Ҳамдиёрони азиз,
Сокинон ва меҳмонони пойтахти азизамон, шаҳри Душанбе,

Бо камоли эҳтиром ва сарфарозӣ ҳамаи Шуморо бо ҷашни фархундаи таҷлили бошукуҳи «Рӯзи пойтахт», Душанбеи нозанин, ки орзуву ормони тамоми сокинони кишвар дар қалби он нуҳуфтааст, табрику муборак менамоям.

Тавре Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Президенти Кумитаи миллии олимпии кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон борҳо изҳор намуданд, «Пойтахти Тоҷикистон – шаҳри Душанбе оинаи таъриху зиндагии миллати тоҷик ва давлати тоҷикон аст».
Маҳз бо шарофати соҳибистиқлолии кишвар ва сулҳу субот дар мамлакат дар партави сиёсати созандаи Асосгузори сулҳу ваҳати миллӣ -Пешвои миллат, ҳамчун рамзи саодату осудагӣ ва сипари боэтимоди ватан ба фардои дурахшону пешрафтаи Тоҷикистони биҳиштосо, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, шаҳри Душанбе нафақат пойтахти Тоҷикистон балки маркази асосии илмиву фарҳангӣ, эъҷодиву иттилоотӣ ва нерӯи зеҳнӣ ба ҳисоб рафта, он барои тамоми табақаи наслҳо ҳамчун хотираи беҳтарини аёми ҷавонӣ ва пояндагии миллат ба ҳисоб меравад.

Бо истифода аз ин имконияти мусоид, арҷгузорӣ ба пойтахти азизамон шаҳри Душанбе, ки дар асл сутуни пойдории давлат ва симои аслии миллат ба ҳисоб меравад, яке аз пойтахтҳои ҷавонтарин дар ҷаҳон ба ҳисоб рафта, дунёи ҳамарӯзаи ҷавонони хуштолеи кишвар дар оғуши он гарму самимӣ ва рангину гуворо гардида истодааст.

Ҳамватанони азиз,
Ҷавонон ва варзишгарони хуштолеи Ватан,

Мову Шумо ҳамарӯза бо чашми сар дида истодаем, ки пойтахти кишвари азизамон шаҳри Душанбе, макони зархезу ҳамешасабз ва дилорову рангин, чи қадар зебову биҳиштосо гардида истодааст, ки аз ҳама бештар ба ҳаёту рӯзгори ҷавонон ва варзишгарони саодатманди Тоҷикистон, ки он хонаи умеди тамоми сокинони кишвар ба ҳисоб меравад, табдил ёфта, дар ин замина насли ҷавону худогоҳи даврони соҳибистиқлолӣ ҳамеша дар хурсандӣ ва пирӯзиву нумӯи он яктану якмаром мебошад.

Қайд кардан ба маврид аст, ки Ватан танҳо марзу бум ва ҳудуди муайяни ҷуғрофӣ нест, Ватан пайванди ногусастании наслҳои дирузу имрузу фардо, Истиқлолият ва Ваҳдати комили ҳар як хонадони миллати тоҷик ба ҳисоб меравад. Зеро бе Ватан инсон бесарнавишт ва бе қурбу беманзалат мебошад. Албатта ҷони ҳар як миллат ва ватан, бевосита дар қалби он ё пойтахташ нуҳуфтааст, ки дар баробари модар ва ватан азизи гиромӣ мебошад.

Дар ин росто, Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун мақомоти ваколатдор дар татбиқи сиёсати давлатии кор бо ҷавонон ва варзиш, таъмини иштироки фаъолонаи ҷавонон ва варзишгарон дар ҳаёти сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоиву фарҳангии кишвар ва баланд бардоштани мавқеи устуворашон дар соҳибихтиёрӣ ва мустақилияти Тоҷикистони азиз, махсусан қабли он шаҳри Душанбе ва арҷгузорӣ ба хизматҳои шоёну ҳамешагии Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва роҳбари ҷавону умедбахши шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ силсила тадбирҳоро роҳандозӣ намуда истодааст.

Қобили зикр аст, ки шаҳри Душанбе шаҳри ҷавонист ва интихоб гардидани роҳбари ҷавону умедбахши он низ тимсоли ҳамдигар буда, эътимоду боварии насли ҷавони кишварро ба давлату Ҳукумат ва сиёсати ҷавонпарваронаи Пешвои муаззами миллат дучанд афзун мегардонад.

Бе муболиѓа мову Шумо ҳамарӯза шабҳои бехобӣ ва заҳмату фидокории раиси шаҳри Душанбе, ки ба ҷавонии худ нигоҳ накарда, тамоми вуҷудашро баҳри хизмат ба миллат ва давлату хоки муқаддаси он равон намудааст, моро бетараф гузошта наметавонад.

Маҳз муҳаббат ва садоқати самимонаи роҳбарияти шаҳри Душанбе, ба боварӣ аз ҷавонони кишвар ва эътимоди Пешвои миллат ба насли ояндасози он, ба ӯ қувваву неруъ ва илҳоми тозаро ато намуда, мову Шумо баръало дида истодааем, ки корҳои даҳсоларо муҳтарам Рустами Эмомалӣ дар ду соли охир пурра ба анҷоми расонида, шабу рӯз дар фикри рушду зебогӣ ва таъмини ҳаёти ободу осудаи тамоми сокинони кишвар ва муосиру замонавӣ гардонидани он мебошад.

Муҳтарам ҷавонон ва варзишгарони гиромӣ,

Рӯзҳо ва солҳо мегузаранд, вале арзиши Истиқлолияти давлатӣ, Ваҳдати миллӣ, муқаддас шуморидани Модар – Ватан ва хизматҳои шоёни Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳеҷ гоҳ аз саҳифаҳои таърих зудуда нахоҳад шуд, он ҳамеша ва ҷовидон бо хатҳои заррин дар танаи сангҳои баланду тануманди Тоҷикистон ва қалбҳои фарзандони ӯ сабт хоҳад шуд.

Қобили зикр аст, ки зери ҳамовозии якдилонаи ҷавонон ва варзишгарони ҳар як гушаву канори мамлакат, баҳри арҷгузорӣ ба заҳматҳои шоёни муҳтарам Рустами Эмомалӣ, омодагии хешро барои бори нахуст таҷили намудани «Рӯзи пойтахт», дар тамоми қаламрави ҷумҳурӣ бо баргузории зиёда аз 500 адад чорабиниҳои гуногуни фарҳангиву маърифатӣ ва варзишиву солимгардонӣ таҳти унвони «Пойтахт тараннумгари музаффариятҳои мо ҷавонон ва варзишгарон» изҳор намуданд.

Бо дарназардошти ин ташаббуси меҳанпарварона, содиқона ва саривақтии ҷавонон ва варзишгарони мамлакат минбаъд, ҳамасола «Рӯзи Пойтахт» дар тамоми қаламрави ҷумҳурӣ самимона ҷашн гирифта мешавад.

Бори дигар ҳозирини гиромӣ, ҷашни фархундаи Рӯзи пойтахт, Душанбеи нозанинро ба кулли мардуми шарифи Тоҷикистон ва ҳамдиёрони бурунмарзии мо муборакбод менамоям.

Бо истифода аз ин фурсати муносибат ҳамзамон мехостам, изҳори сипос ва миннатдории тамоми ҷавонон ва варзишгарони кишварро ба Пешвои муаззами миллат, падари ѓамѓору меҳрубони ҳамагон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ барои дастгирии ҳамешагии сиёсати давлатии кор бо ҷавонон ва варзиш, махсусан фароҳам овардани тамоми имкониятҳои мусоидат ба ин табақаи муҳими ҷомеа дар пойтахти азизамон шаҳри Душанбе изҳори сипос менамоям.

Рузи пойтахт муборак, ҳамдиёрони азиз!