Имрӯз танбашавии роҳҳо дар пойтахти мамлакат зуд-зуд ба назар мерасад. Коршиносони соҳаи экология ҳам аз он нигаронӣ мекунанд, ки афзоиши теъдоди автомашинаҳо дар кӯчаву хиёбонҳои пойтахт ҳавои шаҳрро вазнин кардааст. Бинобар ин дар хусуси бо дучарха гардиш кардан дар шаҳр ҷиҳати коҳиш додани танбашавӣ ва каме ҳам бошад сабук кардани ҳавои шаҳр аз дуди ғализ аст.

Хушдил Раҳимҷонов, рӯзноманигор:
  - Ба назари ман, агар чунин имкон ва ё шароит мавҷуд бо¬шад, бо дучарха ба кор рафтан амали шоистае хоҳад буд. Зеро велосипедронӣ ба саломатӣ фоида дорад.    Аз ҷониби ди¬гар, чунин таҷриба дар аксар кишварҳои Аврупо ҷой дорад ва аз ҷониби сокинон ҳамчун як амали маъмулӣ ва зебо пази¬руфта мешавад. Ин ҷо як  масъа¬ла вуҷуд дорад, ки ба фарҳанги ронандагӣ ва дар кӯчаҳои пой¬тахт гаштугузор кардани соки¬нон вобаста аст. Бубинед, дар мо айни ҳол чунин шароит вуҷуд надорад. Мушоҳида кардаам, ки дучархасаворон дар кӯчаҳои мо бисёр азоб мекашанд.

 Фариддун Хайруллозода, корманди радио:
   - Дучархасавориро дӯст ме¬дорам ва албатта, ба ман маъқул аст, ки ҳар субҳи солеҳон бо он ҷониби коргоҳ роҳ пеш гирам. Аммо имконият нест! Яъне роҳи махсус  барои рондани дучар¬ха вуҷуд надорад. Дар дигар давлатҳо ин гуна имконият ҳаст: дар хиёбонҳо роҳҳои махсусе ҳаст, ки танҳо дучархасаворон мераванд. Боз  маконҳои махсу¬се ҳаст, ки маблағ пардохта, ба¬рои чанд соат шумо метавонед дучарха бигиред, тамрин намо¬ед ва ё ба ҷои дилхоҳатон бира¬вед. Ман шахсан чанд маротиба ҳангоми рухсатии мехнатиям дар Маскав аз ин хизматрасонӣ истифода бурдаам.

Обидҷон Саидзода, корманди давлатӣ:
- Не, барои ман бо дучар¬ха ба кор омадан қуллай нест, вале дар кишварҳои пешрафта мисли Чин ин усули мақбул аст. Имрӯз масъалаи роҳу нақлиёт дар шаҳри Душанбе масъалаи доғ аст ва вақтҳои наздик ҳал шуданаш ҳам даргумон аст. Вобаста ба ин масъала чанд духурагӣ вуҷуд дорад: нархи гуногуни роҳкиро, масъалаи бақияпулӣ, танзим нашудани ҳаракати роҳу нақлиёт, муноси¬бати дағалонаи ронандаву пул¬чинак бо мардум ё баракс. Аз ҳама бад ин аст, ки ҳамин рӯзҳо сари вақт ба ҷои кор расондани мардум бисёр вақт аз тарафи ронандагон аҳамият надорад, балки пур кардани нақлиёт ва маблағ аҳамият дорад.

Умед Пудинаев, мутахассиси пешбари Китобхо¬наи миллӣ:
  - Албатта, дучархасавориро аз даврони кӯдакиам дӯст ме¬доштам. Имрӯз ҳам дучархаи хуб дорам. Борҳо шудааст, ки бо либоси расмиам сари чан¬барак нишаста, ба  кор ҳозир шудаам. Умуман ба кор рафтан барои ман бо дучарха писа
нд аст, чаро ки ҳам зуд мерасам ва ҳам ба роҳат меравам. Аз диди саломатӣ сайр кардан бо  дучар¬ха ба инсон роҳат мебахшад.Саломатиашро хубтар мекунад. Вале як нигаронӣ дар роҳ аснои дучархасаворӣ нороҳатам ме¬кунад, он набудани роҳи  дучар¬хасавории оммавист. Хуб ме¬шуд, ки масъулин барои таблиғ ва ба роҳ мондани фаъолияти дучархасаворӣ роҳи хурда¬каке монанди дигар шаҳрҳои мутарққии  дунё бунёд месох¬танд. 

 Собир РОЗИҚОВ, рӯзноманигор:
 - Албатта меписандам. Ду¬чарха нақлиёти бехарҷ аст. Фикр мекунам на ин ки ба кор омадан, балки дар ҳамаи рафту омад во¬баста  ба шароити зиндагии ак¬сари мо рост меояд. Нисбат ба дигар воситаи нақлиёт идора карданаш барои ҳама осон аст. Аз ҷониби дигар нақлиёти бе¬хатар аз ҷиҳати  экологист. Ин иқдом дар аксари давлатҳои пешрафтаву аз лиҳози иқтисодӣ бой таҷриба шудааст. Аз ҷумла дар кишвари ҳамсояи мо Ҷумҳурии халқии Хитой. То ба  имрӯз дар кӯчаҳои пойтахт ва умуман дар кули шаҳру навоҳии мамлакат чунин рафтуомадро надидаам. Дар ҷумҳурӣ аҳён-аҳён ба велосипедронҳои сайёҳ вомехӯрем,  ки аксарашон шаҳрвандони хориҷӣ мебо¬шанд.