Дар қатори кулли шаҳрвандони Тоҷикистон хушбахтем, ки соҳиби сарвати бузурге ҳастем, ки он дар маҷмуъ маҳбубияти Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар миёни халқи Тоҷикистону ҷомеаи башарӣ ва ҳамчунин эътимоду боварии шаҳрвандон мебошад.

Бо шарофати ҳамин сарвати бузург, инчунин пайкори 25-солаи истиқлолхоҳӣ ва ватанпарастиву си¬ёсати хирадмандонаи Пешвои мил¬лат имрӯз вилояти Хатлон ба яке аз вилоятҳои таъминкунандаи самтҳои асосиву стратегии рушди мамлакат: амнияти энергетикӣ ва озуқавориву аз бунбасти коммуникатсионӣ баро¬вардани он табдил ёфтааст. Бояд зикр кард, ки дар ҳамаи самтҳо, ҷиҳати амалӣ сохтани дастуру супоришҳои Сарвари давлат, аз ҷумла онҳое, ки тибқи сафарҳои кориашон ба вилоят изҳор менамоянд, аъзо ва ҷонибдорони ҲХДТ дар сафи пеши бунёдкорони Ватан мебошанд.

Асоси фаъолияти моро раванди ба шаҳрвандон расонидани моҳияту аҳамияти Истиқлолияти давлатии Тоҷикистон, дастовардҳои сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангии 25-соли даврони соҳибистиқлолӣ, таҳти сарварии Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар бар мегирад.

Мо худ меомӯзем ва ба шаҳрвандон пайваста меомӯзонем, ки истеъдоди худодод, фитрати бу-зурги шахсӣ, ватанпарастиву ҷасорату қаҳрамонии ба худ хоси Пешвои мил¬лат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аст, ки миллати тоҷик аз пурдаҳшаттарин ва пурфоҷеатарин марҳалаи таърихии зиёда аз 2300-солаи худ гузашта:

- аввалин бор аз ҷониби Пеш¬вои миллии худ шунид, ки «шумо аз ҷумлаи миллатҳои тамаддунофар ҳастед;
- аз минбари СММ бо забони ноби тоҷикӣ сухан гуфтани Пешвои худро ва муроҷиатҳову пешниҳодҳои хи¬радмандонаи ӯро ба оламиён авва¬лин бор шоҳид гардид;
- аввалин дарсҳои худшиносии миллӣ ва ватанпарастиву ватандо¬риро аз суханрониву ҳидоятҳо ва китобҳои арзишманди Сарвари худ, аз ҷумла «Тоҷикон дар оинаи таърих», «Дин ва ҷомеа», «Мавлоно ва тамад¬дуни инсонӣ» гирифта истодааст;

- аз дастуру ҳидояти Пешвои худ андешаи «ИСТИҚЛОЛ»-ро миллат дар дилу ниҳодаш бедору устувор мегар¬донад;
- шоҳиди он гаштааст, ки дар идомаи анъанаи тамаддунофарии аҷдодони гузаштаамон, аз ҷониби Пешвои худ тамаддунсозии нав - та¬маддуни сеюм оғоз гардидааст, ки таҳкурсии устувори он фарҳанги сулҳофарӣ ба шумор меравад ва ола¬миёнро ба ҳайрат овардаасту боиси ибрату омӯзиши онҳо гаштааст;

- ифтихор дорад, ки бо ташаббусҳои наҷиб дар сатҳи оли¬ву ҷаҳонӣ, ибрати шахсӣ ва иродаи нерӯманди худ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷиҳати таъмини амнияту руш¬ди Ватани азизамон, ҳамчун Пеш¬вои миллат халқро ба созандагиву бунёдкорӣ ва худшиносии милливу ватанпарастӣ ҳидоят намуда, дар олами башарӣ ҳамчун Пешвои асри ХХI эътироф ва дар қатори 500 му¬сулмони машҳури дунё пазируфта шудаанд;
- орзуву умеди худро ба фар¬дои неки зиндагӣ боэътимод гардо¬нидааст, чунки бо ҷаҳду талошҳои Пешвои миллат аз решаҳои қавию абадии дарахти бузурги ҳастии ин миллат навдаҳои навруста дар на¬шъунамоанду ба болои сари вай аз хоки барбодрафтаи ниёгонаш фай¬зи олами иқбол рехта истодааст. Бо ҳамин иқболу пойи қадами неки худ Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон нобиғаҳои илму адабу сиё¬сати давлату давлатдории гузаштаи худро ёду зиндаву гиромӣ медоранд.

Хулоса, воқеияту адолати худовандӣ мебошад, ки тоҷикон дар дарозои таърихи пурфоҷеаи зиёда аз 2300-сола, яъне баъди аз байн рафтани Империяи бузурги аҷдодони мо - Империяи порсоён ё Империяи форсҳо, инак 25 сол ме¬шавад, ки ба орзуву ормони давлати соҳибистиқлол ва Пешвои миллии худ доштан расиданд.

Ҳамзамон бояд зикр намуд: дар назди миллате, ки чунин Пешвои хирадманду ватанпараст дорад, ин¬чунин масъулияти бузурге меистад, ки бо меҳнати ҳалолу саҳми арзан¬да дар рушду нумуи Ватан ва ҳифзи соҳибистиқлолии он, намуна барои миллатҳои дигар бошем. Аз ҳамин лиҳоз, ҳар узви ҷомеа, аз ҷумла аъзо ва ҷонибдорони ҳизбу ҳаракатҳо ва¬зифадорем, ки манфиатҳои миллиро аз манфиатҳои ҳизбӣ ва гурӯҳӣ боло донем ва дар ободиву осудагии Ва¬тан саҳм гузорем. Аз ҷумла эҷодкору навовар ва ихтироъкор бошем. Хуб¬тару равшантар дарк намоем, ки ба¬рои ҳар фарди боору номус, аз ҷумла аҳли илму адаб акнун вақту майдони амалу сухан ба хотири ободиву озо¬дии Ватан расидааст. Боварӣ ва умед дорем, ки диду таваҷҷуҳи аҳли тақво ва намояндагони ҷамъиятҳои динӣ низ ба тақдири ояндаи Ватан, дав¬лати Тоҷикистон ва манфиатҳои он, аз таваҷҷуҳ ба дин ва диди диниву мазҳабии онҳо болотар ва қавитар мегадад.

АҲМАДҶОН АЛИЗОДА,
раиси КИ ҲХДТ дар вилояти Хатлон