Суҳбат бо хонандагони синфи панҷум буд. Биступанҷ тан бо шавқ гӯш мекарданд, ки чӣ мегӯям. Ногаҳон духтари фаъоли гурӯҳ даст боло карда: “Муаллим, мумкин аст, як савол диҳам?”. Ҳарчанд мавзӯи мо ба ҳифзи табиат алоқа дошт, тамоман чизи дигар пурсид хонанда.

- Мумкин - гуфтам ман, ба чашмони Нафиса нигариста.

Духтарак, дар ҳоле ки дар чеҳрааш осори андӯҳ мушоҳида мешуд, пурсид:

- Муаллим, барои чӣ дар дунё ҷанг аст?

- Дар дунё ҷанг нест, куҷоро дар назар дорӣ? – пурсидамаш бо ҳайрат.

- Не, муаллим, ҳар шаб вақте бо аҳли оила телевизиор тамошо мекунем, ҳама ҷо куштор аст. Ҳар шаб баранда мегӯяд, ки даҳҳо кӯдакону занони бегуноҳ мемиранд-ку? Фақат расми кӯдакони оғуштаи хунро нишон медиҳанд. Падарам мегӯяд, дар ин ҷангҳо фақат аҳолии беҳимоя кушта мешаванд. Муаллим, магар мардуми бегуноҳро ягон кас ҳимоя намекунад?

Ба чашмони кӯдак нигариста гумон кардам, ки ин гуна суолҳо зиёд дорад. Гулӯямро буғз пур карду лаҳзае ба фикр рафтам. Хостам ин саволро фарёдзанон ба осмон бигӯям, ки тамоми саркардаҳои ҷанг бишнаванду қалбашон ба ларзиш ояд, агар қалб дошта бошанд! Аммо...

- Нафиса мехоҳӣ дар дунё ҷанг набошад?- пурсидам аз хонанда.

- Бале, муаллим, мехоҳам фақат гунаҳкорон ҷазо бинанду мардуми бегуноҳ ва кӯдакон шод зиндагӣ кунанд.

Ҳамин вақт садои занг баланд шуд. Маъюсона синфхонаро тарк намудам. Ба Нафиса нигаристам, ки аллакай ба даву този худ машғул аст. Тӯли рӯз аз ҳар рӯзгордида девонавор савол мекардам: “Барои чӣ дар дунё ҷанг аст?!”

Исфандиёр НОСИРОВ, рӯзноманигор