Ё чанд андеша перомуни шаҳрдори Душанбе ва озмуни “Душанбе - ганҷе дар қалби Осиё”

Ҳудудан як сол мешавад, ки Муассисаи давлатии рӯзномаи “Ҷавонони Тоҷикистон” дар якҷоягӣ бо Раёсати кор бо ҷавонон ва варзиши шаҳри Душанбе бахшида ба пойтахти фарҳангии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил эълон шудани шаҳри Душанбе дар соли 2021 озмуни ҷумҳуриявиеро таҳти унвони “Душанбе – ганҷе дар қалби Осиё” эълон карда буд.

Дар ин давра хонандагони бешумори мо ба унвонии рӯзнома мақолаву ёддоштҳои худро вобаста ба шаҳри Душанбе ирсол карданд. Сар карда аз донишҷӯён то омӯзгорону устодони донишгоҳҳо ва дигар аҳли зиё иштирокчии ин озмун буданд. Дар тамоми навиштаҳо эҳсос мешуд, ки ҷомеаи имрӯзаи Тоҷикистон аз шаҳрдори Душанбе розианд ва иқдомҳои муҳтарам Рустами Эмомалиро ба таври шоиста таҳсину дастгирӣ мекунанд.

Ман кулли маводҳои роҷеъ ба озмунро хондам ва дар ҳеҷ кадоме аз навиштаҳо надидам, ки нафаре аз кадом як иқдоми шаҳрдорӣ танқид карда бошаду кадом як тасмими шаҳрдорро нодида гирифта бошад.
Ҳамагон аз диди тоза, нигоҳи нав, завқи баланд, зебоипарастӣ ва дар умум шаҳрдории намунавии Рустами Эмомалӣ бо оғӯши кушода истиқбол мекарданд. Аз ин ҳама навиштаҳо ин нуктаро хулоса кардан мантиқист, ки имрӯз курсии шаҳрдории Душанберо нафари арзанда соҳиб асту бо тамоми ҳастӣ пайи ободии ин гӯшаи диёр заҳмат мекашад.

Ва дар навбати худ ин аз он шаҳодат медиҳад, ки имрӯзҳо сиёсати кадрии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ба таври бояд бознигарӣ шуда истодаасту ҷавонони арзандаву содиқ дар маснадҳои худ менишинанд.

ҶАВОНМЕҲВАРӢ ДАР СИЁСАТ

Барои ҷавонон заминаи мусоиди хонишу таҳсил ва кору фаъолияти созгор муҳайё намудан аз маслакҳои асосии сиёсатмадорони хирадманд аст. Дар шебу фарозҳои таърихи башарият ин нукта собит гардидааст, ки ҳар сиёсатмадоре ба ҷавонон имкониятҳои мусоид фароҳам меорад, бешак барои давлату миллати худ хизмати арзандае кардааст. Ҳамин чиз асос гардида, ки Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар замони ба сари қудрат омадан худ ҷавон буданд, дар роҳи ба таври устувор пиёда кардани сиёсати давлатии ҷавонон қадамҳои собит мебардоранд. Аз моҳи ноябри соли 1992, дар баробари иҷрои вазифаҳои душвори бунёду таҳкими пояҳои давлатдорӣ, ба масъалаи таълиму тарбия аҳамияти ҷиддӣ зоҳир мегардид. “Стратегияи сиёсати давлатии ҷавонон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон то соли 2020”, “Консепсияи миллии сиёсати ҷавонон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон” аз ҳуҷҷатҳое буданд, ки дар навбати худ ҳам беназир ҳам барои ҷавонони мамлакат заминаи мусоиди рушдро фароҳам оварданд.

Ҳамин талошҳо буд, ки имрӯзҳо дар тамоми сатҳҳои давлатдорӣ ҷавонон кору фаъолияти босамар менамоянд.
Ба баландтарин вазифаҳои давлатӣ таъин гардидани ҷавононро низ метавон ба таври оқилона пиёда гаштани ҳамин сиёсат ном бурд. Муҳимтар аз ҳама, андешаи коршиносони соҳа аст, ки ба ин раванд нигоҳи нек доранду ба оянда хушбинанд.

ШАҲРДОРИ ҶАВОН ВА ШАҲРИ ҶАВОНӢ

Ҷавонони кишвар низ ҷавобан ба ин ғамхориҳо пайваста талош бар он меварзанд, ки сазовори ин ҳама бовариҳои роҳбарияти олии мамлакат бошанд. Дар ин росто метавон аз фидокориҳои Рустами Эмомалӣ - шаҳрдори ҷавони Душанбе ва яке аз ҷавононе, ки кору пайкораш воқеан ҳам арзандаи ситоиш аст, ном бурд.
Бешак давоми ҳудудан 5 соли роҳбарӣ ин шаҳрдори ҷавон тавонист, ки натанҳо Душанберо бо диди нав сохту соз диҳад, ҳамчунин ҷиҳати муҳайё сохтани инфрасохтори замонавӣ иқдомҳои қобили таҳсин намуд.
Рустами Эмомалӣ дар давраи роҳбарӣ бо кордонию нигоҳи тоза ба санъати шаҳрсозиву шаҳрдорӣ қабои дигар пӯшонд. Анъанаву суннатҳои шаҳрсозиву шаҳрдорӣ ва санъати меъмории халқи кӯҳанбунёди тоҷикро, ки дар масири пурмоҷарои таърих майл ба нест шудан доштанд, дубора эҳё кард. Шаҳри Душанбе оҳиста - оҳиста симои худро дигар карда, тадриҷан ба шаҳри бузург мубаддал гашт. Хонаҳои серошёнаи замонавӣ, қасру толорҳои барҳаво, театр, биноҳои маъмурию фарҳангӣ сохта шуданд, ки ҳусни онро боз ҳам зеботар намуд.
Шаҳрдори ҷавон тавонист даҳҳо боғу гулгаштҳоро бо шароитҳои созгору муосир мавриди баҳрабардорӣ қарор диҳад. Боғи фарҳангӣ – фароғатии “Ҷавонон”, Боғи фарҳангӣ – фароғатии “Кӯли ҷавонон”, Боғи “Низомиддин Алишери Навоӣ”, Боғи ба номи Аҳмади Дониш, Боғи ба номи Садриддин Айнӣ, Боғи фарҳангӣ – фароғатии ба номи Абдулқосим Фирдавсӣ, сохтани иншоотҳои наву замонавӣ, сохтани роҳҳои сеқабата ва ғайраҳо далели равшан аз иқдомҳои нав ва беназири шаҳрдори ҷавони кишвар Рустами Эмомалист.

Ҷон Марк Поммершайм, сафири фавқулода ва мухтори Иёлоти муттаҳидаи Амрико дар Ҷумҳурии Тоҷикистон дар як мусоҳибааш перомуни ободкориҳои шаҳри Душанбе чунин гуфта буд: “Сафари нахустини кории ман ба Душанбе чанд сол пеш сурат гирифта буд, аммо ин дафъа ба Тоҷикистон омада, аз пешравиҳои кишвари шумо дар тааҷҷуб шудам. Ман Душанберо нашинохтам! Ҳама чӣ иваз шудааст - кӯчаву хиёбонҳо, биноҳои нав, гулгаштҳо, инфрасохтор, меҳмонхонаҳои сатҳи байналмилалӣ, нақлиёт ва аз ҳама муҳим амният. Душанбе имрӯз ба қатори амнтарин шаҳрҳои ҷаҳон шомил шудааст ва дар ҳақиқат дилхоҳ вақти шаб ба кӯча бароед, касе ба шумо кордор нест. Ман Душанбеи навро дӯст доштам ва худамро ин ҷо хеле озод ҳис мекунам”.

Рустами Эмомалӣ бо азму иродаи қавӣ ва кордониаш тавонист шаҳри Душанберо ба яке аз беҳтарин шаҳрҳои Осиёи Марказӣ табдил диҳад. Хурсандиовар аст, ки созмонҳову ташкилотҳои бонуфузи ҷаҳоние чун Департаменти давлатии ИМА шаҳри Душанберо ба қатори амнтарин шаҳрҳои сайёра дохил гардонид. Бино ба натиҷаҳои назарпурсии агентии таҳлилии “ТурСтат”-и Русия бошад, пойтахти Тоҷикистон – шаҳри Душанбе ба қатори 10 шаҳри дар айёми баҳор барои сайёҳӣ муносиби Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил шомил гардид.
Дар самти сиёсати беруна низ роҳбарияти шаҳри Душанбе корҳои назаррасро ба сомон расонида, дастовардҳои зиёдеро касб намуд ва бо ташаббусҳои сатҳи байналхалқӣ эътибору нуфузи шаҳри Душанберо афзуд. Ҳамин кордониву дуруст ба роҳ мондани сиёсати хориҷии шаҳрдорӣ буд, ки дар давраи роҳбарии ӯ шаҳри Душанбе бо шаҳрҳои Ашқободи Туркманистон, Тошканди Ӯзбекистон, Синдао, Сямэн ва музофоти Хайнани Ҷумҳурии Мардумии Чин, Болдери Штатҳои Муттаҳидаи Амрико бародаршаҳр эълон гардиданд. Ва ахиран пойтахти фарҳангии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил эълон шудани шаҳри Душанбе дар соли 2021 нишонаи ҳамин ташаббусҳост.

Ҷои баҳс нест, ки чунин талошро танҳо метавонад нафаре анҷом диҳад, ки воқеан дар замираш меҳри Ватан ҷӯш мезанад ва ба таври ҳамешагӣ хостори дар рӯҳияи ватанпарастӣ тарбия ва ба камол расидани насли наврасу ҷавони Ватан аст. Дар ин росто бояд гуфт, ки вақти дили роҳбар барои ободии ҳар кӯчаву паскуча ва умуман як шаҳри бузург дар тапиш аст, метавон ба ояндаи дурахшони он умедҳои зиёд баст. Ва агар кор ба ин минвол идома кунад, шояд дар ояндаи наздик Душанбе натанҳо намунаи як шаҳри мутараққӣ, балки орзуи ҷаҳониён хоҳад шуд.