Тавре иттилоъ доред, санаи 22 майи соли равонро вакилони Маҷлиси намояндагони кишвар санаи баргузории раъйпурсӣ барои ворид кардани тағйиру иловаҳо ба Конститутсияи мамлакат эълон карданд. Азбаски ҷавонон дар Тоҷикистон беш аз 70 фисадро ташкил медиҳад, иштироки фаъоли онҳо дар ин маъракаи муҳими сиёсӣ нақши асосӣ дорад. То санаи баргузории ин маърака моҳҳои башумор боқӣ мондааст.
Бинобар ин, аз ҷавонони кишвар пурсидем: Тағйиру иловаҳо ба Конститутсияро чӣ гуна дарёфтед?

Сафарбек Саидов:
-Рушду ҷомеаи муосири Тоҷикистон тақозо мекунад, ки Конститутсия пайваста такмил дода шавад. Ин тағйиру иловаҳо ҷиҳати амалӣ намудани мақсадҳои олӣ мусоидат хоҳад кард.
Ба ҳамагон маълум аст, ки мақсади асосии мо таъмини рушди устувору муттасили ҷомеа ва инкишофи бемайлони сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоии он мебошад. Тағйиру иловаҳо ба Конститутсия, дар рушди минбаъдаи равандҳои демократикунонии ҳаёти ҷомеа, ҳуқуқу озодиҳои инсон ва кафолати риояву ҳифзи онҳо мусоидат мекунад.

Ҳадаф аз тағйиру иловаҳо боз ҳам таҳкиму такмил ёфтани ҷомеа ва давлати Тоҷикистон, пеш рафтан ва ноил гардидани миллат ба мақсадҳои олии худ мебошад.
Конститутсия худ зодаи Истиқлол буда, ҳамқадами насли ҷавон аст. Ҷавононе, ки онҳоро Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ояндаи ин давлату ин миллат эътироф кардааст.
Аз ин рӯ, ҷавононро зарур аст, ки дар райъпурсӣ фаъолона иштирок намуда, зиракии худро нишон диҳанд ва саҳмашонро дар таҳкиму такмили асосҳои конститутсионии ҳокимияти давлатӣ, мукаммалу самаранок гардонидани рушди демократия бигузоранд.

Муҳаммадҷон Ҳаитов:
-Мақсад аз пешниҳоди тағйиру иловаҳо ба Конститутсия мутобиқ намудани меъёрҳои он ба истилоҳу меъёрҳои санадҳои ҳуқуқии байналмилалӣ мебошад. Ин тағйиротҳо имкон медиҳанд, ки меъёрҳои Конститутсия бо меъёрҳои ҳуқуқи байналмилалӣ дар якҷоягӣ ва ҳамбастагӣ амал намуда, ҳамкориҳои байналмилалии Тоҷикистон рушд ёбанд.
Конститутсия Тоҷикистон аз ҷониби коршиносони байналмилалӣ ҳамчун яке аз конститутсияҳои беҳтарин эътироф гардидааст. Ин, пеш аз ҳама, ишора ба он меъёрҳои Конститутсия мебошад, ки онҳо зербинои мустаҳками ҷомеа ва давлати демократиро гузоштаанд.

Дар Конститутсияи амалкунанда ибораву калимаҳои аз байн рафта бисёр дида мешуд ва бо тағйири ин калимаҳо, тибқи меъёрҳои дақиқ, бо қоидаҳои нави имлои забони тоҷикӣ навишта мешаванд.
Бинобар ин, аз тамоми ҷавонони кишвар даъват ба амал оварда гуфтаниам: Чавонони азиз! Соҳибватан ва соҳибдавлат будан нишон ва сарчашмаи хушбахтии мардуми Тоҷикистон мебошад. Мо метавонем бо амалҳои неки худ соҳибватан буданамонро зоҳир кунем.

Иштирок дар раъйпурсӣ маънои эҳтироми нангу номӯс ва шарафро дорад! Пас ҳар яки моро мебояд, ки дар ин маъракаи муҳими сиёсӣ иштироки фаолона дошта бошему баҳри ояндаи дурахшони худ райъ диҳем.