Дӯстии халқҳои тоҷику ӯзбек аз қаъри таърих сарчашма мегирад. Ҳамин аст, ки фарҳангу тамаддуни ҳар ду миллат ба ҳамдигар пайвастагии ногусастанӣ ва шабоҳатгари якдигаранд. Иқдоми шоистаи навбатии сарони давлатҳо бошад, эҳёгари дӯстиву рафоқат аст. Мардуми тоҷику узбек дар охири моҳи феврал ва авали моҳи март, ки оғози баҳор аст, шоҳиди боз як рӯйдоди таърихӣ, кушодашавии гузаргоҳҳои сарҳадӣ байни Тоҷикистону Узбекистон гаштанд. Дар ин муддати кутоҳ дар сарҳади ин ду кишвари дӯсту бародар зиёда аз даҳ гузаргоҳ кушода шуд. Дар он лаҳзаҳои фараҳбахш мардуми ҳар ду ҷониб ҷамъ омада, бо дидани чеҳраҳои якдигар ҳамдигаро оғуш мекарданду ашки шодӣ мерехтанд. Воқеан, мардуми тоҷику узбек муштоқи дидори ҳам буданд. Зеро солҳо боз бо сабабҳои гуногун роҳои сарҳадӣ баста ва мардуми ҳар ду ҷониб, ки бо ҳамдигар робитаҳои хешутаборӣ доранд, бо душворӣ ба дидори ҳам мерасиданд. Акнун бо иқдоми сарони ҳар ду давлат президенти ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва президенти Узбекистон Шавкат Мирзиёев рафоқату дӯстӣ мустаҳкам гардида, равобити ҳар ду кишвар дар соҳаҳои муфид, бо сафари нахустини президенти ҷумҳурии Узбекистон муҳтарам Шавкат Мирзиёев ба Тоҷикистон ба имзо расиданд.

Дӯстии халқҳои тоҷику ӯзбекро метавон дар робитаҳои дӯстонаи шоирони гузаштаи ин ду халқ Мавлоно Абдураҳмони Ҷомӣ ва Алишери Навоӣ, ки бо ҳам робитаҳои неки дӯстӣ ва устодиву шогирдӣ даштанд, низ хуб эҳсос кард. Дар ҳақиқат акнун таърихи куҳан эҳё шуд, зеро мо метавонем дар муносибатҳои неки дуҷониба ва рафтуои байниҳамӣ боз ҳам зиёдтар занҷири дӯстиву рафоқатро мустаҳкамтар намоем ва фарҳанг як халқу ду миллатро ки бо ҳам монанданд, устувортар гардонем. Баргузор гардидани рӯзҳи фарҳангии Ӯзбекистон дар Тоҷикистон ва рӯзҳои фарҳангии Тоҷикистон дар Ӯзбекистон нишона аз равобити дӯстонаи ду ҷониб мебошад.

Кушодашавии роҳи оҳани "Ғалаба Амузан" бо зер кардани тугмача аз тарафи сарони давлатҳои дӯст президенти ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва президенти ҷумҳурии Узбекистон Шавкат Мирзиёев, ки вилояти Сурхондарёи Узбекистонро бо вилоятӣ Хатлони Тоҷикистон мепайвандад, қадами уствор дар соҳаи иқтисодии ҳар ду ҷониб хоҳад буд.

Дарвоқеъ, ин руйдодҳои таърихӣ, ки пайвандгари ду халқи бо ҳам дӯсту бародародаранд, дар оянда барои миллати тоҷик ва узбек зарур ва муҳим аст.

Нусратулло ҲАСАНОВ, донишҷӯи ДДФСТ ба номи М. Турсунзода