Як сокини 19-солаи деҳаи Арабхона дар ҷамоати деҳоти Носири Хусрави ноҳияи Қубодиён , аз аввалинҳо шуда ихтиёрӣ аризаи худро барои хидмат ба комиссариати ҳарбии ноҳия супоридааст.

Луқмон Холматови 19 сола мегӯяд, ба фарқ аз бисёр ҳамсолони дигараш ҳамеша мехост дар артиш хизмат кунад ва пеш аз ҳама тавон ва нирӯи худро ба ҳайси як низомии касбӣ бисанҷад. Вай мегӯяд, орзуи хизмат кардан дар Қувваҳои Мусалаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон  дар дили ӯ мардони калонсоли хона бедор кардаанд: "Дар назди одамҳои бузург нишаста  будам ва онҳо аз замони хизматашон дар артиш  ҳикоя мекарданд. Ман ҳам хостам, ки хизмат кунам".

Адолат Сайфуллоева модари ин ҷавон мегуяд: "Баъди аризаи писар барои хизмат нахуст ҳайрон мондам, ҳоло бошад, писараш бузург шудааст ва умедвор аст, ки ниятҳои ӯ барбод намераванд ва Луқмон бо сари баланд баргашта боиси ифтихори модар мешавад".

Луқмон мегӯяд, ӯ шаҳрванди Тоҷикистон аст ва ба ҳайси як марди ҷавон мехоҳад пеш аз ҳама барои худ собит кунад, ки  аз дасташ чӣ меояд. Ӯ умедвор аст, ки баъди хизмат роҳҳои ӯ барои кор дар оянда, хусусан қисмҳои низомӣ боз мешавад ва хизмати ӯ дар артиш, ҳангоми дархости кор ҳатман ба инобат гирифта мешавад.

Ин ҷавон таъкид намуд, ки аз кӯдаки мехост як низомӣ бошад. ҳамин аст,

Тибқи иттилои расмӣ солҳои ахир дар вилояти Хатлон ҷавононе, ки ихтиёрӣ ва пеш аз муҳлати даъват барои сарбоз шудан аз муоинаи духтурон мегузаранд бештар мешавад.

Даъвати баҳорӣ расман аз якуми апрел оғоз мешавад.