ҶАВОНОН
Шанбе 27 Апрел 2024 01:44
Подполковники милитсия Хайруллозода Меҳриддин ба касби пешанамудаи хеш муҳаббату дилбастагии зиёд дорад. Вожаҳои Ватан-Модар, сулҳу субот ва озодиву истиқлол барояш арзиши бузург доранд. Аз пешрафту комёбиҳои халқу миллати худ меболаду бо дилу ҷон пайи хизмат аст. Дар арсае, ки гом гузоштааст, донишу заковат, ақл, маҳорату малака ба ҳам омадаву тану ҷисму ҷонро ба организми воҳид табдил медиҳад.
Оре, ин ҷо мақомоти милитсия аст, ки метавон онро корзори разм номид. Қаҳрамони мо дар ин корзори разм бо матонату ҷасурӣ гом мениҳад. Ва дар ин ҷода худро комёб низ мешуморад. Аз зумраи афсаронест, ки бо ҷасорати қавӣ ва иродаи шикастнопазир хизматро дар сафи мақомоти корҳои дохилии кишвар бо амри дил интихоб намудааст.
Суҳбати мо бо Хайруллозода Меҳриддин сари мавзӯи муҳаббат ба Ватан, касбу кор, тарбияи ҳарбӣ-ватандӯстии ҷавонон, нақши онҳо дар таҳкими сулҳу суботи кишвар сурат гирифт...
- Чаро маҳз ин пешаро ихтиёр намудед, ин тақозои замон буд, ё хоҳиши волидон?
- Ростӣ, ба ин ниҳод омадани ман куллан тасодуфӣ буд. Ман хатмкардаи Донишгоҳи аграрии Тоҷикистон ба номи Шириншо Шотемур мебошам. Баъди хатми донишгоҳ як муддат дар яке аз корхонаҳои саноатии пойтахт фаъолият мекардам. Боре тасодуфан даст ба дуздӣ задани яке аз ҳамкоронамро мушоҳида кардаму эҳсос кардам, ки бетараф буда наметавонам. Ӯро дар ҳолати дуздии навбатӣ дастгир намуда, ба хешовандонаш хабар додам ва исрор кардам, ки бояд ҷазояшро гирад. Ҳамин воқеа боис шуду яке аз ҳамкоронам гуфт: “Ҷои ту мақомоти корҳои дохилӣ аст, ту бояд он ҷо фаъолият дошта бошӣ”. Ҳамин тариқ, бо ташвиқу тарғиби эшон ва дастгирии яке аз шиносҳо маро дар яке аз шуъбаҳои РВКД шаҳри Душанбе ба кор қабул карданд. Ҳамарӯза дар амалиёти кофтуковию ошкор кардани ҷинояту ҷинояткорӣ ширкат варзида, натиҷаҳои мусбат ба даст меовардам. Ҳамин буд, ки оҳиста-оҳиста ба зинаҳои баландтар пешниҳод мешудам.
- Дар симои як пулис ё корманди мақомоти милитсия киро бояд бинем?
- Ман аз хурдӣ дар симои муҳофизони Ватан ашхоси матину қавиирода ва посбону ҳомии содиқу вафодори на танҳо оила ва наздикони худ, балки тамоми халқу миллатамро медидам. Медонистам, ки роҳи интихобнамудаам ҳамвор набуда, шебу фарози зиёд ранҷу заҳмат, душворӣ ва маҳрумиятҳои тоқатшикан дорад, ранҷу азоб ва ҷоннисориҳои ҳамешагиро тақозо мекунад, медонистам, ки ҳамеша бо тамоми ҳастӣ дар дифои Ватан будан ва барои ҳифзи ҳар як зарра хоки он сина сипар намудан аз рисолати асосии хизматчии ҳарбӣ буда, ҳамзамон ӯро қабл аз ҳама чун инсони комил ба камол мерасонад. Ин буд, ки беихтиёр тақдири минбаъдаи худро ба ин касб пайвастаму то имрӯз аз ин пеша нони ҳалол мехӯрам.
