ҶАВОНОН
Ҷумъа 25 Апрел 2025 05:41
Ӯ вақте дар мактаби миёна таҳсил мекарду роҳи минбаъдаашро пурсон мегардиданд, ки кадом пешаро оянда интихоб хоҳад кард, бе ягон тардид иброз медошт, ки ҳатман роҳи тибро интихоб менамояду баҳри сазовори ин пеша будан, тамоми талоши худро ба харҷ медиҳад.
Ва ҳамин гуна ҳам шуд, ки ӯ ба қавли ба худ додааш амал карду онро дар амал татбиқ гардонид. Шаҳром Тоатов, ки имрӯзҳо хатмкунандаи Донишгоҳи давлатии тиббии Хатлон аст, хушбахтии худро дар он медонад, ки тавонист ба хостаи хеш расаду дар пешаи мавриди назараш таҳсили илм намояд.
Ӯ 23 феврали соли 1998 дар шаҳри Душанбе таваллуд ёфтааст. Соли 2016 МТМУ №24 ноҳияи Фирдавсии шаҳри Душанберо хатм намудааст.
Ҳамсуҳбати мо замони мактабхонӣ талоши онро мекард, ки барои равонаи пешаи ояндаи хеш гардидан, донишҳои лозимаи соҳаашро аз бар намояду ба фанҳое диққати бештар диҳад, ки ӯро ба орзуҳояш бурда мерасонанд. Ва ҳамин гуна буд, ки баробари дигар фанҳо ба фанни химия таваҷҷуҳи зиёдтар зоҳир мекарду аз фанни мазкур дар олимпиадаҳои фаннӣ иштирок. Аз фанни дӯстдоштааш маротибае дар олимпиадаи ноҳиявӣ ва шаҳрӣ ғолиб гардидаву дар сатҳи ҷумҳуриявӣ мақоми ифтихориро соҳиб гардидааст. Чунин дониш омӯхтану фанҳои муҳимро аз бар намуданаш буд, ки ахиран равонаи роҳи тиб гардиду унвони пуршарафи табибро ба номаш зам кард.
-Аз замони наврасӣ ба ҷодаи тиб муҳаббати самимӣ дорам. Ва модарам, ки намояндаи ин соҳа мебошанд, ин чиз боз ҳам маро барои равонаи ин роҳ гардидан, таҳрик медод. Аз ҳамон айём мақсадам ин буд, ки пас аз хатми мактаби миёна таҳсилро дар ихтисоси дӯстдоштаи тиббиям – дандонпизишкӣ идома медиҳам. Ва ҳамин гуна шуд, ки соли 2016 баъди хатми мактаби миёна бидуни ягон андеша ҳуҷҷатҳоямро ба Донишгоҳи давлатии тиббии Хатлон супоридаму ба омӯзиши ихтисосам шуруъ намудам. Ва ҳоло насиб донишгоҳро бо баҳои аъло хатм мекунам, - иброз дошт Шаҳром Тоатов.
Ӯ хушҳол аст, ки аз аввалин хатмкунандагони Донишгоҳи давлатии тиббии Хатлон мебошад. Зеро ин боргоҳи маърифат соли 2016 таъсис ёфтаву имсол нахустин хатмкунандагонашро ҳамчун табиб ба ҷомеа тақдим месозад. Аз ҷониби роҳбарияти донишгоҳ ба нахустин хатмкунандагони ин боргоҳ пешниҳод кардаанд, ки баъди хатм дар донишгоҳ ва клиникаи назди он фаъолият карда метавонанд. Ҳамсуҳбати мо вақте ин пешниҳодро мешунавад, омодагии худро баҳри дар ин боргоҳ фаъолият кардан мегирад ва ҳадафаш ҳам ҳамин аст.
Шаҳром аз он изҳори таассуф дорад, ки имрӯз миёни баъзе ҷавонон вобаста ба донишандӯзиву соҳиби ихтисосу ҷои кор гардидан, андешаҳои карахтшуда мавҷуданд.
- Баъзе ҷавонон чунин андеша доранд, ки имрӯз гӯё то ягон шинос надошта бошед, ҷои кор ёфта наметавонед. Ин фикр комилан нодуруст аст. Зеро агар ҷавонон аз имкониятҳои доштаи имрӯзаашон хуб истифода баранду тамоми донишҳои зарурии пешаашонро аз худ намоянд, ҷои кор намеёбанд на, балки кор ба суроғи онҳо меояд. Ман аз таҷрибаи худам мегӯям, ки ҳоло хатмкунанда ҳастем, яъне донишҷӯ. Вале барои пас аз хатм дар донишгоҳ кор кардан, бароямон пешниҳод шуд. Аз ин рӯ, танҳо лозим аст, ки сидқану самимӣ дониш омӯхт, - иброз дошт ӯ.
Ба назари ӯ барои зинаҳои комёбиро тай намудан, лозим аст, ки дар ибтидо соҳиби дониш бошему марҳила ба марҳила савияи дониши хешро сайқал диҳем. Чунки ҳама чиз ба якборагӣ ба шахс муяссар намегардад. Ва баъдан фард дар ҷодаи хеш замоне шаҳди муваффақиятро мечашад, ки агар худаш онро хоҳад. Яъне вақте шахс хоҳони расидан ба дастовардҳои соҳааш асту барои ноил гардидан ба он пайваста пайи талош аст, пас ҳатман дар риштаи хеш ба хостаҳояш мерасад.
- Ҷавонӣ замонест, ки бояд танҳо пайи омӯхтан бошем, - мегӯяд Шаҳром. – Зеро дигар ҳаргиз имконияте чун ин айём барои шахс даст намедиҳад. Бисёр шоҳиди он мегардам, ки баъзе ҷавонон вақти чун гуҳар арзишноки худро сарфи корҳои беҳуда мекунанду барои сайқали донишҳои хеш талоше намесозанд. Ҷавонӣ танҳо ин гуна нест, ки ба корҳои беҳудаву беманфиат машғул шавем. Ҷавонӣ пайраҳаест, ки аз ҳар шебу фарозаш бояд манфиатнок истифода бурду фурсатҳояшро ғанимат донист ва барои ояндаи дурахшони хеш маърифату илму дониш омӯхт. Чунки оянда ҳар дастоварде, ки ба он даст меёбем, он натиҷаи заҳматҳои кашидаамон дар замони фасли шукуфтанҳост. Пас, бояд қадрдони лаҳзаҳои хуби замони ҷавониямон бошем, то он фардо муҷиби муваффақиятҳоямон гардад.
Ӯ ба ин андеша аст, ки табиб бояд хушрафтору хушгуфтор, намуна ва дар муошират бояд фарқкунанда бошад. Як нуктаи хеле муҳим аст, ки табиб наметавонад бад бошад. Чун ӯ бо саломатии инсонҳо сару кор дорад. Аз ин рӯ, вақте хилъати сафедро ба бар менамояд, бояд дармонбахши дарди беморон бошад.
Шаҳром ҳадафаш ин аст, ки пас аз хатм дар кафедраи фанҳои стоматологии факултети стоматологии Донишгоҳи давлатии тиббии Хатлон ба фаъолият оғоз намояду баробари расонидани ёрии тиббӣ ба мардум ба корҳои илмӣ низ машғул гардад ва саҳми худро дар рушди илми тиб низ гузорад. Барояш дар ин ҷода барор мехоҳем.
Ва ҳамин гуна ҳам шуд, ки ӯ ба қавли ба худ додааш амал карду онро дар амал татбиқ гардонид. Шаҳром Тоатов, ки имрӯзҳо хатмкунандаи Донишгоҳи давлатии тиббии Хатлон аст, хушбахтии худро дар он медонад, ки тавонист ба хостаи хеш расаду дар пешаи мавриди назараш таҳсили илм намояд.
Ӯ 23 феврали соли 1998 дар шаҳри Душанбе таваллуд ёфтааст. Соли 2016 МТМУ №24 ноҳияи Фирдавсии шаҳри Душанберо хатм намудааст.
Ҳамсуҳбати мо замони мактабхонӣ талоши онро мекард, ки барои равонаи пешаи ояндаи хеш гардидан, донишҳои лозимаи соҳаашро аз бар намояду ба фанҳое диққати бештар диҳад, ки ӯро ба орзуҳояш бурда мерасонанд. Ва ҳамин гуна буд, ки баробари дигар фанҳо ба фанни химия таваҷҷуҳи зиёдтар зоҳир мекарду аз фанни мазкур дар олимпиадаҳои фаннӣ иштирок. Аз фанни дӯстдоштааш маротибае дар олимпиадаи ноҳиявӣ ва шаҳрӣ ғолиб гардидаву дар сатҳи ҷумҳуриявӣ мақоми ифтихориро соҳиб гардидааст. Чунин дониш омӯхтану фанҳои муҳимро аз бар намуданаш буд, ки ахиран равонаи роҳи тиб гардиду унвони пуршарафи табибро ба номаш зам кард.
-Аз замони наврасӣ ба ҷодаи тиб муҳаббати самимӣ дорам. Ва модарам, ки намояндаи ин соҳа мебошанд, ин чиз боз ҳам маро барои равонаи ин роҳ гардидан, таҳрик медод. Аз ҳамон айём мақсадам ин буд, ки пас аз хатми мактаби миёна таҳсилро дар ихтисоси дӯстдоштаи тиббиям – дандонпизишкӣ идома медиҳам. Ва ҳамин гуна шуд, ки соли 2016 баъди хатми мактаби миёна бидуни ягон андеша ҳуҷҷатҳоямро ба Донишгоҳи давлатии тиббии Хатлон супоридаму ба омӯзиши ихтисосам шуруъ намудам. Ва ҳоло насиб донишгоҳро бо баҳои аъло хатм мекунам, - иброз дошт Шаҳром Тоатов.
Ӯ хушҳол аст, ки аз аввалин хатмкунандагони Донишгоҳи давлатии тиббии Хатлон мебошад. Зеро ин боргоҳи маърифат соли 2016 таъсис ёфтаву имсол нахустин хатмкунандагонашро ҳамчун табиб ба ҷомеа тақдим месозад. Аз ҷониби роҳбарияти донишгоҳ ба нахустин хатмкунандагони ин боргоҳ пешниҳод кардаанд, ки баъди хатм дар донишгоҳ ва клиникаи назди он фаъолият карда метавонанд. Ҳамсуҳбати мо вақте ин пешниҳодро мешунавад, омодагии худро баҳри дар ин боргоҳ фаъолият кардан мегирад ва ҳадафаш ҳам ҳамин аст.
Шаҳром аз он изҳори таассуф дорад, ки имрӯз миёни баъзе ҷавонон вобаста ба донишандӯзиву соҳиби ихтисосу ҷои кор гардидан, андешаҳои карахтшуда мавҷуданд.
- Баъзе ҷавонон чунин андеша доранд, ки имрӯз гӯё то ягон шинос надошта бошед, ҷои кор ёфта наметавонед. Ин фикр комилан нодуруст аст. Зеро агар ҷавонон аз имкониятҳои доштаи имрӯзаашон хуб истифода баранду тамоми донишҳои зарурии пешаашонро аз худ намоянд, ҷои кор намеёбанд на, балки кор ба суроғи онҳо меояд. Ман аз таҷрибаи худам мегӯям, ки ҳоло хатмкунанда ҳастем, яъне донишҷӯ. Вале барои пас аз хатм дар донишгоҳ кор кардан, бароямон пешниҳод шуд. Аз ин рӯ, танҳо лозим аст, ки сидқану самимӣ дониш омӯхт, - иброз дошт ӯ.
Ба назари ӯ барои зинаҳои комёбиро тай намудан, лозим аст, ки дар ибтидо соҳиби дониш бошему марҳила ба марҳила савияи дониши хешро сайқал диҳем. Чунки ҳама чиз ба якборагӣ ба шахс муяссар намегардад. Ва баъдан фард дар ҷодаи хеш замоне шаҳди муваффақиятро мечашад, ки агар худаш онро хоҳад. Яъне вақте шахс хоҳони расидан ба дастовардҳои соҳааш асту барои ноил гардидан ба он пайваста пайи талош аст, пас ҳатман дар риштаи хеш ба хостаҳояш мерасад.
- Ҷавонӣ замонест, ки бояд танҳо пайи омӯхтан бошем, - мегӯяд Шаҳром. – Зеро дигар ҳаргиз имконияте чун ин айём барои шахс даст намедиҳад. Бисёр шоҳиди он мегардам, ки баъзе ҷавонон вақти чун гуҳар арзишноки худро сарфи корҳои беҳуда мекунанду барои сайқали донишҳои хеш талоше намесозанд. Ҷавонӣ танҳо ин гуна нест, ки ба корҳои беҳудаву беманфиат машғул шавем. Ҷавонӣ пайраҳаест, ки аз ҳар шебу фарозаш бояд манфиатнок истифода бурду фурсатҳояшро ғанимат донист ва барои ояндаи дурахшони хеш маърифату илму дониш омӯхт. Чунки оянда ҳар дастоварде, ки ба он даст меёбем, он натиҷаи заҳматҳои кашидаамон дар замони фасли шукуфтанҳост. Пас, бояд қадрдони лаҳзаҳои хуби замони ҷавониямон бошем, то он фардо муҷиби муваффақиятҳоямон гардад.
Ӯ ба ин андеша аст, ки табиб бояд хушрафтору хушгуфтор, намуна ва дар муошират бояд фарқкунанда бошад. Як нуктаи хеле муҳим аст, ки табиб наметавонад бад бошад. Чун ӯ бо саломатии инсонҳо сару кор дорад. Аз ин рӯ, вақте хилъати сафедро ба бар менамояд, бояд дармонбахши дарди беморон бошад.
Шаҳром ҳадафаш ин аст, ки пас аз хатм дар кафедраи фанҳои стоматологии факултети стоматологии Донишгоҳи давлатии тиббии Хатлон ба фаъолият оғоз намояду баробари расонидани ёрии тиббӣ ба мардум ба корҳои илмӣ низ машғул гардад ва саҳми худро дар рушди илми тиб низ гузорад. Барояш дар ин ҷода барор мехоҳем.
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед