- Занак, имрӯз пули шаробро намедиҳӣ?

- Ҳоло чизе нафурӯхтаам. Дар ин субҳи барвақт пул аз куҷо ёбам?

- Ту гапро намефаҳмӣ? Аз куҷо ёфтану наёфтанаш кори ту, ба ман бошад пул даркор!
- Ҳаво сард аст, харидор нест.

- Ин зани бефаҳмро бин, боз гап ҳам мегардонад.- гуфт мар¬ди майзада ба зане, ки дар роҳи назди бозори “Деҳқон” либосҳои куҳна мефурӯхт.

Занак аз тарси шавҳари майхорааш ба зани дар барашбуда рӯ оварду зорикунон каме пул қарз хост. Он зан бо дили нохоҳам ғурғуркунон якчанд сомонӣ дароз кард. Зан пул¬ро гирифта ба шавҳараш дод. Аз афташ пул кам буд, ки мард дар ғазаб шуда, ба ҳамсараш ҳамла намуду ӯро лату кӯб кард ва молҳои наздаш бударо ба ҳарсу ҳавола доду ҳақораткунон рафт...

Ин манзараи ҳузновари дилхарош одамонро дар гирду атрофи зан ҷамъ намуд. Ҳамаи онҳо хомӯш ба ин саҳна мени¬гаристанд. Касе ҷуръат наме¬кард, ки ин зани азобкашидаро аз зери лату кӯби шавҳар халос кунад. Зан ё аз сардии ҳаво буд ва ё аз тарси шавҳараш, дир-дир меларзид. Ӯ ашкашро тоза карда, ба ҷамъкунии молҳояш шуруъ намуд. Аз чеҳраи зан маъ¬лум буд, ки дар зиндагиаш зиёд ранҷу машаққат кашидаасту ҳоло ҳам озор мебинад. Зеро ки рангаш зарду чеҳрааш хаста менамуд.

Баъдан диққати маро суҳбати ӯ бо зани ҳампаҳлуяш ҷалб на¬муд. Аз суҳбаташон маълум гар¬дид, ки зан соҳиби се фарзанди хурдсол аст. Пули савдояшро ба шавҳараш медиҳад, ки солҳо гирифтори майнӯшист. Ин зан ба хотири пардохти қарзҳои шавҳару хӯронидани кӯдаконаш дар сари роҳу назди биноҳо либосҳои куҳна мефурӯшад. Ду фарзанди хурдсолашро фарзан¬ди калонияш, ки 12 сол дорад, нигоҳубин мекунад...

...Имрӯз шароб сабаби аз даст додани хушбахтии оилае гаштааст. Шароб боис гардид, то фарзанде интизор бошад, ки “кай падарам аз нӯшидани ша¬роб даст мекашаду бароямон сарпаноҳ мегардад? Кай мода¬рам аз зери латукӯби падарам халос мешавад? Кай оилаи мо сарҷамъ мешаваду хушбахт зиндагӣ мекунем?” Насле, ки дар чунин муҳит ба воя мерасад ва тарбияи дурустро надидааст, аз ӯ чӣ гуна акфкору рафтору гуф¬тори неку солимро интизор шудан мумкин аст?