- Солҳои хизмати шумо қисман ба солҳои нооромиҳои кишвар рост омада буд. Он замон бисёриҳо ба хотири осудагии шахсӣ тарки хизмати ҳарбӣ намуда, касбу кори худро тағйир доданд. Оё лаҳзаҳое буданд, ки дар сари шумо низ андешаи тарк кардани ин пешаи ба қавле “хатарнок” пайдо шуда бошад?
- Ҳаргиз! Тавре гуфтам, ман бо амри дил, бо тақозои виҷдон ин касбро пеша кардам ва пушаймон нестам. Баръакс, тарки касби дигар кардаву ин касбро пеша кардам, чун эҳсос мекардам, ки дар ин мақомот ба халқу ватани худ бештар нафъ расонида метавонам. Вақте мебинам, ки нафаре аз дастовардҳо, аз пешрафту шукуфоии Ватани азизамон ношукрӣ мекунад, тарки Ватан мекунад, аз дур истода, ба Ватани худ, ҳаммилатони худ санг мезанад, вақте амнияти ватанам дар хатар аст, наметавонам хомӯш бошам, наметавонам ором бихобам ва бо итминони комил изҳор медорам, ки то ҷон дар рамақ дорам, барои ҳифзу ҳимояи Ватани худ дар сафи пеши муборизон хоҳам буд.
- Мафҳуми Ватан ва ватанпарастӣ аз нигоҳи шумо. Киро метавон инсони ватандӯсту ватанпарвар номид?
- Ватандорӣ мояи ифтихори ҳар фарди баору номус аст. Дар ҳама давру замон барои халқу миллати мо ватанпарастӣ яке аз арзишмандтарин муқаддасот ба ҳисоб рафта, гузаштагонамон оид ба тарбияи ҳарбӣ-ватандӯстӣ осори ҳикматбор ба мерос гузоштаанд, ки дар ҳама давру замон роҳнамову роҳкушои мо буданду ҳастанд. Аз сафҳаҳои таърих ва воқеоту рӯйдоди замони муосир низ медонем, ки ҳеҷ як ҳаводиси маргбор низ натавонистааст иттиҳоди моро аз байн барад, моро шикаст диҳад, балки дар ҳама давру замон онҳое, ки ба сарамон силоҳ мебардоштанд, ҳамоно тирашон хок мехӯрд. Саҳифаҳои таърих моро бо шуҷоати халқи тоҷик дар мубориза ба муқобили Искандари Мақдунӣ, Чингизхон, Темурланг ва дигар истилогарони аҷнабӣ ошно месозад.
- Ба андешаи шумо дар тарбияи ҳарбӣ-ватандӯстии ҷавонон истифодаи кадом шарту усулҳо судмандтар аст?
- Мақсад ва мазмуни тарбияи ҳарбӣ-ватандӯстӣ ба ҳимояи Тоҷикистон нигаронида шудааст. Дӯст доштани Ватан, ифтихори ватандорӣ, арҷгузорӣ ба дастовардҳои истиқлолият ва озодии кишвар аз ҷумлаи арзишҳое мебошанд, ки ба туфайли тарбияи ҷавонон дар заминаи онҳо давлати воқеан муқтадиру тавоно бунёд кардан имконпазир мегардад. Барои дар ниҳоди ҷавонон тақвият додани ин арзишҳо моро лозим аст, ки ҳарчи бештар дар миёни ҷавонон корҳои ташвиқотиву тарғиботиро ба роҳ монда, ҳар гуна суҳбату вохӯриҳо бо собиқадорони ҷангу меҳнат, бо волидон, намоишҳо, шабҳои саволу ҷавоб, викторинаҳо, маҳфилҳои гуногун ташкил намоем.
Ҳаводиси сиёсии ҷомеаи имрӯз шаҳодат аз он медиҳад, ки бояд тамоми ҷомеа ба тарбияи ватанпарастии ҷавонон рӯ биёрад, чун танҳо инсони ватандӯст метавонад аз манфиатҳои шахсӣ ва гурӯҳиву мазҳабӣ сарфи назар карда, дар ҳимояи ҳадафҳои умумимиллӣ барои дифои марзу буми кишвар содиқона талош варзад. Дар ин росто хизматҳои арзандаи Сарвари давлат Президенти кишварамон Эмомалӣ Раҳмон шоистаи таҳсин ва омӯзанда аст. Ӯ дар мавриди мудофиаи Ватан таъкид намудааст: “Барои насли наврас яке аз муҳимтарин мактаби обутоби ҳаёт хизмат дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳи мамлакат аст. Маҳз дар ҳамин ҷо ҷавонписарон шуҷоату мардонагӣ омӯхта, муқаддастарин арзиши ҳаёт – дӯст доштан ва содиқона муҳофизат кардани хоки поки Ватани азизро ёд мегиранд”.
- Имрӯз дар назди мақомоти милитсия кадом вазифаҳо гузошта шудаанд ва кормандони ин ниҳод то кадом андоза аз ӯҳдаи иҷрои масъулияти базиммадоштаашон баромада метавонанд?
- Ба ҳамагон маълум аст, ки баъди соҳибистиқлолии кишвар мақомоти милитсия чун дигар сохторҳои давлатии Тоҷикистон дар шароити ниҳоят душвор фаъолияти худро оғоз намуд. Аз замони ташкилёбии он то ба имрӯз ба ӯҳдаи кормандони мақомоти корҳои дохилӣ вазифаҳои беҳад мураккаб гузошта шуда, аз онҳо маҳорату ҷасорати махсус ва меҳнати содиқонаю софдилонаро талаб мекунад. Бо кӯшишу заҳматҳои масъулин барои ҳифзи мардум аз ҷинояткорону вайронкунандагони тартиботи ҷамъиятӣ ва ҳимояи зиндагии осоиштаи мардум ҳамасола дар ин соҳа кадрҳои соҳибмаълумоту ботаҷриба ба воя мерасанд.
Имрӯз низ дар назди милитсия вазифаҳои муҳиму масъулиятноки тақвияти низоми ҳуқуқӣ, баланд бардоштани сатҳи маърифати ҳуқуқии шаҳрвандон, таъмини осоишу амнияти онҳо, ҳифзи ҳуқуқу озодиҳои инсон ва дар ин раванд вусъати беш аз пеши мубориза алайҳи ҷинояткорӣ, аз ҷумла зуҳуроти барои ҳаёти ҷомеа таҳдидовар ва хатарнок ба мисли терроризму эстремизм, нашъамандӣ, пешгирии фаъолияти ғайриқонунии ташкилотҳои экстремистии динӣ меистанд.
Итминон дорам, ки кормандони ин ниҳод барои ҳифзи тартибот, таъмини зиндагии осоиштаи мардум, пуштибонии сулҳу субот ва таҳкими волоияти қонун дар ҷомеа нерӯи ҷисмонӣ, маҳорати касбӣ ва донишу малакаи худро дареғ надошта, ба халқу Ватани азизамон беғаразона ва бо дасту дили пок ва содиқонаву софдилона хизмат менамоянд.
- Кадом омилҳо боиси муваффақ шудани инсон дар ҷомеа мегарданд?
- Инсон дар кадом соҳае, ки фаъолият намояд, танҳо садоқат ва иродаи қавӣ метавонад ӯро муваффақ гардонида, ба қуллаи мурод расонад. Роҳи муваффақ шудан роҳи аз худ гузаштанҳо, ҷонфидоиҳо, машаққату шабзиндадориҳо, таҳаммулпазириҳост.
Вақте зодгоҳам, диёри маҳбубам, хешу наздиконам, мардуми сарбаландам, дар осоишу амонӣ зиндагӣ мекунанд, ман низ худро хушбахту муваффақ меҳисобам, чун кафили осоишу оромӣ ва ободии сарзамини хеш буданро қарзи имониву виҷдонии хеш мешуморам.
БА ҶОИ ОХИРСУХАН
Ҳангоми суҳбат бо ин марди қавииродаву ватандӯст ҳаминро дарёфтем, ки аз беҳтарин хислатҳои инсониву одоби муошират бархӯрдор буда, содиқонаю софдилона аз иҷрои қарзи ватандӯстии хеш мебарояд. Аз зумраи нафаронест, ки нисбати тақдиру сарнавишти миллату ватани хеш бетафовут набуда, барои нуфузи бештари миллати сарбаландаш содиқона хизмат мекунад. Дастоварди Ватан дастоварди ӯст ва агар хоре аз Ватан хазон гардад, баҳраш чораи даво меҷӯяд.
Дар қалби ин фарзонамарди низомӣ он қадар масъулият, он қадар ифтихор, он қадар ҷасорату матонат, он қадар шавқу дарку маънӣ нуҳуфтааст, ки метавон аз он бинои бузурги маърифат бунёд сохт, маърифати созандаву омӯзанда, то наслҳои баъдӣ бебокона ба остонаи он гом гузоштаву парчами ору номус, виқору ифтихормандии миллиро болои он барои ҳамеша партавафшон нигоҳ доранд. Ва бешак, Ватан бо чунин ҷавонмардонаш ифтихор дорад!
ҲОЛНОМА
Подполковники милитсия Хайруллозода Меҳриддин Хайрулло 28 сентябри соли 1977 ба дунё омадааст. Дорои маълумоти олии ҳуқуқшиносӣ буда, соли 2001 шомили мақомоти корҳои дохилии Ҷумҳурии Тоҷикистон шудааст. Аз соли 2003 то соли 2018 дар Вазорати корҳои дохилии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар вазифаҳои гуногуни марбут ба кофтукови ҷиноятӣ, аз ҷумла дар раёсати ВКД вилояти Хатлон ва ШВКД ноҳияи Мир Сайид Алии Ҳамадонӣ кору фаъолият кардааст. Аз моҳи майи соли 2021 сардори ШВКД-и ноҳияи Тоҷикобод мебошад.
Тӯли фаъолияти корӣ барои хизматҳои шоён ва иҷрои бомуваффақияти уҳдадории хизматӣ борҳо бо мукофоту сипосномаҳои ВКД Ҷумҳурии Тоҷикистон, ҳамчунин бо фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон бо мукофоти “Ҷасорат” сарфароз шудааст.
Оре, ин ҷо мақомоти милитсия аст, ки метавон онро корзори разм номид. Қаҳрамони мо дар ин корзори разм бо матонату ҷасурӣ гом мениҳад. Ва дар ин ҷода худро комёб низ мешуморад. Аз зумраи афсаронест, ки бо ҷасорати қавӣ ва иродаи шикастнопазир хизматро дар сафи мақомоти корҳои дохилии кишвар бо амри дил интихоб намудааст.
Суҳбати мо бо Хайруллозода Меҳриддин сари мавзӯи муҳаббат ба Ватан, касбу кор, тарбияи ҳарбӣ-ватандӯстии ҷавонон, нақши онҳо дар таҳкими сулҳу суботи кишвар сурат гирифт...
- Чаро маҳз ин пешаро ихтиёр намудед, ин тақозои замон буд, ё хоҳиши волидон?
- Ростӣ, ба ин ниҳод омадани ман куллан тасодуфӣ буд. Ман хатмкардаи Донишгоҳи аграрии Тоҷикистон ба номи Шириншо Шотемур мебошам. Баъди хатми донишгоҳ як муддат дар яке аз корхонаҳои саноатии пойтахт фаъолият мекардам. Боре тасодуфан даст ба дуздӣ задани яке аз ҳамкоронамро мушоҳида кардаму эҳсос кардам, ки бетараф буда наметавонам. Ӯро дар ҳолати дуздии навбатӣ дастгир намуда, ба хешовандонаш хабар додам ва исрор кардам, ки бояд ҷазояшро гирад. Ҳамин воқеа боис шуду яке аз ҳамкоронам гуфт: “Ҷои ту мақомоти корҳои дохилӣ аст, ту бояд он ҷо фаъолият дошта бошӣ”. Ҳамин тариқ, бо ташвиқу тарғиби эшон ва дастгирии яке аз шиносҳо маро дар яке аз шуъбаҳои РВКД шаҳри Душанбе ба кор қабул карданд. Ҳамарӯза дар амалиёти кофтуковию ошкор кардани ҷинояту ҷинояткорӣ ширкат варзида, натиҷаҳои мусбат ба даст меовардам. Ҳамин буд, ки оҳиста-оҳиста ба зинаҳои баландтар пешниҳод мешудам.
- Дар симои як пулис ё корманди мақомоти милитсия киро бояд бинем?
- Ман аз хурдӣ дар симои муҳофизони Ватан ашхоси матину қавиирода ва посбону ҳомии содиқу вафодори на танҳо оила ва наздикони худ, балки тамоми халқу миллатамро медидам. Медонистам, ки роҳи интихобнамудаам ҳамвор набуда, шебу фарози зиёд ранҷу заҳмат, душворӣ ва маҳрумиятҳои тоқатшикан дорад, ранҷу азоб ва ҷоннисориҳои ҳамешагиро тақозо мекунад, медонистам, ки ҳамеша бо тамоми ҳастӣ дар дифои Ватан будан ва барои ҳифзи ҳар як зарра хоки он сина сипар намудан аз рисолати асосии хизматчии ҳарбӣ буда, ҳамзамон ӯро қабл аз ҳама чун инсони комил ба камол мерасонад. Ин буд, ки беихтиёр тақдири минбаъдаи худро ба ин касб пайвастаму то имрӯз аз ин пеша нони ҳалол мехӯрам.
- Солҳои хизмати шумо қисман ба солҳои нооромиҳои кишвар рост омада буд. Он замон бисёриҳо ба хотири осудагии шахсӣ тарки хизмати ҳарбӣ намуда, касбу кори худро тағйир доданд. Оё лаҳзаҳое буданд, ки дар сари шумо низ андешаи тарк кардани ин пешаи ба қавле “хатарнок” пайдо шуда бошад?
- Ҳаргиз! Тавре гуфтам, ман бо амри дил, бо тақозои виҷдон ин касбро пеша кардам ва пушаймон нестам. Баръакс, тарки касби дигар кардаву ин касбро пеша кардам, чун эҳсос мекардам, ки дар ин мақомот ба халқу ватани худ бештар нафъ расонида метавонам. Вақте мебинам, ки нафаре аз дастовардҳо, аз пешрафту шукуфоии Ватани азизамон ношукрӣ мекунад, тарки Ватан мекунад, аз дур истода, ба Ватани худ, ҳаммилатони худ санг мезанад, вақте амнияти ватанам дар хатар аст, наметавонам хомӯш бошам, наметавонам ором бихобам ва бо итминони комил изҳор медорам, ки то ҷон дар рамақ дорам, барои ҳифзу ҳимояи Ватани худ дар сафи пеши муборизон хоҳам буд.
- Мафҳуми Ватан ва ватанпарастӣ аз нигоҳи шумо. Киро метавон инсони ватандӯсту ватанпарвар номид?
- Ватандорӣ мояи ифтихори ҳар фарди баору номус аст. Дар ҳама давру замон барои халқу миллати мо ватанпарастӣ яке аз арзишмандтарин муқаддасот ба ҳисоб рафта, гузаштагонамон оид ба тарбияи ҳарбӣ-ватандӯстӣ осори ҳикматбор ба мерос гузоштаанд, ки дар ҳама давру замон роҳнамову роҳкушои мо буданду ҳастанд. Аз сафҳаҳои таърих ва воқеоту рӯйдоди замони муосир низ медонем, ки ҳеҷ як ҳаводиси маргбор низ натавонистааст иттиҳоди моро аз байн барад, моро шикаст диҳад, балки дар ҳама давру замон онҳое, ки ба сарамон силоҳ мебардоштанд, ҳамоно тирашон хок мехӯрд. Саҳифаҳои таърих моро бо шуҷоати халқи тоҷик дар мубориза ба муқобили Искандари Мақдунӣ, Чингизхон, Темурланг ва дигар истилогарони аҷнабӣ ошно месозад.
- Ба андешаи шумо дар тарбияи ҳарбӣ-ватандӯстии ҷавонон истифодаи кадом шарту усулҳо судмандтар аст?
- Мақсад ва мазмуни тарбияи ҳарбӣ-ватандӯстӣ ба ҳимояи Тоҷикистон нигаронида шудааст. Дӯст доштани Ватан, ифтихори ватандорӣ, арҷгузорӣ ба дастовардҳои истиқлолият ва озодии кишвар аз ҷумлаи арзишҳое мебошанд, ки ба туфайли тарбияи ҷавонон дар заминаи онҳо давлати воқеан муқтадиру тавоно бунёд кардан имконпазир мегардад. Барои дар ниҳоди ҷавонон тақвият додани ин арзишҳо моро лозим аст, ки ҳарчи бештар дар миёни ҷавонон корҳои ташвиқотиву тарғиботиро ба роҳ монда, ҳар гуна суҳбату вохӯриҳо бо собиқадорони ҷангу меҳнат, бо волидон, намоишҳо, шабҳои саволу ҷавоб, викторинаҳо, маҳфилҳои гуногун ташкил намоем.
Ҳаводиси сиёсии ҷомеаи имрӯз шаҳодат аз он медиҳад, ки бояд тамоми ҷомеа ба тарбияи ватанпарастии ҷавонон рӯ биёрад, чун танҳо инсони ватандӯст метавонад аз манфиатҳои шахсӣ ва гурӯҳиву мазҳабӣ сарфи назар карда, дар ҳимояи ҳадафҳои умумимиллӣ барои дифои марзу буми кишвар содиқона талош варзад. Дар ин росто хизматҳои арзандаи Сарвари давлат Президенти кишварамон Эмомалӣ Раҳмон шоистаи таҳсин ва омӯзанда аст. Ӯ дар мавриди мудофиаи Ватан таъкид намудааст: “Барои насли наврас яке аз муҳимтарин мактаби обутоби ҳаёт хизмат дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳи мамлакат аст. Маҳз дар ҳамин ҷо ҷавонписарон шуҷоату мардонагӣ омӯхта, муқаддастарин арзиши ҳаёт – дӯст доштан ва содиқона муҳофизат кардани хоки поки Ватани азизро ёд мегиранд”.
- Имрӯз дар назди мақомоти милитсия кадом вазифаҳо гузошта шудаанд ва кормандони ин ниҳод то кадом андоза аз ӯҳдаи иҷрои масъулияти базиммадоштаашон баромада метавонанд?
- Ба ҳамагон маълум аст, ки баъди соҳибистиқлолии кишвар мақомоти милитсия чун дигар сохторҳои давлатии Тоҷикистон дар шароити ниҳоят душвор фаъолияти худро оғоз намуд. Аз замони ташкилёбии он то ба имрӯз ба ӯҳдаи кормандони мақомоти корҳои дохилӣ вазифаҳои беҳад мураккаб гузошта шуда, аз онҳо маҳорату ҷасорати махсус ва меҳнати содиқонаю софдилонаро талаб мекунад. Бо кӯшишу заҳматҳои масъулин барои ҳифзи мардум аз ҷинояткорону вайронкунандагони тартиботи ҷамъиятӣ ва ҳимояи зиндагии осоиштаи мардум ҳамасола дар ин соҳа кадрҳои соҳибмаълумоту ботаҷриба ба воя мерасанд.
Имрӯз низ дар назди милитсия вазифаҳои муҳиму масъулиятноки тақвияти низоми ҳуқуқӣ, баланд бардоштани сатҳи маърифати ҳуқуқии шаҳрвандон, таъмини осоишу амнияти онҳо, ҳифзи ҳуқуқу озодиҳои инсон ва дар ин раванд вусъати беш аз пеши мубориза алайҳи ҷинояткорӣ, аз ҷумла зуҳуроти барои ҳаёти ҷомеа таҳдидовар ва хатарнок ба мисли терроризму эстремизм, нашъамандӣ, пешгирии фаъолияти ғайриқонунии ташкилотҳои экстремистии динӣ меистанд.
Итминон дорам, ки кормандони ин ниҳод барои ҳифзи тартибот, таъмини зиндагии осоиштаи мардум, пуштибонии сулҳу субот ва таҳкими волоияти қонун дар ҷомеа нерӯи ҷисмонӣ, маҳорати касбӣ ва донишу малакаи худро дареғ надошта, ба халқу Ватани азизамон беғаразона ва бо дасту дили пок ва содиқонаву софдилона хизмат менамоянд.
- Кадом омилҳо боиси муваффақ шудани инсон дар ҷомеа мегарданд?
- Инсон дар кадом соҳае, ки фаъолият намояд, танҳо садоқат ва иродаи қавӣ метавонад ӯро муваффақ гардонида, ба қуллаи мурод расонад. Роҳи муваффақ шудан роҳи аз худ гузаштанҳо, ҷонфидоиҳо, машаққату шабзиндадориҳо, таҳаммулпазириҳост.
Вақте зодгоҳам, диёри маҳбубам, хешу наздиконам, мардуми сарбаландам, дар осоишу амонӣ зиндагӣ мекунанд, ман низ худро хушбахту муваффақ меҳисобам, чун кафили осоишу оромӣ ва ободии сарзамини хеш буданро қарзи имониву виҷдонии хеш мешуморам.
БА ҶОИ ОХИРСУХАН
Ҳангоми суҳбат бо ин марди қавииродаву ватандӯст ҳаминро дарёфтем, ки аз беҳтарин хислатҳои инсониву одоби муошират бархӯрдор буда, содиқонаю софдилона аз иҷрои қарзи ватандӯстии хеш мебарояд. Аз зумраи нафаронест, ки нисбати тақдиру сарнавишти миллату ватани хеш бетафовут набуда, барои нуфузи бештари миллати сарбаландаш содиқона хизмат мекунад. Дастоварди Ватан дастоварди ӯст ва агар хоре аз Ватан хазон гардад, баҳраш чораи даво меҷӯяд.
Дар қалби ин фарзонамарди низомӣ он қадар масъулият, он қадар ифтихор, он қадар ҷасорату матонат, он қадар шавқу дарку маънӣ нуҳуфтааст, ки метавон аз он бинои бузурги маърифат бунёд сохт, маърифати созандаву омӯзанда, то наслҳои баъдӣ бебокона ба остонаи он гом гузоштаву парчами ору номус, виқору ифтихормандии миллиро болои он барои ҳамеша партавафшон нигоҳ доранд. Ва бешак, Ватан бо чунин ҷавонмардонаш ифтихор дорад!
ҲОЛНОМА
Подполковники милитсия Хайруллозода Меҳриддин Хайрулло 28 сентябри соли 1977 ба дунё омадааст. Дорои маълумоти олии ҳуқуқшиносӣ буда, соли 2001 шомили мақомоти корҳои дохилии Ҷумҳурии Тоҷикистон шудааст. Аз соли 2003 то соли 2018 дар Вазорати корҳои дохилии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар вазифаҳои гуногуни марбут ба кофтукови ҷиноятӣ, аз ҷумла дар раёсати ВКД вилояти Хатлон ва ШВКД ноҳияи Мир Сайид Алии Ҳамадонӣ кору фаъолият кардааст. Аз моҳи майи соли 2021 сардори ШВКД-и ноҳияи Тоҷикобод мебошад.
Тӯли фаъолияти корӣ барои хизматҳои шоён ва иҷрои бомуваффақияти уҳдадории хизматӣ борҳо бо мукофоту сипосномаҳои ВКД Ҷумҳурии Тоҷикистон, ҳамчунин бо фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон бо мукофоти “Ҷасорат” сарфароз шудааст.
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед