Мактабе ки насли сеюми ҷавононро дар оғӯши худ тарбия мекунад

Аслан ҷавонон, сиёсати давлатии ҷавонон ва мавзуи кор бо ҷавонон аз рӯзҳои аввали сари кор омадани Пешвои муаззами миллат ба ҳайси Раиси Шурои Олӣ дар мадди назарашон қарор дошт. Воқеан, қувваи аслии дар он замон такянамудаи Сарвари давлат низ ҷавонон буданд.

Худи Роҳбари давлат хеле ҷавон сари кор омаданд ва замоне, ки давлатро имкони пора-пора шудан таҳдид мекард, масъулияти бузурги давлатдориро ба дӯш гирифтанд. Роҳбари давлат аз лаҳзаи аввали сари минбар баромадан, аз сулҳ гуфтанд, аз ватансозӣ гуфтанд, аз ҷойгоҳи давлати миллии тоҷикон дар арсаи ҷаҳонӣ гуфтанд. Ин гуфтаҳо орзу ва шодмониҳо ба дилҳо оварду мардум ба фардои худ умед бастанд.

Маҳз барои насли ҷавон, аз ҷумла ба ман, ки дар ҳамон шабу рӯз донишҷӯ будам, тамоми суханҳою амалҳои Президенти кишвар муассиру умедбахш буданд. Ҳамин тавр, ҳамасола Сарвари давлат бо ин қишри ҷомеа дар тамоси доимӣ қарор доштанду доранд. Дар ҳар сафар ҳатман бо ҷавонони кишвар вохӯриҳо доир мекунанд, онҳоро мешунаванд, ҳадафу мақсад, орзу ва ниятҳои неки онҳоро гӯш мекунанд ва дар таҳияи барномаву стратегияҳое, ки барои фардосозӣ аз ҷониби Пешвои миллат тарҳрезӣ ва нақшабандӣ мегарданд, ҳатман барои ҷавонон ҷойгоҳи махсус ҷудо карда мешавад.

Маҳз ҳамин буд, ки дар сиёсати давлатии ҷавонон барномаҳо, стратегияҳо ва баъдан чандин санадҳои меъёрию ҳуқуқӣ қабул шуд, ки имрӯз барои амалӣ шудани ин сиёсат дар кишвар хеле созгоранд. Дар раванди давлатсозии миллӣ Роҳбари давлат маҳз ба ҳамин қишри ҷомеа такя намуданд. Ҷавонони Тоҷикистон низ шуруъ аз ҳамон лаҳзаҳои душвору сангин то ин дам дар бари Сарвари давлат қарор доштанд.

Боиси ифтихор аст, ки имрӯз сарҳади давлатии Тоҷикистони азизи моро худи фарзандони кишвар ҳифозат мекунанд, ҷавонон роҳ месозанд, нақб бунёд мекунанд, парчамбардорони мо аз мусобиқоти сатҳи минтақавию байналмилалӣ мужда меоранд, ифтихороти миллӣ меофаранд, садои Суруди миллиро дар саросари ҷаҳон баланд мекунанд ва онҳо ҳар ҷое, ки ҳастанд худро ҳамчун пайравони Пешвои миллат муаррифӣ мекунанд.

Мактаби давлатдории Пешвои миллат, ки аллакай насли сеюмро дар оғӯши худ гирифта, тарбият мекунад, намунаи хеле олии ватандӯстию нангу номус ва ғурури ҷавонони мо аст. Имрӯз дар тамоми соҳаҳо ҷавонони мо фаъолона иштирок мекунанд. Дар озмунҳое, ки маҳз аз ҷониби Пешвои миллат роҳандозӣ гардидааст, ҷавонон иштироки фаъол менамоянд.

Роҳбари давлат бо сиёсати хирадмандонаю бунёдкоронааш ҳамеша кӯшиш мекунанд, ки мо дар тарбияи ватанпарастию ватандӯстии ҷавонон бо ҳама роҳу воситаҳои имконпазир саҳмгузор бошем. Махсусан, бо ташаббуси шаҳрдори муҳтарами Душанбе, раиси Маҷлиси Миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Рустами Эмомалӣ Қонун “Дар бораи тарбияи ватандӯстии ҷавонон” қабул гардид, ки як ҳуҷҷати муҳими давлатдории миллии мо ба ҳисоб меравад ва ба ин восита мо метавонем, фарзандонамонро дар руҳияи ватандӯстиву ватанпарастӣ тарбия намоем.

Ҷавонони кишвар бояд ба давлату миллати хеш, аз ҷумла ба Пешвои миллат, ки ҳамеша барои ин кишвару сарзамин, хусусан ҷавонон ғамхориҳои падарона мекунанд, ҷавоби фарзандона диҳанд. Ҷавоби онҳо таҳсили хуб, омӯзиши таъриху фарҳанги миллат, саҳмгузорӣ дар ободии кишвари маҳбуб ва мутахассиси хуб шудан аст, то тавонем фардо дар коре, дар бахше, дар амале дастоварде дошта бошему ифтихори халқу давлат шавад.

Бо истифода аз ин фурсат тамоми халқи тоҷикро, ки дар ҳар хонадони тоҷик намояндае аз ин насл ҳаст, бо Рӯзи ҷавонон табрику муборакбод мегӯям ва ба Тоҷикистони азиз пешрафту шукуфоӣ, ба Сарвари кишвар умри дароз ва ба ҷавонон зиндагии пур аз шодию нишот таманно дорам.

Маликшо НЕЪМАТЗОДА,
собиқ раиси Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон (2007-2014)