Замоне Томас Эдисони ҷавон аз мактаб ба хона баргашта номаеро, ки муаллимааш дода буд, ба модараш дод. Модар бо чашмони пурашк номаро дар назди писараш бо овози баланд хонд: “Писари шумо оқил ва нобиға аст. Ин мактаб хеле мактаби кӯчак аст ва дар ин ҷо муаллимоне, ки қобиляти ба ӯ сабақ омӯхтану таълим доданро дошта бошанд, нестанд. Хоҳишмандам, ба ӯ худатон таълим диҳед!”

Аз марги модар солҳо сипарӣ гашт. Рӯзе Эдисон, ки он замон аллакай ҳамчун яке аз ихтироъкорони аср машҳур гардида буд, ҳангоми аз назар гузарондани албоми суратҳо ва дигар маводҳои бойгонии қадимаи оилавии худ ин номаро пайдо карду кушода хонд: “Писари шумо нодон ва зеҳнан ақибмонда аст. Мо дигар имкони бо дигар талабагон дар як синф таълим додани ӯро надорем. Аз ин рӯ, тавсия медиҳем, ки худатон мустақилона дар хона ба таълиму тадриси ӯ машғул шавед”.

Эдисон якчанд соат фиғон бардошта гирист. Сипас, дар дафтари хотироти худ ин сатрҳоро навишт: “Томас Элва Эдисон як бачаи нодон ва зеҳнан ақибмонда буд. Танҳо ба шарофати модари қаҳрамонаш ӯ яке аз нобиғаҳои машҳуру барҷастаи асри худ гардид”.

Таҳияи Гулбаҳор РАҲМОНОВА, "ҶТ"