ҶАВОНОН
Панҷшанбе 25 Апрел 2024 03:51
Силвестр Сталлоне миёни ҳамагон ҳамчун ҳунарманди боистеъдод ва шинохта, миллиардер ва устоди касби худ маълуму машҳур аст. Аммо на ҳама медонад, ки барои ноил шудан ба комёбӣ, маҳбуби дили ҳамагон гаштан ва дар ҷомеа мавқеъ пайдо кардан ӯ кадом азобу машаққатҳоро паси сар кардаасту чӣ гуна зарбаҳои вазнинро таҳаммул намудааст.
Сталлоне ҳамеша орзуи ҳунарпеша шуданро дар дил мепарварид, аммо дар миёни садҳо ҳазор ҳунармандони машҳур имкониятҳои ӯ ба сифр баробар буд. Ӯ на маълумоти актёрӣ дошту на таҷриба ва на дастгирии ҳамсару на маблағ.
ИЛҲОМБАХШИ ОРЗУҲО
Силвестр Сталлоне ҳанӯз аз замони хурдсолӣ ба касби актёрӣ дилбастагии зиёд дошт ва пеши худ мақсад гузошта буд, ки ҳатман ҳунарманди синамо мешавад. Ӯ ин касбро илҳомбахши орзуҳои одамон меҳисобид. Чун аксари нақшҳои дар филмҳои машҳур офаридаи ӯ гувоҳи ин гуфтаҳоянд. Ӯ бо ҳунару маҳорати нотакрори худ тавонист ба бинанда собит созад, ки шахс агар хоҳиш дошта бошад, ҳама гуна монеаҳо ва душвориҳоро паси сар карда метавонад. Муҳим ин мунтазам ба пеш ҳаракат кардан асту ҳаргиз дар нимароҳ боз наистодан!
МУШКИЛОТ
Силвестр аз модар бо душвориҳои зиёд ба дунё омад. Табибон ӯро аз батни модар тавассути анбурча берун оварда, дар натиҷа ба ҳуҷайраҳои рӯяш осеб расониданд. Забон, лабҳо ва рухсораҳои ӯ барои ҳамеша фалаҷ ва нуқсонӣ боқӣ монданд. Ин аст, ки ӯ ба тарзи хеле аҷиб ва ғайримуқаррарӣ сухан мекунад.
ВАҚТЕ СИЛВЕСТР 11 СОЛА БУД:
“Вақте ман хурдсол ва тақрибан 11-сола будам, аз болои боми хонаи сеошёна поён парида, гарданамро шикастам. Ман аз хурдӣ филмҳои зиёдеро тамошо мекардаму орзу менамудам, ки мисли қаҳрамонҳои он филмҳо бошам. Ман рӯзе чатрро гирифта болои бом баромадам ва онро кушода худро поён ҳаво додам, то ки баъдан бо он парвоз кунам. Шояд тамоми кӯдакон чунин орзуҳоро дар дил мепарвариданд. Ва ҳамин тавр чизе ҳосил нашуду ман дар даруни чоҳи бетонии рӯи ҳавлӣ афтидам. Падарам, ки ин замон дар назди хонаамон ба сохтани айвонча машғул буд, ба ман, ки дар дохили чоҳ мехобидам, нигариста модарамро ҷеғ зада гуфт: “Ба ин кӯдаки бадбахт нигоҳ кун, ӯ ҳаргиз президент намешавад! Ту аблаҳи ноқисулақлеро ба дунё овардаӣ”. Ман аз дохили чоҳ сари худро боло карда гуфтам: “Падарҷон, дар бораи Эдисон низ чунин суханҳоро мегуфтанд”.
ДУШВОРИҲО ИДОМА ДОШТ
Аз ҳам ҷудо шудани волидон барои Силвестр зарбаи сахте буд. Сталлоне дар синни 13-солагӣ аллакай дар 10 мактаб таҳсил намуда буд, чун ӯро мунтазам барои кирдори бад аз мактаб хориҷ мекарданд. Чаро ӯ рафтору кирдори хуб надошт? Чунки ӯро барои лакнат доштани забонаш ва нофаҳмо сухан гуфтанаш, инчунин барои қади паст доштанаш таҳқир мекарданду ба ғазаб меоварданд ва ӯ бо ҳар навъ кӯшиш мекард, то худро ҳимоя кунад. Ӯ мегӯяд: “Модарам ҳамеша ба ман боварӣ ва эътимод дошт ва маро бачаи қобилу боистеъдод мешуморид. Вақте ман 16-сола шудам, модарам маро ба яке аз донишгоҳҳои машҳури Филаделфия бурд. Он ҷо аз ман санҷиш гирифтанд ва баъди се рӯз ба модарам гуфтанд: “Писари шумо метавонад ронанда ва ё устои барқ шавад”.
