ҶАВОНОН
Чоршанбе 24 Апрел 2024 08:55
8578
Садояш пурғурур. Симояш пуршарар. Синааш сипар. Ҷонаш пурхатар. Ӯро мардист ҳадаф. Заифӣ ор. Ҳифзи меҳан шиор. Ҷавонест бовиқор.Сарафканда нест ӯ. Сарбаланд ҳасту сарафароз. Ӯро унвон аст сарбоз.

Як сарбозро рӯзҳои хидмат созанда аст. Як сарбозро зистан бонизом аст. Як сарбозро тарзи рафтор нишони қаҳрамонист. Як сарбозро тарзи пӯшиш рамзи ҷасоратмандист. Як сарбоз сабур аст. Як сарбоз ҷасур аст. Як сарбоз бозандаи нозандагии хеш аст.

Як сарбозро хоб тӯлонӣ нест. Як сарбозро гузашти лаҳзаҳо ҷуз шодмонӣ нест. Як сарбозро сар орӣ аз андешаи ҳифозат нест. Як сарбозро ҷон пурарзиштар аз ватан нест. Як сарбозро ном танҳо мард аст.

Онҳоро бояд шинохт. Аз онҳо гуфт. Тартибро аз онҳо омӯхт. Бо ин, меҳри ватанро дар қалби дигарон афрӯхт.

Моро низ ҳамин азм бурд ба макони мардонагӣ. Ба ҷойи ҷасорат. Ба қисми ҳарбии 06010-и Вазорати мудофиаи Ҷумҳурии Тоҷикистон. Барои боз кардани симои як сарбоз.

Бахтовар Хуҷамуродов аст ин “Писари Ватан”.

САНГАЗМЕ АЗ САНГТӮДА

Ӯ соли 1997 ба дунё омадааст. Дар деҳаи Сангтӯдаи ноҳияи Данғара. Таҳсилро он ҷо шурӯъ намудааст. Идома дода онро дар факултаи театр, кино ва телевизиони Донишкадаи давлатии фарҳанг ва санъати Тоҷикистон ба номи Мирзо Турсунзода. Ӯро нахуст орзу танҳо ҳунарманди театр шудану дар ин соҳа фаъолият кардан буд. Театри мусиқӣ-мазҳакавии шаҳри Бохтар пазируфт ӯро ба ин мақом. Аммо баъди соҳибдиплому соҳибкор шудан омад ба ин қарор. Яъне аввалан гузаштан аз мактаби мардонагӣ. Табдил ёфтан ба як ҷавонмард. Ба як қаҳрамонмарде, ки вуҷудаш пур бошад аз ҷасорату садоқат. Дур бошад аз заифиву нотавонӣ. Вафодори Ватан бошаду фарзанди сазовори он. Дигар хост қабл аз бозандаи симоҳои қаҳрамонон кашандаи рӯзгори онҳо бошад.
“Ҳангоми таҳсил дар донишкада устодон ба мо иҷрои нақшҳои қаҳрамононро меомӯзониданд. Хеле талош мекардем то ба нақш ворид шавем. Симои як фарзанди қаҳрамон бошем. Боэҳсос ибрози ҳар ҳарфу иҷрои ҳар ҳаракатҳои онҳо маро водор месохт, то аз худ пурсам, ки ман чаро чунин фарзанд набошам?”- мегӯяд Бахтовар.

Омад ба хидмат. Саф кашид дар қатори сарбозони боматонат. Ба тан кард либоси ҷавонмардӣ. Бо пӯшидани он сарбаландӣ эҳсос кард. Масъулият дарк кард. Тартиби анҷоми худро таъмин кард. Пешорӯи оина қарор гирифт. Ба симояш нигарист. Бо қаноатмандӣ аз худ гуфт: Ман акнун барои ин Ватан як муҳофиз хоҳам буд.

Акнун наздики даҳ моҳ аст дар талош аст. Дар пайи қавӣ будан ба азми худ. Дар пайи будани муҳофизи арзандаи ин Ватан.

АСКАРЕ ПУР АЗ ҲУНАР

Мо Бахтоварро дар саҳни қисми ҳарбӣ дарёфтем. Дар ҳоли суҳбат бо ҳамхидматон. Ӯ хушгӯӣ мекарду шод месохт табъи дигарон. Чеҳраҳо тобон. Сарбаландияшон аз нигоҳҳояшон буд аён. Чун аз рӯи тартиб фаро расида буд лаҳзаи фароғати хидматчиён. Маълум ки чунин лаҳзаҳо дар канори ӯ хуш аст. Атрофаш пур аз ҳамхидматонаш. Мисле, ки мухлисӣ мекарданд ӯро. Бо кафкӯбию хондани таҳсин. Ӯ месароид. Суруди ватандӯстӣ. Бо ишораи дастон онро пурэҳсостар месохт.

Бароямон собит кард ин ҳолат, ки Бахтовар фароғатбахши ҳамхидматони хеш аст. Болидакунандаи рӯҳияи онҳо. Гоҳе бо ҳазле онҳоро хуштабъ месозад. Гоҳи дигар бо иҷрои таронае ба ҷӯш меорад чашмаи меҳри ватанро дар вуҷудашон. Гоҳе ҳам иҷро мекунад пораеро аз намоишномае. Ӯ иштирокдори фаъоли чорабиниҳои қисми ҳарбии худ аст.

Ӯ ҳанӯз ҳангоми ёд кардани савганди ҳарбӣ иҷро намуда нақшеро. Пораеро аз намоишномаи “Суруши Сталинград”. Аз он ҷост, ки шинохта шуда чун аскари пур аз ҳунар.

НИЗОМИ ЯК РӮЗИ БАХТОВАР

Бахтовар дӯстдори низом аст. Он чи ки ҷорист дар ҳар қисмӣ ҳарбӣ. Он чи ки хос аст ба ҳар ҳифозатгар. Ҳар соат беҳадаф нест он ҷо. Ҳар лаҳза бе мақсад.
“Рота бархез!”

Бо ин садост оғози ҳар рӯзӣ Бахтовар. Бо бонги ҷасорат. Бо нидои омода будан бар ҳар амри Ватан. Шояд қаблан дар ҳаҷми сонияҳо ҳаракат кардан барояш коре буд муъҷизадор. Аммо ҳоло бархостану пӯшидани анҷоми ӯ фарогирандаи ҳамагӣ чанд сония мебошад. Ин аст, ки ӯ адои хидматро расидан ба қадри лаҳзаҳо мешуморад. Сабаби шинохтани сонияҳо мегӯяд.

Ӯ дар қатори ҳамхидматон мепардозад пайи анҷоми тамрини пагоҳирӯзӣ. Онҳо иҷро мекунанд машқҳои гуногун. Обутоб медиҳанд бадани хешро. Бо як тартибу бо як низом. Бахтоварро ин боис шуда ба танӯманду тавоно эҳсос кардани худ то анҷоми рӯз.

Иҷрои қоидаҳои тозагию озодагӣ низ ҷорист дар тартиби рӯзи Бахтовар. Шӯстушуи субҳгоҳӣ низ ҳаст бо як низому як маром. Сипас, ӯ мепардозад барои тартиб додани макони хоб. Барои омода шудан ба анҷоми дигар тартибот.

Барои Бахтовар замони истифода намудан аз китобхонаи қисми ҳарбӣ басо дӯстдоштанист. Чун худ майли зиёд дорад ба мутолиа. То замони сарбоз шудан, ӯро китобҳои дорои қиссаю ҳикояҳои муассир сӯи худ мекашид. Аммо ҳоло ӯро майл аст ба мутолиаи китобҳое, ки аз ҳифзи Ватан мегӯянду мардонагӣ. Ё аз таъсири муҳиту зист. Ё шояд аз хости табдил ёфтан ба қаҳрамонмард. “Бузургон ва қаҳрамонони миллати тоҷик” яке аз он китобҳоест, ки Бахтовар зиёд ба даст мегирад. Ин китоб доир ба рӯзгор ва пайкори нобиғаҳои миллати тоҷик мегӯяд. Аз ҷонбозиҳои қаҳрамонҳои миллӣ барои бақои халқи тоҷик дар тӯли ҳазорсолаҳо қисса мекунад. Доштани шарафу номуси ватандориро таъкид медорад.

Нахустнақшаи Бахтовар сарбаландона иҷро намудани хидмати Ватан аст. Баъд аз он мехоҳад пайи фаъолияти худ пардозад. Бо доштани меҳри ватан дар қалб. Ӯро акнун ду унвон хоҳад буд. Ҳунарманду ҳимоятгар.

“ФАРЗАНДИ ДАЛЕРИ ШУМО БАХТОВАР”

Бахтовар пайвата дар иртибот аст бо хонавода. Бо фароҳам будани шароитҳо. Аммо мо низ хостем барояш паёмрасон бошем. Ин паёми ӯ хотирае бошад ба азизонаш. Ба ояндааш. Хуб ва ифтихорбахш. Аз ӯ хостем навиштани номаеро. Гуфтани ҳар ҳарфи дилро. Аввалин интихобаш модар буд. Хост ба ӯ бигӯяд. Шурӯъ кард. Атрофашро мисле, ки ифтихор пахш намуда буд. Бо ҳаяҷону шавқ менавишт. Бо чанд бор назар кардан ба як ҷумла. Бо андешидани сухани муассире. Шояд эҳсос намуда буд, ки сарбаландии хонавода аст. Шояд дарк карда буд, сазовори унвони ҷавонмард гаштааст. Шояд мегуфт дигар Ватан аз ӯ розист. Шояд меандешид, ки амалӣ карда орзуи волидону марди ҳақиқӣ шуда. Шоядам эътимод дошт, ки акнун фарзанди сазовори онҳост. Бо ин ҷумла хатм кард: “Бо умеди дидор фарзанди далери Шумо Бахтовар”.

Мо баргаштем. Номаи Бахтовар дар даст. Бо хондани таҳсин ба ӯ. Бо сано гуфтан ба иродаю азмаш. Бо ибрози сипос ба ӯ. Ба чунин писарони Ватан.

P/S: Хонандагони азиз! Шакли видеоии маводро аз ютубканали рӯзнома – javonontv тамошо карда метавонед.

Эзоҳи худро нависед



Рамзҳо дар расм