Сӯйи зафар меравем
Ҳамватано, соли нав оғоз шуд,
Соли наву фоли нав оғоз шуд.
Дар ҳама ҷойи ватани гулбасар
Партави иқболи нав оғоз шуд.

Тантанаю сур муборак шавад,
Шеъру наво ҷӯр, муборак шавад.
Мавҷ занад ханда ба авҷи фалак,
Олами масрур муборак шавад!

Парчами мо парчами болобаланд,
Шукри Худо, ҳеҷ наёбад газанд.
Номи ту, эй кишвари маҳбуби мо
Дар даҳани пиру ҷавон қанд, қанд.

Ваҳдати мо машъали дунё шуда,
Парчами мо зеби назарҳо шуда.
Меҳри Ватан дар дилу дар ҷони мо,
Шаъни Ватан то ба сурайё шуда.

Соли куҳан соли пур аз файз буд,
Файз фаровон шуду шуҳрат фузуд.
Сӯйи ҷаҳон кишвари маҳбуби мо
Дасти сахо, чашми иноят кушуд.

Сол ба сол сӯйи зафар меравем,
Баҳри зафар баста камар меравем.
Ҳиммати мо чун назари мо баланд,
Бо самари фатҳи дигар меравем.

Тӯй шавад, тӯйи пурахтар шавад,
Шарбату ширинӣ ширинтар шавад.
Дар ҳама ҳолат, ҳама давру замон
Ҷанг шавад, ҷанг ба соғар шавад.

Ваҳдати мо роҳи саодат диҳад,
Файз диҳад, меҳру муҳаббат диҳад.
Бар ҳама ғамдидаю беофият
Аз фараҳаш дарси садоқат диҳад.

Бахт ба рӯи ҳама хандон шавад,
Шодию хурсандӣ фаровон шавад.
Кафтари иқбол парафшон шавад,
Кишвари мо мулки баҳорон шавад.

Соли нав, аз соли куҳан дарс гир,
Аз сабақи ҳарфу сухан дарс гир!
Ҳаст магар беҳ зи ҳарфи Ватан?
Ҳарфи Ватанро зи даҳан дарс гир.

Рӯи ҷаҳон сулҳ бувад пойдор,
Байрақи озодӣ шавад устувор.
Халқи ҷаҳон ёру бародар шавад,
Душмани озодӣ шавад хору зор.
                              Ҷӯрабек МУЪМИН



Соли нав
Пок чун домони Марям
Дашту саҳро,
Пар кушода кафтарони барф
Аз кафи дасти Масеҳо.
Шаҳр дар озини симин аст,
Сарви майдон зери бори меваи шодоби заррин аст.

Моҳ гӯё байза бинҳода,
Дар таҳи арча –
Дар сари ҳар чорсӯ – як хирман афлесун.
Бӯйи арча, бӯйи афлесун
Медамад то осмон афсун,
Ёдҳои кӯдакию навҷавониро
Зинда месозад ба дилҳо.
Ҷашни Мелод аст, ё Эҳё?

Пеш аз ин раҳгузар аз раҳгузар гӯгирд мепурсид,
Ҳол мепурсад:
«Бародар, барқ доред?».
Ҳиммати олӣ,
нуктадонем,
Барфро дар дафтари анбори кӯҳистон
Барқ мехонем,
Қалбҳо чун чархаи неру,
Қалбҳо дар синаи дарёст.
Соли нав дар асл танҳо як баҳонаст,
То бигӯйӣ ҳамдилеро, ки «сарат сабзу саломат бод!».
Соли нав дар асл танҳо як фасонаст,
То ҳақиқатхастагон ҷӯянд аз афсона имдод…

Пойи сабзи ҳақ ниҳода нақш дар иқлими тақвим,
Дасти сабзи сарви мину рост сӯйи ҷовидон аст,
Бахтатон сабзу ҷавон бод,
Соли Нав –
Соли Ҷавон аст.
                   РустамИ ВАҲҲОБ