ҶАВОНОН
Шанбе 27 Апрел 2024 05:39
Фазлу дониш беҳтарин сармояи инсонист. Ин аст, ки инсоният аз ибтидои мавҷудияташ доим талош менамояд, то соҳибдонишу соҳибмаърифат бошад. Зеро яқинан муайян аст, ки ҳар инсоне чун аз илму дониш бархурдор аст, роҳи минбаъдаи худро дармеёбаду зиндагии хуберо баҳри худу атрофиён эҳё месозад.
Имрӯз бо шарофати Истиқлолияти давлатӣ баҳри донишандӯзӣ ва аз бар намудани илму донишҳои гуногун баҳри наврасону ҷавонони кишвар тамоми шароитҳои мусоид фароҳам оварда шудааст. Хушбахтона, ҷавонону наврасони мо аз ин ҳама имкониятҳо, ки аз ҷониби Ҳукумати мамлакат муҳайё гардидааст, самаранок истифода бурда, дониш ва малакаи зеҳнии худро дар озмуну олимпиадаҳои сатҳи байналмилалӣ меозмоянду ҷойҳои ифтихориро ишғол менамоянд.
Ҳоҷимуроди Ҳоҷимурод, хонандаи синфи 11-и Мактаби байналмилалии президентии шаҳри Душанбе бо дарки он ки танҳо тавассути илму дониш метавон мавқеи худро дар ҷомеа пайдо кард, паи омӯхтани илму дониш буда, зимнан, бо талошу омӯзиши пайваста то имрӯз дар чандин олимпиадаҳои фаннии сатҳи ҷаҳонӣ иштирок карда, Ҷумҳурии Тоҷикистонро дар зинаҳои ифтихорӣ муаррифӣ намудааст.
Ҳоҷимурод аз ибтидо доим дар дил орзу мепарварид ва бисёр мехост, то он аз олами рӯъёӣ ба воқеӣ мубаддал гардад. Ҳамин мақсад ӯро ҳаргиз ором намегузошт. Доим пас аз машғулиятҳо аз устодон доир ба он ки чӣ гуна метавон хубтару беҳтар дониш аз бар кард, маслиҳатҳо мегирифту дарҳол паи иҷрои он мешитобид. Чунин кӯшишҳои пайвастааш буданд, ки орзуи ягонааш – иштирок дар озмуни сатҳи ҷаҳонӣ ҷомаи амал пӯшида, ӯ на танҳо иштирокчии олимпиадаи байналмилалӣ гардид, балки яке аз ҷойҳои намоёнро ишғол намуд.
- Дар олимпиадаҳое, ки пештар иштирок менамудем, бахш надошт. Аммо маротибаи охире, ки иштирок намудем, олимпиада аз се бахш иборат буд. Дар бахши аввал стенди худро муаррифӣ намудем. Бахши дуввум барноманависӣ буд. Дар бахши сеюм аъзои ҳакамон ба корҳои мо баҳо медоданд. Барои гирифтани ҷои аввал ва соҳиб гардидан ба медали тиллои он беш аз дусад нафар иштирок намуда, мувофиқи талаботи олимпиада барномаҳои худро пешкаш сохта, ба суолҳои ҳайати ҳакамон посух медоданд. Дар воқеъ, ҳар нафаре, ки дар озмуну олимпиадаҳо иштирок менамояд, мақсади ягонаи ӯ пеш аз ҳама, ишғол намудани ҷойҳои ифтихорист. Хушбахтона, ин мақсади мо низ дар олимпиадаи охирине, ки ширкат варзидам, амалӣ гардиду ба ҳадафи гузоштаам расидам. Ин бароям дастоварди бузург аст”, – мегӯяд Ҳоҷимурод.
Ҳоҷимурод маротибаи охирин дар Олимпиадаи байналмилалии “INTEX-ASIA-2017”, ки дар шаҳри Алмаатои Ҷумҳурии Қазоқистон доир гардид, бо пешниҳод намудани лоиҳаи илмиаш оид ба мавзӯи “Роҳҳои нақлиёти мусофиркаш” фаъолона ширкат варзида, сазовори ҷои 1-ум ва соҳиби медали тилло гардид.
- Лаҳзаи хеле ҳаяҷоновар буд, ҳангоме ки моро бо мукофоти асосии олимпиада – медали тилло сарфароз гардониданд. Мо дар байни дигар иштирокчиён, ки аз кишварҳои гуногун буданд, исбот кардем, ки мо низ баробари ҷавонони дигар кишварҳо баҳри соҳибдониш гардидан доим дар талош ҳастем ва метавонем, дар дилхоҳ озмуну олимпиадаҳо мақомҳои ифтихориро ба даст орем”, – бо хушҳолӣ афзуд Ҳоҷимурод.
- Ҳоҷимурод дар дарсҳо доим фаъол аст, – мегӯяд ҳамсабақаш Наврӯз Назаров. – Пас аз олимпиада баргаштанаш ба дарсҳо аҳамияти бештар медиҳад. Дар чорабиниҳои мактабӣ доим фаъолона иштирок менамояд. Рафтору гуфтораш намунавист. Чун аз фанни информатика ба олимпиада рафта буд, ҳар нофаҳмие, ки дар фанни мазкур ба миён меояд, мо аз ӯ пурсон мешавем ва ӯ ба мо кӯмак мекунад”.
Ба андешаи Ҳоҷимурод ҳар як ҷавон бояд кӯшиш намояд, то касбу ҳунареро аз бар кунаду соҳибдониш бошад. Зеро дар замони муосир бе илму дониш наметавон умр ба сар бурд. Мо бояд имрӯз омӯзему барои боз ҳам рушду нумуъ ёфтани Ватани азизамон саҳми арзанда гузорем.
Тавре ӯ дар интиҳои суҳбат афзуд, “Ҳар нафар мақсаду ҳадафҳои муайян дорад. Дар оянда низ мехоҳам, дар олимпиадаҳои дигар иштирок намояму Парчами меҳанро баланд бардорам. Зеро лаҳзаи хотирмону фаромӯшношуданӣ он лаҳзаест, ки мақоми ифтихориро ишғол менамоеду Парчами Ватани азиз баланд мегардаду баҳратон аҳсанту офарин мехонанд”.
Ҳоҷимурод имрӯз ҷиддан паи илмомӯзӣ буда, ба ҳамсолони хеш низ инро талқин менамояд. Ба ин ҷавони муваффақ дар роҳи расидан ба қуллаҳои баланди илму маърифат муваффақият таманно дорем.
Имрӯз бо шарофати Истиқлолияти давлатӣ баҳри донишандӯзӣ ва аз бар намудани илму донишҳои гуногун баҳри наврасону ҷавонони кишвар тамоми шароитҳои мусоид фароҳам оварда шудааст. Хушбахтона, ҷавонону наврасони мо аз ин ҳама имкониятҳо, ки аз ҷониби Ҳукумати мамлакат муҳайё гардидааст, самаранок истифода бурда, дониш ва малакаи зеҳнии худро дар озмуну олимпиадаҳои сатҳи байналмилалӣ меозмоянду ҷойҳои ифтихориро ишғол менамоянд.
Ҳоҷимуроди Ҳоҷимурод, хонандаи синфи 11-и Мактаби байналмилалии президентии шаҳри Душанбе бо дарки он ки танҳо тавассути илму дониш метавон мавқеи худро дар ҷомеа пайдо кард, паи омӯхтани илму дониш буда, зимнан, бо талошу омӯзиши пайваста то имрӯз дар чандин олимпиадаҳои фаннии сатҳи ҷаҳонӣ иштирок карда, Ҷумҳурии Тоҷикистонро дар зинаҳои ифтихорӣ муаррифӣ намудааст.
Ҳоҷимурод аз ибтидо доим дар дил орзу мепарварид ва бисёр мехост, то он аз олами рӯъёӣ ба воқеӣ мубаддал гардад. Ҳамин мақсад ӯро ҳаргиз ором намегузошт. Доим пас аз машғулиятҳо аз устодон доир ба он ки чӣ гуна метавон хубтару беҳтар дониш аз бар кард, маслиҳатҳо мегирифту дарҳол паи иҷрои он мешитобид. Чунин кӯшишҳои пайвастааш буданд, ки орзуи ягонааш – иштирок дар озмуни сатҳи ҷаҳонӣ ҷомаи амал пӯшида, ӯ на танҳо иштирокчии олимпиадаи байналмилалӣ гардид, балки яке аз ҷойҳои намоёнро ишғол намуд.
- Дар олимпиадаҳое, ки пештар иштирок менамудем, бахш надошт. Аммо маротибаи охире, ки иштирок намудем, олимпиада аз се бахш иборат буд. Дар бахши аввал стенди худро муаррифӣ намудем. Бахши дуввум барноманависӣ буд. Дар бахши сеюм аъзои ҳакамон ба корҳои мо баҳо медоданд. Барои гирифтани ҷои аввал ва соҳиб гардидан ба медали тиллои он беш аз дусад нафар иштирок намуда, мувофиқи талаботи олимпиада барномаҳои худро пешкаш сохта, ба суолҳои ҳайати ҳакамон посух медоданд. Дар воқеъ, ҳар нафаре, ки дар озмуну олимпиадаҳо иштирок менамояд, мақсади ягонаи ӯ пеш аз ҳама, ишғол намудани ҷойҳои ифтихорист. Хушбахтона, ин мақсади мо низ дар олимпиадаи охирине, ки ширкат варзидам, амалӣ гардиду ба ҳадафи гузоштаам расидам. Ин бароям дастоварди бузург аст”, – мегӯяд Ҳоҷимурод.
Ҳоҷимурод маротибаи охирин дар Олимпиадаи байналмилалии “INTEX-ASIA-2017”, ки дар шаҳри Алмаатои Ҷумҳурии Қазоқистон доир гардид, бо пешниҳод намудани лоиҳаи илмиаш оид ба мавзӯи “Роҳҳои нақлиёти мусофиркаш” фаъолона ширкат варзида, сазовори ҷои 1-ум ва соҳиби медали тилло гардид.
- Лаҳзаи хеле ҳаяҷоновар буд, ҳангоме ки моро бо мукофоти асосии олимпиада – медали тилло сарфароз гардониданд. Мо дар байни дигар иштирокчиён, ки аз кишварҳои гуногун буданд, исбот кардем, ки мо низ баробари ҷавонони дигар кишварҳо баҳри соҳибдониш гардидан доим дар талош ҳастем ва метавонем, дар дилхоҳ озмуну олимпиадаҳо мақомҳои ифтихориро ба даст орем”, – бо хушҳолӣ афзуд Ҳоҷимурод.
- Ҳоҷимурод дар дарсҳо доим фаъол аст, – мегӯяд ҳамсабақаш Наврӯз Назаров. – Пас аз олимпиада баргаштанаш ба дарсҳо аҳамияти бештар медиҳад. Дар чорабиниҳои мактабӣ доим фаъолона иштирок менамояд. Рафтору гуфтораш намунавист. Чун аз фанни информатика ба олимпиада рафта буд, ҳар нофаҳмие, ки дар фанни мазкур ба миён меояд, мо аз ӯ пурсон мешавем ва ӯ ба мо кӯмак мекунад”.
Ба андешаи Ҳоҷимурод ҳар як ҷавон бояд кӯшиш намояд, то касбу ҳунареро аз бар кунаду соҳибдониш бошад. Зеро дар замони муосир бе илму дониш наметавон умр ба сар бурд. Мо бояд имрӯз омӯзему барои боз ҳам рушду нумуъ ёфтани Ватани азизамон саҳми арзанда гузорем.
Тавре ӯ дар интиҳои суҳбат афзуд, “Ҳар нафар мақсаду ҳадафҳои муайян дорад. Дар оянда низ мехоҳам, дар олимпиадаҳои дигар иштирок намояму Парчами меҳанро баланд бардорам. Зеро лаҳзаи хотирмону фаромӯшношуданӣ он лаҳзаест, ки мақоми ифтихориро ишғол менамоеду Парчами Ватани азиз баланд мегардаду баҳратон аҳсанту офарин мехонанд”.
Ҳоҷимурод имрӯз ҷиддан паи илмомӯзӣ буда, ба ҳамсолони хеш низ инро талқин менамояд. Ба ин ҷавони муваффақ дар роҳи расидан ба қуллаҳои баланди илму маърифат муваффақият таманно дорем.
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед