ҶОМЕА
Панҷшанбе 02 Май 2024 11:21
7845
ТАБРИКОТИ РАИСИ КУМИТАИ КОР БО ҶАВОНОН ВА ВАРЗИШИ НАЗДИ ҲУКУМАТИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН РАҲМОНЗОДА АБДУЛЛО ҚУРБОНАЛӢ БА МУНОСИБАТИ 28-УМИН СОЛГАРДИ РӮЗИ ТАЪСИСЁБИИ АРТИШИ МИЛЛИИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

Афсарону сарбозони шуҷои Ватан ва ҷавонони саодатманди диёр!

Мо имсол бо ифтихор 28-умин солгарди таъсисёбии Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистонро, ки дар арафаи ҷашни 30 – солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон рост меояд, дар фазои сулҳу субот ва рӯҳияи ватандӯстиву хештаншиносӣ ҷашн мегирем.

Бо истифода аз фурсат бахшида ба ин санаи муҳими таърихӣ ва воқеан ҳам руйдоди арзишманди миллӣ ҳамаи Шумо ҳомиёну моҳофизони ин Ватани муқаддас ва ҷавонони саодатманди диёрро аз номи худам ва аз номи тамоми ҷавонону варзишгарони кишвар муборакбод гуфта, баротон рӯзгори хушу осуда, тинҷию оромӣ ва дар фаъолияти хизматиатон комёбиҳои беназирро хоҳонам.

Бояд гуфт, ки ҳеҷ як давлат бе таърих, бе фарҳанг ва бе Артиши миллӣ арзи вуҷуд карда наметавонад. Артиши миллӣ ба такягоҳи асосии давлат ва сипари боэътимод табдил ёфта, Ватан ва арзишҳои миллиамонро содиқона муҳофизат мекунад.

Бо ғамхориҳои пайвастаи давлату Ҳукумати кишвар зери роҳбарии Сарфармондеҳи Олии Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, айни замон Артиши миллӣ қодир аст амнияти давлату миллат ва ҳифзи марзу буми кишварамонро пурра таъмин намояд. Зеро, қудрату тавоноӣ ва омодагии комили Қувваҳои Мусаллаҳ дар ҳимоя, пешгирӣ ва мубориза бар зидди ҳама гуна хавфу хатар ва таҳдидҳо ҳам дар амал ва ҳам дар машқҳои низомӣ борҳо собит гаштааст.

Мардуми соҳибистиқлоли Тоҷикистон бо Қувваҳои Мусаллаҳи хеш чун нерӯи тавоно ва таъмингари осоиши ҳаёт ифтихор мекунад.

Ҳоло барои он ки ин давлат, ин марзу бум ва ин сарзамини муқаддаси воқеан биҳиштосо насиби ҷовидонии миллати куҳанбунёди тоҷик бошад, мову шумо ва насли ҷавони имрӯза бояд бо эҳсоси гарми ифтихор аз давлати соҳибихтиёри худ, онро самимона дӯст дорем, бо таъмини волоияти қонун, таҳкими ваҳдати миллӣ ва худшиносиву худогоҳӣ, ҳар зарраи хоки он ва ҳар ваҷаб замини онро чун гавҳараки чашм ҳимоя карда, ба хотири ободиву шукуфоияш талош намоем.

Барои насли ояндасози кишвар хизмат дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳи мамлакат муҳимтарин мактаби обутоби ҳаётӣ мебошад. Маҳз дар ҳамин ҷо ҷавонписарон сабақи шуҷоату мардонагӣ гирифта, муҳофизат кардани хоки поки Ватанро меомӯзанд. Вақте, ки мо ватандӯстӣ мегӯем, пеш аз ҳама муҳофизати Ватан ва якпорчагии марзу буми кишварро дар назар дорем. Вазифаи ҳар як шаҳрванди ватандӯст афзун намудани дастовардҳои Истиқлолият ва таҳкими рукнҳои давлатдорӣ аст, ки яке аз ин рукнҳо Қувваҳои Мусаллаҳи Тоҷикистон мебошад.

Имрӯз, ки ҳифзи Ватан, сулҳу суббот, осоиштагии мардуми сарзаминамон – ҷавҳари асосии ҷомеаи демократӣ ва ҳуқуқбунёд мебошад, мо бояд меҳру муҳаббат ва тамоми ҳастии худро ба он равона намоем, то мардуми шарифи Тоҷикистон ҳис намоянд ва хотирҷамъ бошанд, ки Артиши қобили муҳофизати марзу буми кишвар ва истиқлолият доранд ва онҳо метавонанд бо хотири осуда таҳти муҳофизати ин Артиш меҳнату ҳаёти осоишта намоянд.

Беҳтарин ифодаи шукргузорӣ аз соҳибватан будан ва расидан ба қадри Истиқлолияти миллӣ ва давлати соҳибихтиёр, ин ватандӯстӣ буда, равшантарин изҳори ватандӯстӣ, хизмат кардан ба Ватан аст.
Хизмат кардан ба Ватан, аслан хизмат кардан ба падару модар, барои некӯаҳволии фарзандон ва ободии рӯзгори худи инсон аст.

Бунёд ва таҳкими Қувваҳои Мусаллаҳ дар таърихи навини давлатдории тоҷикон ва дар корномаи Пешвои муаззами миллат, Президенти кишвар, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон саҳифаи дурахшоне мебошад.
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун кафили амният ва истиқлоли мамлакат ва Сарфармондеҳи Олии Қувваҳои Мусаллаҳи Тоҷикистон бо такя ба меъёрҳои Конститутсия ва қонунҳои марбута муҳофизати Ватан ва дифоъ аз манфиатҳои мамлакатро вазифаи асосии давлат ва кори кулли мардум муайян намуда, тамоми масъалаҳои вобаста ба таҳкиму такмили артиши миллӣ, фаъолияти он, омодагии доимии ҷангии қӯшунҳо ва ҳаёти ҳарбиро дар маркази диққати худ қарор дода, барои боз ҳам беҳтар кардани шароити хизмат ва аҳволи моддию маишии хизматчиёни ҳарбӣ пайваста ғамхорӣ менамоянд.

Ҳамаи мо, ки дар назди халқу Ватан вазифадор ҳастем, ки сулҳи пойдор ва якпорчагии Тоҷикистони азизро чун гавҳараки чашм ҳифзу нигаҳбонӣ кунем, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Сарфармондеҳи Олии Қувваҳои Мусаллаҳи Тоҷикистон, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва халқи азизамонро бовар кунонем, ки бо хизмати намунавӣ ва бо меҳнати созанда қудрати иқтисодӣ ва нерӯи мудофиавии давлатамонро афзун менамоем. Бо дилу ҷон ба Ватан хизмат карда, доимо бар он кӯшем, ки мамлакатамон ҷавлонгоҳи меҳнату зиндагии осоишта ва хуррамбоғи фароғату роҳати пирон ва дунёи равшану босафои кӯдакон бошад. Чунки мо медонем: «Хизмат кардан ба Ватан вазифаи муқаддас ва шарафи бузург аст!»

Итминон дорем, ки мо бо меҳнати содиқона ва иқдомҳои созандаи ватанпарастона, ҳамчун фарзандони содиқи Ватан ва пайравони асили Пешвои миллат ҷашни 30 – солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистонро сазовору шоиста пешвоз мегирем.

Бори дигар 28 –умин солгарди рӯзи таъсисёбии Артиши миллиро ба афсарону сарбозон ва ба кулли мардуми Тоҷикистони азиз муборакбод мегӯям!

Эзоҳи худро нависед



Рамзҳо дар расм