Рӯзе як мард ба назди Суқрот омада пурсид:

- Дӯсти ту дар бораи ту ба ман баъзе чизҳои аҷиб гуфт. Донистан мехоҳӣ?

- Сабр кун, - гуфт Суқрот. – Қабл аз он ки чизе бигӯӣ, аввал суханони худро аз 3 элак гузарон.
- Барои чӣ? – ҳайрон шуд он мард.

- Ин роҳи дуруст аст, ҳоло худат мефаҳмӣ. Қабл аз гуфтани он суханҳо хуб фикр бояд кард ва суханони худро аз се элак бояд гузаронд. Элаки якум элаки ҳақиқат аст. Ту аниқ медонӣ, ки он суханҳо ҳақиқатанд?

- Не, ман инро аниқ гуфта наметавонам, - худро гум карда гуфт мард. – Ман танҳо хостам, ки суханҳои аз каси дигар шунидаамро ба шумо нақл кунам.

- Хуб, ту намедонӣ, ки он суханҳо ҳақиқат доранд ё не. Пас, элаки дуюмро мегирем, ки он элаки некӯӣ аст. Дар он суханҳое, ки ту ҳоло ба ман нақл кардан мехоҳӣ, ягон чизи хуб ҳаст ё не?

- Не, - ҷавоб дод мард. – Баракс, ҳама суханони бад ҳастанд...

- Хуб, мо инашро низ аниқ намудем, - гуфт Суқрот. – Маълум мешавад, ки ту ба ман чизи бадеро гуфтан мехоҳӣ. Инак, элаки сеюм – элаки манфиатро мегирем. Аз он маълумоте, ки алҳол ту ба ман нақл кардан мехоҳӣ, бароям манфиате мерасад ё не? Зарурати онро донистани ман вуҷуд дорад ё не?

- Гумон мекунам, ки не, ба ин чандон зарурат нест.

- Ана, акнун мо тамоми суханҳои туро аз элак гузарондем. Биё ҳар ду натиҷаашро аз назар мегузаронем. Маълум мешавад, дар суханҳое, ки ба ман гуфтан мехостӣ, на ҳақиқат вуҷуд дорад, на некӯӣ ва на манфиат. Пас, барои чӣ онҳоро ба забон биёрем?

Таҳия