Ҳар Паёми Пешвои миллат бо дарназардошти воқеияти замон таҳияву ироа гардида, дар он ҳама самтҳои ҳаёти ҷомеа ба таври густурда мавриди баррасиву таҳлил карор мегиранд. Ҳамин аст, ки ҳар як Паёми Президент бо садои дили мардум ҳамнаво мегардад.

Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни ироаи Паёми навбатии хеш ба Маҷлиси Олӣ (22.12.2016) таъкид намуданд, ки “масъалаҳои мустаҳкам кардани пояҳои ахлоқии ҷомеа, ташаккули афкори эҷодиву созандаи халқ ва гиромидошти арзишҳои фарҳанги милливу умумибашарӣ дар сиёсати давлат мавқеи асосӣ дошта, тамоми муассисаҳои фарҳангӣ, воситаҳои ахбори омма, телевизион ва радио, шабакаҳои иҷтимоӣ вазифадоранд, ки фаъолияти худро доир ба ҳалли масъалаҳои зикршуда, пеш аз ҳама, ҳифзи истиқлолият, инчунин, инкишофи тафаккури миллӣ, баланд бардоштани сатҳи маърифату ҷаҳонбинии аҳли ҷомеа, ҳифзи мероси гаронбаҳои миллати тоҷик ва муаррифии шоистаи он ба ҷаҳониён тақвият бахшанд”.

Масъалаҳои таъкидкардаи Пешвои миллат дар замони муосир аҳамияти актуалӣ доранд. Зеро замони муосир замони бархурду муборизаҳои геполитикиву иттилоотӣ ва фарҳангӣ буда, дар ин муборизаҳо силоҳи асосии ҷомеаи суннатии мо фарҳанг, маънавиёт ва ахлоқ аст. Дар заминаи ҳамин арзишҳо тарбия кардани насли наврас вазифаи оила, мактаб ва ҷомеа мебошад. Басо мантиқист, ки соли 2017-ро Пешвои миллат Соли ҷавонон эълон карданд. Аслан гирем, дар тамоми масири сиёсати созандаву бунёдкоронаи Пешвои мо ба ҷавонон таваҷҷуҳи аввалдараҷа дода шуда, нақши сазовори онҳо дар бунёди ҷомеа таъкид мегардад. Ин бесабаб нест, зеро аксари аҳолии мамлакати моро ҷавонон ташкил медиҳанд.

Бо шарофати соҳибистиқлолии кишвар, имрӯз аз ҷониби Ҳукумати Тоҷикистон барои созандагиву бунёдкорӣ саъю талоши зиёд карда мешавад. Дар ин раванд Роҳбари мамлакат ба нерӯи созандаи ҷавонон ҳамчун ояндаи миллату давлат такя мекунад. Таваҷҷуҳи хосаи Президент ба ҷавонон аз ҳамин сарчашма мегирад. Дар робита ба ин дар Паёми Пешвои миллат ба Маҷлиси Олӣ таъкид гардид, ки: “Аксарияти аҳолии Тоҷикистонро ҷавонон ташкил медиҳанд, ки онҳо давомдиҳандаи кору фаъолияти насли калонсол, нерӯи созанда ва иқтидори воқеии пешрафти ҷомеа, хулоса, ояндаи миллат ва давлат мебошанд.”

Хуб аст, ки имрӯз дар тамоми соҳаҳои ҳаёти мамлакат ҷавонони худшиносу худогоҳ, ҳушманду закӣ кору фаъолият мекунанд ва дар рушди Ватани азизамон нақши барозанда доранд. Тарғибу ташвиқи ҷавонони муваффақ яке аз самтҳои фаъолияти расонаҳо бошад, то дар роҳи расидани ҷавонони дигар ба рӯзгори хуш роҳнамоӣ шавад. Талош барои рӯзгор ва маърифати боз ҳам боло аз маромҳои ҷавонон бошад. Дар ин роҳ оила ва мактаб бояд аз ҳама имкониятҳо истифода баранд:

“Наврасону ҷавонони моро зарур аст, ки ҷавобан ба ин ғамхориҳо тамоми саъю талоши хешро ба донишандӯзӣ, интихоби касбу ҳунарҳои муосир, ободиву пешрафти сарзамини аҷдодӣ, ҳимояи Ватан, рушди илму техника ва бунёдкорӣ равона созанд”.

Ин нуктаро ба наврасон ва ҷавонон ҳамеша бояд таъкид кард ва дар ин кор волидон намуна бояд бошанд.

Дилафрӯзи АБДУСАЛОМ,
муаллимаи кафедраи журналистикаи байналхалқии ДМТ