Дар замони муосир масъалаи ифротгароӣ ва тундгароии динӣ ҳамчун яке аз хатарҳои ҷиддӣ дар ҷомеаи ҷаҳонӣ дониста мешавад. Ин ҷиҳати масъала воқеияти тозаро ба вуҷуд оварда, тақозо менамояд, ки табиати ин зуҳурот, заминаҳои пайдоиш таҳаввулот ва сабабҳои пайдо гардидани онҳо пайваста, пурра ва ҳамаҷониба омӯхта шавад.

Айни замон шаҳрвандоне, ки ба сафи равия ва ҳизбу ҳаракатҳои динӣ-экстремистӣ ва ифротгароӣ ҳамроҳ мешаванд, илова бар ҷинояткор будан, хоини Ватану миллат ҳисобида мешаванд. Шояд дар зеҳни касе ин савол ба вуҷуд ояд, ки чӣ гуна онҳоро ба гурӯҳҳои ифротӣ пайвастаанд? Таркиби ҷинояти онҳо чун хоини Ватану миллат дар чист?

Чуноне ки хатар ва даҳшатҳои ин гурӯҳ ба ҳамагон маълум шуд, яке аз муҳимтарин барномаи гурӯҳҳои ифротӣ аз байн бурдани Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад. Онҳо ин нияти худро расман эълон карда, кишвари моро ҳамчун як ноҳияи хурди “Хилофот”-и худ пешбинӣ мекунанд.

Бинобар ин, ҳар шаҳрванди Тоҷикистон, ки ба гурӯҳҳои ифротӣ ҳамроҳ мешаванд, бевосита дар мақсадҳои шуми онҳо ва дар фаъолиятҳои зиддидавлатӣ ва зиддимиллии онҳо шарик мешаванд. Яъне ин шаҳрванд барои аз байн бурдани давлати худ ва барои нобуд сохтани миллати хеш ҳамроҳ ба ифротиён забон як мекунад ва барои амалӣ шудани мақсадҳои нопоки ифротиён ба онҳо ёрӣ мерасонад. Ҳамин тавр, ӯ дар муқобили давлати худ, бар зидди Ватани худ қарор мегирад ва хоини Ватану миллати хеш мегардад.

Сокинони мамалакат огоҳанд, ки ин турфа одамон, ҷавононро фирефта намуда, ғайриқонунӣ ба Сурия, Ироқу Афғонистон мефиристанд, то аз онҳо террорист омода месозанд.

Мавриди зикр аст, ки роҳбари ташкилоти террористӣ ва экстремистии собиқ ҳизби наҳзати исломӣ ва дигар ҳаммаслаконаш ҳоло ҳам аз нияти бади худ даст накашидаанд, баръакс ҳиллаву тадбир меандешанд, ки чи тавр бори дигар миёни миллати тоҷик тафриқа эҷод намоянд ва ба ғаразҳои касифи худ ноил шаванд.

Бинобар ин зиракии сиёсиро аз даст набояд дод, осудахотир набояд шуд, аз макри душман лаҳзае набояд фориғ буд. Зеро душман дар макру ҳилла ва дар андешаи бад аст, кӯшиш ба харҷ медиҳад, то зарари худро ба кишвари орому осуда ва биҳиштосои мо - Тоҷикистон расонад.

Умед ПУДИНАЕВ,
ходими калони илмии АМИ ҶТ