ҶАВОНОН
Сешанбе 23 Апрел 2024 11:13
5982
Тамоми бузургону донишмандони дунё комёбӣ, соҳиби донишу маърифат гардидан, муайян кардани мақсаду ҳадафи худ дар зиндагӣ, сохтани ҷойгоҳи хеш дар ҷомеа ва муҳимтар аз ҳама чун як фарди худшиносу худогоҳ камол ёфтани шахсро дар ҳаёт ба даврони заррини умри инсон ҷавонӣ вобаста медонанд.

Бо дарки ин нукта имрӯз ҷавонони кишвар аз ҳар лаҳзаи умри хеш самаранок истифода менамоянду илму дониш меомӯзанд. Зеро барои хондану соҳиби касбу ҳунар гардидан, имрӯз дар кишвар имконияту шароити зарурӣ фароҳам оварда шудаву аз тарафи Ҳукумати мамлакат, бахусус Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба ҷавонон пайваста таваҷҷуҳи махсус зоҳир карда мешавад.

Имрӯз баҳри ҷавонон дар тамоми зинаҳои таҳсилот навгониҳо ба чашм расида, кӯдакистону мактаби миёна ва муассисаҳои олии касбӣ бо тамоми таҷҳизоти замонавӣ ҷиҳати соҳиби дониши мукаммал шудан, муҳайёст. Танҳо дар ин росто зарур аст, ки ҷавонони мо баҳри хондану мутахассис гардидан, камари ҳиммат банданду баҳри ояндаи дурахшони кишвар саъю талош намоянд. 

Дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷавонон чун қишри ободкор, созанда ва рушдбахшандаи кишвар дар оянда аз ибтидои солҳои соҳибистиқлолӣ дар маркази диққати Ҳукумати мамлакат қарор гирифта, баҳри рушду ташаккули неруи ақлонию ҷисмонии онҳо тамоми тадбирҳои муҳим андешида шудааст. Дар ин росто қабул гардидани Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи сиёсати давлатии ҷавонон”, Фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 23 майи соли 1997 “Дар бораи тадбирҳои беҳтар намудани кор бо ҷавонон” ва дар ин замина таъсис ёфтани Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиши назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, қабул гардидани Барномаи миллии “Ҷавонони Тоҷикистон”, таъсис додани Ҷоизаи ба номи Исмоили Сомонӣ барои олимони ҷавон, таъсиси Стипендияи президентӣ барои хонандагони мактабҳои таҳсилоти ҳамагонӣ, литсейҳо, гимназияҳо, омӯзишгоҳҳои касбӣ-техникӣ, 23 май эълон гардидани Рӯзи ҷавонони Тоҷикистон ва эълон гардидани соли 2017 ҳамчун Соли ҷавонон гувоҳи гуфтаҳои болоянд.

Яке аз санаҳои хеле муҳиме, ки дар кишвар ҳар сол бо тантана ҷашн гирифта мешаваду он барои кулли ҷавонони кишвар хотирмону фаромушношуданист, 23 май, Рӯзи ҷавонони Тоҷикистон мебошад. Ҷавонон таҷлил гардидани ин рӯзро намунаи волои таваҷҷуҳи Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон нисбат ба насли ҷавон дониста, дар зери фазои сулҳу субот пайи омӯхтани илманд. Ҷавоне нест, ки Рӯзи ҷавононро бе ягон хушҳолӣ паси сар намояду нафареро бо ин рӯз табрик нагӯяд.
 
Аниса Садриддинова, яке аз табибони ҷавонест, ки дар қатори дигар ҷавонон Рӯзи ҷавононро бо хурсандӣ ва табъи идона ҷашн мегирад. Ӯ гуфт: “Аз он мефахрам, ки дар чунин шароит ва Ватани обод ҳаёт ба сар мебараму даврони ҷавонии хешро мегузаронам. Мо бояд ҳамеша бо Сарвари ҷавонпарварамон ифтихор намоем, ки дар ҳама ҳолат мо-ҷавононро дар тамоми соҳаҳо дастгирӣ менамоянд. Мушоҳида мешавад, ки ҷавонони мо имрӯз аз лиҳози дониш пеш рафта истодаанд ва бояд онҳо аз ин ҳам бештар омӯзанду ба дастовардҳои баланд ноил шаванд. Чун ҷавони хуштолеъ имрӯз бо истифода аз имкониятҳои мавҷуда мехоҳам, донишамро боз ҳам сайқал диҳаму ҳамчун фарзанди баномус содиқона ба халқу ватанам хизмат намоям”. 

Вақте ҷавонони мо имрӯз мехоҳанд, дониш омӯзанду барои пешрафти Ватан содиқона хизмат намоянд, боиси таҳсину офаринҳо буда, ин нишонаи худшиносию худогоҳӣ ва ватандӯст будани ҷавонон аст. 

Дӯст доштани Ватанро, ки яке аз омилҳои шахси ватанпарвар гардидани фард медонанд, Пешвои муаззами миллат ҳангоми вохӯриҳои хеш бо ҷавонони кишвар пайваста таъкид менамоянд. Дар яке аз баромадҳояшон Президенти ҷумҳурӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон иброз доштанд: “Шумо бояд ифтихор кунед, ки дар Тоҷикистони озоду соҳибихтиёр, дар чунин кишвари зебои биҳиштосо зиндагӣ доред ва ворисони фарҳангу тамаддуни камназир ҳастед. Аз ин лиҳоз, сидқан дӯст доштани Ватан, ҳифз намудани манфиатҳои миллии он ва бо донишу маърифати замонавӣ дар арсаи байналмилалӣ ба таври шоиста муаррифӣ намудани Тоҷикистон бояд аз ҳадафҳои асосии шумо бошад. Шумо - ҷавонон - умеду орзуи мо, татбиқкунандагони нақшаву ниятҳои неки насли калонсол ва ормонҳои ҳазорсолаи миллати қадимаи тоҷик мебошед ва вазифадоред, ки ин масъулияти бузургро содиқонаву сарбаландона иҷро намоед”.

Ба таъкиди Баҳодур Шодиев, дотсенти кафедраи услубшиносӣ ва таҳрири адабии факултети Журналистикаи ДМТ, ҷавонон бояд Рӯзи ҷавононро ба монанди дигар ҷашнҳо, мисоли Артиши миллӣ ва Рӯзи модарон, ки онҳоро бесаброна интизор мешаванд, қайд намоянд. 
“Имрӯз хеле хуб аст, ки ҷавонони дар риштаи илм фаъолияткунанда аз ҷониби Ҳукумати кишвар дастгирӣ меёбанд. Яке аз дастгириҳо ва нишони қадрдонии олимони ҷавон ин таъсиси ҷоизаи Исмоили Сомонӣ мебошад. Ҳамчун як ҷавони равонаи роҳи илм орзу дорам, ки соҳиби ҷоизаи Исмоили Сомонӣ дар риштаи илм шавам. Дар ҷавонӣ орзуҳо хеле зиёданд. Амалӣ намудани онҳо ба кӯшишу ғайрат ва талоши пайвастаи мо вобастагӣ дорад. Пас, бояд талош намуду онҳоро амалӣ сохт ва дар пешрафти меҳан саҳми худро гузошт. Зеро ояндаи давлату миллат ва рушди иқтисодиёту иҷтимоиёт ба ҷавонон вобаста аст. Вақте давлат аз ҷавонон умед дорад, ин аллакай масъулияти ҷавонон  аст, то онҳо омӯзанду баҳри рушду нумуи меҳан талош намоянд”, - мегӯяд Б.Шодиев.

Ҷавонони кишвар дар тӯли 28 соли соҳибистиқлолӣ дар зери сиёсати хирадмандонаву ҷавонпарваронаи Президенти кишвар ба илмомӯзӣ машғуланду дар баробари ин ба дастовардҳои гуногуни илмӣ, ихтироъкорӣ, варзишӣ ва ғайра ноил гардида истодаанд, ки кулли он самараи сулҳу субот ва Ваҳдати миллист.

“Барои мо, ҷавонони саодатманду сарбаланди кишвар Рӯзи ҷавононро ҷашн гирифтан, ифтихори бузург аст, - афзуд Ибодуллоҳ Одинаи Мафтун, рӯзноманигор, шоир. – Чун дигар ҷавонони хушбахти Ватан ин санаи муборакро бо шукргузорӣ аз сулҳу осоиштагии Тоҷикистони соҳибистиқлоламон дар сатҳи баланд таҷлил менамоям. Қайд гардидани Рӯзи ҷавонон намунаи олии таваҷҷуҳ ва дастгирии Ҳукумати мамлакат, бахусус Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон нисбат ба насли ҷавон мебошад. Ҳамин дастгириву ғамхориҳои роҳбарияти олии мамлакат буд, ки имрӯз ҷавонон дар ҳама соҳаҳо сарбаландона ва муваффақона фаъолият доранд. Қабул намудани барномаҳои давлатӣ ва андешидани тадбирҳои муфид дар самти сиёсати давлатии ҷавонон имкон дод, ки ҷавонони мо дар соҳаҳои гуногун ба дастовардҳои бузургу беназир ноил гарданд. Ман ҳамчун як нафар ҷавони кишвар танҳо орзуи онро дорам, ки барои миллату меҳани азизам ҳамеша хизмат намоям. Тамоми саъю талош ва донишу малакаи худро баҳри рушду шукуфоии Ватани азизамон равона созам ва Тоҷикистонро як давлати тараққикарда бинам. Ана ҳамин аст орзуи ҳамешагии ман”.

Агар ҷавони имрӯза орзуи хидмат ба Ватанро дорад, пас метавон гуфт, ки ояндаи кишвар дурахшон асту мардумаш боз ҳам хушбахт.
  
Фаридун Муродов, ихтироъкорест, ки Рӯзи ҷавононро бо хурсандӣ ҷашн гирифта, бахшида ба ин рӯз дар озмунҳои ихтироъкорӣ иштирок мекунад. “Мо-ҷавонон, ки ояндаи миллату давлат ҳастем, бояд кӯшиш намоем, то ҷомеаи худро ободу зебо гардонем ва барои пешрафти кишвар ихтирооти замонавиро пешниҳод намоему тавассути дастовардҳои худ Парчами давлатро баланд бардорем. Чун ихтироъкор орзу дорам, дар ватанам корхонаҳои гуногунро бо номи “FARIDUN INDUSTRIES” созаму истеҳсоли дохилиро зиёд карда, барои пешравии ватанам саҳм гузорам. Ҷавонон бояд дурандеш, бомаданият ва босавод бошанд. Моро мебояд, ки ба қадри сулҳу салоҳ, оромию осоиштагӣ ва ваҳдату ягонагӣ бирасему ҳамчун гавҳараки чашм ин Ватанро пуштибон бошем”, - гуфт Ф. Муродов.  

Воқеан, дар кишваре, ки ҷавононаш ҳамеша дар маркази диққати роҳбарияти олии кишвар қарор доранду барои зиндагии шоиста доштани ин қишри ояндасоз тамоми тадбирҳо андешида шудааст, бо боварӣ метавон гуфт, ки ояндаи он дурахшон ва намунаи ибрат барои дигар давлатҳо хоҳад буд.

Имрӯз ҷавонони моро лозим аст, ки аз тамоми шароиту имконоти мавҷуда истифода намоянду дониш омӯзанд ва бо аз бар намудани касбу ҳунарҳои мутобиқ ба замони муосир саҳми хешро дар таҳкими Ваҳдати миллӣ ва Истиқлолияти давлатӣ гузоранд. Чун ҷавонӣ ибтидои расидан ба комёбиҳои минбаъда аст, пас ҷавононро мебояд ин лаҳзаи қиммати умри хешро самаранок истифода намоянду ояндаи хешро созанд. Зеро ҷавонӣ бебозгашт буда, он ба шахс як маротиба муяссар мегардад. Шоире дар ин маврид фармудааст: 
 
Ҷавонӣ сабзае не, то ба ҳар фасли баҳор аз нав,
Дамад аз хоку боз оро диҳад саҳрои урёнро.
Ҷавонӣ офтобе не, ки бегаҳ рафта, субҳ ояд,
Ҷавонӣ моҳ не, ҳар маҳ нахоҳад гашт ӯ пайдо. 


Эзоҳи худро нависед



Рамзҳо дар расм