КИТОБХОНА
Ҷумъа 29 Март 2024 12:32
Аҳмадҷон Раҳмонов ҷавонест, ки бо дарки баланди масъулият пайи он талош намуда истодааст, то дар рушди соҳаи худ саҳм гузорад. Ӯ соли 2005, баъд аз хатми мактаби миёна ба факултети сохтмон ва меъмории Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик М. Осимӣ дохил шуда, соли 2010 донишгоҳро аз рӯи ихтисоси муҳандис-сохтмончӣ бо дипломи аъло хатм кард.
Соли 2011 аспиранти Донишгоҳи давлатии техникии Марий Эли Федератсияи Русия гардида, 28 апрели соли 2015 рисолаи номзадиашро дар мавзӯи “Мустаҳкамӣ, мазбутӣ ва тарқишустувории болорҳои нобуридаи бетонӣ бо арматураи композитӣ армиронидашуда” дар Шӯрои диссертатсионии назди Донишгоҳи давлатии меъморию сохтмонии шаҳри Қазон бомуваффақият ҳимоя намуд. То имрӯз 27 мақолаи илмӣ, 5 патент барои ихтироот ва 3 дастури методӣ нашр намуда, даҳҳо маротиба дар конфронсҳои ҷумхуриявӣ, Русия ва байналхалқӣ бо маърӯзаҳои худ баромад карда, бо дипломҳои дараҷаҳои дуюму сеюм, диплом барои мақолаи беҳтарин ва сертификатҳо барои иштирок дар конфоронсҳо сарафроз гардидааст. Дар иҷрои корҳои илмӣ-тадқиқотӣ дар кафедраи «Конструксияҳои сохтмонӣ ва асосҳо»-и Донишгоҳи давлатии техникии Марий Эл дар мавзӯи «Истифодаи арматураи базалтӣ дар конструксияҳои сохтмонӣ, методикаи ҳисоби конструксияҳое, ки бо арматураи базалтӣ лоиҳакашӣ карда шудаанд» ширкат варзидааст.
Аз соли 2010 ба ҳайси ассистент, аз соли 2015 муаллими калони кафедраи сохтмони саноатӣ ва шаҳрвандии ДТТ ба номи академик М. Осимӣ ва аз моҳи сенябри соли 2016 сардори идораи корҳои илмӣ-тадқиқотии донишгоҳи номбурда фаъолият карда истодааст. Узви вобастаи Академияи муҳандисии ҷумҳурӣ мебошад.
То имрӯз дар чандин озмунҳо иштирок намуда, сазовори ҷойҳои намоён гардидааст. Бори охир соли ҷорӣ дар озмуни ҷумҳуриявии “Навоварон ва ихтироъкорони наврас ва ҷавон”, ки дар Муассисаи давлатии “Маркази миллии патенту иттилоот”-и Вазорати рушди иқтисод ва савдои ҷумҳурӣ таҳти шиори “Қадам ба сӯйи оянда” баргузор гардид, дар соҳаи сохтмон дар бахши ҷавонони аз бист то сисола ғолиби ҷойи аввал шуда, соҳиби дипломи дараҷаи 1 гардидааст.
- Дар кишвари мо сохтмонҳо хеле зиёд аст. Дар бисёр ҳолат мо бо онҳо ҳамкорӣ менамоем. Мо - мутахассисони соҳа ҳаракат мекунем, ки конструксия ва элементҳои сохтмоние таҳия кунем, ки мутобиқ ба шароити кишварамон бошад. Навгониҳои соҳа хеле зиёд аст. Ҳар рӯз як хабари тоза пайдо мешаваду аз ихтироъ ва ё эҷоди идеяи наве иттилоъ медиҳад. Аз ин рӯ мо низ кӯшиш карда истодаем, ки ҳарчи бештар барои эҷод ва дар амал татбиқ намудани идеяҳои нав фаъолияти худро ба роҳ монем, - гуфт дар суҳбат Аҳмадҷон.
- Ҳар пеша дорои талаботу нозукиҳои зиёдест. Касбе, ки интихоб кардаед, чӣ талаботу нозукӣ дорад?
- Роҳи интихобкардаи мо хеле душвор аст. Чунки эҷод кардан дар як муддати муайян пайдо мешавад ва барои ҳар нафар 32 сония лозим аст, ки он идеяро рӯйи варақ орад. Идея дар ҳама гуна ҳолат пайдо мешавад. Идея вақти хӯрокхӯрӣ низ пайдо мешавад. Вақте шумо дар коратон бо шавқу завқи беандоза ҳаракат менамоед, дар пайи чунин муносибат ва ҷустуҷӯҳо идеяҳои нав худаш пайдо мешавад. Яке аз нозукияш ҳамин аст, ки мо бояд ҳамон илҳомро сари вақт истифода барем. Бо вуҷуди ҳамаи ин, ишқи ҳақиқӣ нисбат ба касб метавонад, ки шахсро дар ин роҳ комёб гардонад. Инчунин бояд гуфт, ки вақте идеяе тавлид мешавад, бояд омӯхт, ки он аз пештара дида чизи нав медиҳад ё не. Дар баробари ҳамаи ин бояд он рақобатпазир бошад.
- Ҷумҳурии мо ба мутахассис ниёз дорад. Ба назари Шумо таваҷҷуҳи ҷавонон ба илму техника чӣ гуна аст?
- Солҳои охир таваҷҷуҳи ҷавонон нисбат ба илм зиёд шуда истодааст. Махсусан дар самти сохтмон, ки мутахассис хеле кам аст, ҷавонони зиёде ҳастанд, ки баҳри омӯхтани ин пешаву мутахассиси хуб гардидан талош карда истодаанд. Махсусан дар соҳаи конструксияи сохтмон то истиқлолият нафаре рисолаи илмӣ дифоъ накарда буд. Хушбахтона, бо шарофати Истиқлолияти давлатӣ имрӯз ҷавонон дар ин роҳ қадамҳои устувор гузошта, рисолаҳои илмӣ дифоъ карда истодаанд. Ин гувоҳии он аст, ки ҷавонон пайи илм камари ҳимат бастаанд.
- Вобаста ба вазъи имрӯзаи ихтироъкорӣ дар байни ҷавонон чӣ андеша доред ва он дар асри илму техника қонеъкунанда ҳаст?
- Ба назари ман қонеъкунанда нест. Мо бояд бисёртар кор кунем. Ҷавонони мо бояд бештар омӯзанду ҷаҳду талош намоянд. Дар донишгоҳ баҳри ҳавасманд гардонидани ҷавонони эҷодкор озмунҳо ташкил карда шудааст. Аз иштироки донишҷӯён дар он ва ба маъраз гузоштани маҳсули эҷодкардаашон гуфтан мумкин аст, ки онҳо шавқи зиёд доранд. Вале онро бояд боз ҳам васеътару хубтар гардонидан лозим. Зеро имрӯз дар рӯйи олам чунон навгониҳое ба амал омада истодааст, ки инсон бо дидани онҳо дар ҳайрат мемонад. Он ҳамаро дида гуфтан мумкин аст, ки агар инсон хоҳад, ҳатман муваффақ мегардад.
- Дар оянда чӣ нақшаҳо доред ва тавсияи Шумо ба ҷавонони кишвар баҳри соҳибпеша гардидан чӣ гуна аст?
- Мехоҳам, ки дар ҷодаи хеш ба дастовардҳои нав ноил гардам. Ман тайёр ҳастам, то тамоми кӯшишу маҳорати хешро баҳри ободии Ватани азизамон Тоҷикистон равона карда, ба пешрафти илму маориф, фарҳанги техникиву технологияи замонавӣ дар кишвари соҳибистиқлоламон каме ҳам бошад саҳм гузорам. Ба ҷавонон ҳаминро иброз медорам, ки бояд онҳо имрӯз омӯзанду касберо аз бар намоянд. Чунки дар замони муосир бидуни пешае наметавон зист. Баъдан ҷавононро зарур аст, ки дар роҳи интихобнамудаашон қавӣ бошанд.
Зеро кулли комёбиҳо маҳз дар натиҷаи иродаи қавӣ доштан ба даст меояд.
Соли 2011 аспиранти Донишгоҳи давлатии техникии Марий Эли Федератсияи Русия гардида, 28 апрели соли 2015 рисолаи номзадиашро дар мавзӯи “Мустаҳкамӣ, мазбутӣ ва тарқишустувории болорҳои нобуридаи бетонӣ бо арматураи композитӣ армиронидашуда” дар Шӯрои диссертатсионии назди Донишгоҳи давлатии меъморию сохтмонии шаҳри Қазон бомуваффақият ҳимоя намуд. То имрӯз 27 мақолаи илмӣ, 5 патент барои ихтироот ва 3 дастури методӣ нашр намуда, даҳҳо маротиба дар конфронсҳои ҷумхуриявӣ, Русия ва байналхалқӣ бо маърӯзаҳои худ баромад карда, бо дипломҳои дараҷаҳои дуюму сеюм, диплом барои мақолаи беҳтарин ва сертификатҳо барои иштирок дар конфоронсҳо сарафроз гардидааст. Дар иҷрои корҳои илмӣ-тадқиқотӣ дар кафедраи «Конструксияҳои сохтмонӣ ва асосҳо»-и Донишгоҳи давлатии техникии Марий Эл дар мавзӯи «Истифодаи арматураи базалтӣ дар конструксияҳои сохтмонӣ, методикаи ҳисоби конструксияҳое, ки бо арматураи базалтӣ лоиҳакашӣ карда шудаанд» ширкат варзидааст.
Аз соли 2010 ба ҳайси ассистент, аз соли 2015 муаллими калони кафедраи сохтмони саноатӣ ва шаҳрвандии ДТТ ба номи академик М. Осимӣ ва аз моҳи сенябри соли 2016 сардори идораи корҳои илмӣ-тадқиқотии донишгоҳи номбурда фаъолият карда истодааст. Узви вобастаи Академияи муҳандисии ҷумҳурӣ мебошад.
То имрӯз дар чандин озмунҳо иштирок намуда, сазовори ҷойҳои намоён гардидааст. Бори охир соли ҷорӣ дар озмуни ҷумҳуриявии “Навоварон ва ихтироъкорони наврас ва ҷавон”, ки дар Муассисаи давлатии “Маркази миллии патенту иттилоот”-и Вазорати рушди иқтисод ва савдои ҷумҳурӣ таҳти шиори “Қадам ба сӯйи оянда” баргузор гардид, дар соҳаи сохтмон дар бахши ҷавонони аз бист то сисола ғолиби ҷойи аввал шуда, соҳиби дипломи дараҷаи 1 гардидааст.
- Дар кишвари мо сохтмонҳо хеле зиёд аст. Дар бисёр ҳолат мо бо онҳо ҳамкорӣ менамоем. Мо - мутахассисони соҳа ҳаракат мекунем, ки конструксия ва элементҳои сохтмоние таҳия кунем, ки мутобиқ ба шароити кишварамон бошад. Навгониҳои соҳа хеле зиёд аст. Ҳар рӯз як хабари тоза пайдо мешаваду аз ихтироъ ва ё эҷоди идеяи наве иттилоъ медиҳад. Аз ин рӯ мо низ кӯшиш карда истодаем, ки ҳарчи бештар барои эҷод ва дар амал татбиқ намудани идеяҳои нав фаъолияти худро ба роҳ монем, - гуфт дар суҳбат Аҳмадҷон.
- Ҳар пеша дорои талаботу нозукиҳои зиёдест. Касбе, ки интихоб кардаед, чӣ талаботу нозукӣ дорад?
- Роҳи интихобкардаи мо хеле душвор аст. Чунки эҷод кардан дар як муддати муайян пайдо мешавад ва барои ҳар нафар 32 сония лозим аст, ки он идеяро рӯйи варақ орад. Идея дар ҳама гуна ҳолат пайдо мешавад. Идея вақти хӯрокхӯрӣ низ пайдо мешавад. Вақте шумо дар коратон бо шавқу завқи беандоза ҳаракат менамоед, дар пайи чунин муносибат ва ҷустуҷӯҳо идеяҳои нав худаш пайдо мешавад. Яке аз нозукияш ҳамин аст, ки мо бояд ҳамон илҳомро сари вақт истифода барем. Бо вуҷуди ҳамаи ин, ишқи ҳақиқӣ нисбат ба касб метавонад, ки шахсро дар ин роҳ комёб гардонад. Инчунин бояд гуфт, ки вақте идеяе тавлид мешавад, бояд омӯхт, ки он аз пештара дида чизи нав медиҳад ё не. Дар баробари ҳамаи ин бояд он рақобатпазир бошад.
- Ҷумҳурии мо ба мутахассис ниёз дорад. Ба назари Шумо таваҷҷуҳи ҷавонон ба илму техника чӣ гуна аст?
- Солҳои охир таваҷҷуҳи ҷавонон нисбат ба илм зиёд шуда истодааст. Махсусан дар самти сохтмон, ки мутахассис хеле кам аст, ҷавонони зиёде ҳастанд, ки баҳри омӯхтани ин пешаву мутахассиси хуб гардидан талош карда истодаанд. Махсусан дар соҳаи конструксияи сохтмон то истиқлолият нафаре рисолаи илмӣ дифоъ накарда буд. Хушбахтона, бо шарофати Истиқлолияти давлатӣ имрӯз ҷавонон дар ин роҳ қадамҳои устувор гузошта, рисолаҳои илмӣ дифоъ карда истодаанд. Ин гувоҳии он аст, ки ҷавонон пайи илм камари ҳимат бастаанд.
- Вобаста ба вазъи имрӯзаи ихтироъкорӣ дар байни ҷавонон чӣ андеша доред ва он дар асри илму техника қонеъкунанда ҳаст?
- Ба назари ман қонеъкунанда нест. Мо бояд бисёртар кор кунем. Ҷавонони мо бояд бештар омӯзанду ҷаҳду талош намоянд. Дар донишгоҳ баҳри ҳавасманд гардонидани ҷавонони эҷодкор озмунҳо ташкил карда шудааст. Аз иштироки донишҷӯён дар он ва ба маъраз гузоштани маҳсули эҷодкардаашон гуфтан мумкин аст, ки онҳо шавқи зиёд доранд. Вале онро бояд боз ҳам васеътару хубтар гардонидан лозим. Зеро имрӯз дар рӯйи олам чунон навгониҳое ба амал омада истодааст, ки инсон бо дидани онҳо дар ҳайрат мемонад. Он ҳамаро дида гуфтан мумкин аст, ки агар инсон хоҳад, ҳатман муваффақ мегардад.
- Дар оянда чӣ нақшаҳо доред ва тавсияи Шумо ба ҷавонони кишвар баҳри соҳибпеша гардидан чӣ гуна аст?
- Мехоҳам, ки дар ҷодаи хеш ба дастовардҳои нав ноил гардам. Ман тайёр ҳастам, то тамоми кӯшишу маҳорати хешро баҳри ободии Ватани азизамон Тоҷикистон равона карда, ба пешрафти илму маориф, фарҳанги техникиву технологияи замонавӣ дар кишвари соҳибистиқлоламон каме ҳам бошад саҳм гузорам. Ба ҷавонон ҳаминро иброз медорам, ки бояд онҳо имрӯз омӯзанду касберо аз бар намоянд. Чунки дар замони муосир бидуни пешае наметавон зист. Баъдан ҷавононро зарур аст, ки дар роҳи интихобнамудаашон қавӣ бошанд.
Зеро кулли комёбиҳо маҳз дар натиҷаи иродаи қавӣ доштан ба даст меояд.
Эзоҳи худро нависед