Раҳбари худхондаи созмони террористӣ ва экстремистии Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон - Муҳиддин Кабирӣ тӯли чанд вақт дар назарҳо ғоиб ва дар кишварҳои аврупоӣ қарор дошта, дар ин муддат гоҳ бо хабаргузориҳои олмонӣ, гоҳи дигар бо расонаҳои эронӣ ва акнун бо хабаргузориҳои Осиёи Марказӣ мусоҳибаҳо намуда, бо тавсифи аҳзоби иртиҷоии динӣ мепардозад, ки зери назари худаш фаъолият мекард.

М.Кабирӣ хиёнаткориҳои аъзояшро дарк намуда, дар воситаҳои иттилоотӣ баҳри ҳимояи онҳо ақидаҳои ба ҷомеаи Тоҷикистон зиёноварро ироа медорад. Ҳоло роҳҳои гуногунро барои бад нишон додани номи давлату миллати тоҷик пеша кардааст. Дар суҳбати М.Кабирӣ бо сармуҳаррири расонаи иттилоттии «Фарғона» - Даниил Кислов дар робита ба муносибатҳои байни Абдуҳалим Назарзода ва Ҳизби мамнӯи наҳзати исломии Тоҷикистон сухан ронда, инчунин ба интихоботи парлумонии соли 2010 дар кишвар дахл карда, аз нозирони байналмилалӣ ва маҳаллӣ шаҳодат оварданӣ мешавад, ки ду ҷо дар парлумон дода шуд ва даъвои орои онзамона мекунад: «ҳама медонист, ки овозҳо дуздида шудаанду фаъолони ҳизб табъи хеле ҳассос доштанд».

Гуфтугӯи охири М.Кабирӣ далели он аст, ки ӯ ҳамеша бо миллати тоҷик дар ҳолати бархӯрд қарор доштааст. Вай он давраро ёдоварӣ намуда мегӯяд: «Рӯзи якшанбе натиҷаҳои интихобот эълон шуд ва мо аллакай рӯзи чоршанбе дар даъвати маҷлиси васеи фаъолон қарор додем, ки чӣ тавр бо натиҷаҳои эълон бархурд намоем. Наздик ба ҳазор фаъол дар толор ҷамъ омаданд ва баъзе роҳбарон талаб доштанд, рост аз ҳуҷра ба кӯчаҳо бароянд. Вазъият хеле муташаниҷ буд, махсусан ҷавонон исрори тазоҳурот мекарданд».

Кабирӣ дар фикри барқарор кардани обруи гумкардаи худ аст, ки ба манфиатҳои шахсиву сиёсиаш бисёр латма ворид кардааст. Баҳри нигоҳ доштан ва баргардонидани мавқеи хеш чунин мусоҳибаҳо ва сафарҳоро ташкил карда, мекӯшад гунаҳкорони ифротгарои наҳзатиро ҳимоят кунад. Вай зимни суҳбати «сарироҳӣ» дар хусуси А.Назарзода иброз медорад: «Мо натанҳо ҳамсоя, балки дӯстони хуб низ будем. Ҳоло ӯ генерал набуд ва ба ҳайси сардори кадом раёсати Вазорати мудофиа хизмат мекард». Дар матлаб суханони тамасхӯрона ва таҳдидомезона оварда мешавад ва Кабирӣ тахрибкории худро фаромӯш насохта, чун одати ҳамешагӣ нисбат ба давлату миллати хеш фикру андешаи бадро раво мебинад.

Акнун, М.Кабирӣ аз мулоқотҳои бо А.Назарзода доштааш сухан мекунад: «Ман бо А.Назарзода соли 1997 - вақте вай фармондеҳи баталёни 25-уми Вазорати мудофиа, ки дар ҳифзи Комиссияи оштии миллӣ, зери роҳбарии устод Саид Абдулло Нурӣ ва кафолати махсуси бехатарии комиссия буд, мулоқот кардам». Дар ҳоле ки то имрӯз садҳо ҷинояткориҳои ин ҳизб бо А.Назарзода барои мардуми тоҷик маълум гардидаанд ва ба ҳаёти халқи одӣ таъсири манфӣ расонидаанд. Нуқтаи назари Муҳиддин Кабирӣ бо ибрози андешаҳои ахираш мавқеи аслии худро дар робита бо А.Назарзода пурра ошкор намуд. Дар бораи вазъияти бавуҷудоварда дар моҳи сентябри соли 2015 диди худро баён кардааст, ки он аз мавқеи Назарзода наздик аст.

То ҳол аъзои ТЭТ ҲНИТ замони муосирро «марҳилаи сангингузар барои наҳзати исломӣ» унвон карда, сармоягузории Кабирӣ барои ошӯби Абдуҳалим Назарзода дар санаи 4-уми сенябри соли 2015-ро баҳонае беш намешумориданд. Борҳо мақомоти марбутаи Тоҷикистон собит намуда буданд, ки дар он воқеаҳо дасти раиси ҲНИТ Муҳиддин Кабирӣ кам нест ва он имрӯз бори дигар исбот гардид. Ҳатто, писари Муҳиддин Кабирӣ - Руҳуллоҳ Тиллозода ба Назарзода кӯмаки молӣ расонд. Яъне, як рӯз қабл аз он ҳодиса Р. Тиллозода ба Абдуҳалим Назарзода 1 миллиону 200 ҳазор доллари ИМА дод.

Дар мавриди расондани маблағи мазкур боз се нафар аз наздикони Кабирӣ, аз ҷумла, Ҷамшед Нарзуллоев, Маҳмадалӣ Раҳматуллоев ва Ҳикматулло Сайфов мусоидат карданд. Онҳо низ гуфтанд, ки ин корро танҳо бо супориши М.Кабирӣ ва миёнаравии Т.Руҳуллоҳ ба анҷом расонданд. Дигар ҳеҷ ҷойи шакку шубҳа надорад, чунки рози ниҳони хиёнаткориҳои Кабирӣ дер намонд ва зуд фош гашт. Онҳо даъвои беасос доштанд, ки Додгоҳи олӣ дар ибтидои он марҳила бо барчаспҳои ифротгарову террористӣ домани наҳзатро аз пушт доғдор ва ба ҳамин баҳона фаъолияти онро расман дар кишвар қатъ кард.
Дар идомаи матлаб дар бораи фаъолияти наҳзат сухан ронда, ҳарфҳои тахминиву бевазн дар ҳар гуфтор зиёд ба назар мерасад. Кабирӣ гоҳ худро дар доираи қонун фаъолияткунанда ва гоҳи дигар дар доираи шариат амалкунанда иброз медорад. Вале дар ҳарду ҳолат иштибоҳ мекунад: на ба шариат наздик ҳасту на ба қонунҳои амалкунандаи ҷаҳонӣ мувофиқ.

Ҳизби мамнӯи наҳзати исломӣ худро мухолифини сарсахти давлати Тоҷикистон дониста, аз ҳар дару дарвоза сару садое баланд карда, Давлату Ҳукумати Тиҷикистонро зери интиқоди шадид қарор медиҳанд ва бо ифтихори сохтаву бофта мегӯянд: «вақте худро аъзои ҳизб мегӯем, бояд ифтихор дошта бошем, ки аъзои як ҳизби исломием, ҳизбе, ки дар пояи фармудаҳои Қуръону суннат роҳандозӣ шудааст». Мутаассифона, ҳизбе, ки суннатро зери по кардаву онро М. Кабирӣ ба манфиати гурӯҳӣ табдил дод. М.Кабирӣ ба ҳақиқати ҳаёти иҷтимоӣ, сиёсӣ ва иқтисодии кишвар баҳои воқеӣ надода, адовату душмании худро нисбат ба давлату миллати тоҷик пайваста идома медиҳад. Ҳол он ки онҳо буданд, ки дари ихтилоф дар динро ба рӯи мардуми тоҷик кушоданд ва боиси вуруди ақидаҳои бегона ба кишвар гардиданд.

Рустам Раҳимов,  таҳлилгар