ҶОМЕА
Шанбе 20 Апрел 2024 05:11
Шогирдон ҳамин хислатро ба устодашон, марҳум Султон Мирзошоев медиҳанд
Инсонҳои нек бо амалҳои хубу шоистаашон ҳамеша дар дилу дидаи мардум ҷовидон мемонанд. Мардум онҳоро дар зиндагӣ ва ҳатто пас аз марг низ ҳамун як шахси намуна барои дигарон ёд мекунанд. Яке аз чунин шахсиятҳои барҷаста ва намунаи олии ин гуна афрод Султон Мирзошоев мебошад.
Ӯ қариб дар ҳама соҳаҳо саҳми босазо гузоштааст. Ҳамин аст, ки ҳар гоҳ аз пайдоиш ва мустаҳкамгардии дилхоҳ соҳа ҳарф зананд, ҳатман аз ӯ ёд мекунанд. Дар баробари ин, рафтору гуфтори наҷиби ӯ дили ҳазорҳо ҳамкорону шогирдҳояшро тасхир кардааст. Ҳар лаҳза аз ҳаёт ва фаъолият Султон Мирзошоев ҳарф зананд, бо виқори ба худ хос аз доштани устоде чун ӯ мефахранд.
Сайфулло Сафаров, муовини аввали раиси Маркази тадқиқоти стратегии назди Президенти ҷумҳурӣ яке аз шогирдони Султон Мирзошоев маҳсуб мешавад. Аз устодаш хотираҳои зиёд дорад.
- Ба Султон Мирзошоев мардум баландтарин баҳоро сазовор донистааст. Ҳаёти Султон Мирзошоев ибратомӯзи насли ҷавон мебошад. Ӯ як шахси ҳамадон буд. Сиёсатмадор, таърихшинос, киношинос, дар маҷмуъ як нафари ҳамакора буданд. Шиносоии ман бо ӯ дар Маскав иттифоқ афтод. Вақте ки ӯ намояндаи Тоҷикистон дар Маскав буд, бо донишҷӯён ва аспирантон бисёр алоқаи зич дошт. Нафаре буд, ки ҳамеша ояндаро дар чашми ҷавонон медид. Ба синну сол аҳамият намедод. Вазифаи касро ҳам нигоҳ намекард. Ман аз он кас хеле ҷавон будам. Аммо ӯ худро чунон вонамуд мекард, ки гӯё ман ҳамсоли он кас бошам. Ана, ҳамин яке аз хислатҳое буд, ки ӯро нисбат ба дигарон дар тафовут мегузошт. Устод фарҳанги муоширати хуб доштанд. Бо лаҳни ширини тоҷикӣ ҳарф мезаданд. Дигар хислати ӯ ҳамин буд, ки ҳеҷ гоҳ аз кор монда намешуданд. Боре шоҳид нашудаам, ки аз коре даст кашида бошанд. Ҳамин буд, ки то нафасҳои охирин дар пайи кору пайкор ва пешравию ободии Ватан буд. Ҷавонон пеш аз ҳама аз ӯ бояд ташаккули ҳаматарафаи шахсиятро омӯзанд. Дар пайравӣ аз Султон Мирзошоев ҳама соҳаҳоро омӯзанд. Худро дар як ҷо маҳдуд накунанд. Ин бардоште ҳаст, ки аз он бояд дилхоҳ нафар баҳравар бошад, - гуфт С. Сафаров.
Ҳамаи ин гуфтаҳо исбот мекунанд, ки тарбияи насли наврас аз ҷониби Султон Мирзошоев дар давраи худ ва баъд аз он басо назаррас аст. Ӯро на танҳо дар доираи корӣ, балки берун аз он ҳама мешинохтанду ба ӯ пайравӣ мекарданд. Чуноне нависанда Зариф Ғулом мегӯяд: “Ҳанӯз солҳои мактабхонӣ номи Султон Мирзошоев, ки ба ҳайси Котиби якуми Комитети Марказии комсомоли Тоҷикистон кору фаъолият дошт, ба мо маълуму машҳур буд. Охири солҳои 50-ум ва аввали солҳои 60-уми қарни гузашта мо - хонандагони синфҳои болоӣ зери роҳнамоии ташкилоти ҷавонон, ки сарвариашро ин ҷавонмарди сиёсатмадор бар уҳда дошт, дар колхоз дар баробари хубу аъло хондан корномаҳои меҳнатӣ нишон медодем. Шиносоии нахустинам бо ин марди ҳалиму поксиришт соли 1973 ба вуқӯъ пайваст. Ҳамон сол котиби якуми Кумитаи комсомоли ноҳияи Колхозобод (ҳоло Ҷалолиддини Балхӣ) кор мекардам. Ба дафтари кориам ҷавонмарди болобаланду қумандончеҳра даромад ва худро муаррифӣ намуд: “Ман, Мирзошоев Султон, раиси Комисия кор бо ҷавонони Шӯрои Олӣ мебошам. Доир ба фаъолияти ҷавонону комсомолони кишвар маълумот ҷамъ оварда истодаам. Аз кору пайкори ноҳияатон каме нақл мекардед”. Ман ҳадалимкон доир ба иштироки ҷавонону комсомоли ноҳия дар ҳаёти сиёсиву ҷаъиятӣ, иҷтимоию фарҳангӣ, хонишу варзиш ва маданию фароғатӣ маълумоти мухтасар додам. Ҳамсуҳбатам хеле хушнуд гардида, вақти хайру хуш як қатор маслиҳатҳои муфид доир ба беҳтар гардонидани фаъолияти ташкилотҳои ибтидоии комсомлӣ доданд. Аз ҳамон давра ӯро чун шахси кордону меҳнатқарин ва машваратичии хуб аз наздик мешиносам...”
Пас аз сари Султон Мирзошев қарнҳо таърих ба мо аз гузаштаи ибратомӯзи ӯ нақл мекунаду панд медиҳад ва пеши назарамон чеҳраи таърихии ӯро меорад. Ҳамеша таъкид мекунад, ки чеҳраи чун ӯ, агарчи ҷаҳон ҳама гузарост, умрҳо боқӣ мемонад.
Чуноне худи ӯ дар ёдоштҳояш нигоридааст: “Ман худро шахси таърихӣ ҳисоб намекунам. Чун ҳамватанон ба қадри қуввату дармонам, донишу таҷрибаам баҳри ободию шукуфоии кишвари азизам заҳмат кашидаам ва аз ин хок, ки маро нону намакаш, замини муқаддасу решаҳои ориёияш, кӯҳҳои сарбаланду осмонбӯсаш, рӯдҳои сафобахшу меҳри модариаш бо навозиш тарбия намудааст, то вопасин рӯзҳои ҳаётам қарздор ҳастам». Ҳамин матонату устуворӣ буд, ки то дилаш дар сандуқи синааш метапид, хизмати халқро ба ҷо овард ва исмашро дар саҳифаҳои таърихи навини кишвар ба таври абадӣ сабт кард.
Хуршед МАВЛОНОВ,"ҶТ"
Инсонҳои нек бо амалҳои хубу шоистаашон ҳамеша дар дилу дидаи мардум ҷовидон мемонанд. Мардум онҳоро дар зиндагӣ ва ҳатто пас аз марг низ ҳамун як шахси намуна барои дигарон ёд мекунанд. Яке аз чунин шахсиятҳои барҷаста ва намунаи олии ин гуна афрод Султон Мирзошоев мебошад.
Ӯ қариб дар ҳама соҳаҳо саҳми босазо гузоштааст. Ҳамин аст, ки ҳар гоҳ аз пайдоиш ва мустаҳкамгардии дилхоҳ соҳа ҳарф зананд, ҳатман аз ӯ ёд мекунанд. Дар баробари ин, рафтору гуфтори наҷиби ӯ дили ҳазорҳо ҳамкорону шогирдҳояшро тасхир кардааст. Ҳар лаҳза аз ҳаёт ва фаъолият Султон Мирзошоев ҳарф зананд, бо виқори ба худ хос аз доштани устоде чун ӯ мефахранд.
Сайфулло Сафаров, муовини аввали раиси Маркази тадқиқоти стратегии назди Президенти ҷумҳурӣ яке аз шогирдони Султон Мирзошоев маҳсуб мешавад. Аз устодаш хотираҳои зиёд дорад.
- Ба Султон Мирзошоев мардум баландтарин баҳоро сазовор донистааст. Ҳаёти Султон Мирзошоев ибратомӯзи насли ҷавон мебошад. Ӯ як шахси ҳамадон буд. Сиёсатмадор, таърихшинос, киношинос, дар маҷмуъ як нафари ҳамакора буданд. Шиносоии ман бо ӯ дар Маскав иттифоқ афтод. Вақте ки ӯ намояндаи Тоҷикистон дар Маскав буд, бо донишҷӯён ва аспирантон бисёр алоқаи зич дошт. Нафаре буд, ки ҳамеша ояндаро дар чашми ҷавонон медид. Ба синну сол аҳамият намедод. Вазифаи касро ҳам нигоҳ намекард. Ман аз он кас хеле ҷавон будам. Аммо ӯ худро чунон вонамуд мекард, ки гӯё ман ҳамсоли он кас бошам. Ана, ҳамин яке аз хислатҳое буд, ки ӯро нисбат ба дигарон дар тафовут мегузошт. Устод фарҳанги муоширати хуб доштанд. Бо лаҳни ширини тоҷикӣ ҳарф мезаданд. Дигар хислати ӯ ҳамин буд, ки ҳеҷ гоҳ аз кор монда намешуданд. Боре шоҳид нашудаам, ки аз коре даст кашида бошанд. Ҳамин буд, ки то нафасҳои охирин дар пайи кору пайкор ва пешравию ободии Ватан буд. Ҷавонон пеш аз ҳама аз ӯ бояд ташаккули ҳаматарафаи шахсиятро омӯзанд. Дар пайравӣ аз Султон Мирзошоев ҳама соҳаҳоро омӯзанд. Худро дар як ҷо маҳдуд накунанд. Ин бардоште ҳаст, ки аз он бояд дилхоҳ нафар баҳравар бошад, - гуфт С. Сафаров.
Ҳамаи ин гуфтаҳо исбот мекунанд, ки тарбияи насли наврас аз ҷониби Султон Мирзошоев дар давраи худ ва баъд аз он басо назаррас аст. Ӯро на танҳо дар доираи корӣ, балки берун аз он ҳама мешинохтанду ба ӯ пайравӣ мекарданд. Чуноне нависанда Зариф Ғулом мегӯяд: “Ҳанӯз солҳои мактабхонӣ номи Султон Мирзошоев, ки ба ҳайси Котиби якуми Комитети Марказии комсомоли Тоҷикистон кору фаъолият дошт, ба мо маълуму машҳур буд. Охири солҳои 50-ум ва аввали солҳои 60-уми қарни гузашта мо - хонандагони синфҳои болоӣ зери роҳнамоии ташкилоти ҷавонон, ки сарвариашро ин ҷавонмарди сиёсатмадор бар уҳда дошт, дар колхоз дар баробари хубу аъло хондан корномаҳои меҳнатӣ нишон медодем. Шиносоии нахустинам бо ин марди ҳалиму поксиришт соли 1973 ба вуқӯъ пайваст. Ҳамон сол котиби якуми Кумитаи комсомоли ноҳияи Колхозобод (ҳоло Ҷалолиддини Балхӣ) кор мекардам. Ба дафтари кориам ҷавонмарди болобаланду қумандончеҳра даромад ва худро муаррифӣ намуд: “Ман, Мирзошоев Султон, раиси Комисия кор бо ҷавонони Шӯрои Олӣ мебошам. Доир ба фаъолияти ҷавонону комсомолони кишвар маълумот ҷамъ оварда истодаам. Аз кору пайкори ноҳияатон каме нақл мекардед”. Ман ҳадалимкон доир ба иштироки ҷавонону комсомоли ноҳия дар ҳаёти сиёсиву ҷаъиятӣ, иҷтимоию фарҳангӣ, хонишу варзиш ва маданию фароғатӣ маълумоти мухтасар додам. Ҳамсуҳбатам хеле хушнуд гардида, вақти хайру хуш як қатор маслиҳатҳои муфид доир ба беҳтар гардонидани фаъолияти ташкилотҳои ибтидоии комсомлӣ доданд. Аз ҳамон давра ӯро чун шахси кордону меҳнатқарин ва машваратичии хуб аз наздик мешиносам...”
Пас аз сари Султон Мирзошев қарнҳо таърих ба мо аз гузаштаи ибратомӯзи ӯ нақл мекунаду панд медиҳад ва пеши назарамон чеҳраи таърихии ӯро меорад. Ҳамеша таъкид мекунад, ки чеҳраи чун ӯ, агарчи ҷаҳон ҳама гузарост, умрҳо боқӣ мемонад.
Чуноне худи ӯ дар ёдоштҳояш нигоридааст: “Ман худро шахси таърихӣ ҳисоб намекунам. Чун ҳамватанон ба қадри қуввату дармонам, донишу таҷрибаам баҳри ободию шукуфоии кишвари азизам заҳмат кашидаам ва аз ин хок, ки маро нону намакаш, замини муқаддасу решаҳои ориёияш, кӯҳҳои сарбаланду осмонбӯсаш, рӯдҳои сафобахшу меҳри модариаш бо навозиш тарбия намудааст, то вопасин рӯзҳои ҳаётам қарздор ҳастам». Ҳамин матонату устуворӣ буд, ки то дилаш дар сандуқи синааш метапид, хизмати халқро ба ҷо овард ва исмашро дар саҳифаҳои таърихи навини кишвар ба таври абадӣ сабт кард.
Хуршед МАВЛОНОВ,"ҶТ"
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед