Аввалан аз фурсати муносиб истифода бурда, тамоми ҷавонони кишварро ба Рӯзи ҷавонон табрик намуда, барояшон барору муваффақиятҳоро таманно дорам ва бигзор ҳамеша номбардору парчамбардори кишвар бошанд.

Имрӯз барои ҷавонони мо тамоми шароитҳо фароҳаманд ва онҳо хеле лаёқатманданд. Онҳо метавонанд, дар тамоми донишгоҳу донишкадаҳои дунё таҳсил намоянд ва малакаю маҳорати худро баланд бардоранд. Дар даврони мо ин чизҳо хеле душвор буд. Аммо имрӯз тамоми роҳҳо барои ҷавонони мо кушода аст. Танҳо онҳоро мебояд хоҳиш дошта бошанду барои расидан ба ҳадафҳои худ талош кунанд.

Қисми зиёди аҳолии кишварро ҷавонон ташкил медиҳанд. Имрӯз ҷавонони зиёдеро дар зинаҳои роҳбарикунанда мебинем, ки метавон ба онҳо бо ифтихор нигарист. Чунки онҳо дар ин айём тавонистаанд, боварии роҳбарияти олии кишварро ба даст оваранду чунин масъулиятро ба онҳо бовар намоянд. Шахсан вақте бо чунин ҷавонон вомехӯрам, басо хурсанд мешавам. Чунки ҳар яке аз онҳо метавонанд, бо рафтору амали худ дар рушди ин ё он соҳаи кишвар саҳмгузор бошанд.

Имрӯз ин насли ҷомеа пайваста дар маркази таваҷҷуҳи давлату Ҳукумати кишвар қарор доранд. Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба ҷавонон диққати ҷиддиро равона мекунанд ва Шурои ҳамоҳангии ҷавононро шахсан худашон роҳбарӣ менамоянд. Ин аз он дарак медиҳад, ки ҷавонон насли ояндасозу ватансозанд ва фардои Тоҷикистон дар дасти онҳост.

Ҷавонон имрӯз дар тамоми соҳаҳо фаъолият доранд ва бояд онҳоро бештар омӯзонем ва вобаста ба лаёқаташон дар соҳаҳои худ омодаашон намоем.
Боварӣ дорам, ки навгониву дастовардҳои бештари ҷавонони мо дар пеш аст ва барои расидан ба ҳадафу мақсадҳояшон ба ҳамаи онҳо барору муваффақият орзу менамоям.

Зебиниссо РУСТАМОВА, собиқ
раиси Кумитаи кор бо ҷавонон
ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон (1992-1994)