ҶОМЕА
Ҷумъа 06 Декабр 2024 07:58
Имрӯз бо истифода аз шароиту имкониятҳои муҳайё намудаи давлату Ҳукумати кишвар ҷавонон пайи илмомӯзианду маҳорату малакаи зеҳнии худро дар озмунҳои гуногун месанҷанд. Яке аз чунин ҷавононе, ки дар чандин озмунҳо иштирок кардаву сазовори мақомҳои ифтихорӣ гардидааст, Шоира Давлатзода мебошад. Дар зимн бо ӯ суҳбат намудем, ки фишурдааш пешкаш мегардад.
- Шумо аз ҷавондухтароне мебошед, ки дар чандин озмунҳо иштирок кардаву муваффақ шудаед. Аввалин озмуне, ки дар он ғолиб омадед, чӣ гуна озмун буд?
- Замони мактабхонӣ чун дар мактаб яке аз хонандаҳои фаъол будам, ба бисёр озмуну олимпиадаҳо устодон маро пешбариву дастгирӣ менамуданд. Аввалин озмуне, ки дар он ғолиб омадам, ин озмуни библиомарафон таҳти унвони “Ҳамнишине беҳ аз китоб махоҳ” буд. Дар озмуни мазкур китобдӯстдорон ҷалб гардида буданд ва ман бо хондани 700 номгӯи китоб дар он иштирок намудам. Дар даври шаҳрии он сазовори ҷойи аввал ва дар даври ҷумҳуриявӣ сазовори ҷойи дуюм гаштам.
- Баъзе аз волидон баъди оне, ки духтаронашон мактаб-ро хатм менамоянд, намегузоранд, то онҳо таҳсилро дар муассисаҳои олӣ идома диҳанд. Дар ин масъала сухану назари волидонатон ҷиҳати идома додани таҳсил чӣ гуна буд?
- Ҳам падарам ва ҳам модарам дорои маълумоти олӣ мебошанд. Чун модарам худ омӯзгор асту 40-сола фаъолияти корӣ дорад, дар ин масъала мо фарзандонро дастгирӣ мекарданд. Бо дастгирии волидон имрӯз мо – фарзандон дар донишгоҳҳо таҳсил карда истодаем. Онҳо барои идома додани таҳсилам зид набуданд, баръакс дастгириям доштанд.
- Имрӯз дар риштаи таърихи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон таҳсили илм доред. Чаро маҳз ихтисоси таърихро интихоб намудед?
- Чун дар мактаби миёна фанни таърихро бисёр дӯст медоштам, бинобар ин, ҳамин ихтисосро интихоб намудам. Ва бояд гуфт, ки донистани таърих ва бархӯрдор гаштан аз ҳамаи воқеаҳое, ки дар тули таърих рух додаанд, боиси он мегардад, ки ҳисси худшиносӣ ва худогоҳии мо бештар гардад. Омӯхтану донистани таърихи гузаштаи хеш ба шахс имкон медиҳад, ки боз ҳам ватандӯст бошаду дар ободонии ватани азизаш саҳми муносиби худро гузорад.
- Соли аввали донишҷӯӣ дар озмуни “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” иштирок намуда, сазовори ҷойи сеюм гардидед. Ин озмун ба Шоира чӣ таассуроте бахшид?
- Аз рафти баргузории озмуни “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” пайваста тариқи оинаи нилгун огоҳ мегардидам ва ҳамзамон баъзе дӯстонам, ки дар он иштирок мекарданд, бароям маълумотҳои зарурӣ медоданд. Соли аввали донишҷӯӣ дар ин озмун иштирок намудам, ки хеле хотирмон гузашт. Озмуни мазкур воқеан як инқилоби маданиро мемонад, ки тамоми қишрҳои ҷомеаро водор месозад, ки ба китобу китобхонӣ рӯ оранд ва шавқи китобхониро дар худ бедор созанд. Хушбахтам, ки дар он ширкат варзидаю яке аз мақомҳои ифтихориро соҳиб шудам.
- Рақобат миёни иштирокчиёни озмун чӣ гуна буд?
- Рақобат бисёр хуб буд. Мо медонем, ки шавқи ҷавонон ба адабиёт хеле зиёд аст. Ҷавонони шеърдӯсту китобхон хеле зиёданд. Иштирокчиён ҳама мехостанд, ки ҷо бигиранд. Як вижагии хоси ин озмун он буд, ки ҳеҷ кас мағлуб нест, зеро беҳтаринҳо он ҷо сарҷамъ буданд. Дар озмуни мазкур ҳукми доварон аз рӯи адолат буд.
- Шумо иштирокчии озмуни ““Тоҷикон” – оинаи таърихи миллат” ҳам ҳастед. Мегуфтед, ки барои иштирок дар он чӣ қадар китоб мутолиа намудед?
- Тибқи низомномаи озмуни мазкур бояд 150 адабиёти иловагӣ мутолиа намоем. Мо якҷоя бо устодон ва ҳамаи донишҷӯёне, ки дар даври ноҳиявӣ Донишгоҳи миллии Тоҷикистонро намояндагӣ доштем, кӯшиш намудем ҳамаи саволҳоро аз худ кунем ва ҳадди ақал то 50 адабиёти иловагиро мутолиа ва ҳифз намоем.
- Дар оянда чӣ нақшаҳо доред?
- Мехоҳам донишгоҳро сарбаландона хатм намоям ва ҳамчун омӯзгори фанни таърих ба фаъолият оғоз кунам.
Гулафшон КАРИМОВА, коромӯзи “ҶТ”
- Шумо аз ҷавондухтароне мебошед, ки дар чандин озмунҳо иштирок кардаву муваффақ шудаед. Аввалин озмуне, ки дар он ғолиб омадед, чӣ гуна озмун буд?
- Замони мактабхонӣ чун дар мактаб яке аз хонандаҳои фаъол будам, ба бисёр озмуну олимпиадаҳо устодон маро пешбариву дастгирӣ менамуданд. Аввалин озмуне, ки дар он ғолиб омадам, ин озмуни библиомарафон таҳти унвони “Ҳамнишине беҳ аз китоб махоҳ” буд. Дар озмуни мазкур китобдӯстдорон ҷалб гардида буданд ва ман бо хондани 700 номгӯи китоб дар он иштирок намудам. Дар даври шаҳрии он сазовори ҷойи аввал ва дар даври ҷумҳуриявӣ сазовори ҷойи дуюм гаштам.
- Баъзе аз волидон баъди оне, ки духтаронашон мактаб-ро хатм менамоянд, намегузоранд, то онҳо таҳсилро дар муассисаҳои олӣ идома диҳанд. Дар ин масъала сухану назари волидонатон ҷиҳати идома додани таҳсил чӣ гуна буд?
- Ҳам падарам ва ҳам модарам дорои маълумоти олӣ мебошанд. Чун модарам худ омӯзгор асту 40-сола фаъолияти корӣ дорад, дар ин масъала мо фарзандонро дастгирӣ мекарданд. Бо дастгирии волидон имрӯз мо – фарзандон дар донишгоҳҳо таҳсил карда истодаем. Онҳо барои идома додани таҳсилам зид набуданд, баръакс дастгириям доштанд.
- Имрӯз дар риштаи таърихи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон таҳсили илм доред. Чаро маҳз ихтисоси таърихро интихоб намудед?
- Чун дар мактаби миёна фанни таърихро бисёр дӯст медоштам, бинобар ин, ҳамин ихтисосро интихоб намудам. Ва бояд гуфт, ки донистани таърих ва бархӯрдор гаштан аз ҳамаи воқеаҳое, ки дар тули таърих рух додаанд, боиси он мегардад, ки ҳисси худшиносӣ ва худогоҳии мо бештар гардад. Омӯхтану донистани таърихи гузаштаи хеш ба шахс имкон медиҳад, ки боз ҳам ватандӯст бошаду дар ободонии ватани азизаш саҳми муносиби худро гузорад.
- Соли аввали донишҷӯӣ дар озмуни “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” иштирок намуда, сазовори ҷойи сеюм гардидед. Ин озмун ба Шоира чӣ таассуроте бахшид?
- Аз рафти баргузории озмуни “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст” пайваста тариқи оинаи нилгун огоҳ мегардидам ва ҳамзамон баъзе дӯстонам, ки дар он иштирок мекарданд, бароям маълумотҳои зарурӣ медоданд. Соли аввали донишҷӯӣ дар ин озмун иштирок намудам, ки хеле хотирмон гузашт. Озмуни мазкур воқеан як инқилоби маданиро мемонад, ки тамоми қишрҳои ҷомеаро водор месозад, ки ба китобу китобхонӣ рӯ оранд ва шавқи китобхониро дар худ бедор созанд. Хушбахтам, ки дар он ширкат варзидаю яке аз мақомҳои ифтихориро соҳиб шудам.
- Рақобат миёни иштирокчиёни озмун чӣ гуна буд?
- Рақобат бисёр хуб буд. Мо медонем, ки шавқи ҷавонон ба адабиёт хеле зиёд аст. Ҷавонони шеърдӯсту китобхон хеле зиёданд. Иштирокчиён ҳама мехостанд, ки ҷо бигиранд. Як вижагии хоси ин озмун он буд, ки ҳеҷ кас мағлуб нест, зеро беҳтаринҳо он ҷо сарҷамъ буданд. Дар озмуни мазкур ҳукми доварон аз рӯи адолат буд.
- Шумо иштирокчии озмуни ““Тоҷикон” – оинаи таърихи миллат” ҳам ҳастед. Мегуфтед, ки барои иштирок дар он чӣ қадар китоб мутолиа намудед?
- Тибқи низомномаи озмуни мазкур бояд 150 адабиёти иловагӣ мутолиа намоем. Мо якҷоя бо устодон ва ҳамаи донишҷӯёне, ки дар даври ноҳиявӣ Донишгоҳи миллии Тоҷикистонро намояндагӣ доштем, кӯшиш намудем ҳамаи саволҳоро аз худ кунем ва ҳадди ақал то 50 адабиёти иловагиро мутолиа ва ҳифз намоем.
- Дар оянда чӣ нақшаҳо доред?
- Мехоҳам донишгоҳро сарбаландона хатм намоям ва ҳамчун омӯзгори фанни таърих ба фаъолият оғоз кунам.
Гулафшон КАРИМОВА, коромӯзи “ҶТ”
Эзоҳи худро нависед