ҶОМЕА
Душанбе 30 Декабр 2024 11:57
Миллати тоҷик аз азал сухандону суханпарвар, донишманду соҳибилм ва дорои маърифати баланд буда, ҳамеша ва дар ҳама давраҳои таърихӣ ин хусусияти хоси худро ҳифзу таҳким намуда, то ба наслҳои имрӯза оварда расондааст. Ин бешак дастоварди бузурги таърихӣ буда, маҳз он аст, ки ҳаёти мардумон бо илму ирфон асту ҳамагӣ дорои донишу маърифат.
Хеле хуб аст, ки имрӯзиён ин анъанаи хуби миллатамонро идома дода, тамоми қишрҳои ҷомеа талош бар он менамоянд, ки соҳибилму соҳибдониш бошанд ва дар тамоми ҷабҳаҳои рӯзгор барои рафъи монеаҳои ба миён омада, аз донишу хирад кор бигиранд. Махсусан, насли ҷавони кишвар, ки дурахшу ояндаи боз ҳам хубу хуштари давлату миллат дар дасти онҳост, бо дасту дили гарм талош бар он намуда истодаанд, ки аз тамоми имкониятҳои мавҷуда самараноку ба манфиат истифода намоянду соҳибилм гарданд ва ҳиссагузори ободиву пешрафти меҳан бошанд.
Имрӯз барои рушду камоли наврасону ҷавонон таваҷҷуҳи бесобиқа аз ҷониби Ҳукумати кишвар зоҳир гардида, барои кашфи истеъдодҳои онҳо дар тамоми соҳаҳо иқдомҳои хубу шоистае рӯйи даст гирифта мешавад. Аз ҷумла, дар соҳаи адабиёт низ пайваста барои хубтару беҳтар ошноӣ пайдо кардани наврасону ҷавонон аз ин риштаи маърифатофар ва ворид гардидани ҷавонони соҳибистеъдод ба ин шоҳроҳи ирфон тадбирҳои зиёде андешида мешавад. Баргузор гардидани Машварати ҷумҳуриявии адибони ҷавони Тоҷикистон аз зумраи тадбирҳои мазкур дар самти ҷалби ҷавонони сухандону соҳибистеъдод ба риштаи адабиёт аст.
Машварати мазкур аз ҷониби Иттифоқи нависандагони Ҷумҳурии Тоҷикистон гузаронида шуда, дар он аз тамоми минтақаҳои кишвар ҷавонони дӯстдори адабиёт ширкат меварзанд. Машварати навбатии ҷумҳуриявии адибони ҷавони Тоҷикистон рӯзҳои 19 – 22 майи соли ҷорӣ дар шаҳри Хуҷанди бостонӣ доир гардида, он майдони ҷавонони соҳибистеъдодро дар соҳаи адабиёт мемонд.
Дар машварати мазкур 80 нафар ҷавони қаламкаши синни 18 то 35 – сола дар бахшҳои назм, наср, драматургия, нақди адабиёти муосир ва публитсистикаи бадеӣ ва тарҷума иштирок карда, онро масъулин яке аз пурсамартарин машваратҳои сӣ соли охир номиданд.
ТАҶЛИЛИ 80 – СОЛАГИИ ЛОИҚ ВА ОҒОЗИ КОРИ МАШВАРАТ
Машварати омӯзишии адибони ҷавони Тоҷикистон 20 май бо таҷлили 80 – солагии устод Лоиқ дар кохи ба номи Лоиқи шаҳри Хуҷанд оғоз шуда, дар он Раҷаббой Аҳмадзода, раиси вилояти Суғд, Низом Қосим, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, шоиру нависандагони номвари кишвар ва иштирокчиёни машварати мазкур ширкат варзиданд.
Раҷаббой Аҳмадзода, раиси вилояти Суғд зимни суханронӣ дар чорабинӣ таъкид кард, ки машварати омӯзишии адибони ҷавони ҷумҳурӣ дар рӯзҳои басо хотирмон ва пуршараф доир мегардад, зеро дар саросари мамлакат 110-солагии Қаҳрамони Тоҷикистон, шоири бузург ва мубаллиғи дӯстиву рафоқати халқҳову адабиётҳо, устоди назми муосири тоҷик Мирзо Турсунзода ва 80 - солагии Шоири халқии Тоҷикистон Лоиқ Шералӣ бо шукӯҳу шаҳомати хоса таҷлил мегардад.
Номбурда дар идома гуфт, дар замони фаъолияти бардавоми устод Мирзо Турсунзода ба ҳайси раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон борҳо чунин машваратҳо барпо шуда, чеҳраҳои тобноки адабӣ, амсоли Муъмин Қаноат, Гулчеҳра Сулаймонӣ, Қутбӣ Киром, Убайд Раҷаб, Мастон Шералӣ, Бозор Собир, Озод Аминзода, Меҳмон Бахтӣ, Аскар Ҳаким, Нурмуҳаммад Ниёзӣ, Камол Насрулло ва дигарон кашф гардиданд.
- Устод Лоиқ Шералӣ воқеан аз зумраи он суханваронест, ки бо ашъори баландмазмуни худ барои имрӯзиён паёми сулҳу сафо, далерию мардонагӣ, дӯст доштани Ватан, хештаншиносиву ваҳдати миллатро ситоиш намуда, мардумро ба фардои шукуфони миллат тарғиб менамудааст. Нақши Лоиқ Шералӣ мисли аксари аҳли адабу қалами кишварамон, бахусус дар масъалаи таҳкими забони тоҷикӣ ҳамчун забони давлатӣ ва тавассути он офаридани осори шевою равон ва ҷовидонагӣ бахшидани ин рукни муҳими давлатдориамон бузург мебошад, - гуфт, раиси вилояти Суғд.
Раиси вилоят зимни баромади хеш дар хитоб ба адибони ҷавон таъкид кард, ки дар канори устодони мӯътабари хеш ба эҷоду офаридани асарҳои шоистаи замон талош варзида, муҳимтарин дастовардҳои Тоҷикистони азиз, оини ватандӯстӣ, худшиносии миллӣ, эҳёи арзишҳои миллӣ ва хидматҳои шоёни бузургони миллатро дар навиштаҳои хеш тарғибу ташвиқ намоянд.
- Лоиқ Шералӣ чун як рӯди пуртуғёни кӯҳӣ аз баландии қуллаҳо ба паҳнои шеъри мо омад. Ин рӯди саршори маънавӣ батадриҷ густардаву васеътар гардид ва бо шеъри тари хеш натанҳо кишвари кӯчакаш, балки дунёи бекарони форсизабононро шодоб намуд, - дар идома иброз дошт, Низом Қосим, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон.
АЗ НЕРУСАНҶИИ ҶАВОНОН ТО КАШФИ ИСТЕЪДОДҲОИ ҶАВОН
Нимаи дуюми рӯзи 20 май машварати ҷумҳуриявии адибони ҷавони Тоҷикистон кори худро дар бахшҳои назм, наср, драматургия, нақди адабиёти муосир ва публитсистикаи бадеӣ ва тарҷума оғоз бахшида, иштирокчиёни ҳар бахш, ки қаламкашони ҷавон буданд, маҳсули эҷоди худро пешкаши ҳайати ҳакамон намуданд.
Рӯзи дигар, 21 май маҳсули эҷоди иштирокчиёни машварат аз ҷониби роҳбарони бахшҳо, ки намояндагони саршиноси адабиёти тоҷик буданд, мавриди таҳлилу баррасӣ қарор гирифта, дар нимаи дуюми ин рӯз бо баргузории як чорабинӣ дар Китобхонаи вилоятии оммавии ба номи Тошхоҷа Асирӣ дар шаҳри Хуҷанд аз кори машварати навбатии ҷумҳуриявии адибони ҷавони Тоҷикистон натиҷагирӣ карда шуд.
Мутасаддиёни бахшҳои машварат зимни баромади хеш таъкид намуданд, ки машварати мазкур аз сермаҳсултарин машваратҳост, ки дар натиҷаи он чандин ҷавони соҳибистеъдод дар бахшҳои назм, наср, драматургия кашф гардиданд ва ба онҳо барои аъзои Иттифоқи нависандагони кишвар гардидан, тавсия дода мешавад.
“Сар ба пояш мениҳам ҳарки сухан мепарварад...” ин ҷумлае буд, ки зимни баромади раиси Иттифоқи нависандагони кишвар ҳангоми хулосабарории кори машварат садо дод ва он бори дигар қаламкашони ҷавонро ба корҳои эҷодӣ дилгарм сохт.
Ҳамзамон гуфта шуд, ки иштирокчиёни машварат, ки ҳамагӣ қаламкашони тозароҳи адабиёт мебошанд, дорои қобилияти хуби эҷодӣ буда, бо машқварзии пайваста ва омӯзиши мудовим метавонанд, дар оянда адиби хуб гарданду дар рушди адабиёти тоҷик ва маънавиёти мардум саҳми боризи худро гузоранд.
ТААССУРОТИ ИШТИРОКЧИЁНИ МАШВАРАТ
Баъди ба итмом расидани машварати мазкур иштирокчиёни он ҳар яке аз баргузории чунин чорабинии сатҳи баланд хушҳол буданду андешаҳои худро баён намуданд.
Хуршеди Эҳсон, эҷодкори ҷавон, ки яке аз иштирокдорони машварати мазкур буд, назари хешро дар саҳифаи иштирокчиёни ин машварат чунин баён намуд:
“Ин сафар барои ман бисёр фараҳбахшу баёдмонданӣ буд. Дидори дӯстони қадим ва ошноӣ бо дӯстони ҷадид саодати хуши рӯзгорон ва мояи шодию нишотам гашт. Нишасту бархости ҳарчанд кӯтоҳ бо дӯстоне, ки дар ҳадди худ аз шеъру сухану маънавият огоҳанду бо зебоӣ ва каломи шоирона ошноӣ доранд, бароям лаззатбахш буд. Шумо афроди баргузидае ҳастед, ки иқболу бахти гӯяндаи шеър буданро доред. Ин хушбахтӣ ва саодат-ро бояд гиромӣ дошт ва қадрашро шинохту барои такмилу камол ёфтанаш талош кард. Хушӣ ва лаззати маънавию рӯҳӣ бештар аз ин намешавад, ки дар ҷамъе бошӣ ва ҳарфҳои туро, шеърҳои туро ва паёми сурудаҳои туро ҳар касе ба қадри ҳиммати худ бифаҳманд. Барои так-такатон илҳому иқболу завқу шавқ мехоҳам. Тану рӯҳатон солим ва айём ба коматон бод”.
Рӯъё Усмонӣ, шоири ҷавону соҳибистеъдод, хушнуд аз он аст, ки маҳз бо шарофати ин машварат ба Хуҷанди бостонӣ сафар намудаву бо сокинонаш аз наздик ошноӣ пайдо кардааст. Ӯ гуфт: “Шаҳри Хуҷанд маконест, ки дар оғӯшаш бисёре аз бузургони миллатро парвардааст. Солҳо орзу мекардам, ки меҳмони ин шаҳр бошам ва Худоро шукр, ки ба таманнои дилам расидам. Ҳар як гулгӯшаи сабзаш ба худ зебоии хос дорад ва маконҳои таърихияш хеле зиёд. Мо ҳамроҳи адибони ҷавон қариб, ки ба ҳамаҷои ин шаҳри баҳороғӯшу меҳмоннавоз сафар кардем. Ман дар он ҷо дӯстони зиёде доштам ва дар ин сафар боз шумораи дӯстонам афзуд. Мардумонаш хеле меҳрубону илмдӯст ҳастанд ва ман аз истиқболи гарму лутфи самимонаи онҳо ҳамеша мамнунам”.
БА ҶОИ ХУЛОСА
Баргузории машварати навбатии ҷумҳуриявии адибони ҷавони Тоҷикистон бори дигар собит сохт, ки ҷавонони дӯстдору соҳибистеъдоди соҳаи адабиёт хеле зиёданд ва бо боварӣ метавон гуфт, ки онҳо оянда машъалафрӯзи роҳи сухан ва маънавиёт хоҳанд шуд.
