Дар Тоҷикистон шурӯъ аз соли 2016 то инҷониб тибқи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи рӯзҳои ид” 16-уми ноябр ҳамчун “Рӯзи Президент” таҷлил мегардад. “Рӯзи Президент” қариб дар аксари кишварҳои дунё ҷашн гирифта мешавад ва мақсад аз таҷлили он арҷгузорӣ ба корнамоиҳои шахсиятҳои нотакрори кишварҳо маҳсуб меёад.

Дар Тоҷикистон ҳадаф аз таҷлили “Рӯзи Президент” ин арҷгузорӣ ба хизматҳои шоён ва нотакрори Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад. Инро метавон дар мисоли Иҷлосияи XVI Шӯрои Олӣ равшан мушоҳида кард. Зеро ин иҷлосияи тақдирсоз тавонист шахсиятеро ба сари ҳокимият оварад, ки аз баҳри ҷонаш гузараду дар мадди аввал миллату давлат гӯяд. Зеро баъд аз раиси Шӯрои Олӣ шуданашон Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тавонистанд, кишварро аз вартаи нобудшавӣ эмин дошта, миллаташро сарҷамъ гардонанд.

Тавре директори пажӯҳишгоҳи равандҳои сиёсӣ, дипломатия ва масоили ҷаҳонишавии Академияи идоракунии давлатии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Фаридун Бобозода мегӯяд, Президент барои мардуми Тоҷикистон дар баробари дигар рамзу муқаддасоти миллӣ муҳимияти хосса дорад.

“Шахсияти Пешвои миллат бо дигар рӯзҳову ҷашнҳои миллии мо тавъам мебошад. Мисол, Рӯзи Ваҳдати миллӣ, Рӯзи Конститутсия, зеро ин ҳама дар даврони соҳибистиқлолӣ бо дасти ин миллат навишта шуд. Рӯзҳои забону парчам низ аз эҳтиромгузории Сарвари давлат ба ин муқаддасот маншаъ гирифтаанд. Худи Рӯзи истиқлолияти давлатӣ бо ҷонбозиҳои ин миллату сарвар то ба имрӯз беолоиш мондааст. “Рӯзи Президент” низ дар қатори дигар ҷашну рӯзҳои ифтихориамон бо корнамоиҳои Пешвои миллат алоқамандии зич дорад ва муқаррар шудани ин рӯз шаҳодати эҳтирому эътимоди мардуми Тоҷикистон ба шахсияти Эмомалӣ Раҳмон мебошад”, -гуфт номбурда.

Рӯзи Президентро бештари кишварҳои ҷаҳон баҳри қадрдонӣ аз корнамоии родмардон ва шахсиятҳои сиёсии худ таҷлил мекунанд. Масалан, дар Амрико 22 феврал ҳамчун “Рӯзи Президент” ҷашн гирифта мешавад ва он рӯз барои мардум истироҳатӣ эълон гардидааст. Дар Нидерландия, ки намунаи давлати демократию иҷтимоист, 29 ё 30-юми апрел зодрӯзи сардори давлат-малика ҳамчун ҷашни миллӣ қайд мегардад. Дар Қазоқистон низ 1-уми декабр ҳамчун “Рӯзи Президент”-и аввалини Қазоқистон Нурсултон Назарбоев таҷлил мегардад.

Ҳасанҷон Аламшоев, мутахассиси пешбари Раёсати ҳамоҳангсозии барномаҳои радиоӣ ва дастаҳои ҳунарии Кумитаи телевизион ва радио мегӯяд: “Амали неке, ки Сарвари давлат доимо анҷом медиҳанд, ин аз маҳбас озод намудани маҳбусон аст, ки аз аввали раиси Шӯрои Олӣ шуданашон то ба вазифаи президентӣ ин иқдомашонро доимо роҳандозӣ менамоянд. Бигзор ҳамаи ҷавонон донанд, ки ҳама шахсиятҳои таърихӣ дар ҷаҳон як маротиба пайдо мешаванд ва ман фикр мекунам, ки зарурати ҷашн гирифтани “Рӯзи Президент” дар Тоҷикистон ин тӯли асрҳо ёдоварӣ шудан аз корнамоиҳои ин шахсияти нотакрори миллати тоҷик, Эмомалӣ Раҳмон мебошад”.

Агар ба таърих назар афканем, шурӯъ аз солҳои 90-ум то ба имрӯз мушоҳида мекунем, ки ҳамарӯза Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон баҳри рушду равнақи Тоҷикистон саҳми тақдирсозу таърихӣ доранд, ки ҳисоб ва мисл надоранд. Қабули Конститутсия, Созишномаи сулҳ дар шароити бениҳоят хатарноки Афғонистон, баргардонидани гурезагон ба ватан, хомӯш намудани оташи ҷанги дохилӣ, барқарор намудани сохтори фалаҷгардидаи ҳокимият, хусусан мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, инчунин Артиши миллӣ ва неруҳои посбони сарҳадро таъсис додан, коре буд душвор ва тасаввурнокарданӣ, вале ин ҳамаро Президенти кишвар тавонист аз нав барқарор намояд.

Роҳбари Дастгоҳи Кумитаи иҷроия марказии ҲХДТ Абдураҳмон Хонзода мегӯяд, дар тамоми дунё Президент сарвари давлат ва муаррификунандаи халқу миллат аст. Дар Қонуни асосии кишвари мо низ Президент ҳамчун ҳомии қонунҳо, ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд, кафили истиқлолияти миллӣ, ягонагӣ ва тамомияти арзӣ, пойдориву бардавомии давлат, мураттабии фаъолияти мақомоти давлатӣ ва ҳамкории онҳо муқаррар гардидааст.

- Президент баргузидаву интихобнамудаи мардум аст. Ин мансаби баландтарин дар ҳар давлату ҷомеа ба нафаре муяссар мешавад, ки аз маҳбубияти хоса миёни мардум бархӯрдор аст. Таърих собит намудааст, ки на ҳама шахсиятҳое, ки то ба мансаби давлатӣ расидаанд, рисолати худро ҷавобгӯ ба ниёзҳои ҷомеаву кишвари худ анҷом додаанд. Мо дар таърихи даврони истиқлолият низ ин рӯйдоду ҳодисаҳоро дидаву мушоҳида намудаем,- гуфт, номбурда.

Ба ақидаи ӯ мардуми мамлакат фаъолиятҳои бузургу беназири Президенти кишварро, ки барои бақову устувории миллат, таҳкиму тавсеаи давлат, шуҳрати ҷаҳонӣ пайдо намудани Ватан анҷом додаанд, ҳамеша қадршиносӣ менамояд.

- Дар баробари дигар санаҳои муҳими таърихӣ ва рӯзҳои ид ворид гардидани ин сана ҳам қадршиносӣ, гиромидошт ва бузургдошти Президенти маҳбуби мамлакат аст, - илова намуд А. Хонзода.

Дар рушду таҳкими давлатдорӣ ва истиқлолияти ҳар як давлат сиёсатмадороне ҳастанд, ки дар тӯли таърих бо корнамоиҳои бемисли худ назир надоранд. Дар кишвари мо соли 1992 чунин як сиёсатмадори бемисл ин Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон буд, ки рӯйи саҳнаи сиёсат омад ва мардумро сарҷамъ намуда, сарвари сиёсӣ будани худро бо кору пайкораш исбот намуд. Моро зарур аст, ки дар шароити имрӯз гирди Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бошем ва аз тамоми хатарҳои глобалӣ дар амон бимонем.