Ба озмуни "Раиятпарвар"

Ман як тан аз ҷавонони хушбахти даврони Истиқлол ҳастам, ки таҳти сиёсати ҷавонпарварони Сарвари давлат тарбия гирифта, ба камол расидам ва бо ифтихор худро фарзанди Ҷаноби Олӣ меҳисобам.

Аз кӯдакиям тавассути оинаи нилгун заҳмату хизматҳои беназири Пешвои сулҳовари миллатро дида, меҳрам нисбаташон афзун мегашт.

Он давра дӯстам Аҳмад, ки ба боғчаи кӯдакон мерафт, шеъреро дар васфи Сарвари давлат мудом мехонд ва ман, ки мудом ҳамроҳаш будам, шеърро аз забони ӯ аз ёд карда, баробараш бо ифтихор такрор мекардам:

Эмомалии Раҳмон,
Сарвари Тоҷикистон,
Сад сол зинда бошӣ,
Ба бахти мо бачагон.

Баъдан, вақте мактабхон шудаму нахустин китоби зиндагиям -“Алифбо”-ро саҳифагардон мекардам, расми Пешои миллатро дар қатори қаҳрамонҳои Тоҷикистон дида, ҳисси ифтихору ғурур фарогирам шуд. Ба назди муаллимамон рафта, бо виқор гуфтам: “Муаллимҷон, ана ин кас бобои ман”. Муаллим бо табассуми гарм ба ман нигариста, гуфтанд: “Писарам, ин кас бобои ҳамаи шумо!”. Бо шунидани ин ҷавоб рашки кӯдакиям бедор шуд, зеро намехостам меҳри бобоямро бо касе тақсим кунам.

Соли 2011 синфи 2 - ро хатм намуда, ба таътили тобистона баромадем. Рӯзе муаллимамон ба хонаамон омада, бо модарам суҳбат мекарданд. Ман наздашон рафта, салом додам. Муаллим ба ман рӯ оварда, гуфтанд: “Писарам, хурсанд шав, бобоят ба мактабамон меоянд. Мехоҳӣ, он касро аз наздик бубинӣ?”. Бо шунидани ин хушхабар чунон ба шавқ омадам, ки чи гуфтанамро надонистам ва беихтиёр ба хона шитофта, либосҳои мактабиамро аз ҷевон гирифтаму азми пӯшидан кардам. Модараму муаллимам ин рафтори маро аз тиреза дида, ба соддагии ман бо завқ хандиданд ва ман хиҷолатманд шудам. Бо сари хам ва рухсораҳои аз шарм сурх берун баромадам ва омӯзгорам ба ман гуфтанд: “Писарам, саросема нашав, ман ба модарат фаҳмондам. Рӯзаш, ки аниқ шуд, омада туро мебарам”. Баъди ин гуфтаҳо рӯзҳо дар назарам чунон дарозу сохтмони мактаби навамон чунон оҳиста пеш мерафт, ки ногуфтанӣ.

Бо гузашти рӯзҳои тулонӣ мактаби нав барои ифтитоҳ омода шуд. Мо, хонандагон, бо либосҳои зебои мактабӣ дар саҳни мактаб саф кашида, бобоҷонамонро интизор будем. Ман дар сафи аввал меистодам, ки ногоҳ аз болои сарамон “уқобҳои калони оҳанин” парвоз карданд. Онҳо хеле паст парвоз мекарданд. Ин мавҷуди аҷиб маро ба ваҳм овард, зеро бори аввал чунин “паранда”-ро медидам. Баъдтар, вақте калон шудам, чархбол будани онҳоро донистам. Якбора садои қарсакзаниву хушҳолии одамон атрофро пур кард. Ҳамин дам аз байни одамоне, ки дар ду тарафи роҳ саф кашида буданд, марде бо қомати баланду симои нуронӣ устуворона қадам гузошта, дастафшон меомад. Ин мард ҳамоне буд, ки ман ҳамеша бо ифтихору хушҳолӣ аз оинаи нилгун тамошояш мекардаму дурудароз ба акси дар китоби “Алифбо” буда менигаристам. Бале, бобоҷонам! Он лаҳзаҳо ҳеҷ гоҳ аз саҳфаи хотиротам пок нахоҳанд шуд, чунки ман он рӯз аввалин бор бобоямро аз наздик дидам. Аз ҳамон лаҳза ба худ қавл додам, ки мактабро бо баҳои аъло хатм намуда, пайрави кору пайкори бобоям мешавам.

Бо ҳамин минвол рӯзҳо пайи ҳам мегузаштанд ва ман ҳам зина ба зина дониши худро такмил дода, рушд мекардам. Соли 2016 Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо сафари корӣ ба ноҳияи мо ташриф оварда, муассисаи замонавиеро барои толибилмон ҳадя намуданд ва ман ин лаҳза дар синфхонаи таълимии забони русӣ қарор доштам. Бо чеҳраи ғарқи табассум ва нигоҳи падарона ба синфхонаи мо дохил шуданд. Он лаҳза низ бо ҳамсинфонам суҳбат карданд ва мо аз суҳбати эшон як олам маънӣ бардоштем. Дар озмуну олимпиадаҳои ноҳиявию вилоятӣ иштирок карда, баробари мағлуб шудан, дастовардҳои назаррас низ доштам.

Баъди хатми синфи 9 ҳуҷҷатҳоямро барои дарёфти Стипендияи президентӣ супоридам, вале ноком гаштам, руҳафтода нашудам, донишамро сайқал додам ва ба ман муяссар гашт, ки соли таҳсили 2018–2019 сазовори номи пурифтихори гирандаи Стипендияи президетӣ гардам. Маҳз насиҳатҳои падаронаи Пешвои маҳбуби миллат буд, ки ман тавонистам дар олимпиадаи фаннии мактаббачагон бо такмили донишу малака ва дастгириву сахтгириҳои устодон то даври ҷумҳурӣ иштирок кунам.

Бо пешниҳоди устодам ҳуҷҷатҳоямро барои иштирок дар озмуни дарёфти Квотаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон супоридам. Бахт ба рӯям хандиду тавонистам, ки соли 2019 тибқи Квотаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ба факултети сохтмон ва меъмории Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик М.С.Осимӣ дохил гардам.

Ҳамаи ин гуфтаҳо далолат аз он медиҳанд, ки мо – ҷавонон ҳамеша зери таваҷҷуҳ ва ғамхориҳои роҳбарияти олии мамлакат, махсусан Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қарор дорем.

Замони таҳсил дар донишгоҳ дар бисёр чорабиниву озмунҳои сатҳи ҷумҳуриявӣ иштирок намуда, дар бисёре аз онҳо муваффақ гардидам.

Бароям шодиовар ва боиси ифтихори бузург аст, ки талошҳоям дар ҷодаи худсозиву пешрафт аз ҷониби устодони заҳматшиносу ҷавонпарвар эътироф гардид ва оқибат имконият фароҳам омад, то рӯ ба рӯи Сарвари давлат истода, аз номи худ ва тамоми ҷавононе, ки тибқи Квотаи президентӣ дар муассисаҳои олии дохиливу хориҷӣ таҳсил намуда истодаанд, изҳори миннатдорӣ намоям. Роҳбари давлатамон барои барпо намудани оилаи мустақил дуои нек дода, дастгирӣ намуданд.

Мақсади ман аз ин гуфтаҳо дар он аст, ки мо – ҷавонон дар замоне зиндагӣ мекунем, ки ҳангоми гузоштани қадами кучактарин ба сӯи ҳадафу муваффақиятҳои худ метавонем дастгириҳои ҳамаҷонибаи давлату Ҳукумат ва роҳбарияти олии кишварро бараъло эҳсос намоем.

Ман ифтихор аз он дорам, ки ҷавобан ба ин ҳама ғамхориҳои падаронаи Сарфармондеҳи Олии Қувваҳои Мусаллаҳ, генерали артиш, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар қисми ҳарбии 0307-и Раёсати Қӯшунҳои сарҳадии Кумитаи давлатии амнияти миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон сарбаландона адои хизмати ҳатмии ҳарбӣ намуда истодаам.

Аз ҳамаи ҷавонони кишвар даъват ба амал меорам, ки илм омӯзанд, барои инкишофу пешрафти худ шабонарӯзӣ заҳмат кашанд. Зеро ин миллат, ин давлат, ин Модар, ин Ватан ба мо, ба илму донишу заковату шуҷоати мо эҳтиёҷ дорад.

Эй ҷавонони саодатманд илм аз бар кунед,
Диди худро бо тақозои замон дигар кунед.
Бо камоли донишу созандагиву маърифат,
Хусравона тоҷи аҷдодии худ бар сар кунед.

Тоҷиддин ХУДОЙДОД,
сержанти қисми ҳарбии 0307-и
Раёсати Қӯшунҳои сарҳадии КДАМ