Вақте Силвестр 24-сола буд, ӯ дар боғи ҳайвонот ба ҳайси фаррош кор карда, қафасҳои ҳайвонҳоро рубӯчин ва тоза мекард. Баъдтар ӯ дар як клуби шабона дарбон шуда кор кард.
Силвестр ҳамеша орзуи ягонаи худро дар дил мепарварид: “Ман мехоҳам актёр шавам”. Аммо бо сабаби намуди зоҳирии аҷибу ғайриодӣ доштан ва лакнати забонаш касе ӯро ба ҳайси актёр ба кор қабул намекард ва пинҳонӣ ба ҳолаш механдиданд. Ӯ дар ҳамин айёми ҷавонӣ аллакай ба 300 студия камаш 4-5 маротибагӣ барои кор муроҷиат намуда буд. Ба ҳар куҷое муроҷиат менамуд, ӯ хоҳиш мекард, ки ақаллан як маротиба ҳунару маҳораташро бисанҷанд, вале ҳар дафъа як ҷавобро мешунид: “Ту як маротиба ба худат нигар! Ин ҷои ту нест, рав, барои худ ягон машғулияти дигар ҷустуҷӯ кун, ту ҳаргиз ҳунарманд ва ситораи синамо нахоҳӣ шуд. Охир кӣ ба чунин аблаҳе, ки ҳатто дуруст гап зада наметавонад, нигоҳ мекунад?!”
Ҳама саъю кӯшишҳо беҳуда буданд, нафаре ӯро ҳатто барои иҷрои нақшҳои дуюму сеюмдараҷа низ роҳ додан намехост. Аммо Сталлоне аз фикри худ гаштан намехост. Ӯ ба ҳама боисрор ва бо ҷиддияти том мегуфт, ки хеле зиёд дар филмҳо нақш офаридан мехоҳад ва асло кори дигаре нахоҳад кард. Силвестр дар синни 30-солагӣ ҳатто барои гарм кардани хонааш маблағ надошт, аҳли оилааш аз гуруснагӣ азият мекашид. Ҳамсараш ҳамеша доду фарёд мебардошту норозигӣ мекард ва ӯро шахси ҳатулу ноуҳдабаро меномид, доимо талаб мекард, ки барои худ кори доимӣ ва даромадноке пайдо кунад.
ҚУРБОНӢ БА ХОТИРИ БА ДАСТ ОВАРДАНИ МАҚСУД
Рӯзе Сталлоне дар вазъияти ногувор монда, тамоми ороишоти ҳамсарашро ҷамъ карда фурӯхт. Баъди ин воқеа ҳамсари Сталлоне ҳамроҳи писараш ӯро тарк карда, аз хона баромада рафт.
Баъдан Сталлоне ба суоли яке аз рӯзноманигорон “Чаро он вақт барои худ кори мувофиқе ҷустуҷӯ накардед, то аз қашшоқӣ раҳоӣ ёбед?” чунин посух дода буд: “Ман медонистам, ки агар барои худ кори мувофиқе пайдо мекардам, ба он қаноат мекардаму беғайрат ва ором мешудам ва он шавқу рағбати беандозаи ба даст овардани мақсади ягонаамро аз даст медодам”. Ҳамсари ӯ он замон ин ҳамаро намефаҳмиду ҳаргиз ӯро дастгирӣ намекард, онҳо ҳамеша ҷанҷолу муноқиша мекарданд. “Мо аксар вақт дар хонаи бе барқу гармӣ менишастему ягон пайса надоштем, ки нон харем...” – ба ёд меовард ӯ.
“ШОЯД МАН НИЗ НАВИСАНДА ШАВАМ...”
Рӯзе Сталлоне ба китобхона рафт, то ақаллан дар он ҷо каме гарм шавад ва лаҳзае ором гирифта, аз ташвишу саргардониҳояш дур бошад. Чашмаш ба китоби дар болои миз хобида афтоду онро варақ зад. Китоб “Саргузашти Эдвар По” ном дошт. Ва ногаҳон фикре барқвор ба майнааш зад: “Шояд ман низ нависанда шавам?”. Баъди чанде ба ӯ муяссар гардид, ки асари саҳнавиеро бо номи “Кӯчабоғи биҳишт” иншо намуда, онро бо маблағи 100 доллар фурӯшад. (Баъди чанд сол аз рӯи ин асар филми “Кӯчабоғи биҳишт” ба навор гирифта шуд, ки баъди чанд соли дигар Сталлоне дар он нақши асосиро бозид).
Кору бори ӯ асло омад намекард, асарҳояшро касе намехарид, пул надошт, вале бояд зиндагӣ мекард. Ин буд, ки рӯзе ба мағозаи ҳайвонот рафта, саги дӯстдоштаашро бо нархи 50 доллар фурӯхт, чун дигар онро хӯронда наметавонист. “Ин лаҳзаи ҳассостарин ва ғамангези ҳаёти ман буд, - ба ёд оварда буд ӯ. – Вақте ман аз мағоза берун шудам, ашк аз рухсораҳоям мешорид, охир ман дӯсти беҳтарин ва бовафои худро фурӯхтам, ба ӯ хиёнат кардам”.
“РОККИ”
Асари дигари ӯ баъди тамошои як муҳорибаи бокс тавлид ёфт. Баъди тамошои ин саҳна ӯ нишаста, асари саҳнавии нави худро дар муддати 2 рӯз таълиф намуд. Қаҳрамони ин асар ҷавоне буд, ки иродаи қавӣ дошту барои ғолибият бо ҷидду ҷаҳди беандоза талош менамуд ва оқибат ғолиб омад. Аз ёддоштҳои Сталлоне: “Вақте ман ин сенарияи худро ба яке аз ширкатҳои синамо фурӯхтан мехостам, онро хонда ба ман гуфтанд: “Ин як чизи сода аст, ҳамаи инро пешгӯӣ кардан мумкин аст...”. Ман суханҳои онҳоро, ки доир ба асари ман гуфта буданд, дар варақе навиштам ва дар маросими ба ман супурдани ҷоизаи Оскар онҳоро қироат намудам. Вақте ба ман барои ин асар 125 000 доллар пешниҳод намуданд, қариб аз по меафтидам, аммо ман гуфтам, ки бояд дар нақши асосӣ бозӣ кунам. Онҳо бо тааҷҷуб гуфтанд: “Охир ту нависандаӣ”... вале ман гуфтам: “Не, ман ҳунарпешаам! Ин саргузашти худи ман аст, ки рӯи қоғаз овардаам. Рокки, қаҳрамони асосии асар, ин ман ҳастам ва танҳо ман бояд ин нақшро бозӣ кунам!”. Ба ӯ гуфтанд, ки ин нақшро бояд як ҳунарпешаи маъруф бозӣ кунад. Вақте Силвестр норозигӣ баён намуд, пулҳояшро ба рӯяш ҳаво дода, ӯро ронданд.
Он замон Силвестр ягон пайса надошту хеле эҳтиёҷманд буд, вале асари худро пас гардонда гирифту пулҳоро ба соҳибашон баргардонда баромада рафт. Чун ягона орзуи дилаш ин нақш офаридан дар ҳамин филм буд, ӯ дигаргуна рафтор карда наметавонист.
Баъди як ҳафта ба Силвестр занг зада, 250 000 доллар пешниҳод намуданд, ба шарте ки ӯ аз даъвои иҷрои нақши асосӣ даст кашад, аммо Силвестр розӣ нашуд. Сипас нархро боз боло бурда, ба ӯ 350 000 доллар пешниҳод намуданд ва ҳамзамон таъкид карданд, ки агар ба хурдтарин хатогӣ роҳ диҳад, ҳама хароҷотҳоро ҷуброн хоҳад кард.
Барои филми “Рокки” 1 миллион доллар масраф гардид. Он филми беҳтарини сол эътироф гардида, 2,2 миллион доллар фоида овард ва соҳиби ҷоизаи “Оскар” гардид.
Баъди чанде Сталлоне саги дӯстдоштаи худро ба маблағи 15 000 доллар харидорӣ намуд.
Ӯ аз худ ва аз тақдири худ розӣ аст, роҳи паймудаашро дуруст ва ҳама дастовардҳояшро натиҷаи мушкилнописандӣ ва шавқу завқи беандоза ба касбу кори дӯстдошта меҳисобад.
Шаҳло Эшонова, “ҶТ”
Сталлоне ҳамеша орзуи ҳунарпеша шуданро дар дил мепарварид, аммо дар миёни садҳо ҳазор ҳунармандони машҳур имкониятҳои ӯ ба сифр баробар буд. Ӯ на маълумоти актёрӣ дошту на таҷриба ва на дастгирии ҳамсару на маблағ.
ИЛҲОМБАХШИ ОРЗУҲО
Силвестр Сталлоне ҳанӯз аз замони хурдсолӣ ба касби актёрӣ дилбастагии зиёд дошт ва пеши худ мақсад гузошта буд, ки ҳатман ҳунарманди синамо мешавад. Ӯ ин касбро илҳомбахши орзуҳои одамон меҳисобид. Чун аксари нақшҳои дар филмҳои машҳур офаридаи ӯ гувоҳи ин гуфтаҳоянд. Ӯ бо ҳунару маҳорати нотакрори худ тавонист ба бинанда собит созад, ки шахс агар хоҳиш дошта бошад, ҳама гуна монеаҳо ва душвориҳоро паси сар карда метавонад. Муҳим ин мунтазам ба пеш ҳаракат кардан асту ҳаргиз дар нимароҳ боз наистодан!
МУШКИЛОТ
Силвестр аз модар бо душвориҳои зиёд ба дунё омад. Табибон ӯро аз батни модар тавассути анбурча берун оварда, дар натиҷа ба ҳуҷайраҳои рӯяш осеб расониданд. Забон, лабҳо ва рухсораҳои ӯ барои ҳамеша фалаҷ ва нуқсонӣ боқӣ монданд. Ин аст, ки ӯ ба тарзи хеле аҷиб ва ғайримуқаррарӣ сухан мекунад.
ВАҚТЕ СИЛВЕСТР 11 СОЛА БУД:
“Вақте ман хурдсол ва тақрибан 11-сола будам, аз болои боми хонаи сеошёна поён парида, гарданамро шикастам. Ман аз хурдӣ филмҳои зиёдеро тамошо мекардаму орзу менамудам, ки мисли қаҳрамонҳои он филмҳо бошам. Ман рӯзе чатрро гирифта болои бом баромадам ва онро кушода худро поён ҳаво додам, то ки баъдан бо он парвоз кунам. Шояд тамоми кӯдакон чунин орзуҳоро дар дил мепарвариданд. Ва ҳамин тавр чизе ҳосил нашуду ман дар даруни чоҳи бетонии рӯи ҳавлӣ афтидам. Падарам, ки ин замон дар назди хонаамон ба сохтани айвонча машғул буд, ба ман, ки дар дохили чоҳ мехобидам, нигариста модарамро ҷеғ зада гуфт: “Ба ин кӯдаки бадбахт нигоҳ кун, ӯ ҳаргиз президент намешавад! Ту аблаҳи ноқисулақлеро ба дунё овардаӣ”. Ман аз дохили чоҳ сари худро боло карда гуфтам: “Падарҷон, дар бораи Эдисон низ чунин суханҳоро мегуфтанд”.
ДУШВОРИҲО ИДОМА ДОШТ
Аз ҳам ҷудо шудани волидон барои Силвестр зарбаи сахте буд. Сталлоне дар синни 13-солагӣ аллакай дар 10 мактаб таҳсил намуда буд, чун ӯро мунтазам барои кирдори бад аз мактаб хориҷ мекарданд. Чаро ӯ рафтору кирдори хуб надошт? Чунки ӯро барои лакнат доштани забонаш ва нофаҳмо сухан гуфтанаш, инчунин барои қади паст доштанаш таҳқир мекарданду ба ғазаб меоварданд ва ӯ бо ҳар навъ кӯшиш мекард, то худро ҳимоя кунад. Ӯ мегӯяд: “Модарам ҳамеша ба ман боварӣ ва эътимод дошт ва маро бачаи қобилу боистеъдод мешуморид. Вақте ман 16-сола шудам, модарам маро ба яке аз донишгоҳҳои машҳури Филаделфия бурд. Он ҷо аз ман санҷиш гирифтанд ва баъди се рӯз ба модарам гуфтанд: “Писари шумо метавонад ронанда ва ё устои барқ шавад”.
Вақте Силвестр 24-сола буд, ӯ дар боғи ҳайвонот ба ҳайси фаррош кор карда, қафасҳои ҳайвонҳоро рубӯчин ва тоза мекард. Баъдтар ӯ дар як клуби шабона дарбон шуда кор кард.
Силвестр ҳамеша орзуи ягонаи худро дар дил мепарварид: “Ман мехоҳам актёр шавам”. Аммо бо сабаби намуди зоҳирии аҷибу ғайриодӣ доштан ва лакнати забонаш касе ӯро ба ҳайси актёр ба кор қабул намекард ва пинҳонӣ ба ҳолаш механдиданд. Ӯ дар ҳамин айёми ҷавонӣ аллакай ба 300 студия камаш 4-5 маротибагӣ барои кор муроҷиат намуда буд. Ба ҳар куҷое муроҷиат менамуд, ӯ хоҳиш мекард, ки ақаллан як маротиба ҳунару маҳораташро бисанҷанд, вале ҳар дафъа як ҷавобро мешунид: “Ту як маротиба ба худат нигар! Ин ҷои ту нест, рав, барои худ ягон машғулияти дигар ҷустуҷӯ кун, ту ҳаргиз ҳунарманд ва ситораи синамо нахоҳӣ шуд. Охир кӣ ба чунин аблаҳе, ки ҳатто дуруст гап зада наметавонад, нигоҳ мекунад?!”
Ҳама саъю кӯшишҳо беҳуда буданд, нафаре ӯро ҳатто барои иҷрои нақшҳои дуюму сеюмдараҷа низ роҳ додан намехост. Аммо Сталлоне аз фикри худ гаштан намехост. Ӯ ба ҳама боисрор ва бо ҷиддияти том мегуфт, ки хеле зиёд дар филмҳо нақш офаридан мехоҳад ва асло кори дигаре нахоҳад кард. Силвестр дар синни 30-солагӣ ҳатто барои гарм кардани хонааш маблағ надошт, аҳли оилааш аз гуруснагӣ азият мекашид. Ҳамсараш ҳамеша доду фарёд мебардошту норозигӣ мекард ва ӯро шахси ҳатулу ноуҳдабаро меномид, доимо талаб мекард, ки барои худ кори доимӣ ва даромадноке пайдо кунад.
ҚУРБОНӢ БА ХОТИРИ БА ДАСТ ОВАРДАНИ МАҚСУД
Рӯзе Сталлоне дар вазъияти ногувор монда, тамоми ороишоти ҳамсарашро ҷамъ карда фурӯхт. Баъди ин воқеа ҳамсари Сталлоне ҳамроҳи писараш ӯро тарк карда, аз хона баромада рафт.
Баъдан Сталлоне ба суоли яке аз рӯзноманигорон “Чаро он вақт барои худ кори мувофиқе ҷустуҷӯ накардед, то аз қашшоқӣ раҳоӣ ёбед?” чунин посух дода буд: “Ман медонистам, ки агар барои худ кори мувофиқе пайдо мекардам, ба он қаноат мекардаму беғайрат ва ором мешудам ва он шавқу рағбати беандозаи ба даст овардани мақсади ягонаамро аз даст медодам”. Ҳамсари ӯ он замон ин ҳамаро намефаҳмиду ҳаргиз ӯро дастгирӣ намекард, онҳо ҳамеша ҷанҷолу муноқиша мекарданд. “Мо аксар вақт дар хонаи бе барқу гармӣ менишастему ягон пайса надоштем, ки нон харем...” – ба ёд меовард ӯ.
“ШОЯД МАН НИЗ НАВИСАНДА ШАВАМ...”
Рӯзе Сталлоне ба китобхона рафт, то ақаллан дар он ҷо каме гарм шавад ва лаҳзае ором гирифта, аз ташвишу саргардониҳояш дур бошад. Чашмаш ба китоби дар болои миз хобида афтоду онро варақ зад. Китоб “Саргузашти Эдвар По” ном дошт. Ва ногаҳон фикре барқвор ба майнааш зад: “Шояд ман низ нависанда шавам?”. Баъди чанде ба ӯ муяссар гардид, ки асари саҳнавиеро бо номи “Кӯчабоғи биҳишт” иншо намуда, онро бо маблағи 100 доллар фурӯшад. (Баъди чанд сол аз рӯи ин асар филми “Кӯчабоғи биҳишт” ба навор гирифта шуд, ки баъди чанд соли дигар Сталлоне дар он нақши асосиро бозид).
Кору бори ӯ асло омад намекард, асарҳояшро касе намехарид, пул надошт, вале бояд зиндагӣ мекард. Ин буд, ки рӯзе ба мағозаи ҳайвонот рафта, саги дӯстдоштаашро бо нархи 50 доллар фурӯхт, чун дигар онро хӯронда наметавонист. “Ин лаҳзаи ҳассостарин ва ғамангези ҳаёти ман буд, - ба ёд оварда буд ӯ. – Вақте ман аз мағоза берун шудам, ашк аз рухсораҳоям мешорид, охир ман дӯсти беҳтарин ва бовафои худро фурӯхтам, ба ӯ хиёнат кардам”.
“РОККИ”
Асари дигари ӯ баъди тамошои як муҳорибаи бокс тавлид ёфт. Баъди тамошои ин саҳна ӯ нишаста, асари саҳнавии нави худро дар муддати 2 рӯз таълиф намуд. Қаҳрамони ин асар ҷавоне буд, ки иродаи қавӣ дошту барои ғолибият бо ҷидду ҷаҳди беандоза талош менамуд ва оқибат ғолиб омад. Аз ёддоштҳои Сталлоне: “Вақте ман ин сенарияи худро ба яке аз ширкатҳои синамо фурӯхтан мехостам, онро хонда ба ман гуфтанд: “Ин як чизи сода аст, ҳамаи инро пешгӯӣ кардан мумкин аст...”. Ман суханҳои онҳоро, ки доир ба асари ман гуфта буданд, дар варақе навиштам ва дар маросими ба ман супурдани ҷоизаи Оскар онҳоро қироат намудам. Вақте ба ман барои ин асар 125 000 доллар пешниҳод намуданд, қариб аз по меафтидам, аммо ман гуфтам, ки бояд дар нақши асосӣ бозӣ кунам. Онҳо бо тааҷҷуб гуфтанд: “Охир ту нависандаӣ”... вале ман гуфтам: “Не, ман ҳунарпешаам! Ин саргузашти худи ман аст, ки рӯи қоғаз овардаам. Рокки, қаҳрамони асосии асар, ин ман ҳастам ва танҳо ман бояд ин нақшро бозӣ кунам!”. Ба ӯ гуфтанд, ки ин нақшро бояд як ҳунарпешаи маъруф бозӣ кунад. Вақте Силвестр норозигӣ баён намуд, пулҳояшро ба рӯяш ҳаво дода, ӯро ронданд.
Он замон Силвестр ягон пайса надошту хеле эҳтиёҷманд буд, вале асари худро пас гардонда гирифту пулҳоро ба соҳибашон баргардонда баромада рафт. Чун ягона орзуи дилаш ин нақш офаридан дар ҳамин филм буд, ӯ дигаргуна рафтор карда наметавонист.
Баъди як ҳафта ба Силвестр занг зада, 250 000 доллар пешниҳод намуданд, ба шарте ки ӯ аз даъвои иҷрои нақши асосӣ даст кашад, аммо Силвестр розӣ нашуд. Сипас нархро боз боло бурда, ба ӯ 350 000 доллар пешниҳод намуданд ва ҳамзамон таъкид карданд, ки агар ба хурдтарин хатогӣ роҳ диҳад, ҳама хароҷотҳоро ҷуброн хоҳад кард.
Барои филми “Рокки” 1 миллион доллар масраф гардид. Он филми беҳтарини сол эътироф гардида, 2,2 миллион доллар фоида овард ва соҳиби ҷоизаи “Оскар” гардид.
Баъди чанде Сталлоне саги дӯстдоштаи худро ба маблағи 15 000 доллар харидорӣ намуд.
Ӯ аз худ ва аз тақдири худ розӣ аст, роҳи паймудаашро дуруст ва ҳама дастовардҳояшро натиҷаи мушкилнописандӣ ва шавқу завқи беандоза ба касбу кори дӯстдошта меҳисобад.
Шаҳло Эшонова, “ҶТ”
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед