Шахсе дар орзуи ганҷу зар буд. Дар китобе хонд, ки дар як маҳал ганҷи бешуморе дар замин гӯронда шудааст ва тасмим гирифт, ки онро пайдо мекунад. Муддати тӯлонӣ он ганҷро ҷустуҷӯ намуд.

Рӯзе дар ҷустуҷӯи ҷавоҳирот заминро мекофт ва ин замон аз осмон бели тиллоие ба наздаш фуруд омад. Он шахс дарҳол онро гирифта, бо хушҳолӣ ба хонааш равон шуд. Дигар дар бораи он ганҷи бешумор фикр ҳам намекард, чун ҳамон бели тиллоиро молу сарвати хубу басанда меҳисобид.

Боре аз осмон нидое шунид: “Ту бояд бо ин бел ҳамон ганҷро мекофтӣ ва маҳз ҳамин бел туро ба макони он ганҷ мебурд. Аммо ту он сарвати бебаҳоро бо ҳамин як бели тиллоӣ иваз намудӣ. Аз ин рӯ, онро аз ту пас хоҳам гирифт”.

Таҳия