ҶАВОНОН
Ҷумъа 29 Март 2024 07:13
Либос муаррифгари давлат ва миллат дар арсаи байналмилалӣ мебошад. Агар давлатро аз як ҷиҳат аз рӯи муқаддасоташ: нишон, парчам ва суруди миллӣ шиносанд, аз ҷиҳати дигар аз рӯи либос ва фарҳангаш мешиносанд. Аммо аз чӣ сабаб бошад, ки занону духтарони тоҷик ин муқаддасоти миллатро камтар қадр мекунанд, арзиши миллии онро нодида мегиранд?
Таваҷҷуҳи духтарони тоҷик аз либоси миллӣ дида ба либоси бегона бештар аст. Либоси миллии мо – тоҷикон чакану атласу адрас мебошад. Аммо занони тоҷик аз либоси миллии хеш дида ба либоси бегона шавқу ҳавас доранд, ки ин ба мо – тоҷикон, мардуми дорандаи фарҳанги бою пурарзиш зебанда нест. Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон хуб қайд намуданд, ки ҳиҷоб ин либоси миллии мо – халқи тоҷик нест. Либоси халқи тоҷик ин атласу адрасу чакан мебошад. Аммо ҷавондухтарони тоҷик ҳоло на ба либоси миллии худ, балки ба либоси халқу миллатҳои бегона рӯ овардаанд.
Ҳоло махсусан, дар шаҳри Душанбе камтар ба назар мерасад, ки зани тоҷик либоси миллиро ба бар намояд. Агар дар тани як зан либоси миллӣ бошад, дар тани даҳ нафари дигараш либоси бегона дида мешавад, ки аз коста шудани эҳтироми либоси миллӣ дарак медиҳад. Ин ҳам дар ҳолест, ки дар чунин шароити ҳассоси ҷаҳонишавии фарҳангҳо мо бояд барои аз даст надодани фарҳанги миллати хеш ба монанди гузаштагонамон ҷоннисорӣ кунем, на ин ки бо дасти худ фарҳанги миллатро аз байн барем. Дуруст аст, ки гуфтаанд, зани тоҷикро либоси миллиаш зеботар мекунад, на ин ки либоси халқу миллати дигар. Барои ҳамин, занону духтарони тоҷикро лозим меояд, ки ба қадри либоси миллиамон бирасанду эҳтироми онро ба ҷо оранд, чунки зани тоҷикро дар ҳама давру замон бо либоси миллиаш мешинохтанду эҳтиром мекарданд.
Ман дар ин ҷо шаъну эътибори занону ҷавондухтарони тоҷикро паст заданӣ нестам, аммо аз онҳо эҳтиромона хоҳиш менамоям, ки таваҷҷуҳашонро нисбати либоси бегона кам намуда, ба либоси миллӣ рӯ биëранд. Чунки ҳастии миллату давлат маҳз ба фарҳанги миллӣ, минҷумла аз либосаш ҳам вобаста аст, ки масъулияти ҳифзу эҳтироми он бевосита бар души занон аст.
Муҳаммади МУСО, донишҷӯи ДДФСТ ба номи М. Турсунзода
Таваҷҷуҳи духтарони тоҷик аз либоси миллӣ дида ба либоси бегона бештар аст. Либоси миллии мо – тоҷикон чакану атласу адрас мебошад. Аммо занони тоҷик аз либоси миллии хеш дида ба либоси бегона шавқу ҳавас доранд, ки ин ба мо – тоҷикон, мардуми дорандаи фарҳанги бою пурарзиш зебанда нест. Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон хуб қайд намуданд, ки ҳиҷоб ин либоси миллии мо – халқи тоҷик нест. Либоси халқи тоҷик ин атласу адрасу чакан мебошад. Аммо ҷавондухтарони тоҷик ҳоло на ба либоси миллии худ, балки ба либоси халқу миллатҳои бегона рӯ овардаанд.
Ҳоло махсусан, дар шаҳри Душанбе камтар ба назар мерасад, ки зани тоҷик либоси миллиро ба бар намояд. Агар дар тани як зан либоси миллӣ бошад, дар тани даҳ нафари дигараш либоси бегона дида мешавад, ки аз коста шудани эҳтироми либоси миллӣ дарак медиҳад. Ин ҳам дар ҳолест, ки дар чунин шароити ҳассоси ҷаҳонишавии фарҳангҳо мо бояд барои аз даст надодани фарҳанги миллати хеш ба монанди гузаштагонамон ҷоннисорӣ кунем, на ин ки бо дасти худ фарҳанги миллатро аз байн барем. Дуруст аст, ки гуфтаанд, зани тоҷикро либоси миллиаш зеботар мекунад, на ин ки либоси халқу миллати дигар. Барои ҳамин, занону духтарони тоҷикро лозим меояд, ки ба қадри либоси миллиамон бирасанду эҳтироми онро ба ҷо оранд, чунки зани тоҷикро дар ҳама давру замон бо либоси миллиаш мешинохтанду эҳтиром мекарданд.
Ман дар ин ҷо шаъну эътибори занону ҷавондухтарони тоҷикро паст заданӣ нестам, аммо аз онҳо эҳтиромона хоҳиш менамоям, ки таваҷҷуҳашонро нисбати либоси бегона кам намуда, ба либоси миллӣ рӯ биëранд. Чунки ҳастии миллату давлат маҳз ба фарҳанги миллӣ, минҷумла аз либосаш ҳам вобаста аст, ки масъулияти ҳифзу эҳтироми он бевосита бар души занон аст.
Муҳаммади МУСО, донишҷӯи ДДФСТ ба номи М. Турсунзода
Эзоҳи худро нависед