ҶОМЕА
Ҷумъа 19 Апрел 2024 04:17
Гулдухтари гандумгуну ғарқи ҳунар тавассути дутор оҳанги дилнавозеро бо муҳаббат менавохту бо лаҳни ширинаш онро таровати тоза мебахшид. Ҳар нафаре, ки шоҳиди ин манзара мешуд, беихтиёр гӯш ба овози ширинаш медоду чашм ба дастони кӯчаки дуторнавозаш медӯхт. Гӯё ӯву ҳунар барои якдигар тавлид шуда бошанд. Замоне, ки сурудашро тамом кард, ҳамаи онҳое, ки наздаш буданд, каф куфтанду бо табассуми самимӣ офарин хонданд.
Ҳунарнамоии қаҳрамони мо соли 2016 дар шаҳри Турсунзода ҳангоми истиқболи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон рӯй дода, барои ин ҷавон роҳи навро боз намуд. Зеро пас аз мушоҳидаи маҳорату малакаи ин дилбохтаи боғи ҳунар Президенти кишвар пас аз аҳсант хондан ба маҳораташ аз шавқ доштанаш дар роҳи ҳунар пурсон мешаванду шахсони масъулро супориш медиҳанд, то ӯро ба мактаби махсуси ҳунар дохил намоянду дар роҳи амалӣ гардидани орзуҳояш саҳмгузор бошанд. Ҳамин тавр ҳам шуду бо дастури Пешвои миллат ӯ муҳассили Мактаб-интернати миёнаи махсуси санъати ҷумҳуриявӣ ба номи М. Атоев гардид.
Ин ҷавондухтари дилбохтаи роҳи ҳунар Мадинабону Шарипова мебошад. Ӯ зодаи шаҳри Турсунзода буда, соли 2004 дар ин шаҳри зебо ба дунё омадааст. Айни ҳол хонандаи синфи 10-и Мактаб-интернати миёнаи махсуси санъати ҷумҳуриявӣ ба номи М. Атоев аст.
Ин гулғунчаи боғи ҳунар ва шавқманди роҳи санъат тамоми зебоиҳои табиат ва хурсандиҳои дидаашро тавассути замзамаи худу навозиши дутор ҳар дам тараннум месохту бисёр мехост, то маҳорати худро аз ин ҳам дида, бештар сайқал диҳад ва роздони роҳи пурасрори хеш бошад. Шояд ҳамин гуна орзуи бидуни кину покаш буд, ки ахиран орзуяш амалӣ гардиду қадами ҷиддитар дар ҷодаи дӯстдоштааш ниҳод.
Вақте кӯдак буд, ҳар суруди аз бар кардаашро бо лаҳни ширини кӯдакӣ месароиду фазои хонаро танинандоз мекард. Бо сароидани ҳар суруд дили беғаши тифлонааш шоду хуррам мегардиду дунё-дунё орзуву умедро дар қалби хеш мепарварид, то равонаи роҳи ҳунар гардаду ба мардум бо маҳорату малакааш шодиву сурур бахшад.
Маҳорату истеъдодашро пеш аз ҳама модараш Дилбар Шарипова эҳсос карда, дар синни панҷсолагӣ барои зоеъ нагардидани истеъдоди фарзандаш ӯро ба мактаби мусиқии шаҳри Турсунзода мебарад. Ӯ дар ин макон ҳунари дуторнавозӣ ва сарояндагиро аз бар намуда, то замони ба Мактаб-интернати миёнаи махсуси санъати ҷумҳуриявӣ ба номи М. Атоев омадан, яъне то синфи ҳафтум дар ин боргоҳи ҳунар аз устодаш Анора Негматуллоева нозукиҳои роҳи интихобкардаашро омӯхтаву то ҷое дар риштаи писандидааш ҳунарвар мегардад.
Рӯзҳо мегузаштанду ӯ бо ҳунар ва ҳунар бо ӯ бузург мешуд. Агар ки дар ибтидо танҳо сарояндагӣ мекард, вале пас аз омадан ба мактаби мусиқии шаҳри Турсунзода ҳунари дуторнавозиро аз бар карда, ҳар замоне, ки дилаш мехост, оҳанги дилписандашро менавохту бо садои зебояш сурудеро замзама месохт.
“Хушҳолам, ки бо дастгирии Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Мактаб-интернати миёнаи махсуси санъати ҷумҳуриявӣ ба номи М. Атоев омадам. Дар ин ҷо дарсҳо хуб буда, тамоми нозукиҳои ҳам ҳунари сарояндагӣ ва навозандагиро омӯхта истодаам. Ҳама чиз аз худи инсон вобастагӣ дорад. Зеро агар шахс хоҳад, то кореро анҷом диҳад, пас ӯ қодир аст, то онро амалӣ созад”, - иброз дошт Мадинабону.
Устоди аввалини ӯ дар ин ҷо Анора Неъматуллоева буда, зери роҳбарии устоди худ ҳама сиру асрори дуторнавозӣ ва сарояндагиро омӯхта, дар муддати кӯтоҳе ба яке аз шогирдони арзанда мубаддал мегардад. Гарчанде ки дар ибтидо он қадар аз иҷрои тамоми талаботҳои риштааш намебаромад, аммо оҳиста-оҳиста бо дастгирии устодаш онро омӯхту яке аз дилбохтатарин нафарон дар роҳи санъат гардид.
“Муҳаббат ва шавқи беандоза буд, ки имрӯз дар роҳи ҳунар қадам ниҳода истодаам, - мегӯяд Мадинабону Шарипова. – Ҳар нафар чи гуна ворид гардидани худро ба роҳи интихобкардааш ҳар гуна баён месозад. Аммо ман мегӯям, ки санъаткор шудан, интихоби худам на, балки интихоби қалбам буд. Зеро муҳаббати ин ҷода дар умқи дилам ҳар замоне маро ба сӯи ин роҳи шодибахшанда роҳнамоӣ мекарду бо садои мусиқиву садои сарояндагон метаппид. Ва аз ин ки айни ҳол муҳассили роҳи санъатам хушҳоламу хушбахт. Чун вақте яке аз орзуҳои бузургатон дар ҳаёт амалӣ мешавад, фикр мекунам, хушбахтие аз ин беш нест ва нахоҳад буд”.
Ба маҳорату малакааш устоду ҳамсабақон ва дӯстону наздиконаш ҳамеша офарин мехонданду дар замири меҳровараш бо суханони неку самимӣ барои аз ин ҳам зиёдтар шудани малакааш донаи умед мекоштанд. Ҳамин гуна дастгирӣ ва муносибати хуби атрофиён буд, ки ҳамеша дар худ неруи зиёдеро эҳсос мекарду баҳри пуртаҷриба гардидан, боз ҳам талош менамуд.
“Айни ҳол дар роҳи сарояндагӣ устодам Гулов Дилшод ва дар самти дуторнавозӣ бошад, Қурбони Қурбониён устодам мебошанд. Дар баробари ин боз фортопианаро омӯхта истодаам. Хеле хушҳолам, ки аз уҳдаи навохтани ин асбобҳо баромада метавонаму дилхоҳ оҳангро месароям. Устодон бароям бисёр чизҳоро омӯхтанд. Агар ки пеш аз омадан ба муассисае, ки ҳоло таҳсил дорам, малакаи навохтани асбоби дуторро доштам, хушбахтона дар ин ҷо онро ба дараҷаи зарурӣ инкишоф додам ва баъзан вақт бо истифода аз истеъдоду маҳорат оҳанг низ месозам”, - мегӯяд Мадинабону.
Ҳар замоне ба сурудаҳои сарояндаи номдори кишвар Муқаддас Набиева гӯш меандозад, худро дар дарёи пуртуғёни ҳунар эҳсос менамояду мехоҳад, мисли чунин устоди ҳунар фаъолият дошта бошаду бо суруду таронаҳои хеш дар оянда қалби дӯстдорони санъати волоро тасхир созад. Дар баробари ин ба истеъдоди Меҳрнигори Рустам низ қоил асту ӯро яке аз ҷавондухтарони санъаткори муваффақи кишвар меҳисобад. Ба назари ӯ ҳар сурудаҳои ин бонувони ҳунар ба дил роҳе доранду матни сурудҳояшон низ дорои мазмуну муҳтавоянд.
Ба таъкиди ӯ оне, ки дар роҳи санъат мехоҳад ворид шавад, бояд пеш аз ҳама босабру таҳаммул бошад. Зеро танҳо дар ҳолати доштани чунин хислатҳо шахс метавонад, дар ин ҷода ба чизе комёб шавад.
Ӯ бештар дар риштаи эстрада суруд мехонад. Бо истифода аз истеъдоду малакааш то имрӯз беш аз шаш суруди худро бо номҳои “Тоҷикистон”, “Пешво”, “Ёр ба рақс”, “Шукри обат” сабт намудаву онро пешкаши дӯстдорони санъат гардонидааст.
Мадинабону санаи 13 феврали соли ҷориро ҳаргиз аз дафтари хотироташ пок нахоҳад кард. Зеро ӯ дар ин рӯз дар Мактаб-интернати миёнаи махсуси санъати ҷумҳуриявӣ ба номи М. Атоев консерти махсуси худро бо овози зинда доир намуда, дар он 15 суруду таронаҳояшро пешкаши иштирокчиён сохту истеъдоди худро дар амал исбот сохт.
“Аз замони тифлияш эҳсос мекардам, ки ӯ дар худ чизеро дорост. Як гавҳари кашфношудае дар замираш буд ва ҳар замоне бо забони кӯдаконааш суруд мехонд, онро дарк мекардам. Ҳамин истеъдодашро дида, нахостам, ки он ба фаромушӣ равад. Аз ин рӯ, барои муаррифӣ сохтани ҳунараш ва расидан ба орзуҳояш ӯро ба мактаби мусиқӣ овардам. Боварӣ дорам, ки оянда дар роҳи интихобкардааш муваффақ мешаваду баҳри халқу ватанаш хизмат менамояд”, - иброз дошт модараш Дилбар Шарипова.
Ӯ мегӯяд, ин ҳама шароитҳое, ки аз ҷониби Ҳукумати кишвар баҳри илму дониш омӯхтан муҳайё гардидааст, бояд ҳар ҷавон аз он самаранок истифода намояду саҳми худро дар рушди кишвар гузорад. Зеро оянда аз ҷавонон вобастааст. Пас бояд онҳо бо муҳаббати бепоён паи илмомӯзӣ бошанд.
То имрӯз дар бисёр озмунҳои дохилӣ ва хориҷӣ иштирок намудаву ҳунару маҳорати хешро ба дигарон нишон додааст. Дар дохили кишвар дар озмуни “Тоҷикистон кишвари азизам”, “Ҷилои ҳунар” иштирок карда, сазовори ҷои намоён гаштааст. Моҳи июн ӯ дар Фестивал-озмуни байналмилалии иҷрокунандагони сурудҳои халқӣ, ки дар кишвари Русия доир шуд, иштирок намуда, сазовори ҷойи аввал гардид. Инчунин дар озмуни байналмилалии “Мавҷи Онега” иштирок карда, бо сурудани суруди “Наврӯзӣ” соҳиби лауренти дараҷаи 1 шудааст.
Ӯ ин ҳама дастовардҳои худро натиҷаи заҳматҳои пайвастааш дониста, ба онҳое, ки ӯро дар ин ҷода дастгириву ғамхорӣ кардаанд, изҳори сипос менамояд.
Нисбати ҳунари сарояндагиву навозандагӣ муҳаббати беинтиҳо дораду дар оянда нақшаҳои зиёд. Чун мехоҳад, аз ҳунармандоне бошад, ки бо фаъолияти хеш саҳмгузор дар рушди санъати тоҷик бошад ва дар баробари ин бо сурудҳояш ба шунавандагон шодиву нишот бахшаду ҳамнабзи лаҳзаҳои мондагори дӯстдорони санъати асил бошад. Мо дар ин ҷода барояш барору комёбӣ хоҳонем.
Ҳунарнамоии қаҳрамони мо соли 2016 дар шаҳри Турсунзода ҳангоми истиқболи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон рӯй дода, барои ин ҷавон роҳи навро боз намуд. Зеро пас аз мушоҳидаи маҳорату малакаи ин дилбохтаи боғи ҳунар Президенти кишвар пас аз аҳсант хондан ба маҳораташ аз шавқ доштанаш дар роҳи ҳунар пурсон мешаванду шахсони масъулро супориш медиҳанд, то ӯро ба мактаби махсуси ҳунар дохил намоянду дар роҳи амалӣ гардидани орзуҳояш саҳмгузор бошанд. Ҳамин тавр ҳам шуду бо дастури Пешвои миллат ӯ муҳассили Мактаб-интернати миёнаи махсуси санъати ҷумҳуриявӣ ба номи М. Атоев гардид.
Ин ҷавондухтари дилбохтаи роҳи ҳунар Мадинабону Шарипова мебошад. Ӯ зодаи шаҳри Турсунзода буда, соли 2004 дар ин шаҳри зебо ба дунё омадааст. Айни ҳол хонандаи синфи 10-и Мактаб-интернати миёнаи махсуси санъати ҷумҳуриявӣ ба номи М. Атоев аст.
Ин гулғунчаи боғи ҳунар ва шавқманди роҳи санъат тамоми зебоиҳои табиат ва хурсандиҳои дидаашро тавассути замзамаи худу навозиши дутор ҳар дам тараннум месохту бисёр мехост, то маҳорати худро аз ин ҳам дида, бештар сайқал диҳад ва роздони роҳи пурасрори хеш бошад. Шояд ҳамин гуна орзуи бидуни кину покаш буд, ки ахиран орзуяш амалӣ гардиду қадами ҷиддитар дар ҷодаи дӯстдоштааш ниҳод.
Вақте кӯдак буд, ҳар суруди аз бар кардаашро бо лаҳни ширини кӯдакӣ месароиду фазои хонаро танинандоз мекард. Бо сароидани ҳар суруд дили беғаши тифлонааш шоду хуррам мегардиду дунё-дунё орзуву умедро дар қалби хеш мепарварид, то равонаи роҳи ҳунар гардаду ба мардум бо маҳорату малакааш шодиву сурур бахшад.
Маҳорату истеъдодашро пеш аз ҳама модараш Дилбар Шарипова эҳсос карда, дар синни панҷсолагӣ барои зоеъ нагардидани истеъдоди фарзандаш ӯро ба мактаби мусиқии шаҳри Турсунзода мебарад. Ӯ дар ин макон ҳунари дуторнавозӣ ва сарояндагиро аз бар намуда, то замони ба Мактаб-интернати миёнаи махсуси санъати ҷумҳуриявӣ ба номи М. Атоев омадан, яъне то синфи ҳафтум дар ин боргоҳи ҳунар аз устодаш Анора Негматуллоева нозукиҳои роҳи интихобкардаашро омӯхтаву то ҷое дар риштаи писандидааш ҳунарвар мегардад.
Рӯзҳо мегузаштанду ӯ бо ҳунар ва ҳунар бо ӯ бузург мешуд. Агар ки дар ибтидо танҳо сарояндагӣ мекард, вале пас аз омадан ба мактаби мусиқии шаҳри Турсунзода ҳунари дуторнавозиро аз бар карда, ҳар замоне, ки дилаш мехост, оҳанги дилписандашро менавохту бо садои зебояш сурудеро замзама месохт.
“Хушҳолам, ки бо дастгирии Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Мактаб-интернати миёнаи махсуси санъати ҷумҳуриявӣ ба номи М. Атоев омадам. Дар ин ҷо дарсҳо хуб буда, тамоми нозукиҳои ҳам ҳунари сарояндагӣ ва навозандагиро омӯхта истодаам. Ҳама чиз аз худи инсон вобастагӣ дорад. Зеро агар шахс хоҳад, то кореро анҷом диҳад, пас ӯ қодир аст, то онро амалӣ созад”, - иброз дошт Мадинабону.
Устоди аввалини ӯ дар ин ҷо Анора Неъматуллоева буда, зери роҳбарии устоди худ ҳама сиру асрори дуторнавозӣ ва сарояндагиро омӯхта, дар муддати кӯтоҳе ба яке аз шогирдони арзанда мубаддал мегардад. Гарчанде ки дар ибтидо он қадар аз иҷрои тамоми талаботҳои риштааш намебаромад, аммо оҳиста-оҳиста бо дастгирии устодаш онро омӯхту яке аз дилбохтатарин нафарон дар роҳи санъат гардид.
“Муҳаббат ва шавқи беандоза буд, ки имрӯз дар роҳи ҳунар қадам ниҳода истодаам, - мегӯяд Мадинабону Шарипова. – Ҳар нафар чи гуна ворид гардидани худро ба роҳи интихобкардааш ҳар гуна баён месозад. Аммо ман мегӯям, ки санъаткор шудан, интихоби худам на, балки интихоби қалбам буд. Зеро муҳаббати ин ҷода дар умқи дилам ҳар замоне маро ба сӯи ин роҳи шодибахшанда роҳнамоӣ мекарду бо садои мусиқиву садои сарояндагон метаппид. Ва аз ин ки айни ҳол муҳассили роҳи санъатам хушҳоламу хушбахт. Чун вақте яке аз орзуҳои бузургатон дар ҳаёт амалӣ мешавад, фикр мекунам, хушбахтие аз ин беш нест ва нахоҳад буд”.
Ба маҳорату малакааш устоду ҳамсабақон ва дӯстону наздиконаш ҳамеша офарин мехонданду дар замири меҳровараш бо суханони неку самимӣ барои аз ин ҳам зиёдтар шудани малакааш донаи умед мекоштанд. Ҳамин гуна дастгирӣ ва муносибати хуби атрофиён буд, ки ҳамеша дар худ неруи зиёдеро эҳсос мекарду баҳри пуртаҷриба гардидан, боз ҳам талош менамуд.
“Айни ҳол дар роҳи сарояндагӣ устодам Гулов Дилшод ва дар самти дуторнавозӣ бошад, Қурбони Қурбониён устодам мебошанд. Дар баробари ин боз фортопианаро омӯхта истодаам. Хеле хушҳолам, ки аз уҳдаи навохтани ин асбобҳо баромада метавонаму дилхоҳ оҳангро месароям. Устодон бароям бисёр чизҳоро омӯхтанд. Агар ки пеш аз омадан ба муассисае, ки ҳоло таҳсил дорам, малакаи навохтани асбоби дуторро доштам, хушбахтона дар ин ҷо онро ба дараҷаи зарурӣ инкишоф додам ва баъзан вақт бо истифода аз истеъдоду маҳорат оҳанг низ месозам”, - мегӯяд Мадинабону.
Ҳар замоне ба сурудаҳои сарояндаи номдори кишвар Муқаддас Набиева гӯш меандозад, худро дар дарёи пуртуғёни ҳунар эҳсос менамояду мехоҳад, мисли чунин устоди ҳунар фаъолият дошта бошаду бо суруду таронаҳои хеш дар оянда қалби дӯстдорони санъати волоро тасхир созад. Дар баробари ин ба истеъдоди Меҳрнигори Рустам низ қоил асту ӯро яке аз ҷавондухтарони санъаткори муваффақи кишвар меҳисобад. Ба назари ӯ ҳар сурудаҳои ин бонувони ҳунар ба дил роҳе доранду матни сурудҳояшон низ дорои мазмуну муҳтавоянд.
Ба таъкиди ӯ оне, ки дар роҳи санъат мехоҳад ворид шавад, бояд пеш аз ҳама босабру таҳаммул бошад. Зеро танҳо дар ҳолати доштани чунин хислатҳо шахс метавонад, дар ин ҷода ба чизе комёб шавад.
Ӯ бештар дар риштаи эстрада суруд мехонад. Бо истифода аз истеъдоду малакааш то имрӯз беш аз шаш суруди худро бо номҳои “Тоҷикистон”, “Пешво”, “Ёр ба рақс”, “Шукри обат” сабт намудаву онро пешкаши дӯстдорони санъат гардонидааст.
Мадинабону санаи 13 феврали соли ҷориро ҳаргиз аз дафтари хотироташ пок нахоҳад кард. Зеро ӯ дар ин рӯз дар Мактаб-интернати миёнаи махсуси санъати ҷумҳуриявӣ ба номи М. Атоев консерти махсуси худро бо овози зинда доир намуда, дар он 15 суруду таронаҳояшро пешкаши иштирокчиён сохту истеъдоди худро дар амал исбот сохт.
“Аз замони тифлияш эҳсос мекардам, ки ӯ дар худ чизеро дорост. Як гавҳари кашфношудае дар замираш буд ва ҳар замоне бо забони кӯдаконааш суруд мехонд, онро дарк мекардам. Ҳамин истеъдодашро дида, нахостам, ки он ба фаромушӣ равад. Аз ин рӯ, барои муаррифӣ сохтани ҳунараш ва расидан ба орзуҳояш ӯро ба мактаби мусиқӣ овардам. Боварӣ дорам, ки оянда дар роҳи интихобкардааш муваффақ мешаваду баҳри халқу ватанаш хизмат менамояд”, - иброз дошт модараш Дилбар Шарипова.
Ӯ мегӯяд, ин ҳама шароитҳое, ки аз ҷониби Ҳукумати кишвар баҳри илму дониш омӯхтан муҳайё гардидааст, бояд ҳар ҷавон аз он самаранок истифода намояду саҳми худро дар рушди кишвар гузорад. Зеро оянда аз ҷавонон вобастааст. Пас бояд онҳо бо муҳаббати бепоён паи илмомӯзӣ бошанд.
То имрӯз дар бисёр озмунҳои дохилӣ ва хориҷӣ иштирок намудаву ҳунару маҳорати хешро ба дигарон нишон додааст. Дар дохили кишвар дар озмуни “Тоҷикистон кишвари азизам”, “Ҷилои ҳунар” иштирок карда, сазовори ҷои намоён гаштааст. Моҳи июн ӯ дар Фестивал-озмуни байналмилалии иҷрокунандагони сурудҳои халқӣ, ки дар кишвари Русия доир шуд, иштирок намуда, сазовори ҷойи аввал гардид. Инчунин дар озмуни байналмилалии “Мавҷи Онега” иштирок карда, бо сурудани суруди “Наврӯзӣ” соҳиби лауренти дараҷаи 1 шудааст.
Ӯ ин ҳама дастовардҳои худро натиҷаи заҳматҳои пайвастааш дониста, ба онҳое, ки ӯро дар ин ҷода дастгириву ғамхорӣ кардаанд, изҳори сипос менамояд.
Нисбати ҳунари сарояндагиву навозандагӣ муҳаббати беинтиҳо дораду дар оянда нақшаҳои зиёд. Чун мехоҳад, аз ҳунармандоне бошад, ки бо фаъолияти хеш саҳмгузор дар рушди санъати тоҷик бошад ва дар баробари ин бо сурудҳояш ба шунавандагон шодиву нишот бахшаду ҳамнабзи лаҳзаҳои мондагори дӯстдорони санъати асил бошад. Мо дар ин ҷода барояш барору комёбӣ хоҳонем.
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед