ҶАВОНОН
Ҷумъа 19 Апрел 2024 01:36
Ниҳоят қадами ҷиддӣ ва масъулияти беандоза барои ҳар як миллати мутамаддин, озодихоҳу фарҳангпеша ва гуманисту адолатхоҳ, бахусус, барои миллати дар тӯли таърих бисёр ҷафодидаи тоҷик расидан ба истиқлолоияти давлативу миллӣ мебошад, ки он ниҳоят дер ҳам бошад, хушбахтона, 9 сентябри соли 1991 насибамон гардид. Вале афсус, ки аз ҷониби нерӯҳои аҳриманӣ ин шакари мо бо заҳр омехта шуд ва қариб буд, ки ин заҳр ҷисми миллатро ба куллӣ маҳв кунад. Аммо боз ҳам хушбахтона, ки ин миллат Синои давр – муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро барои малҳам бахшидан ба ин дарди ҷонфизои миллат кайҳо омода карда будааст.
Таърих саросар далели он аст, ки ягон давлат бе нерӯи муҳофизатгар бақо надорад. Барои ҳамин, як қадами муҳиме, ки Тоҷикистон солҳои аввали мустақилият гузошт, таъсиси Қувваҳои Мусаллаҳ буд. Зеро баробари соҳибистиқлол гаштан Тоҷикистон ба як буҳрони ҷиддӣ рӯ ба рӯ гардид, ки метавонист кишварро аз харитаи сиёсии ҷаҳон берун созад. Барои давлат бе доштани Қувваҳои Мусаллаҳ ҳифзи арзишҳои миллӣ имконнопазир аст. Пас аз пош хурдани давлати шӯравӣ Тоҷикистон тавонист дар як муддати кӯтоҳ Артиши қудратманде таъсис диҳад. Ин ҳам дар ҳолест, ки кишварҳои дигари иттиҳоди собиқ тавонистанд, ки лавозимоти муҳиму бузурги ҳарбиро ба мерос гиранд.
Хушбахтона, Артиши миллӣ имрӯз ба такягоҳи асосии давлат ва сипари боэътимоди миллат табдил ёфта, маҳз бо хизмати содиқонаи ҳайати шахсии Қувваҳои Мусаллаҳ ва мақомоти ҳифзи ҳуқуқ дар як муддати кӯтоҳ ба як артиши қобили ҳифзи Ватан табдил ёфт.
Дар остонаи ҷашни 25-солагии Қувваҳои Мусаллаҳ хоҳу нохоҳ мо аз таърихи ташакулёбӣ, роҳи тайнамудаи Артиши миллӣ, нақши он дар таҳкими Истиқлолияти давлатӣ ва корнамоиҳои ҳазорон нафар афсару аскари шуҷои сохторҳои низомии мамлакат, ки дар роҳи ҳифзи Истиқлолияти давлатӣ, барқарор намудани суботу оромии ҷомеа ва сохти конститутсионии кишвар ҷони худро аз даст додаанд, ба некӣ ёд меорем.
Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар пас аз якуним соли ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ, дар марҳилаи ниҳоят вазнин ва ҳассоси таърихӣ таъсис ёфт, дар замоне ки бақои давлати тоҷикон таҳти хатари ҷиддӣ қарор дошт.
Аввали 1992 аз тарафи Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Қарор «Дар бораи таъсиси Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон» ба тасвиб расид, ки он дар заминаи гурӯҳҳои мусаллаҳе, ки Ҳукумати конститутсиониро тарафдорӣ менамуданд, ташкил шуд. Аз таъсисёбии Артиш вақти зиёде нагузашта, ба дӯши он якҷоя бо дигар мақомоту сохторҳои ҳифзи ҳуқуқ вазифаи басо бузург ва масъулияти ниҳоят муҳим – таъмини суботу амнияти кишвар вогузор гашт.
Ҳамин тариқ, 23-юми феврали соли 1993 нахустин паради ҳарбии ҷузъу томҳои Артиши миллӣ баргузор гардид, ки он рӯз расман Рӯзи Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон эълон гардид.
Минбаъд Қувваҳои Мусаллаҳ муборизаро бар зидди дастаҳои мусаллаҳи ҷинояткор, ошубҳои хиёнаткорона, кӯшишҳои табаддулоти ҳарбии хоинони миллат ва ҳифзи сарҳади давлатӣ пурзӯр намуда, дар айни замон аз имтиҳони ҷиддии ҳаёт гузашт ва собит намуд, ки метавонад мустақилияти марзу буми кишварро ҳифз намояд.
Дар ин раванд хизматчиёни ҳарбии Қувваҳои Мусаллаҳи мамлакат бо ҷасорату матонат ва далерию шуҷоат ватандӯстии худро борҳо собит намуданд.
Ҳукумати мамлакат аз ибтидо бо мақсади ҳарчи зудтар ба эътидол овардани вазъияти кишвар ва ба ташкили воҳидҳои зарурии низомӣ, инчунин, тарбияи кадрҳои соҳибихтисос кӯшиш карда, сарфи назар аз мушкилоти зиёд ҳалли ин масъаларо оҳиста-оҳиста таъмин намуд. Чунин навгониҳо, пеш аз ҳама, ба болоравии омодагии ҷангии ҳайати шахсӣ ва таҳкими қобилияти онҳо бо дарназардошти тағйирёбии вазъияти ҳарбӣ-сиёсӣ, яъне мутобиқ сохтани аксуламали фаврӣ равона шуда буданд.
Аз оғози таъсисёбии Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар то имрӯз ҳайати шахсии он дар лаҳзаҳои бисёр ҳассосу тақдирсоз садоқати худро ба Ватан ва миллат борҳо собит кардааст. Бо ибораи дигар, дар муддати 25 сол бар зимаи хизматчиёни ҳарбӣ иҷрои вазифаҳое гузошта шуда буданд, ки тақдири миллат ва давлати соҳибистиқлоли Тоҷикистон ба онҳо вобаста буд.
Новобаста аз вазъи номусоиди ҳарбию сиёсӣ ва иҷтимоиву иқтисодии кишвар Роҳбарияти давлату Ҳукумати ҷумҳурӣ аз рӯзҳои аввал такмили сохтори ташкилию штатӣ, таъминоти моддиву техникӣ ва пуррагардонии сафи Артиш бо мутахассисони касбии низомиро ба роҳ монд. Зеро амнияти давлату миллат, ҳаёти осоиштаи ҷомеа ва пешрафти тамоми соҳаҳои иқтисодиёту иҷтимоиёт, тартиботи ҳуқуқӣ, таъмини волоияти қонун, пешгириву мубориза бар зидди ҷинояткорӣ, пеш аз ҳама, ба тинҷиву оромӣ ва мустаҳкамии марзу буми кишвар вобаста аст, ки маҳаки асосии давлати соҳибистиқлоли моро ташкил медиҳанд.
Баҳри ҳамоҳангсозии фаъолияти муштарак бо сохторҳои ҳамсони кишварҳои минтақа ва ҷаҳон дар мубориза бар зидди терроризми байналмилалӣ, пешгирӣ ва паҳншавии экстремизм ва сайқал додани маҳорату малакаи ҷангии ҳайати шахсӣ чӣ дар ҳудуди Тоҷикистон ва чӣ берун аз он имрӯзҳо пайваста машқҳои васеи муштараки ҳарбӣ гузаронида мешавад.
Дар давоми солҳои сипаришуда дар доираи ҳамкориҳои ҳарбӣ ва ҳарбӣ-техникӣ байни вазоратҳои мудофиаи Тоҷикистону кишварҳои хориҷ як қатор санаду созишномаҳои ҳуқуқӣ, низомӣ, ки муносибатҳои гуногунҷабҳаи ҳарбии кишварҳои ба мо ҳампаймонро мушаххас месозанд, ба имзо расида, ҳамчунин, вохӯриву мулоқотҳои судманд барои густариши минбаъдаи Қувваҳои Мусаллаҳ доир гардиданд. Артиши миллӣ ҳамкориҳои самарабахшро бо созмонҳои байналмилалӣ, аз ҷумла Созмони Аҳдномаи Амнияти Дастаҷамъӣ, Созмони Ҳамкориҳои Шанхай, Созмони Амният ва Ҳамкорӣ дар Аврупо, Аҳдномаи Атлантикаи Шимолӣ ва дигар ташкилотҳои бонуфузи ҷомеаи ҷаҳонӣ густариш додааст.
Ҳамкориҳои ҳарбӣ ва ҳарбӣ-техникии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо кишварҳои хориҷ ва созмонҳои байналмилалӣ асосан дар самтҳои мубодилаи иттилооту таҷрибаомузӣ дар мубориза бар зидди терроризму дигар зуҳуроти номатлуб, омодасозии кадрҳои низомӣ ва расонидани кӯмакҳои техникӣ ба Артиши ҷавони кишвар ба роҳ монда шудааст. Айни замон Артиши миллии мо бо беш аз 50 кишвари олам ҳамкориҳои ҳарбӣ ва ҳарбӣ-техникӣ дорад, ки ин ҳама иқдомот баҳри дифои Ватан аз ҳар гуна хатароти эҳтимолӣ ва ҳифзи якпорчагии Тоҷикистони соҳибистиқлол амалӣ карда мешавад.
Аз рӯи баҳои коршиносони низомии сатҳи байналмилалӣ имрӯз нерӯи мудофиавии кишвари мо дар баробари дигар кишварҳои минтақа ва ҷаҳон тавонову қудратманд аст. Имрӯз масъулини низомӣ қатъиян изҳор медоранд, ки бо дарназардошти таҳдидҳои нави ҷаҳонӣ ҳамеша дар ҳолати омодабош қарор доранд ва рисолати хешро бо зиракии баланди сиёсӣ ба ҷо меоранд.
Бешубҳа, агар мо имрӯз дар фазои амну осуда ба сар мебарем, гувоҳи он аст, ки фарзандони сарсупурдаи миллат шабу рӯз нагуфта марзҳоямонро посбонӣ мекунанд. Онҳо роҳати хешро барои осоиши мардуми кишвари азизашон фидо намуда, саъй доранд, то ягон нохалафу бадкоре ҳадафи номатлуби хешро амалӣ насозад. Агар ба таърихи 25 соли мавҷудияту ташкили Қувваҳои Мусаллаҳ назар афканем, маълумамон мегардад, ки ин ниҳоди муҳими кишвар бо кормандони сарсупурдаву содиқаш корҳои зиёде анҷом дода, хатарҳои зиёдеро пешгирӣ кардааст.
Аз ин хотир, мо тамоми ҳайати хизматчиёни ҳарбии сохторҳои ҷузъу томи низомӣ, ҳомиёни шуҷои Ватанро бо иди касбиашон – Рӯзи Қувваҳои Мусаллаҳ самимона шодбош мегӯем!
“ҶАВОНОНИ ТОҶИКИСТОН”
Таърих саросар далели он аст, ки ягон давлат бе нерӯи муҳофизатгар бақо надорад. Барои ҳамин, як қадами муҳиме, ки Тоҷикистон солҳои аввали мустақилият гузошт, таъсиси Қувваҳои Мусаллаҳ буд. Зеро баробари соҳибистиқлол гаштан Тоҷикистон ба як буҳрони ҷиддӣ рӯ ба рӯ гардид, ки метавонист кишварро аз харитаи сиёсии ҷаҳон берун созад. Барои давлат бе доштани Қувваҳои Мусаллаҳ ҳифзи арзишҳои миллӣ имконнопазир аст. Пас аз пош хурдани давлати шӯравӣ Тоҷикистон тавонист дар як муддати кӯтоҳ Артиши қудратманде таъсис диҳад. Ин ҳам дар ҳолест, ки кишварҳои дигари иттиҳоди собиқ тавонистанд, ки лавозимоти муҳиму бузурги ҳарбиро ба мерос гиранд.
Хушбахтона, Артиши миллӣ имрӯз ба такягоҳи асосии давлат ва сипари боэътимоди миллат табдил ёфта, маҳз бо хизмати содиқонаи ҳайати шахсии Қувваҳои Мусаллаҳ ва мақомоти ҳифзи ҳуқуқ дар як муддати кӯтоҳ ба як артиши қобили ҳифзи Ватан табдил ёфт.
Дар остонаи ҷашни 25-солагии Қувваҳои Мусаллаҳ хоҳу нохоҳ мо аз таърихи ташакулёбӣ, роҳи тайнамудаи Артиши миллӣ, нақши он дар таҳкими Истиқлолияти давлатӣ ва корнамоиҳои ҳазорон нафар афсару аскари шуҷои сохторҳои низомии мамлакат, ки дар роҳи ҳифзи Истиқлолияти давлатӣ, барқарор намудани суботу оромии ҷомеа ва сохти конститутсионии кишвар ҷони худро аз даст додаанд, ба некӣ ёд меорем.
Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар пас аз якуним соли ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ, дар марҳилаи ниҳоят вазнин ва ҳассоси таърихӣ таъсис ёфт, дар замоне ки бақои давлати тоҷикон таҳти хатари ҷиддӣ қарор дошт.
Аввали 1992 аз тарафи Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Қарор «Дар бораи таъсиси Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон» ба тасвиб расид, ки он дар заминаи гурӯҳҳои мусаллаҳе, ки Ҳукумати конститутсиониро тарафдорӣ менамуданд, ташкил шуд. Аз таъсисёбии Артиш вақти зиёде нагузашта, ба дӯши он якҷоя бо дигар мақомоту сохторҳои ҳифзи ҳуқуқ вазифаи басо бузург ва масъулияти ниҳоят муҳим – таъмини суботу амнияти кишвар вогузор гашт.
Ҳамин тариқ, 23-юми феврали соли 1993 нахустин паради ҳарбии ҷузъу томҳои Артиши миллӣ баргузор гардид, ки он рӯз расман Рӯзи Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон эълон гардид.
Минбаъд Қувваҳои Мусаллаҳ муборизаро бар зидди дастаҳои мусаллаҳи ҷинояткор, ошубҳои хиёнаткорона, кӯшишҳои табаддулоти ҳарбии хоинони миллат ва ҳифзи сарҳади давлатӣ пурзӯр намуда, дар айни замон аз имтиҳони ҷиддии ҳаёт гузашт ва собит намуд, ки метавонад мустақилияти марзу буми кишварро ҳифз намояд.
Дар ин раванд хизматчиёни ҳарбии Қувваҳои Мусаллаҳи мамлакат бо ҷасорату матонат ва далерию шуҷоат ватандӯстии худро борҳо собит намуданд.
Ҳукумати мамлакат аз ибтидо бо мақсади ҳарчи зудтар ба эътидол овардани вазъияти кишвар ва ба ташкили воҳидҳои зарурии низомӣ, инчунин, тарбияи кадрҳои соҳибихтисос кӯшиш карда, сарфи назар аз мушкилоти зиёд ҳалли ин масъаларо оҳиста-оҳиста таъмин намуд. Чунин навгониҳо, пеш аз ҳама, ба болоравии омодагии ҷангии ҳайати шахсӣ ва таҳкими қобилияти онҳо бо дарназардошти тағйирёбии вазъияти ҳарбӣ-сиёсӣ, яъне мутобиқ сохтани аксуламали фаврӣ равона шуда буданд.
Аз оғози таъсисёбии Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар то имрӯз ҳайати шахсии он дар лаҳзаҳои бисёр ҳассосу тақдирсоз садоқати худро ба Ватан ва миллат борҳо собит кардааст. Бо ибораи дигар, дар муддати 25 сол бар зимаи хизматчиёни ҳарбӣ иҷрои вазифаҳое гузошта шуда буданд, ки тақдири миллат ва давлати соҳибистиқлоли Тоҷикистон ба онҳо вобаста буд.
Новобаста аз вазъи номусоиди ҳарбию сиёсӣ ва иҷтимоиву иқтисодии кишвар Роҳбарияти давлату Ҳукумати ҷумҳурӣ аз рӯзҳои аввал такмили сохтори ташкилию штатӣ, таъминоти моддиву техникӣ ва пуррагардонии сафи Артиш бо мутахассисони касбии низомиро ба роҳ монд. Зеро амнияти давлату миллат, ҳаёти осоиштаи ҷомеа ва пешрафти тамоми соҳаҳои иқтисодиёту иҷтимоиёт, тартиботи ҳуқуқӣ, таъмини волоияти қонун, пешгириву мубориза бар зидди ҷинояткорӣ, пеш аз ҳама, ба тинҷиву оромӣ ва мустаҳкамии марзу буми кишвар вобаста аст, ки маҳаки асосии давлати соҳибистиқлоли моро ташкил медиҳанд.
Баҳри ҳамоҳангсозии фаъолияти муштарак бо сохторҳои ҳамсони кишварҳои минтақа ва ҷаҳон дар мубориза бар зидди терроризми байналмилалӣ, пешгирӣ ва паҳншавии экстремизм ва сайқал додани маҳорату малакаи ҷангии ҳайати шахсӣ чӣ дар ҳудуди Тоҷикистон ва чӣ берун аз он имрӯзҳо пайваста машқҳои васеи муштараки ҳарбӣ гузаронида мешавад.
Дар давоми солҳои сипаришуда дар доираи ҳамкориҳои ҳарбӣ ва ҳарбӣ-техникӣ байни вазоратҳои мудофиаи Тоҷикистону кишварҳои хориҷ як қатор санаду созишномаҳои ҳуқуқӣ, низомӣ, ки муносибатҳои гуногунҷабҳаи ҳарбии кишварҳои ба мо ҳампаймонро мушаххас месозанд, ба имзо расида, ҳамчунин, вохӯриву мулоқотҳои судманд барои густариши минбаъдаи Қувваҳои Мусаллаҳ доир гардиданд. Артиши миллӣ ҳамкориҳои самарабахшро бо созмонҳои байналмилалӣ, аз ҷумла Созмони Аҳдномаи Амнияти Дастаҷамъӣ, Созмони Ҳамкориҳои Шанхай, Созмони Амният ва Ҳамкорӣ дар Аврупо, Аҳдномаи Атлантикаи Шимолӣ ва дигар ташкилотҳои бонуфузи ҷомеаи ҷаҳонӣ густариш додааст.
Ҳамкориҳои ҳарбӣ ва ҳарбӣ-техникии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо кишварҳои хориҷ ва созмонҳои байналмилалӣ асосан дар самтҳои мубодилаи иттилооту таҷрибаомузӣ дар мубориза бар зидди терроризму дигар зуҳуроти номатлуб, омодасозии кадрҳои низомӣ ва расонидани кӯмакҳои техникӣ ба Артиши ҷавони кишвар ба роҳ монда шудааст. Айни замон Артиши миллии мо бо беш аз 50 кишвари олам ҳамкориҳои ҳарбӣ ва ҳарбӣ-техникӣ дорад, ки ин ҳама иқдомот баҳри дифои Ватан аз ҳар гуна хатароти эҳтимолӣ ва ҳифзи якпорчагии Тоҷикистони соҳибистиқлол амалӣ карда мешавад.
Аз рӯи баҳои коршиносони низомии сатҳи байналмилалӣ имрӯз нерӯи мудофиавии кишвари мо дар баробари дигар кишварҳои минтақа ва ҷаҳон тавонову қудратманд аст. Имрӯз масъулини низомӣ қатъиян изҳор медоранд, ки бо дарназардошти таҳдидҳои нави ҷаҳонӣ ҳамеша дар ҳолати омодабош қарор доранд ва рисолати хешро бо зиракии баланди сиёсӣ ба ҷо меоранд.
Бешубҳа, агар мо имрӯз дар фазои амну осуда ба сар мебарем, гувоҳи он аст, ки фарзандони сарсупурдаи миллат шабу рӯз нагуфта марзҳоямонро посбонӣ мекунанд. Онҳо роҳати хешро барои осоиши мардуми кишвари азизашон фидо намуда, саъй доранд, то ягон нохалафу бадкоре ҳадафи номатлуби хешро амалӣ насозад. Агар ба таърихи 25 соли мавҷудияту ташкили Қувваҳои Мусаллаҳ назар афканем, маълумамон мегардад, ки ин ниҳоди муҳими кишвар бо кормандони сарсупурдаву содиқаш корҳои зиёде анҷом дода, хатарҳои зиёдеро пешгирӣ кардааст.
Аз ин хотир, мо тамоми ҳайати хизматчиёни ҳарбии сохторҳои ҷузъу томи низомӣ, ҳомиёни шуҷои Ватанро бо иди касбиашон – Рӯзи Қувваҳои Мусаллаҳ самимона шодбош мегӯем!
“ҶАВОНОНИ ТОҶИКИСТОН”
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед