ҶОМЕА
Ҷумъа 27 Декабр 2024 07:36
10832
Ё худ дидори ногаҳонии Пешвои миллат ҳангоми сабти барномаи “Базми шеър”

Мо Сарвари неку бофазилат дорем,
Пушту панаҳе барои миллат дорем.
Шукрона, ки дар ҷаҳон сари мост баланд,
Шукрона, ки Пешвои миллат дорем.

Ҳар гоҳе медидам ҷавоне, шоире, олиме ё умуман шаҳрванде дар назди Пешвои миллат суханронӣ мекард, афсӯс мехӯрдам, ки чаро ман дар ҷойи ӯ нестам. Дидори он касро танҳо дар хоб медидам. Тақрибан 15 сол пеш хоб дида будам, ки Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба дастам асъори 800 сомониро доданд, ҳарчанд ин хел асъор вуҷуд надорад. Худо шоҳид, аз дилам ҳамеша мегузашт, ки як замоне дидори Пешвои миллат дар кадом гӯшаи Тоҷикистони биҳиштосо насибам мегардад.

Аслан, фасли баҳорро, хосатан моҳҳои апрел ва майро ба хотири шукуфоияш дӯст медорам. Инчунин, ба он хотир дӯст медорам, ки дар моҳи май ба дунё омадаам, ҳамзамон 10-уми апрели соли 2016 Парвардигор бароям бо лутфу карамаш шоҳписар ҳадя намуд. Шояд Худованд ҳама орзуҳоямро дар ҳамин моҳҳо ҷомаи амал мепӯшонад, ки санаи 6-уми апрели соли 2020 дар вақти сабти навбатии барномаи “Базми шеър”, ки дар ситоиши гули лола дар боғи “Ирам”-и шаҳри Душанбе сурат мегирифт, ташрифи ногаҳонии Сарвари давлат таҳиягарон ва иштирокчиёни барномаро фараҳманду хушҳол кард. Мамнун будам, зеро ҳақиқати он манзараеро, ки дар олами руъё дидам, насибам гардид.

Он замон аз фурсати муносиб истифода бурда, ин рубоиямро ба Пешвои миллат қироат кардам:

Кӯҳи Ватанам атри гули тар дорад,
Ҳар кўйи Ватан зиёи Модар дорад.
Шукрона кунам, ки Тоҷикистони азиз
Монади Ҷаноби Олӣ Сарвар дорад.

Ин ташрифи ногаҳонӣ барои роҳбарияти телевизиони “Тоҷикистон” рӯзи фаромӯшнопазир буда, дар таърихи телевизионҳои тоҷик бори аввал чунин ҳолат рух додааст. Барои волидонам, хусусан, модарам он рӯз ид буд. Барои дӯстони ҷонӣ ҳам рӯзи хотирмон аст, зеро ин ҳама аз нигоштаҳояшон тариқи сомонаҳои интернетӣ аён мегардид.

Аммо барои душманони бурунмарзӣ ин ҳама дурӯғу сохтакорӣ буд. Вале онҳо бехабаранд, ки ман барои ба ин рӯзҳо расидан, ҳар субҳ аз модарам дуо мегирам, на мисли онҳо, ки дур аз канори модару падар, дур аз Тоҷикистони нозанин сангпарто ба сӯи Ватан бошам. Ҷойи афсӯс аст, ки дар чашми чунин афроди ватанбадбин ҳама гулҳои Ватан хор менамоянд. Онҳо дар боғи падари худ як гул нашинонидаанд, аммо ба лолазори шаҳри дилорои Душанбе рашк мекунанд ва ин зебоиро бо чашми кам мебинанд. Ман тамоми суханашонро ба як дастобадаст сайр кардан ҳамроҳи ҷигарбандам дар кӯчаҳои орому ободи Ватан, ба як садои “Падарҷон” гуфтани ӯ баробар намекунам, зеро онҳо аз ин бахти баланд бенасибанд…

Орзу дорам он дӯстоне, ки дар ин рӯзи муборак ҳамроҳи ман шодӣ карданд ва ҳатто он душманоне, ки ин лаҳзаҳои воқеиро сохтакорӣ пиндошта, аз зиққӣ даруни худро мехӯрданд, мисли 14 нафар иштирокчии барномаи “Базми шеър” чунин лаҳзаҳои фараҳбахш насибашон гардад ва аз дасти Пешвои миллат ҳадя гирифта, аз насиҳатҳои он кас бархурдор шаванд.

Пас аз вохӯрии ногаҳонии Пешвои миллат яке аз иштирокчиёни барнома бо сипосгузорӣ аз роҳбарияти телевизиони “Тоҷикистон” арз дошт, ки дар барнома миёни иштирокчиён 1 нафар ятими кулл ҳам буд, аз ин дидор ва ҳадяи гарони ба даст овардааш, худро саодатманд мешуморид. Инчунин, як нафари дигар барои ҷарроҳӣ кардани чашмони модараш маблағ меҷуст ва бо ташрифи ногаҳонии Роҳбари мушкилкушо ба барномаи “Базми шеър” ин мушкилӣ ҳал гардид ва модари ӯ дар ҳаққи Ҷаноби Олӣ дуо кард.

Воқеан, Пешвои миллат ба ҳар як иштирокчии барнома ба миқдори 4000 сомонӣ мукофотпулӣ тақдим намуда, ба раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ дастур доданд, то иштирокчиёни барномаро ба сайри гули лола ба дигар боғҳои фарҳангию фароғатии шаҳри Душанбе баранд ва пас аз истеъмоли хӯроки нисфирӯзӣ гусел намоянд. Худи ҳамон лаҳза ҳайати гурӯҳи эҷодӣ ва иштирокчиёни барномаи “Базми шеър” бо тавсияи Президенти мамлакат дар боғҳои Куруши Кабир ва Аҳмади Дониш сайр намуда, дар ситоиши гули лола ва зебоиҳои баҳор шеърҳо қироат кардем.

Бори дигар исбот гардид, ки Пешвои миллат Президенти мардумӣ ва раиятпарвар ҳастанд ва бо чунин Сарвари оқилу хирадманди Ватан то ҳастам, ифтихор мекунам.

Пешвои мо ба сад шеъру ғазал арзанда аст,
Ҳар кӣ ӯро бад кунад, дар ду ҷаҳон шарманда аст.
Хоинон дар ҳар куҷо доранд дар дилҳо алам,
Дар лаби ин марди дарёдил ҳамеша ханда аст.

Дар ситоиши Пешвои миллат то имрӯз шеъру қасидаву рубоиҳои зиёд гуфтаам, ки албатта боиси ифтихорам ҳастанд. Ва чанд намунаро бо ин хотираҳои ширин ба озмуни "Раиятпарвар" пешниҳод мекунам.

Кӯҳзод ФАТҲУЛЛО,
адиби ҷавон

Эзоҳи худро нависед



Рамзҳо дар расм