САЙЁҲӢ
Якшанбе 13 Октябр 2024 06:41
Ҳафтаномаи «Ҷавонони Тоҷикистон» дар инъикоси мавзуъҳои вобаста ба рушди сайёҳӣ нисбат ба дигар нашрияҳо фаъол буда, дар ҳар шумораи он дар ин хусус мақолаҳои хонданибоб ба табъ мерасад. Чунончӣ, дар шумораи №9 аз якуми марти соли равон дар мавзӯи сайёҳӣ 7 мақола чоп шудааст, ки ҳар муаллиф нигоҳи хоси худро доир ба ин мавзӯи муҳим баён кардааст.
Чунончӣ, устоди Донишгоҳи тарбияи ҷисмонии Тоҷикистон ба номи С. Раҳимов, номзади илмҳои сиёсӣ Раҳмоналӣ Сафаров дар мақолаи «Омили муҳими пешрафти иқтисоди миллӣ навиштааст: «Дар Тоҷикистон имкони мушоҳидаи иқлим ва табиати мухталиф вуҷуд дорад, ки танҳо хоси ин кишвар аст. Сайёҳон имкон доранд, ки дар як замон ҳам аз табиати зебои водӣ, ҳам аз манзараҳои дилнишини доманакӯҳҳо ва ҳам аз қуллаҳои барфпӯши иқлими кӯҳистон баҳравар бошанд».
Воқеан, моҳи май дар ноҳияҳои Носири Хусраву Шаҳритус ва Қубодиён аллакай тобистон меояд. Дар он вақт дар водии Ҳисор баҳор ҳукмфармост. Агар моҳи май ба самти ағбаи Анзоб равед, ҳанӯз зимистон аст. Дар як рӯз дидани нишонаҳои се фасл на дар ҳама кишварҳо муяссар мешавад. Ин муъҷизаи иқлими Тоҷикистонро мо бояд ба ҷаҳониён дуруст ва ҷолиб муаррифӣ кунем. Масалан, бо ҷалби мутахассисони соҳа барномаи муаррифии мавзеъҳои дидании ноҳияи зикршударо ба забонҳои англисию арабӣ, олмонию хитоӣ таҳия бояд кард. Ин барномаҳоро тавассути сафоратхонаҳои Тоҷикистон дар кишварҳои хориҷӣ паҳн намудан лозим аст. Алалхусус манзараҳои дилфиреби Тоҷикистон барои сокинони мамолики арабӣ, ки теъдодашон ба 22 давлат мерасад, ҷолиб хоҳад буд. Дар аксари ин кишварҳо тамоми сол тобистон аст. Завқи дидани баҳор сарватмандони ин кишварҳоро ба мамолики Аврупо мебарад. Зеро дар бораи Тоҷикистон маълумоти кам доранд. Агар тавассути интернет манзараҳои зебои кишварамон ва тӯли се моҳ дар гӯшаҳои гуногуни диёри бостониамон бо навбат фарорасии баҳорро бубинанд, ҳатман дар дилашон шавқи саёҳат кардан ба Тоҷикистон бедор мешавад.
Ҳоло инфрасохтори туризм дар мамлакат нисбат ба 5-10 соли қабл хеле пеш рафтааст. Тайи ин солҳо дар ҷумҳуриамон як қатор роҳҳои ба талаботи байналмилалӣ ҷавобгӯ ва меҳмонхонаҳои замонавӣ сохта шуда, осоишгоҳҳои мамлакат хушсифат таъмир гардиданд. Акнун ба мо лозим аст, ки сифати хизматрасониро ба сатҳи байналмилалӣ бароварда, дар ин ҷода мутахассисони варзидаи забондон ва дорои маданияти баландро омода намоем. Ҳамчунин барои хизматрасонии босифат ба сайёҳон дар минтақаҳои кӯҳӣ меҳмонхонаҳои хурд сохтан мувофиқи мақсад аст.
Дар ноҳияи Ашт лойқаи шифобахшест, ки Оқсукон ном дорад. Таркиби лойқаи мазкур дорои элементҳои нодир буда, дар ҷаҳон мисли буғу оби родондори Хоҷаобигарм беҳамтост. Вале барои расидан ба сатҳи дараҷаи баланди хизматрасонӣ дар Оқсукон сармоягузорӣ кардан лозим аст. Роҳи замонавӣ сохтану иншооти истироҳатию табобатӣ ва меҳмонхонаи муосир бунёд кардан шумораи мизоҷони ин табобатгоҳро садҳо маротиба зиёд хоҳад кард. Ба ҳамин монанд ҳоло чашмаҳои маъданӣ, гармоба ва конҳои намаки зиёде дар ҷумҳурӣ мавҷуданд, ки бо андаке сармоягузорӣ сайёҳони зиёдеро ҷалб намуда, боиси таъсиси ҷойҳои нави корӣ мегарданд.
Абдулҳай ҲАБИБОВ, омӯзгори Мактаб- интернати №1 барои кӯдакони ятими шаҳри Душанбе
Чунончӣ, устоди Донишгоҳи тарбияи ҷисмонии Тоҷикистон ба номи С. Раҳимов, номзади илмҳои сиёсӣ Раҳмоналӣ Сафаров дар мақолаи «Омили муҳими пешрафти иқтисоди миллӣ навиштааст: «Дар Тоҷикистон имкони мушоҳидаи иқлим ва табиати мухталиф вуҷуд дорад, ки танҳо хоси ин кишвар аст. Сайёҳон имкон доранд, ки дар як замон ҳам аз табиати зебои водӣ, ҳам аз манзараҳои дилнишини доманакӯҳҳо ва ҳам аз қуллаҳои барфпӯши иқлими кӯҳистон баҳравар бошанд».
Воқеан, моҳи май дар ноҳияҳои Носири Хусраву Шаҳритус ва Қубодиён аллакай тобистон меояд. Дар он вақт дар водии Ҳисор баҳор ҳукмфармост. Агар моҳи май ба самти ағбаи Анзоб равед, ҳанӯз зимистон аст. Дар як рӯз дидани нишонаҳои се фасл на дар ҳама кишварҳо муяссар мешавад. Ин муъҷизаи иқлими Тоҷикистонро мо бояд ба ҷаҳониён дуруст ва ҷолиб муаррифӣ кунем. Масалан, бо ҷалби мутахассисони соҳа барномаи муаррифии мавзеъҳои дидании ноҳияи зикршударо ба забонҳои англисию арабӣ, олмонию хитоӣ таҳия бояд кард. Ин барномаҳоро тавассути сафоратхонаҳои Тоҷикистон дар кишварҳои хориҷӣ паҳн намудан лозим аст. Алалхусус манзараҳои дилфиреби Тоҷикистон барои сокинони мамолики арабӣ, ки теъдодашон ба 22 давлат мерасад, ҷолиб хоҳад буд. Дар аксари ин кишварҳо тамоми сол тобистон аст. Завқи дидани баҳор сарватмандони ин кишварҳоро ба мамолики Аврупо мебарад. Зеро дар бораи Тоҷикистон маълумоти кам доранд. Агар тавассути интернет манзараҳои зебои кишварамон ва тӯли се моҳ дар гӯшаҳои гуногуни диёри бостониамон бо навбат фарорасии баҳорро бубинанд, ҳатман дар дилашон шавқи саёҳат кардан ба Тоҷикистон бедор мешавад.
Ҳоло инфрасохтори туризм дар мамлакат нисбат ба 5-10 соли қабл хеле пеш рафтааст. Тайи ин солҳо дар ҷумҳуриамон як қатор роҳҳои ба талаботи байналмилалӣ ҷавобгӯ ва меҳмонхонаҳои замонавӣ сохта шуда, осоишгоҳҳои мамлакат хушсифат таъмир гардиданд. Акнун ба мо лозим аст, ки сифати хизматрасониро ба сатҳи байналмилалӣ бароварда, дар ин ҷода мутахассисони варзидаи забондон ва дорои маданияти баландро омода намоем. Ҳамчунин барои хизматрасонии босифат ба сайёҳон дар минтақаҳои кӯҳӣ меҳмонхонаҳои хурд сохтан мувофиқи мақсад аст.
Дар ноҳияи Ашт лойқаи шифобахшест, ки Оқсукон ном дорад. Таркиби лойқаи мазкур дорои элементҳои нодир буда, дар ҷаҳон мисли буғу оби родондори Хоҷаобигарм беҳамтост. Вале барои расидан ба сатҳи дараҷаи баланди хизматрасонӣ дар Оқсукон сармоягузорӣ кардан лозим аст. Роҳи замонавӣ сохтану иншооти истироҳатию табобатӣ ва меҳмонхонаи муосир бунёд кардан шумораи мизоҷони ин табобатгоҳро садҳо маротиба зиёд хоҳад кард. Ба ҳамин монанд ҳоло чашмаҳои маъданӣ, гармоба ва конҳои намаки зиёде дар ҷумҳурӣ мавҷуданд, ки бо андаке сармоягузорӣ сайёҳони зиёдеро ҷалб намуда, боиси таъсиси ҷойҳои нави корӣ мегарданд.
Абдулҳай ҲАБИБОВ, омӯзгори Мактаб- интернати №1 барои кӯдакони ятими шаҳри Душанбе
Эзоҳи худро нависед