Борҳо таъкид ва собит шудааст, ки тоҷикон табиатан халқи башардӯсту устувор ва таҳамулгарову фарҳангдӯстдоранд. Дар тӯли таърих борҳо ба ҳаводиси гуногуну пурихтилоф, ба шебу фарози рӯзгор бархӯрд кардаанд ва ҳамеша дар сари ҳар мушкиливу дар гиреҳкушоии ҳар банд ва дар раҳоӣ ёфтан аз ҳар вартае муштзӯрӣ накардаанд, балки ақлу хиради азалии хешро ва илму адаби ғановатмандашонро ба кор бурдаанд ва ба ҳамин васила аз қазову қадар эмин монда, ҳастиашонро чун халқу миллати шарафманд ҳифз намудаанд. Дар ин ҷода фарзандони баору номус ва хирадоини ҷасоратманди тоҷик дар ҳар марҳалаи таърихсоз нақши меҳварию мондагор бозидаанд. Чун дар оғози вопасин даҳсолаи садаи бистум ба ҳукми таърих тоҷикон ба истиқлолияти давлатӣ даст ёфтаанд, зарурате ба миён омад, ки ин дастоварди муҳим ва нишотбахш ҳифз гардад ва давра ба давра устувору қавӣ карда шавад. Ин, албатта, дар он ҳангом нерӯи тавонову шикастнопазиреро тақозо дошт, ки ҳамаро ба ҳам оварад, муқовиматҳоро дар шиканад, сулҳу салоҳро маснад бубахшад ва роҳи ростину манфиатовари халқу миллатро ба ватандорон равшан бинамояд. Ба тақдири ҳумоюни тоҷикони шарафманд чунин нерӯи тавонно падид омад.

Ба шарофати Иҷлосияи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки барҳақ тақдирсозаш меноманд, фарзанди барӯманди халқи тоҷик, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо қатъият ва бо азму иродаи қавию дилу нияти пок ба арсаи бовусъати сиёсат ворид гардид ва ба хидмати халқу ватани азизи хеш камар баст.

Чун тоҷики асил аст, ба илму фарҳангу маориф таваҷҷуҳу гаравиши вижа дорад ва ба аҳли таълиму тарбия ҳамвора арҷгузорӣ мекунад. Бо роҳбарию ҳидояту ғамхории ӯ дар соҳаи маориф таҳаввулоти куллӣ ба вуқуъ пайваст, мазмуну муҳтавои омӯзиш такмил ёфт, таълимгоҳҳои зиёди замонавӣ бунёд гардида, бо навтарин таҷҳизоти технологӣ таъмин шуданд, музди меҳнати омӯзгорон борҳо афзуда шуд...

Халқ ҳақиқатшиносу ҳақиқатпарвар ва воқеиятбин аст. Аз ин ҷост, ки имрӯз халқи тоҷик фарзанди фарзонаву ғамхори хешро бо камоли эътиқоду эҳтиром Пешвои миллат ном мебарад ва ифтихорманд аст, ки чунин бузургмарде зимоми роҳбарии мамлакатро ба даст дорад, бузургмарде, ки тамоми тоҷикони ҷаҳонро ҳомиву пушту паноҳ гардида...

Беҳтарин подош барои амал сазовор шудан ба эҳтироми халқ аст ва хушо, ки Пешвои миллати тоҷвари мо ба ин мукофоти олӣ сазовор гашта.

Шаҳром АТОБУЛЛОЕВ,
донишҷӯи ДДҲБСТ