СИЁСАТ
Панҷшанбе 25 Апрел 2024 01:46
Ё дурӯғҳои зиддимиллии Муҳиддин Кабирӣ ва ҳамраҳонаш аз минбарҳои “Фейсбук” ва Созмони гурезагони кишвари Полша
Аксарият огоҳ нестанд, ки беватанон исломро ба сиёсат табдил дода, аз Тоҷикистон гурехта, дар кишварҳои бегона ба чӣ гуна корҳо машғуланд ва онҳоро кӣ сарпарастӣ дорад. Эҳтимол, баъзеҳо фикр кунанд, ки онҳо дар ғарибӣ бо нолаву шеван, аз кардаи худ пушаймон, мехоҳанд афв бипурсанд. Аммо вақте ки ба баъзе шабакаҳои фейсбукии ба Тоҷикистон нигаронидашуда менигаред мебинед, ки ин тавр нест. Онҳо бо гурехтан аз Тоҷикистон дар бағали хоҷагони хориҷии худ ҷо гирифта, шабу рӯз дар хаёли бо аслиҳа ба сарзамини бавоярасидаашон, яъне ба Ватани мо ҳамла кардан ва нест кардани нисфи аҳолии он мебошанд. Ман онҳоро ба он хотир беватан ном ниҳодам, ки аз ватан гурехтагоне, ки мисли Иброҳимбеки босмачӣ ҳамла ба сарзамини авлодону аҷдодонашон мекунанд, на танҳо беватанонанд, балки хоинони Ватан мебошанд.
Онҳо аз худ оқилу доно тарошида, бо зарба задан ба пояи давлати мо, пеш аз ҳама, ба ваҳдати миллии мардумамон мехоҳанд осеб расонанд. Аз таърих маълум аст, ки душман, пеш аз ҳама, барои заъифу нотавон сохтани давлат дар байни ниҳодҳои амниятӣ, дастгоҳи идории он ва ҳамчунин хонадони роҳбарони давалатҳо ҷудоӣ ва зиддият паҳн мекарданд. Мекӯшиданд, ки наздикони роҳбарони давлатҳоро бо ниҳодҳои қудратӣ зид кунанд. Ин “приёмҳо”-и куҳнаро зидди давлатдорони машҳур, ҳатто алайҳи императорон душманонашон ба кор мебурданд. Ин усули соддаро мо дар мақолаҳо ва дасисаҳои ба ном опозитсияи давлати тоҷикон баръало ҳис мекунем. Мебинем, ки боз ҳам он дасисаҳо бо номи барои халқи тоҷик муқаддаси ислом паҳн карда мешаванд.
Ба қарибӣ чашмам ба сайти интернетии “паём.нет” афтод, ки аз ҳар сатри он кинаву адоват ба самти давлатсозони миллати тоҷик равона гардида буд. Аз навиштаҳои ин беватанон ҳис мешавад, ки онҳо ба монанди авбоши лагадхӯрда аз лагади дигари рақиби пурзӯр, аз тарсу таҳлука дур гурехта ва бо таҳдиду таънаҳои ба занҳои кӯча хос ғавғо мебардоранд. Чунин аст, ки Муҳиддин Кабирӣ худро аз як нуқтаи дунё ба нуқтаи дигар партофта, бо гардани каҷ гоҳ дасти чун кафчаи гадоӣ кӯтоҳи худро ба сӯи қудратхоҳони шарқи исломӣ, гоҳе ба самти мухолифони сиёсии кишвари шарики стратегии мо - Русия дароз мекунанд. Ба ҳамин мақсад гоҳ худро дар Туркия мегирад, гоҳ дар Эрон ва чанд рӯз пеш ба минбари кишвари Лаҳистон баромада, аз ҳоли зори худ ва ҳизбаш шиква кардааст. Аз эҳтимол дур нест, ки рӯи худ ба тарафи Украина ҳам оварад (Кабирӣ мехоҳад, аз сиёсати он кишварҳое истифода кунад, ки то дирӯз узви Паймони Варшава буданд ва имрӯз дар ташкилоти низомии ҷангҷӯи НАТО қарор доранду бо Русия муносибаташонро сард кардаанд). Кабирӣ аз минбари Варшава эълон кард, ки “асри ҳизбҳои динӣ гузаштааст ва бояд барнома ва самти фаъолияти ҳизбро бо номаш иваз кард”.
Кабирӣ дид, ки сӯистифодабариҳояш аз номи “ислом” бефоида аст, мисли бӯқаламуне, ки ранги худро дигар мекунад, хост номи “ислом”-ро аз номи ҳизбаш бардошта, ин ҷамъияти беҳунаронро “Тоҷикистони озод” ном ниҳад. Аммо номаълум аст, ки “озодӣ” дар фаҳмиши Кабирӣ ба кадом маънист. Эҳтимол, озодие, ки дар Афғонистон аст, ё дар Эрон аст ва ё Сурияву Ироқ?! Ё Тоҷикистони озоде, ки бизнеси худаш (дар он суханрониҳо худро бизнесмен гуфтааст) ва ҳамкорони дар ҳаннотӣ дастгиршудааш ривоҷу равнақ дошта бошанду халос.
Дар сомонаи “паём.нет” инчунин шахсе, ки номи пуршарафи Ҷамшедро лақаби мустаъор интихоб кардааст, бо мақсади ҷудоӣ андохтан байни Кумитаи давлатии амнияти миллӣ ва дастгоҳи давлати тоҷикон, хостааст мақолаи раиси ин ниҳод Саймӯмин Ятимовро, ки зери сарлавҳаи “Амният ва илм” дар рӯзномаи “Ҷумҳурият” ба чоп расида буд, бар алайҳи ӯ ва умуман давлатдории мо равона кунад. Албатта, навиштаҳои ӯ на танҳо асосе надоранд, балки хеле аблаҳона буда, боз ҳам таъназаниҳои як зани кӯчагиро мемонанд. Вай ибораи “Таърихи давлат, таърихи амният аст”-ро хостааст ба чап гардонида, зидди муаллиф ба кор барад, аммо дар инкори ин ибора аз камақлии худ гувоҳӣ додааст. Магар ӯ намедонад, ҳамон рӯзе, ки давлат бунёд мекунанд, аз ҳамон рӯз ғами амнияти ӯро мехуранд. Таърихи давлатдории Иттиҳоди шӯравӣ, ки ташкил кардани ЧК (Комиссияи фавқулодда) ва дар раъси он аз байни миллионҳо нафар интихоб шудани шахсияти бузурги дорои зеҳну ақли таҳлилӣ, чашму гӯши инқилоб – Феликс Джерзински, наҷотбахшу ҳимоятгари давлат буд, намунаи ин тандеми (ҳамбастагии) давлатдорӣ мебошад. Агар ӯ ақаллан китоби “Самаки айёр”-ро мехонд мефаҳмид, ки амнияти давлатро ҳатто дар замонҳои қадим шахсиятҳои ҳушёр, зирак, заккиву донишманд таъмин мекарданд. Имрӯз дар раъси идораи амнияти давлати пурзӯри ҷаҳон - Русия, шахсияте қарор дорад, ки бо Владимир Путин ҳамкору ҳаммаром буд. Дар раъси дастгоҳҳои амниятии Иёлоти Муттаҳидаи Амрико (чӣ ФБР ва чӣ СРУ) ҳамеша чун Саймӯмин Ятимов олимони ҷаҳоншиносу ҷомеашинос қарор доштанд.
Ҷамшеди маснуъӣ мухолифи он ақидаи Саймӯмин Ятимов аст, ки таърихи миллатҳо таърихи ҷангҳо ва зиддиятҳо мебошад. Намедонам, барои ин фалсафафурӯши бехабар аз таърихи дунё, ки фикрҳояш аз мағзи сари пур аз таассубаш берун мебарояд, ё миллату ватан вуҷуд надорад, ё аз надонистани таърихи давлатҳо нақши илмро дар бунёди нерӯҳои амниятӣ ҳеҷ мешуморад. Аниқтараш ин ҳама қаҳру ғазаб ва озурдахотир гаштани Ҷамшеди Аҳриманпур бар қасди шикасти сахт хӯрданаш аз дасти нерӯҳои амниятӣ мебошад, ки дар яки он “патакҳояшонро рӯи об бароварданд” ва аз маҳорату ҳушёрии сиёсии кормандони Кумитаи амнияти миллӣ шадидан тарс доранд. Онҳо гумон доранд, ки бо КГБ–и солҳои 90–ум сару кор доранд. Он солҳое, ки ин ниҳоди умумишӯравӣ пурра шикаста буд ва Кумитаи амнияти давлатӣ, ҳамчун ниҳоди муназзами қудратӣ, ҳанӯз ташкил нашуда буд.
Як нуктаи дигарро бесаводона инкор кардани ӯ аз ақидаи макиавеллӣ аст, ки “амният (ва дар воқеъ қудрат) аз ҳама чиз болотар аст”. Дар куҷо ва дар кадом давру замон шунидаеду дидаед, ки амният дуюмдараҷа аст? Аз ҳамин беамниятӣ набуд, ки як тӯда мутаассиби ифротгаро, бо дасисаи душманони берунӣ, мардуми бечораи динпарастро ба по хезонда, хуни 150 ҳазор ҳамдиёрони бегуноҳро резонданд? Агар он вақт давлат ниҳоди амниятии содиқ медошт, барои пешгирии хунрезиҳо, пеш аз ҳама, он тӯдаи камхирадони аз сиёсати давлатдории ҷаҳонӣ дурро безарар мегардонд.
Акнун Кабирӣ, Додоҷони Атовулло, Ҷамшеди Аҳриманпур ва ҳамтақдиронашон бояд дарк кунанд, ки дӯстдорони Ватани яккаву ягона – Тоҷикистони азизро дигар намешавад бо тарсу пӯписа, бо мақолачаҳои беасосу бепоя ва бемаъниву ғайбатнамо тарсонд. Давлати озоду ободу дунявии мо ба табдили номи худ ба шакли “ҷумҳурии исломӣ” эҳтиёҷ надорад. Тоҷикистон роҳи худро дорад, роҳи ободсозии сарзамини аҷдодӣ, исломи суннатии мардумони бомаърифати аз хурофоту таассуб дур ва соҳиби дигар арзишҳои неки умумибашарӣ.
Воқеан, дар он сайти туҳматчиёну дасисабозон, ё чӣ хеле ки мегӯянд, “ҷасадҳои сиёсӣ”, мақолаи Додоҷони Атовулло низ, ки шартан онро “Шикор дар Аврупо” ном ниҳодааст, ба назар мерасад. Мегӯянд, ки одами тарсхӯрда аз сояи худаш метарсад, рост будааст, чунки Додоҷони Атовулло дар тамоми Аврупо кормандони Кумитаи амнияти миллии Тоҷикистонро мебинад. Гӯё онҳо дар Аврупо мухолифони Ҳукуматро таъқиб карда, саркардагони онҳоро нобуд мекардаанд. Шояд ин суханон бар асоси бемории руҳии мақоланавис гуфта шуда бошанд. Чи хеле ки равоншиносон мегӯянд, касалии “гумонбарӣ ба таъқиб” - мания величия. Аммо аз ҷониби дигар ниҳодҳои амниятии кишвари мо, ки то ин дараҷа ҳушёру боҳунаранд, офарин ба онҳо! Қанд занад командаи Саймӯмин Ятимов, ки душманони миллату давлатро дар бағали хоҷагонашон ба ҷазо гирифтор мекунанд. Ин беҳтар аз он нест, ки он беморони руҳӣ дар миён камарбанди интиҳорӣ баста, чандин одамони бегуноҳи кишварамонро ба қатл расонанд. Безарар гардонидани душманони миллату давлат, дар кайкхонаҳои Аврупо, ин аз касбияти баланди кормандони Кумитаи амнияти миллӣ ва садоқати шахсии раиси он Саймӯмин Ятимов ба халқи тоҷик ва Президенти оқилу ҷасураш Эмомалӣ Раҳмон мебошад.
Офарин ба нобиғаву дурандешии Президент Эмомалӣ Раҳмон, ки вазифаи вазири мудофиаро ба намояндаи мухолифон надодааст, вагарна чӣ балоеро ба сари мардуми заҷрдидаи тоҷик намеоварданд, Тассаввур кунед, ки генерали нохалаф Ҳоҷиҳалим Назаров на муовини вазир, балки вазири мудофиаи Тоҷикстон мебуд, чӣ мешуд?
Кабирӣ аз равзани “Фейсбук”, аз забони вазири собиқи корҳои хориҷии Русия гуфтааст, ки “Эмомалӣ Раҳмон муддати дароз намехост, ба гуфтушунид бо Нурӣ шуруъ кунад. Ӯро Русия маҷбур кард, ки барои гуфтушунид ба назди мухолифин равад.......”. Аввал ин ки ин гуфтаҳо дурӯғанд, чунки аз рӯзҳои аввали ба мақоми Сарварии Тоҷикистон интихоб гардидан муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҷустуҷӯи пайдо намудани роҳҳои сулҳ буд. Мухолифон аз силоҳҳои вазнин оташ мекушоданд, вале Эмомалӣ Раҳмон барои баргардондани гурезагон ба Афғонистони пурхатар сафар дошт. Гоҳ бо Аҳмадшоҳи Масъуд, гоҳ бо Президенти он кишвар Раббонӣ вомехӯрд. Дуюм ин ки ин гапҳоро кадом вазири корҳои хориҷаи Русия, дар кадом мусоҳибааш гуфтааст?
Гуфтанам лозим аст, ки шумо - беҳунарони худро донотарошида, шумо - бехабарони роҳи дурусти барқарорсозии давлати тоҷикон, дастовардҳои моро, пешравиҳои моро, миллатсозии моро чашми дидан надоред, бахилӣ кӯратон кардааст. Шумо модели давлати тоҷиконро бо ангушти ишораи хоҷагони хориҷии худ, ба тарзи дигар тарҳрезӣ карда будед. Онҳо бо дасти пур аз хунатон мехостанд дар сарҳадҳои ҷанубии Иттиҳоди шӯравии собиқ давлати исломӣ сохта, ба порашавии на танҳо Иттиҳоди шӯравӣ, балки ба порашавии Русия тантана кунанд. Барои онҳо давлати исломии Тоҷикистон, ба гуфтаи низомиён, платсдарме мебуд барои ҷудошавии Тотористон, Бошқирдистон ва дигар автономияҳои мусалмонӣ аз Русия. Акнун ҳоло шумо як лӯхтаконе мебошед дар дасти на танҳо абарқудратҳои ҷаҳонгир, балки бозичае ҳастед дар дасти ташкилотҳои зиддиисломӣ.
Ниҳоят, ба қавли русҳо, дар пешониатон нависед, ки умри дасисабозиҳои шумо, яъне умри дурӯғ кӯтоҳ аст. Ва он такяи ба муҳоҷирони меҳнатӣ кардаатон мустаҳакам нест. Муҳоҷирони меҳнатӣ ба зудӣ кӣ буданатонро мефаҳманд.
Саид АКРАМ, таҳлилгар
Аксарият огоҳ нестанд, ки беватанон исломро ба сиёсат табдил дода, аз Тоҷикистон гурехта, дар кишварҳои бегона ба чӣ гуна корҳо машғуланд ва онҳоро кӣ сарпарастӣ дорад. Эҳтимол, баъзеҳо фикр кунанд, ки онҳо дар ғарибӣ бо нолаву шеван, аз кардаи худ пушаймон, мехоҳанд афв бипурсанд. Аммо вақте ки ба баъзе шабакаҳои фейсбукии ба Тоҷикистон нигаронидашуда менигаред мебинед, ки ин тавр нест. Онҳо бо гурехтан аз Тоҷикистон дар бағали хоҷагони хориҷии худ ҷо гирифта, шабу рӯз дар хаёли бо аслиҳа ба сарзамини бавоярасидаашон, яъне ба Ватани мо ҳамла кардан ва нест кардани нисфи аҳолии он мебошанд. Ман онҳоро ба он хотир беватан ном ниҳодам, ки аз ватан гурехтагоне, ки мисли Иброҳимбеки босмачӣ ҳамла ба сарзамини авлодону аҷдодонашон мекунанд, на танҳо беватанонанд, балки хоинони Ватан мебошанд.
Онҳо аз худ оқилу доно тарошида, бо зарба задан ба пояи давлати мо, пеш аз ҳама, ба ваҳдати миллии мардумамон мехоҳанд осеб расонанд. Аз таърих маълум аст, ки душман, пеш аз ҳама, барои заъифу нотавон сохтани давлат дар байни ниҳодҳои амниятӣ, дастгоҳи идории он ва ҳамчунин хонадони роҳбарони давалатҳо ҷудоӣ ва зиддият паҳн мекарданд. Мекӯшиданд, ки наздикони роҳбарони давлатҳоро бо ниҳодҳои қудратӣ зид кунанд. Ин “приёмҳо”-и куҳнаро зидди давлатдорони машҳур, ҳатто алайҳи императорон душманонашон ба кор мебурданд. Ин усули соддаро мо дар мақолаҳо ва дасисаҳои ба ном опозитсияи давлати тоҷикон баръало ҳис мекунем. Мебинем, ки боз ҳам он дасисаҳо бо номи барои халқи тоҷик муқаддаси ислом паҳн карда мешаванд.
Ба қарибӣ чашмам ба сайти интернетии “паём.нет” афтод, ки аз ҳар сатри он кинаву адоват ба самти давлатсозони миллати тоҷик равона гардида буд. Аз навиштаҳои ин беватанон ҳис мешавад, ки онҳо ба монанди авбоши лагадхӯрда аз лагади дигари рақиби пурзӯр, аз тарсу таҳлука дур гурехта ва бо таҳдиду таънаҳои ба занҳои кӯча хос ғавғо мебардоранд. Чунин аст, ки Муҳиддин Кабирӣ худро аз як нуқтаи дунё ба нуқтаи дигар партофта, бо гардани каҷ гоҳ дасти чун кафчаи гадоӣ кӯтоҳи худро ба сӯи қудратхоҳони шарқи исломӣ, гоҳе ба самти мухолифони сиёсии кишвари шарики стратегии мо - Русия дароз мекунанд. Ба ҳамин мақсад гоҳ худро дар Туркия мегирад, гоҳ дар Эрон ва чанд рӯз пеш ба минбари кишвари Лаҳистон баромада, аз ҳоли зори худ ва ҳизбаш шиква кардааст. Аз эҳтимол дур нест, ки рӯи худ ба тарафи Украина ҳам оварад (Кабирӣ мехоҳад, аз сиёсати он кишварҳое истифода кунад, ки то дирӯз узви Паймони Варшава буданд ва имрӯз дар ташкилоти низомии ҷангҷӯи НАТО қарор доранду бо Русия муносибаташонро сард кардаанд). Кабирӣ аз минбари Варшава эълон кард, ки “асри ҳизбҳои динӣ гузаштааст ва бояд барнома ва самти фаъолияти ҳизбро бо номаш иваз кард”.
Кабирӣ дид, ки сӯистифодабариҳояш аз номи “ислом” бефоида аст, мисли бӯқаламуне, ки ранги худро дигар мекунад, хост номи “ислом”-ро аз номи ҳизбаш бардошта, ин ҷамъияти беҳунаронро “Тоҷикистони озод” ном ниҳад. Аммо номаълум аст, ки “озодӣ” дар фаҳмиши Кабирӣ ба кадом маънист. Эҳтимол, озодие, ки дар Афғонистон аст, ё дар Эрон аст ва ё Сурияву Ироқ?! Ё Тоҷикистони озоде, ки бизнеси худаш (дар он суханрониҳо худро бизнесмен гуфтааст) ва ҳамкорони дар ҳаннотӣ дастгиршудааш ривоҷу равнақ дошта бошанду халос.
Дар сомонаи “паём.нет” инчунин шахсе, ки номи пуршарафи Ҷамшедро лақаби мустаъор интихоб кардааст, бо мақсади ҷудоӣ андохтан байни Кумитаи давлатии амнияти миллӣ ва дастгоҳи давлати тоҷикон, хостааст мақолаи раиси ин ниҳод Саймӯмин Ятимовро, ки зери сарлавҳаи “Амният ва илм” дар рӯзномаи “Ҷумҳурият” ба чоп расида буд, бар алайҳи ӯ ва умуман давлатдории мо равона кунад. Албатта, навиштаҳои ӯ на танҳо асосе надоранд, балки хеле аблаҳона буда, боз ҳам таъназаниҳои як зани кӯчагиро мемонанд. Вай ибораи “Таърихи давлат, таърихи амният аст”-ро хостааст ба чап гардонида, зидди муаллиф ба кор барад, аммо дар инкори ин ибора аз камақлии худ гувоҳӣ додааст. Магар ӯ намедонад, ҳамон рӯзе, ки давлат бунёд мекунанд, аз ҳамон рӯз ғами амнияти ӯро мехуранд. Таърихи давлатдории Иттиҳоди шӯравӣ, ки ташкил кардани ЧК (Комиссияи фавқулодда) ва дар раъси он аз байни миллионҳо нафар интихоб шудани шахсияти бузурги дорои зеҳну ақли таҳлилӣ, чашму гӯши инқилоб – Феликс Джерзински, наҷотбахшу ҳимоятгари давлат буд, намунаи ин тандеми (ҳамбастагии) давлатдорӣ мебошад. Агар ӯ ақаллан китоби “Самаки айёр”-ро мехонд мефаҳмид, ки амнияти давлатро ҳатто дар замонҳои қадим шахсиятҳои ҳушёр, зирак, заккиву донишманд таъмин мекарданд. Имрӯз дар раъси идораи амнияти давлати пурзӯри ҷаҳон - Русия, шахсияте қарор дорад, ки бо Владимир Путин ҳамкору ҳаммаром буд. Дар раъси дастгоҳҳои амниятии Иёлоти Муттаҳидаи Амрико (чӣ ФБР ва чӣ СРУ) ҳамеша чун Саймӯмин Ятимов олимони ҷаҳоншиносу ҷомеашинос қарор доштанд.
Ҷамшеди маснуъӣ мухолифи он ақидаи Саймӯмин Ятимов аст, ки таърихи миллатҳо таърихи ҷангҳо ва зиддиятҳо мебошад. Намедонам, барои ин фалсафафурӯши бехабар аз таърихи дунё, ки фикрҳояш аз мағзи сари пур аз таассубаш берун мебарояд, ё миллату ватан вуҷуд надорад, ё аз надонистани таърихи давлатҳо нақши илмро дар бунёди нерӯҳои амниятӣ ҳеҷ мешуморад. Аниқтараш ин ҳама қаҳру ғазаб ва озурдахотир гаштани Ҷамшеди Аҳриманпур бар қасди шикасти сахт хӯрданаш аз дасти нерӯҳои амниятӣ мебошад, ки дар яки он “патакҳояшонро рӯи об бароварданд” ва аз маҳорату ҳушёрии сиёсии кормандони Кумитаи амнияти миллӣ шадидан тарс доранд. Онҳо гумон доранд, ки бо КГБ–и солҳои 90–ум сару кор доранд. Он солҳое, ки ин ниҳоди умумишӯравӣ пурра шикаста буд ва Кумитаи амнияти давлатӣ, ҳамчун ниҳоди муназзами қудратӣ, ҳанӯз ташкил нашуда буд.
Як нуктаи дигарро бесаводона инкор кардани ӯ аз ақидаи макиавеллӣ аст, ки “амният (ва дар воқеъ қудрат) аз ҳама чиз болотар аст”. Дар куҷо ва дар кадом давру замон шунидаеду дидаед, ки амният дуюмдараҷа аст? Аз ҳамин беамниятӣ набуд, ки як тӯда мутаассиби ифротгаро, бо дасисаи душманони берунӣ, мардуми бечораи динпарастро ба по хезонда, хуни 150 ҳазор ҳамдиёрони бегуноҳро резонданд? Агар он вақт давлат ниҳоди амниятии содиқ медошт, барои пешгирии хунрезиҳо, пеш аз ҳама, он тӯдаи камхирадони аз сиёсати давлатдории ҷаҳонӣ дурро безарар мегардонд.
Акнун Кабирӣ, Додоҷони Атовулло, Ҷамшеди Аҳриманпур ва ҳамтақдиронашон бояд дарк кунанд, ки дӯстдорони Ватани яккаву ягона – Тоҷикистони азизро дигар намешавад бо тарсу пӯписа, бо мақолачаҳои беасосу бепоя ва бемаъниву ғайбатнамо тарсонд. Давлати озоду ободу дунявии мо ба табдили номи худ ба шакли “ҷумҳурии исломӣ” эҳтиёҷ надорад. Тоҷикистон роҳи худро дорад, роҳи ободсозии сарзамини аҷдодӣ, исломи суннатии мардумони бомаърифати аз хурофоту таассуб дур ва соҳиби дигар арзишҳои неки умумибашарӣ.
Воқеан, дар он сайти туҳматчиёну дасисабозон, ё чӣ хеле ки мегӯянд, “ҷасадҳои сиёсӣ”, мақолаи Додоҷони Атовулло низ, ки шартан онро “Шикор дар Аврупо” ном ниҳодааст, ба назар мерасад. Мегӯянд, ки одами тарсхӯрда аз сояи худаш метарсад, рост будааст, чунки Додоҷони Атовулло дар тамоми Аврупо кормандони Кумитаи амнияти миллии Тоҷикистонро мебинад. Гӯё онҳо дар Аврупо мухолифони Ҳукуматро таъқиб карда, саркардагони онҳоро нобуд мекардаанд. Шояд ин суханон бар асоси бемории руҳии мақоланавис гуфта шуда бошанд. Чи хеле ки равоншиносон мегӯянд, касалии “гумонбарӣ ба таъқиб” - мания величия. Аммо аз ҷониби дигар ниҳодҳои амниятии кишвари мо, ки то ин дараҷа ҳушёру боҳунаранд, офарин ба онҳо! Қанд занад командаи Саймӯмин Ятимов, ки душманони миллату давлатро дар бағали хоҷагонашон ба ҷазо гирифтор мекунанд. Ин беҳтар аз он нест, ки он беморони руҳӣ дар миён камарбанди интиҳорӣ баста, чандин одамони бегуноҳи кишварамонро ба қатл расонанд. Безарар гардонидани душманони миллату давлат, дар кайкхонаҳои Аврупо, ин аз касбияти баланди кормандони Кумитаи амнияти миллӣ ва садоқати шахсии раиси он Саймӯмин Ятимов ба халқи тоҷик ва Президенти оқилу ҷасураш Эмомалӣ Раҳмон мебошад.
Офарин ба нобиғаву дурандешии Президент Эмомалӣ Раҳмон, ки вазифаи вазири мудофиаро ба намояндаи мухолифон надодааст, вагарна чӣ балоеро ба сари мардуми заҷрдидаи тоҷик намеоварданд, Тассаввур кунед, ки генерали нохалаф Ҳоҷиҳалим Назаров на муовини вазир, балки вазири мудофиаи Тоҷикстон мебуд, чӣ мешуд?
Кабирӣ аз равзани “Фейсбук”, аз забони вазири собиқи корҳои хориҷии Русия гуфтааст, ки “Эмомалӣ Раҳмон муддати дароз намехост, ба гуфтушунид бо Нурӣ шуруъ кунад. Ӯро Русия маҷбур кард, ки барои гуфтушунид ба назди мухолифин равад.......”. Аввал ин ки ин гуфтаҳо дурӯғанд, чунки аз рӯзҳои аввали ба мақоми Сарварии Тоҷикистон интихоб гардидан муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҷустуҷӯи пайдо намудани роҳҳои сулҳ буд. Мухолифон аз силоҳҳои вазнин оташ мекушоданд, вале Эмомалӣ Раҳмон барои баргардондани гурезагон ба Афғонистони пурхатар сафар дошт. Гоҳ бо Аҳмадшоҳи Масъуд, гоҳ бо Президенти он кишвар Раббонӣ вомехӯрд. Дуюм ин ки ин гапҳоро кадом вазири корҳои хориҷаи Русия, дар кадом мусоҳибааш гуфтааст?
Гуфтанам лозим аст, ки шумо - беҳунарони худро донотарошида, шумо - бехабарони роҳи дурусти барқарорсозии давлати тоҷикон, дастовардҳои моро, пешравиҳои моро, миллатсозии моро чашми дидан надоред, бахилӣ кӯратон кардааст. Шумо модели давлати тоҷиконро бо ангушти ишораи хоҷагони хориҷии худ, ба тарзи дигар тарҳрезӣ карда будед. Онҳо бо дасти пур аз хунатон мехостанд дар сарҳадҳои ҷанубии Иттиҳоди шӯравии собиқ давлати исломӣ сохта, ба порашавии на танҳо Иттиҳоди шӯравӣ, балки ба порашавии Русия тантана кунанд. Барои онҳо давлати исломии Тоҷикистон, ба гуфтаи низомиён, платсдарме мебуд барои ҷудошавии Тотористон, Бошқирдистон ва дигар автономияҳои мусалмонӣ аз Русия. Акнун ҳоло шумо як лӯхтаконе мебошед дар дасти на танҳо абарқудратҳои ҷаҳонгир, балки бозичае ҳастед дар дасти ташкилотҳои зиддиисломӣ.
Ниҳоят, ба қавли русҳо, дар пешониатон нависед, ки умри дасисабозиҳои шумо, яъне умри дурӯғ кӯтоҳ аст. Ва он такяи ба муҳоҷирони меҳнатӣ кардаатон мустаҳакам нест. Муҳоҷирони меҳнатӣ ба зудӣ кӣ буданатонро мефаҳманд.
Саид АКРАМ, таҳлилгар
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед