Аз давраҳои қадим халқи тоҷик ба китобу китобхонӣ майлу рағбати хоса дошта, садҳо мутафаккирону шоирони ин сарзамин муаллими башарият ба ҳисоб мерафтанд. Рӯдакӣ, Фирдавӣ, Сино, Айнӣ ва дигарон мисоли равшани китобдор китобхон ва китобофар будани халқи тоҷик ба шумор меравад.

Дар шароити имрӯз ва раванди ҷаҳонишавӣ дар тамоми соҳаҳо таъсирҳои гуногунро мушоҳида кардан мумкин аст. Масалан дар масъалаи китобу китобхонӣ низ чанд сол қабл камтаваҷҷуҳӣ ба назар мерасид ва танҳо як ҳавасмандие лозим буд, ки то мардуми мо ба китоб дубора майл намоянду тараққӣ кунанд.

Бо назардошти ин ҳама Асосогузори сулҳу Ваҳдати Миллӣ, Пешвои миллат-Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон озмуни ҷумҳуриявии “Фурӯғи субҳи доноӣ...”-ро ба роҳ монданду дар дили ин миллати куҳанбунёд завқи китобхониро бедор намуданд. Ва ҳамин аст, ки ҳар сол ин озмун баргузор мегардад.

Хубии ин озмун дар он аст, ки ҳарчанд кӯдакон ғолиб наоянд ҳам, ба худ фоида мегиранд на зарар, зеро шеъру асарҳои гуногунро аз бар намуда, дар шинохти ватану хештаншиносӣ, ҳисси миллӣ ва ҳифзи марзу буми онҳо саҳми бориз мегузоранд.

Ин амри Президенти кишвар воқеан ҳам тавонист дар китобу китобхонии на танҳо насли наврас, балки тамоми синну соли гуногун таъсири худро гузорад. Инро ҳамарӯза мо дар оинаи нилгун мебинем, ки чӣ гуна занҳои 50-60 сола ва мардон низ дар ин синну сол ба хондани осорҳои классикону муосиронамон завқи бешумор доранд.

Хулоса, ҳамчун омӯзгор гуфта метавонам, ки ин озмун метавонад дар оянда омӯзгорони пурқувватеро аз лиҳози зеҳнӣ тавлид кунаду онҳо баҳри рушду нумӯи ин сарзамин саҳми арзандаи хешро гузоранд, зеро дар ин озмун ба назар мерасад, ки беҳтарин омӯзгор, беҳтарин эҷодкор мо дорем ва инро танҳо “Фурӯғи субҳи доноӣ...” кашф намуд. Ин ҳам бошад аз дастгирӣ ва ғамхориҳои Пешвои миллат аст.

М. БАНДИШОЕВА,
омӯзгори МТМУ №42 шаҳри Душанбе