Дар таърихи фарҳанги мардуми ориёитабор ҳеч як анъана ва расму ойине чун ҷашни хуҷастапай ва фархундаи Наврӯз азизу арҷманд нест. Наврӯз пайвандгари насли имрӯз бо расму ойин,  арзишҳои эстетикӣ, меҳру садоқат ва анъаноти ниёгон мебошад.

Бо ҳамин мазмун имрӯз 16–март, масъулин ва донишҷӯёни Коллеҷи муҳандисию омӯзгории шаҳри Душанбе иди Наврӯзи хуҷастапайро бо меҳру муҳаббати самимӣ пешвоз гирифтанд.

Зулайхо Зокирова, директори Коллеҷи муҳандисию омӯзгории шаҳри Душанбе зимни ифтитоҳи чорабинӣ доир ба нақш ва ҷавҳари ин ҷашни миллӣ суханронӣ намуда, иброз доштанд, ки иди Наврӯз таърихи ҳазорсола дошта, куҳантарин оини миллӣ дар ҷаҳон ба шумор меравад. Он яке аз қадимтарин идҳои ориёӣ мебошад, ки то ҳанӯз таҷлил мегардад.

Дар чорабинии мазкур донишҷӯёни коллеҷ ин иди фархундаро бо тамоми суннатҳояш истиқбол гирифта, бо оростани хони Наврӯзӣ, махсусан ҳафтсину ҳафтшин ба он шукӯҳу шаҳомати хоса бахшиданд.

Дар идомаи чорабинӣ донишҷӯён дар васфи баҳору наврӯз шеърҳо қироат намуда, аз фаро расидани фасли баҳору ҷашни ҷаҳонии Наврӯз хушҳолӣ намуданд.  
  
Беҳрӯз ХОЛМУРОДОВ, “ҶТ”