ҶАВОНОН
Шанбе 20 Апрел 2024 04:59
Бӯсам ҳама умр чеҳраи поки Ватан,
Болам зи вафои халқи бебоки Ватан.
Бо меҳри диёр қаҳрамонӣ бикунам,
Бар дидаи ман сурма шавад хоки Ватан.
Шаҳрванд бояд ҳуқуқ ва озодиҳои худро бо мақсади ободонӣ ва инкишофи ҳаматарафаи кишвар ва манфиати худ, инчунин ҷамъият истифода барад. Зери мафҳуми шаҳрванд мо шахсеро дар назар дорем, ки садоқатмандии худро нисбат ба кишваре, ки дар он ҷо ҳуқуқи шаҳрвандӣ дорад, нигоҳ медорад ва ҳуқуқҳои ӯ аз тарафи он кишвар таҳти ҳимоя қарор гирифтааст.
Шаҳрвандони ҷавон ба камол расида на танҳо соҳиби ҳуқуқу озодиҳои зиёд мегарданд, балки вазифа ва масъулияташон низ меафзояд. Дар яке аз суханронии худ Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо ҳисси баланди масъулияти ҷавонони ватандӯст ва пурмасъулият зикр намуданд: «Шумо - ҷавонон барои тақдири имрӯзу ояндаи давлату миллат, рушду ободии мамлакат дар арсаи ҷаҳон ва миёни давлатҳои мутамаддини олам мақоми шоиста ёфтани Тоҷикистони азиз масъулияти бузург бар дӯш доред. Бояд бо набзи ҳаёт ва асри нав ҳамқадам бошед, талаботи замонро пайваста эҳсос намоед, аз таҷрибаи пешбурди иқтисоду идоракунӣ воқиф гардед, манфиати миллату амнияти давлати соҳибистиқлоли худро дар раванди пурталотуми бархӯрдҳои ҷаҳонӣ ҳимоя карда тавонед. Шумо - ҷавонон идомадиҳандаи таъриху фарҳанги қадимаи ватани худ, сарчашмаи ташаббусҳои бузург, манбаи ғояҳои нав, эҷодкорӣ, тақдири имрӯзу ояндаи Тоҷикистони соҳибистиқлол мебошед».
Дар ҳақиқат ҷавонон қувваи пешбарандаи ҷомеа ва давлат буда, бояд бо тамоми масъулият ва ҳисси ватандӯстию ватанпарастӣ ҳуқуқ ва уҳдадориҳое, ки давлат ба зиммаи онҳо гузоштааст, ҷавонмардона иҷро намоянд.
Шаҳрванд ва давлат дар муносибатҳои ҳуқуқӣ қарор доранд. Агар як тараф давлат дар назди шаҳрванд вазифаҳо дошта бошад, пас тарафи дуюм - шаҳрванд низ дар назди давлат вазифаҳои муайянро ба ҷо меорад, ки яке аз онҳо хизмат ба Ватан мебошад.
Тибқи моддаи 43-и Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон «Ҳифзи Ватан, ҳимояи манфиати давлат, таҳкими истиқлолият, амният ва иқтидори мудофиавии он вазифаи муқаддаси шаҳрванд аст».
Уҳдадории ҳарбӣ — ин уҳдадориест, ки ба дӯши шаҳрванди ҳар кишвар гузошта мешавад ва он иборат аз хизмат кардан дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ аст.
Дар ҳақиқат, хизмат ба Ватан қарзи ҳар як шаҳрванд буда, вай далериву ҷасурӣ ва ҷавонмардии ҳар як шаҳрванди бонангу номусро нишон медиҳад.
Барои ҳамин, ҳифзи Ватан на танҳо вазифаи ҳуқуқӣ, балки қарзи ахлоқӣ ва ватандӯстии ҳар шаҳрванд аст!
Ихтиёр ИСРОИЛОВ,
мудири Бахши ҷавонон, варзиш ва сайёҳии шаҳри Истиқлол
Болам зи вафои халқи бебоки Ватан.
Бо меҳри диёр қаҳрамонӣ бикунам,
Бар дидаи ман сурма шавад хоки Ватан.
Шаҳрванд бояд ҳуқуқ ва озодиҳои худро бо мақсади ободонӣ ва инкишофи ҳаматарафаи кишвар ва манфиати худ, инчунин ҷамъият истифода барад. Зери мафҳуми шаҳрванд мо шахсеро дар назар дорем, ки садоқатмандии худро нисбат ба кишваре, ки дар он ҷо ҳуқуқи шаҳрвандӣ дорад, нигоҳ медорад ва ҳуқуқҳои ӯ аз тарафи он кишвар таҳти ҳимоя қарор гирифтааст.
Шаҳрвандони ҷавон ба камол расида на танҳо соҳиби ҳуқуқу озодиҳои зиёд мегарданд, балки вазифа ва масъулияташон низ меафзояд. Дар яке аз суханронии худ Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо ҳисси баланди масъулияти ҷавонони ватандӯст ва пурмасъулият зикр намуданд: «Шумо - ҷавонон барои тақдири имрӯзу ояндаи давлату миллат, рушду ободии мамлакат дар арсаи ҷаҳон ва миёни давлатҳои мутамаддини олам мақоми шоиста ёфтани Тоҷикистони азиз масъулияти бузург бар дӯш доред. Бояд бо набзи ҳаёт ва асри нав ҳамқадам бошед, талаботи замонро пайваста эҳсос намоед, аз таҷрибаи пешбурди иқтисоду идоракунӣ воқиф гардед, манфиати миллату амнияти давлати соҳибистиқлоли худро дар раванди пурталотуми бархӯрдҳои ҷаҳонӣ ҳимоя карда тавонед. Шумо - ҷавонон идомадиҳандаи таъриху фарҳанги қадимаи ватани худ, сарчашмаи ташаббусҳои бузург, манбаи ғояҳои нав, эҷодкорӣ, тақдири имрӯзу ояндаи Тоҷикистони соҳибистиқлол мебошед».
Дар ҳақиқат ҷавонон қувваи пешбарандаи ҷомеа ва давлат буда, бояд бо тамоми масъулият ва ҳисси ватандӯстию ватанпарастӣ ҳуқуқ ва уҳдадориҳое, ки давлат ба зиммаи онҳо гузоштааст, ҷавонмардона иҷро намоянд.
Шаҳрванд ва давлат дар муносибатҳои ҳуқуқӣ қарор доранд. Агар як тараф давлат дар назди шаҳрванд вазифаҳо дошта бошад, пас тарафи дуюм - шаҳрванд низ дар назди давлат вазифаҳои муайянро ба ҷо меорад, ки яке аз онҳо хизмат ба Ватан мебошад.
Тибқи моддаи 43-и Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон «Ҳифзи Ватан, ҳимояи манфиати давлат, таҳкими истиқлолият, амният ва иқтидори мудофиавии он вазифаи муқаддаси шаҳрванд аст».
Уҳдадории ҳарбӣ — ин уҳдадориест, ки ба дӯши шаҳрванди ҳар кишвар гузошта мешавад ва он иборат аз хизмат кардан дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ аст.
Дар ҳақиқат, хизмат ба Ватан қарзи ҳар як шаҳрванд буда, вай далериву ҷасурӣ ва ҷавонмардии ҳар як шаҳрванди бонангу номусро нишон медиҳад.
Барои ҳамин, ҳифзи Ватан на танҳо вазифаи ҳуқуқӣ, балки қарзи ахлоқӣ ва ватандӯстии ҳар шаҳрванд аст!
Ихтиёр ИСРОИЛОВ,
мудири Бахши ҷавонон, варзиш ва сайёҳии шаҳри Истиқлол
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед