудагӣ ва тинҷию амонӣ дар фазои ваҳдату якдилӣ умр ба сар бурда, баҳри пешрафти босубботи ояндаи кишвар азму талош мекунанд. Истиқлолияти давлатӣ имконият фароҳам овард, ки мардуми шарифи Тоҷикистон, бахусус ҷавонони ояндасози миллат бо ташаббусҳои созанда баҳри пешрафти Ватани азизамон саҳми босазо гузоранд. Маҳз Истиқлолияти давлатӣ барои ҳар як ҷавон имконият фароҳам овард, то аз фарҳанги гузаштаи хеш ҳимоят карда тавонанд. Ҷавонони бо нангу ори кишвар бо ташаббусҳои созанда ва иқдомҳои наҷиб ба боварии Пешвои муаззами миллати тоҷик сазовор гардида, имрӯзҳо дар пешрафти Ватани азизамон саҳми босазо гузоштаистодаанд.
Ҷавонони зодаи даврони Истиқлол, чун пайравони асили Пешвои муаззами миллат, барои ҳифзу ҳимояи арзишҳои миллию давлатӣ, дастовардҳои замони 26 соли соҳибистиқлолии кишвар талош варзида намегузоранд, ки Истиқлолияти давлатӣ ва Ваҳдати комили миллиро, ки бо ҷонбозиҳо ва корнамоиҳои Пешвои миллат ба даст омадааст, душманони миллат халалдор намоянд.

Каримҷон САЛИМОВ, ҷавони фаъол