Инсоният ҳар рӯз ба мушкилоте рӯ ба рӯ мешавад. Масалан, нарасидани оби нӯшокӣ, бо суръат об шудани пиряхҳо, пайдо ва паҳн шудани бемориҳои вогире, ки боиси ҳалокати теъдоди зиёди одамон мегарданд. Яке аз проблемаҳои доғи глобалӣ терроризм ва экстремизм мебошад.

Терроризм амали зӯроварии ғайриқонунии муташаккилона буда, бар зидди сохти сиёсӣ равона гардида, бо мақсади тарсонидан, маъюс кардани одамон ва ба худ муттаваҷҷеҳ  намудани онҳо амалӣ мегардад. Гуруҳҳои муташаккили террористӣ ҳамеша аз рӯйи мақсадҳои ғаразноки худ амал мекунанд ва манфиатҳои милливу давлати худро канор мегузоранд.

Чуноне ки аз Паёми Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олӣ бармеояд, солҳои охир терроризм ва экстремизм ба хатари глобалӣ табдил ёфта, ҷаҳони муосирро ба ташвиш овардааст. Афзоиши ҷиноятҳои хусусияти экстремистӣ ва террористидошта ба вусъат ёфтани терроризми байналмилалӣ фаъолшавии унсурҳои тундраву ифротгаро, ҷалби ҷавонон ба сафи созмонҳои экстремистиву террористӣ ва иштироки онҳо дар низоъҳои мусалаҳонаи давлатҳои хориҷӣ мусоидат менамояд.  

Агар терроризмро аз дигар нуқта назар намоем, амали зӯроварӣ нисбат ба ашхоси бегуноҳ,  паст  задани  номус, таҳдид ба марг мебошад. Бештари ҷавонони имрӯза аз рӯи бедонишӣ, камақлӣ, зудбоварӣ ба ҳар гуна найрангу фиреби фитнаангезон дода мешаванд ва шомили гурӯҳҳои гуногуни ифротӣ мегарданд. Аксарияти ҷавононе, ки ба ин гуна гуруҳҳо шомил мешаванд, дар хориҷа ба бекоргардӣ машғул шуда, дар ин миён шахсе пайдо мегардад, ки онҳоро бо роҳи фиребу найранг ба худ ҷалб месозад. Ҷавонон бояд зиракии  сиёсиро аз  даст надиҳанд ва ба ҳар ҳилаю найранг дода нашаванд.
Ҳар як ҷавон бояд фикри давлату миллати худро намуда, дар пайи ободии кишвари худ бошад.


Дилшод ДАВЛАТОВ,
раиси Созмони ҷавонони факултети ҳисобдорӣ ва омори ДМИТ