Беҳрӯз ХОЛМУРОДОВ, “ҶТ”,
Душанбе – Хуҷанд - Душанбе
Хеле хуб аст, ки имрӯзиён ин анъанаи хуби миллатамонро идома дода, тамоми қишрҳои ҷомеа талош бар он менамоянд, ки соҳибилму соҳибдониш бошанд ва дар тамоми ҷабҳаҳои рӯзгор барои рафъи монеаҳои ба миён омада, аз донишу хирад кор бигиранд. Махсусан, насли ҷавони кишвар, ки дурахшу ояндаи боз ҳам хубу хуштари давлату миллат дар дасти онҳост, бо дасту дили гарм талош бар он намуда истодаанд, ки аз тамоми имкониятҳои мавҷуда самараноку ба манфиат истифода намоянду соҳибилм гарданд ва ҳиссагузори ободиву пешрафти меҳан бошанд.
Имрӯз барои рушду камоли наврасону ҷавонон таваҷҷуҳи бесобиқа аз ҷониби Ҳукумати кишвар зоҳир гардида, барои кашфи истеъдодҳои онҳо дар тамоми соҳаҳо иқдомҳои хубу шоистае рӯйи даст гирифта мешавад. Аз ҷумла, дар соҳаи адабиёт низ пайваста барои хубтару беҳтар ошноӣ пайдо кардани наврасону ҷавонон аз ин риштаи маърифатофар ва ворид гардидани ҷавонони соҳибистеъдод ба ин шоҳроҳи ирфон тадбирҳои зиёде андешида мешавад. Баргузор гардидани Машварати ҷумҳуриявии адибони ҷавони Тоҷикистон аз зумраи тадбирҳои мазкур дар самти ҷалби ҷавонони сухандону соҳибистеъдод ба риштаи адабиёт аст.
Машварати мазкур аз ҷониби Иттифоқи нависандагони Ҷумҳурии Тоҷикистон гузаронида шуда, дар он аз тамоми минтақаҳои кишвар ҷавонони дӯстдори адабиёт ширкат меварзанд. Машварати навбатии ҷумҳуриявии адибони ҷавони Тоҷикистон рӯзҳои 19 – 22 майи соли ҷорӣ дар шаҳри Хуҷанди бостонӣ доир гардида, он майдони ҷавонони соҳибистеъдодро дар соҳаи адабиёт мемонд.
Дар машварати мазкур 80 нафар ҷавони қаламкаши синни 18 то 35 – сола дар бахшҳои назм, наср, драматургия, нақди адабиёти муосир ва публитсистикаи бадеӣ ва тарҷума иштирок карда, онро масъулин яке аз пурсамартарин машваратҳои сӣ соли охир номиданд.
ТАҶЛИЛИ 80 – СОЛАГИИ ЛОИҚ ВА ОҒОЗИ КОРИ МАШВАРАТ
Машварати омӯзишии адибони ҷавони Тоҷикистон 20 май бо таҷлили 80 – солагии устод Лоиқ дар кохи ба номи Лоиқи шаҳри Хуҷанд оғоз шуда, дар он Раҷаббой Аҳмадзода, раиси вилояти Суғд, Низом Қосим, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, шоиру нависандагони номвари кишвар ва иштирокчиёни машварати мазкур ширкат варзиданд.
Раҷаббой Аҳмадзода, раиси вилояти Суғд зимни суханронӣ дар чорабинӣ таъкид кард, ки машварати омӯзишии адибони ҷавони ҷумҳурӣ дар рӯзҳои басо хотирмон ва пуршараф доир мегардад, зеро дар саросари мамлакат 110-солагии Қаҳрамони Тоҷикистон, шоири бузург ва мубаллиғи дӯстиву рафоқати халқҳову адабиётҳо, устоди назми муосири тоҷик Мирзо Турсунзода ва 80 - солагии Шоири халқии Тоҷикистон Лоиқ Шералӣ бо шукӯҳу шаҳомати хоса таҷлил мегардад.
Номбурда дар идома гуфт, дар замони фаъолияти бардавоми устод Мирзо Турсунзода ба ҳайси раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон борҳо чунин машваратҳо барпо шуда, чеҳраҳои тобноки адабӣ, амсоли Муъмин Қаноат, Гулчеҳра Сулаймонӣ, Қутбӣ Киром, Убайд Раҷаб, Мастон Шералӣ, Бозор Собир, Озод Аминзода, Меҳмон Бахтӣ, Аскар Ҳаким, Нурмуҳаммад Ниёзӣ, Камол Насрулло ва дигарон кашф гардиданд.
- Устод Лоиқ Шералӣ воқеан аз зумраи он суханваронест, ки бо ашъори баландмазмуни худ барои имрӯзиён паёми сулҳу сафо, далерию мардонагӣ, дӯст доштани Ватан, хештаншиносиву ваҳдати миллатро ситоиш намуда, мардумро ба фардои шукуфони миллат тарғиб менамудааст. Нақши Лоиқ Шералӣ мисли аксари аҳли адабу қалами кишварамон, бахусус дар масъалаи таҳкими забони тоҷикӣ ҳамчун забони давлатӣ ва тавассути он офаридани осори шевою равон ва ҷовидонагӣ бахшидани ин рукни муҳими давлатдориамон бузург мебошад, - гуфт, раиси вилояти Суғд.
Раиси вилоят зимни баромади хеш дар хитоб ба адибони ҷавон таъкид кард, ки дар канори устодони мӯътабари хеш ба эҷоду офаридани асарҳои шоистаи замон талош варзида, муҳимтарин дастовардҳои Тоҷикистони азиз, оини ватандӯстӣ, худшиносии миллӣ, эҳёи арзишҳои миллӣ ва хидматҳои шоёни бузургони миллатро дар навиштаҳои хеш тарғибу ташвиқ намоянд.
- Лоиқ Шералӣ чун як рӯди пуртуғёни кӯҳӣ аз баландии қуллаҳо ба паҳнои шеъри мо омад. Ин рӯди саршори маънавӣ батадриҷ густардаву васеътар гардид ва бо шеъри тари хеш натанҳо кишвари кӯчакаш, балки дунёи бекарони форсизабононро шодоб намуд, - дар идома иброз дошт, Низом Қосим, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон.
АЗ НЕРУСАНҶИИ ҶАВОНОН ТО КАШФИ ИСТЕЪДОДҲОИ ҶАВОН
Нимаи дуюми рӯзи 20 май машварати ҷумҳуриявии адибони ҷавони Тоҷикистон кори худро дар бахшҳои назм, наср, драматургия, нақди адабиёти муосир ва публитсистикаи бадеӣ ва тарҷума оғоз бахшида, иштирокчиёни ҳар бахш, ки қаламкашони ҷавон буданд, маҳсули эҷоди худро пешкаши ҳайати ҳакамон намуданд.
Рӯзи дигар, 21 май маҳсули эҷоди иштирокчиёни машварат аз ҷониби роҳбарони бахшҳо, ки намояндагони саршиноси адабиёти тоҷик буданд, мавриди таҳлилу баррасӣ қарор гирифта, дар нимаи дуюми ин рӯз бо баргузории як чорабинӣ дар Китобхонаи вилоятии оммавии ба номи Тошхоҷа Асирӣ дар шаҳри Хуҷанд аз кори машварати навбатии ҷумҳуриявии адибони ҷавони Тоҷикистон натиҷагирӣ карда шуд.
Мутасаддиёни бахшҳои машварат зимни баромади хеш таъкид намуданд, ки машварати мазкур аз сермаҳсултарин машваратҳост, ки дар натиҷаи он чандин ҷавони соҳибистеъдод дар бахшҳои назм, наср, драматургия кашф гардиданд ва ба онҳо барои аъзои Иттифоқи нависандагони кишвар гардидан, тавсия дода мешавад.
“Сар ба пояш мениҳам ҳарки сухан мепарварад...” ин ҷумлае буд, ки зимни баромади раиси Иттифоқи нависандагони кишвар ҳангоми хулосабарории кори машварат садо дод ва он бори дигар қаламкашони ҷавонро ба корҳои эҷодӣ дилгарм сохт.
Ҳамзамон гуфта шуд, ки иштирокчиёни машварат, ки ҳамагӣ қаламкашони тозароҳи адабиёт мебошанд, дорои қобилияти хуби эҷодӣ буда, бо машқварзии пайваста ва омӯзиши мудовим метавонанд, дар оянда адиби хуб гарданду дар рушди адабиёти тоҷик ва маънавиёти мардум саҳми боризи худро гузоранд.
ТААССУРОТИ ИШТИРОКЧИЁНИ МАШВАРАТ
Баъди ба итмом расидани машварати мазкур иштирокчиёни он ҳар яке аз баргузории чунин чорабинии сатҳи баланд хушҳол буданду андешаҳои худро баён намуданд.
Хуршеди Эҳсон, эҷодкори ҷавон, ки яке аз иштирокдорони машварати мазкур буд, назари хешро дар саҳифаи иштирокчиёни ин машварат чунин баён намуд:
“Ин сафар барои ман бисёр фараҳбахшу баёдмонданӣ буд. Дидори дӯстони қадим ва ошноӣ бо дӯстони ҷадид саодати хуши рӯзгорон ва мояи шодию нишотам гашт. Нишасту бархости ҳарчанд кӯтоҳ бо дӯстоне, ки дар ҳадди худ аз шеъру сухану маънавият огоҳанду бо зебоӣ ва каломи шоирона ошноӣ доранд, бароям лаззатбахш буд. Шумо афроди баргузидае ҳастед, ки иқболу бахти гӯяндаи шеър буданро доред. Ин хушбахтӣ ва саодат-ро бояд гиромӣ дошт ва қадрашро шинохту барои такмилу камол ёфтанаш талош кард. Хушӣ ва лаззати маънавию рӯҳӣ бештар аз ин намешавад, ки дар ҷамъе бошӣ ва ҳарфҳои туро, шеърҳои туро ва паёми сурудаҳои туро ҳар касе ба қадри ҳиммати худ бифаҳманд. Барои так-такатон илҳому иқболу завқу шавқ мехоҳам. Тану рӯҳатон солим ва айём ба коматон бод”.
Рӯъё Усмонӣ, шоири ҷавону соҳибистеъдод, хушнуд аз он аст, ки маҳз бо шарофати ин машварат ба Хуҷанди бостонӣ сафар намудаву бо сокинонаш аз наздик ошноӣ пайдо кардааст. Ӯ гуфт: “Шаҳри Хуҷанд маконест, ки дар оғӯшаш бисёре аз бузургони миллатро парвардааст. Солҳо орзу мекардам, ки меҳмони ин шаҳр бошам ва Худоро шукр, ки ба таманнои дилам расидам. Ҳар як гулгӯшаи сабзаш ба худ зебоии хос дорад ва маконҳои таърихияш хеле зиёд. Мо ҳамроҳи адибони ҷавон қариб, ки ба ҳамаҷои ин шаҳри баҳороғӯшу меҳмоннавоз сафар кардем. Ман дар он ҷо дӯстони зиёде доштам ва дар ин сафар боз шумораи дӯстонам афзуд. Мардумонаш хеле меҳрубону илмдӯст ҳастанд ва ман аз истиқболи гарму лутфи самимонаи онҳо ҳамеша мамнунам”.
БА ҶОИ ХУЛОСА
Баргузории машварати навбатии ҷумҳуриявии адибони ҷавони Тоҷикистон бори дигар собит сохт, ки ҷавонони дӯстдору соҳибистеъдоди соҳаи адабиёт хеле зиёданд ва бо боварӣ метавон гуфт, ки онҳо оянда машъалафрӯзи роҳи сухан ва маънавиёт хоҳанд шуд.
Беҳрӯз ХОЛМУРОДОВ, “ҶТ”,
Душанбе – Хуҷанд - Душанбе
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед